Hallo, ben nieuw op bokt dus weet nog niet hoe het werkt precies.
Een aantal weken geleden heb ik mijn lieve merrie moeten laten inslapen helaas, heb haar maar zeer kort gehad, ze had een zware koliek aanval en er was niks meer Aan te doen. 11 dagen ervoor hebben wij ook onze hond moeten laten inslapen dus twee zware klappen achter elkaar gehad. Ik ben wel rustig aan kijken naar een nieuw paard maar naar mijn merrie zo lang moeten zoeken eer wij het geschikte paard hadden gevonden en dan moet je haar laten inslapen. Eigenlijk ben ik een beetje bang geworden om de stap nog te nemen maar aan de andere kant wil ik mijn droom die na een lange tijd is uitgekomen niet opgeven .
Het komt erop neer dat wij niet weten hoe dit heeft kunnen gebeuren, zit al zo lang in de paarden en weet het eea van koliek maar dit was zo heftig dat ik het nog nooit had gezien. Ben me al weken aan het afvragen wat ik anders had kunnen doen om het te voorkomen.

Ze stond 24/7 buiten met schuilstal en was dat gewend, ook het voerpatroon over genomen van de vorige eigenaar. Nu twijfel ik dus of als ik een ander paard koop die wel op de wei durf te zetten.

Misschien moet het gewoon slijten. En ik heb liever een paard buiten dan in een stal. Maar dit is de eerste keer dat ik een paard op een wei had staan, mijn vorige paarden vroeger steeds op een pensionstal en nog nooit iets gehad. Kan natuurlijk ook toeval zijn.

Sorry voor het lange verhaal, maar wat raden jullie aan? Pensionstal of weide? Graag volwassen reacties

Bedankt alvast

Ik verplaats dit topic naar paardenpraat.

Eerst: wat ontzettend naar zeg. Ik kan me voorstellen dat je van slag bent wanneer je 2 viervoeters op 11 dagen moet afstaan. Veel sterkte!

Wanneer het paard mag kiezen, neemt die de 24/7 met schuilstal hoor. Allicht zit je met 101 vragen, heb je angst, zoek je waar het mis is gelopen maar ik denk dat je "gewoon" pech hebt gehad ...

Ongeveer hetzelfde gehad.Een jaar gezocht,en na 4 maanden kon ik afscheid nemen.Dit heeft er voor gezorgd dat ik niet meer durf.
Dit heeft zo'n pijn gedaan.
Ik weet trouwens ook niet meer wat ik wil.
Laat het maar slijten en wacht wel tot dat er iets op mijn pad komt.
Begrijp je zo goed.
Ik heb nog steeds dat ik mij afvraag wat en waar ging het mis?
Dat word nu beter gelukkig,dikke pech zegt iedereen..maar geknaagt heeft het en doet het soms nog.
Ik vind ook geen één paard meer leuk in de advertenties.
Dus ben er nog niet aan toe.
Laat het maar zo...

Ik herken het,
In 9 jaar tijd 4 paarden in laten slapen/ overleden ,
2010 eerste eigen gefokte veulen dood door onverklaarbare reden,
2011 merrie laten inslapen die was zwaar mishandeld, 6 jaar gehad er alles aan gedaan maar niks hielp.
2014 paard laten inslapen aan hoefbevangenheid.
2 januari paard laten inslapen aan acuute bevangenheid, bloedvat ontsteking binnen 48 uur was ze weg ,
Op 2e pinksterdag een nieuw paard gekocht, een jaarling haflinger, op goed geluk ze staat dag en nacht buiten en van de winter gaat ze de uitloop stal in.
[ img ]

Och jeetje..marjoleinft.
Wat erg!
En toch ben je zo dapper dat je gewoon jouw droom achter na gaat.
Hij is prachtig.
Het is niet mijn topic
Mijn vraag is heb je bewust voor een jong dier gekozen?
Want dat speelt wel in mijn hoofd soms.

Lukasje:
Ja diep van binnen weet ik ook dat 24/7 beste is voor een paard, uitzoeken hebben we geprobeerd maar maak mezelf alleen gek ermee.

