Hoi allemaal!

Een maand geleden is mijn pony verkocht. Het zat er al een tijdje aan te komen. Het bleek veel duurder dan verwacht en mijn ouders hadden te weinig kennis.

Maar nu: Ik wil verder! Paardrijden is voor mij echt mijn ontspanning. Ik vind het heerlijk om mezelf te kunnen uitdagen (juist buiten mijn studie)

Maar ook: Ik ben realistisch. Ik kan geen eigen paard kopen door mijn studie en zal dit komende 5 jaar niet kunnen ivm doorstuderen. En waarschijnlijk nooit, want het kost ontzettend veel tijd en geld. En mijn vriend verdiend ook aandacht

Mijn plan: Een verzorgpaard zoeken voor 2/3 keer in de week. Ik heb nu een 6 jarige kwpn'er die ik waarschijnlijk mag verzorgen. Nog even afwachten. Daar ga ik ook op lessen.

Mijn vraag: Zijn er bokkers die zonder eigen paard (of heel duur leasepaard) ver zijn gekomen in de sport?
Hoe lukte het jullie om jezelf te blijven uitdagen?
Hebben jullie tips voor mij?
Hoe kun je je niveau aantonen als je geen wedstrijdniveau kunt noemen?
Weet iemand een adres in Zuid-Holland waar je kunt lessen op goed geschoolde paarden?
Is er ook een mogelijkheid om over te stappen naar de springsport? Daar ligt echt mijn hart, maar dat zal voorlopig nog een droom blijven helaas.

Ben benieuwd! Je leest toch vooral berichten van mensen die denken dat het zonder paard niet kan. Maar ik wil wel eens succesverhalen horen
Groetjes!

Ik denk dat je een lange adem moet hebben en je einddoel in stapjes moet opdelen. Eerst op zoek naar een paard waarmee je kan lessen en starten.

Wanneer je met dat dier begint op te vallen in de buurt krijg je sneller ook andere (soms betere) paarden aangeboden om te mogen rijden.

Maar terugkomend op je vraag, ja er zijn ruiters die zelfs de internationale sport bereiken zonder eigen paard. Maar vaak is er alsnog veel eigen geld in gestoken naast heel veel tijd, bloed, zweet en tranen.

Waar in zuid Holland zit je? Heb eventueel iets in de aanbieding. Mag via pb

Klinkt goed! Dat is helaas niet zo heel makkelijk... Hier in de omgeving wordt niet veel aangeboden.
Het gaat om max. 10 km rond Koudekerk aan den Rijn, aangezien ik moet fietsen...

Het paard dat ik mogelijk mocht verzorgen hoor ik ineens niks meer van. Eigenaresse was gevallen van een ander paard, dus kan voorlopig niet op stal komen. Maar ik wacht het af

Ik verplaats dit topic naar paardenpraat.

Als je echt heel goed kunt rijden dan krijg je altijd wel paarden aangeboden.

Wat wil je aan succesverhalen horen. Ik heb meerdere verzorgpaarden gehad en ze altijd naar een hoger niveau gereden (ben overigens nog steeds geen topruiter hoor), nu ik een eigen paard heb, vind ik het niet moeilijker of makkelijker om ons beide verder te ontwikkelen. Wel een stuk duurder. Ik fantaseer regelmatig om toch maar weer te gaan bijrijden..

Als jij een goede en verantwoordelijke bijrijder bent mag je meestal wel met je verzorgpaard op wedstrijd. Mijn bijrijdster zou zo mogen starten als ze zou willen.

Je moet gewoon in het begin blij zijn met elke kans die je krijgt.

Met die pony of dat paard ga je lessen. Liefst in elk geval ook clublessen op een rijvereniging of privéles/groepslessen op een manege of pensionstal. Door die lessen bouw je een netwerk op aan paardenkennissen. En als je netjes rijd en serieus bent (en niet elke paar maanden van het ene paard naar het andere hoor maar echt een doorzetter bent) dan rijd je jezelf al in the picture. Als je vervolgens ook nog zou kunnen en mogen starten kun je werken aan je klassering. En hoe beter je rijdt en hoe hoger je jezelf klasseert hoe aantrekkelijker het voor anderen wordt om met je samen te werken.

Ik ben met mijn pony bij de club gaan lessen.