Basic:
Ja zie ook wel, heb wel al contact gehad hier en daar omdat ik bang ben dat ik straks helemaal niet meer durf, alleen ik heb geen haast dus ga alleen ergens kijken als het me echt aanspreekt en dan nog maar afwachten of het gevoel komt omdat er nog steeds een gemis is, de ene zegt O kom je eroverheen en de ander zegt laten slijten.... en dan nog maar de keuze of ik het paard op de weide durf te zetten waar het gebeurd is, de andere paarden staan daar al jaren en nog nooit iets gehad dus waarschijnlijk idd pech

Marjolein:
Wat een leukerd veel succes en plezier geniet ervan. Jij hebt wel heel veel pech gehad zeg

Niet erg hoor

Ten eerste enorm veel sterkte gewenst!

Zoals hierboven al was vertelt, waarschijnlijk was het gewoon super veel pech. Ik zou het volgende paard ook gewoon 24/7 buiten laten! Het is echt super fijn voor een paard om lekker de hele dag vrij te kunnen bewegen.
Maar neem gewoon je tijd met het zoeken naar een nieuw paard Ik snap dat het moeilijk kan zijn om te zoeken naar een nieuw paard. Meestal vind je die niet gewoon.

Immanuela:
Dank je ik zal zeker de tijd nemen. Even off-topic , hoe kan ik instellen dat ik geen e-mails meer krijg bij een nieuw antwoord op mijn topic? Heb ik al bij instellingen gedaan ....

Oei, zal ik niet weten. Ik zat net in de bokt instellingen te kijken, maar daar zie ik geen actie die zoiets doet. Ik heb daar ook nooit last van gehad.

Hmmm dat is wel een beetje irri

Jeetje Hapsenwish, wat naar.
Ik denk zelf dat je gewoon domme pech hebt gehad.
Kan me goed voorstellen dat je het niet meer aandurft om een paard buiten te gaan houden.
Als jij daar nu heel onzeker van wordt zou ik een volgend paard eerst een tijdje in pension houden, en kijken of je gevoel een beetje wil slijten.
Kan je later altijd nog beslissen of je het anders wilt doen.

Bij instellingen naar tabblad forum-instellingen gaan, daar kan je het wijzigen.

Het kan pech zijn, je paard kan al iets gemankeerd hebben en je kunt misscchien wel wat fout gedaan hebben. Niemand die het je ooit zeker zal gaan zeggen w.s. Maar misschien kun je op den duur toch weer een paard naar je hart zoeken maar zorg voor iemand in de buurt waar je te rade kunt gaan met je vragen en die misschien ook ongevraagd je met je paard wil helpen. Een soort paardenhoudcoach zeg maar. Een oude rot in de paarden. Het kan een enorme steun en toeverlaat zijn voor je denk ik.

Is ook zielig om het paard steeds te verhuizen omwille van mijn eigen gevoel daarbij komt dat ik mede ook heb doorgezet om toch weer aan een paard te beginnen omdat ik op een zorgboerderij werk waar ik dan twee keer in de week met de cliënten die op een zorgpaard rijden een stapritje kan maken ( ook daarom is een paard vinden moeilijk ivm Braafheid etc) mijn merrie stond daar ook, als ik nu alles terug lees is de keuze die ik zou moeten maken vrij duidelijk maar zeer beangstigend hetgeen er gebeurd is

Al gedaan bedankt maar helpt niet

Dank je voor de tip die had ik idd al, en die zegt ook was echt dikke pech, alleen mijn eigen schuld ( ik weet het echt stom) had haar niet laten keuren van te voren wat ik dus nu sowieso wel zou doen! Maar wel nog steeds contact met de vorige eigenaar en die is ook ontzettend geschrokken ervan

Basic heb je een pb gedaan maar volgens mij doe ik iets fout

Ik zit zelf op dit moment in een mega depressie van een heleboel dingen van de afgelopen jaren niet alleen van de paarden,
Daarnaast heb ik een zoontje van 2 jaar en een drukke baan.
Toen ik in januari de kliniek uit liep met een leeg halster zei ik nooit meer,

Maar na 4 maanden geen paard voelde ik mij nog slechter worden ik miste mijn ontspanning.