Daarnaast nam ik les bij iemand met een Rijstal.
Toen mijn pony kreupel werd door spat zat ik nog met mijn clublessen. De eigenaresse van de Rijstal bood me toen een fries aan die wel wat extra training kon gebruiken. Die wilde niet op de trailer en toen kreeg ik een net paar maanden onder zadelmakke NRPS-D- pony mee. Die heb ik toen verder doorgereden en gestart op onderlinge wedstrijd. Dat ging zo goed dat de eigenaresse aan bood dat ik ook wel officiële wedstrijden met haar mocht starten. Met haar heb ik mijn eerste officiële wedstrijdervaring opgedaan en doorgereden tot L2 met winstpunten. Na haar kon ik bij een andere fokstal verder rijden en ook daar gestart en L2 met winstpunten geklasseerd. Toen een eigen paard gekocht, die raakte helaas geblesseerd (en is nooit meer goed geworden) en nog wat er naast gereden voor anderen. En na een pauze van een aantal jaar na zwangerschappen en 2 kinderen krijgen, begonnen met bijrijden van een haflinger. Daar ook weer serieus op eigen kosten mee gaan lessen elke week. Na twee jaar een startkaart bij genomen en in de periode van september tot/met mei van de L2 naar de M1 met winstpunt gereden. Omdat ik al een tijd wat vast liep in mijn ontwikkeling besloten te stoppen en een kennis aangeboden dat ik haar al jaren stilstaande NRPS ruin wel op wilde pakken in training. Daarmee moest ik echt weer van voor af aan alles opbouwen vanaf spierloos/slap/scheef en stram maar wel leuk en met potentie. Daar ben ik nu 8 maanden mee aan het werk 3x per week en serieus lessen en sinds kort een startkaart, weer begonnen in de L2 en de tweede wedstrijd gelijk 2x een eerste prijs met beide proeven ruim in de dubbele winstpunten. Met hem hoop ik einde van de zomer ook M1 te mogen en kunnen starten. Als ik dan een winstpunt haal mag ik vanaf dat moment met elk paard versneld doorstromen of gelijk starten in de M1. Dat kan veel tijd en geld schelen voor zowel mijzelf als een eigenaar die mij vraagt een paard door te rijden.

Alle klasseringen en prijzen heb ik dus behaald met verzorg/bijrijd-en trainingspony's en paarden. Met mijn eigen paarden heb ik geen enkele officiële KNHS wedstrijd gestart of klassering behaald.

Ik heb altijd veel geïnvesteerd in goede privelessen, daarnaast eerst ook nog clublessen. Mijn eigen wedstrijden betaald en ik had eigen vervoer en dus ook de brandstofkosten etc. . Maar er zijn genoeg eigenaren die best willen rijden en er zijn ook rijverenigingen, maneges en pensionstallen die officiële wedstrijden organiseren op eigen terrein.

Ik heb nooit lease/bijrijderbijdragen betaald. Wel lease aangeboden gekregen maar daarvoor bedankt.

Ik reed/hielp 3 tot 4x per week, en ook al hoefde ik niet te betalen voor het paard, de kosten voor les en later de wedstrijdkosten er bij liepen op naar 100-150 euro per maand. En nog wat spullen, tuig, verzorgingsspul etc. Ik had eigen zadel als een paard geen geschikt zadel had.

Ik kon dit pas doen toen ik klaar was met de studie en meer eigen inkomsten had.ik was 27 toen ik mijn eerste officiële wedstrijd reed...

Kan best zonder eigen paard. Met wat doorzettingsvermogen en een beetje geluk.

Begonnen als manegemeisje, diverse verzorgpaardjes gehad. Met manegepaard officieel kunnen starten en Z behaald. Daarna kreeg ik paarden aangeboden, ook leuk in de wedstrijden mee gereden. Gaan werken met paarden in het buitenland, zelfs de GP oefeningen op de duurste paarden mogen aanvoelen. En nu ook weer lichte tour paarden onder mijn kont.

Door een eigen paard te kopen had ik mezelf misschien alleen maar beperkt... nu al zoveel moois meegemaakt.

Maar wie weet, dat hebben van een eigen paard lonkt nog steeds!

Ik heb met verzorg/bijpaard wedstrijden mogen rijden en heb met Duvel uiteindelijk Z dressuur gestart (en B springen met winstpunten, maar dat was niet helemaal onze tak van sport).
Nou verzorgde ik voor deze eigenaar al langer hun vorige paard ook al, daarmee tot de L2 gekomen, door gezondheidsredenen van het paard hebben we afscheid van hem genomen en toen kochten zij een ander paard waar ik ook weer mee verder mocht.

Maar goed, hoe ik dat aanpakte is niet met wedstrijden als doel op zich.
Ik mocht hun paard vaak uitstappen en meehelpen met de verzorging (ik woonde in de vakanties zo ongeveer op de manege waar hij stond) en mocht van lieverlee steeds langer en vaker rijden. En toen mocht ik een keer een onderling wedstrijdje van de manege op hem meerijden en toen dat na jaren steeds beter ging (na de nodige investering van mijzelf in (privé)lessen heb ik de stoute schoenen aangetrokken en gevraagd of ik officiële wedstrijden mocht gaan rijden.
En van het een kwam het ander.

Het was geen kant-en-klaar pakket of vooropgezet plan dat ik het paard ging verzorgen/bijrijden om wedstrijden te gaan rijden, die weg zijn we langzaam opgegaan toen ik al jaren voor hun paard zorgde.

Mooi verhaal .Ik kan me wel voorstellen dat jij de lat huizenhoog hebt liggen voor een eigen paard nu?

Ik ben met met mijn kont in de boter gevallen volgensmij. Als 9- jarig meisje eens met mijn moeder mee naar haar nieuwe verzorgpaard, welke in een kudde van 4 stond. Ik ging steeds vaker mee en op en gegeven moment kreeg ik les van de eigenaresse. Inmiddels loop ik er voor mijn 5e jaar en start ik wedstrijden met 1 paard, ben ik een andere ervoor aan het voorbereiden, en loopt er een pony voor de lol-met-je-knol. Ik mag ze beschouwen als eigen, ik weet ook wat verantwoord is om te doen en wat niet.

Dus het kan inderdaad echt! Soms moet je net even de juiste treffen.

Bedankt voor al jullie verhalen! Super leuk om te horen!! Dat geeft de burger weer moed, na al die verhalen dat het zonder eigen paard erg lastig zal zijn.

Voorlopig ga ik inderdaad eerst op zoek naar een verzorgpaard waar ik écht goed op kan lessen. Daar was naast het stalgeld eerst geen geld meer voor, maar nu heb ik geen andere kosten.

@joyce B
Wat tof! Zo zie je maar dat je gewoon geduld moeten hebben en er plotseling een kans op je pad kan komen

@Kelly_ann
Een manegepaard naar het Z rijden? Wauw! Respect hoor. Vooral ook dat je het gewoon bent gaan proberen, ondanks vooroordelen die er zijn over manegepaarden.
Lastige keuze ook denk ik. Als je een lichte tour paard zou willen kopen moet je flink in de buidel tasten. Maar anders zou je er op achteruit gaan als je een eigen paard koopt....

@Marije_jiplover:
Gewoon blij zijn met wat je kunt krijgen en lekker dromen over of je het kunt uitbouwen dus :p

@4leggedmates:
Grappig! Ik heb vroeger ook samen met mijn moeder verzorgd. Dat was wel zo handig, want ik was enorm klein vergeleken het paard :p

Als iemand echt serieus zou zijn zou ik al eigenaar het overwegen om idd lease kosten achterwege te laten en iemand er voor laten gaan. Maar de inzet is daarin wel zo belangrijk.
Tot nu toe alleen nog maar mensen gehad van het La,la en dat is jammer.
Ik weet zeker dat er genoeg mensen zijn die het iemand wel gunnen om alles te beleven met de wedstrijden maar er moet wel serieus mee worden omgegaan.

Het gaat idd om connecties opbouwen, ergens beginnen of binnen zien te komen. Ik heb ook jarenlang voor anderen gereden en de mogelijkheid gekregen om te lessen en te starten. Er is in jouw regio voldoende te vinden hoor, maar maak je zichtbaar. Plaats een zoekertje op fb, fiets eens rond, vraag op stallen (Kroes, Goldenwaystables, de Vrijhoeve of de fokkers bij jou in de buurt)

Het is echt mogelijk!

Bedankt voor de tips en bemoedigingen!
Ik hoop nog een mooie kans te gaan vinden. Dat zal mij ook enorm helpen bij het verwerken van het gemis van mijn eigen pony

Voor een leasertje kan je altijd terecht bij HCK, Hippisch Centrum Krimpenerwaard. Hoeveel ze ervoor vragen, beats me...

Ik mag weer gaan lessen bij de manege!!!
Ik ben blij
Een verzorgpaard vinden is niet gelukt, maar ik kan nu toch weer rijden!
En wie weet dat ik wel een leuk paardje vind als mensen me daar leren kennen. Ik kan me voorstellen dat je liever een kennis laat verzorgen dan een vreemde van internet.
Dus dat was even mijn positieve afsluiter van dit topic. Ik was zelfs al een andere sport gaan doen (wel blijven zoeken). Maar het zoeken is voorbij. Mijn paardendroom gaat weer verder.

Super leuk! Ik wens je heel veel succes en plezier!

Veel plezier! Wie weet wat voor leuke contacten je op doet en wat voor leuke paarden daar op de manege aan je voorbij komen.

Het is wel echt waar van de connecties, ik had een tijdje geen rijpony maar had op een gegeven moment toch 7(!) bijrijdadressen.
Allemaal recreatief trouwens maar even om aan te geven dat je zonder eigen pony/paard evengoed veel in het zadel kunt zitten.
Soms op zondag was ik 10.00 bij het eerste adres, 13.30 de tweede en daarna nog door naar de 3e buitenrit die dag.
Veel plezier op de manege, wie weet wat er weer uitrolt.

Bedankt allemaal!

Een beetje OT maar dit hoeft echt niet zo te zijn! Ik dacht zo ook. Maar inmiddels heb ik sinds 1,5 jaar mijn eigen paard. En die kwam ook geheel onverwacht terwijl ik dacht dat het financieel nooit zou kunnen. Want het is zo duur. Wij kijken en het bleek wel degelijk prima te gaan. En qua aandacht verdelen? Daar zijn tig oplossingen voor. Ik zou deze gedachte dus laten voor wat het is en de mogelijkheid gewoon open laten. Je weet nooit hoe het gaat lopen en wat er in de toekomst allemaal mogelijk is.

Wat fijn dat je weer kunt gaan rijden! Je weet idd nooit hoe het kan gaan lopen dus open blijven staan voor opties en mogelijkheden en dan kun je vast je hobby met plezier blijven uitoefenen