Mijn liefde voor de haflinger begon toen we in 2007 een haflinger jaarling kochten,
Toen ik hem in 2014 moest laten inslapen op 8 jarige leeftijd miste ik hem onwijs,
Het was mijn steun en toeverlaat.
In die periode toen hij ziek werd kon ik op mijn paard (kwpn)gaan rijden ze was toen 3 ,
De klik met rijden was er nooit geweest maar verder was het een onwijs lief dier,
Nadat ik die haflinger moest inslapen knapte er iets in mij,
De afgelopen 4 jaar ging ik met tegenzin heen en had voor mezelf besloten om haar deze zomer te verkopen toen trof ik haar op oudejaarsavond aan met hoge koorts en 4 dikke benen met een pijnlijk rechter voorvoetje,
Dierenarts erbij die wist het ook niet wat het was,
Volgende dag weer de dierenarts , nog geen verbetering,
2 januari kwam de hoefsmid met de tang op der voorvoet sprong ze zowat door het plafond heen ,

Met spoed naar de kliniek,
15 % kans op herstel met een behandeling vanaf 5000 euro
Ze had een bloedvat ontsteking en daarbij acuut bevangen rondom met rechtsvoor een gekanteld hoefbeen en een sincker en een zool van 3mm.
Dat was toen klaar,

Het voelde toen (klinkt misschien raar)
Als een opluchting,
Ik had haar zelf gefokt en al heel wat medische problemen gehad,
De beslissing om haar te verkopen viel me dan ook erg zwaar omdat ze last had van haar knie als ze te veel op een krappe volte gereden zou worden, bang dat ze de handel in kwam.

Na 4 maanden zonder paard ben ik weer gaan zoeken, kort gezocht ,
Ik ben toen weer gaan bellen naar de Fokker van onze vorige haflinger en haar stond deze dame, op slag verliefd,
Het is een nichtje (dochter van de volle zus ) van onze vorige haflinger.

Hopelijk hebben we met deze meer geluk.

Dank je voor de tip die had ik idd al, en die zegt ook was echt dikke pech, alleen mijn eigen schuld ( ik weet het echt stom) had haar niet laten keuren van te voren wat ik dus nu sowieso wel zou doen! Maar wel nog steeds contact met de vorige eigenaar en die is ook ontzettend geschrokken ervan

Maar denk je dat er bij een keuring uit gaat komen of je paard koliek gaat krijgen bij jou? En staat het paard echt bij jou thuis of heb je het in pension op de zorgboerderij?

Weet je aan wat voor een vorm van koliek je paardje overleden is? heel veel sterkte er nog mee trouwens.

Ik denk dat de huisvestiging niet zoveel uitgemaakt heeft..koliek is dikke vette pech.
Het zou wel kunnen dat het paard bijvoorbeeld al veel zand in de darmen had oid.

Wat onwijs sneu voor je. Toch zou ik echt weer door gaan zoeken naar een andere topper. Neem je tijd. Je hebt nu pech gehad, door dit weer hoor ik veel van koliek gevallen doordat er amper gras staat krijgen veel paarden toch wat zand binnen. En nu met alle regen gaat t gras ineens groeien en is de kans ook weer groter op koliek.

Ik heb al bijna 20 jaar eigen paarden, 10 jaar pension stalling gehad met rond de 18 paarden op stal. In die 20 jaar ben ik er 1 verloren aan koliek.

Hier hetzelfde verhaal. De angst zal moeten slijten en dat doet het ook. Het eerste jaar was ik heel angstig. Bij ieder bonkje wat ik s'nachts op stal hoorde zat ik rechtop in bed. Ieder voorjaar met de start van het weideseizoen had ik stress. Maar het slijt.

De oorzaak zal je nooit weten. Op de kliniek zeiden ze, dat de darmen van een paard gemaakt zijn om koliek te krijgen (alles ligt los in de buik). Dit is gewoon dikke pech.

Weet je, je hebt ontzettend pech gehad

Je kan natuurlijk altijd (nog) eens kritisch kijken naar wat er beter zou kunnen. Inderdaad kijken of er risico's waren zoals zand eten / uren zonder ruwvoer staan ofzo.

Maar over het algemeen hoor je meer over koliek en andere problemen bij stalpaarden dan bij paarden die altijd buiten staan. Zowel de benen als het verteringssysteem als het hele lijf van het paard zijn er natuurlijk op gebouwd om veel in beweging te zijn.

Het is ook zonde als je nu weer een paard zou kopen en het uit angst op stal zou zetten, dat dat dier dan juist dáárdoor koliek (of iets anders) krijgt.

Het risico op pech hou je toch, dan liever een gelukkig paard buiten dan een sneu paard binnen denk ik dan

Het scheelt natuurlijk ook als je weet dat de andere paarden het er al jaren prima op doen op dezelfde plek. Dan kan je gewoon met je eigen ogen zien dat je pech hebt gehad