Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-03-20 12:45

Geplaatst: 20-03-20 12:45

Klinkt goed, lekker plekje voor hem.

Als je niet zoveel kan werken met hem is dit natuurlijk beter.

Happy paard! $*\o/*$

Wel heel grappig hoe je die schriktraining beschrijft, mafketel! _O-

**Geplaatst**: 20-03-20 13:45

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 20-03-20 13:45

Een paard dat uit frustratie op de grond gaat liggen is nieuw voor mij. Die Joep, het is een bijzonder paard en dat is het...

Heerlijke verhalen weer en wat fijn dat hij het op zijn nieuwe stal zo naar zijn zin heeft. Dat is voor jou ook genieten als je dat ziet.

**Geplaatst**: 20-03-20 20:18

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 20-03-20 20:18

Even een vraagje was de schriktraining van Schriktraining.nl?

**Geplaatst**: 22-03-20 22:31

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 22-03-20 22:31

He wat leuk dat je ook de schriktraining hebt gedaan. Zij kwamen normaal ook elk jaar bij ons (dit jaar niet denk ik met alles wat gebeurd

). Grappig om te lezen dat Joep zo anders op alles reageert :')

Bij ons heeft er nog nooit een paard zich laten vallen in al die jaren schriktraining haha _O-

@Domino_2006 als ik alles zo herken is het inderdaad van schriktraining.nl (het paniekvrije paard)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-03-20 10:38

Geplaatst door de TopicStarter : 23-03-20 10:38

Stouter dan de shetlander

In de afgelopen weken heeft Joep nog met een dikke winterdeken gelopen. Hierdoor had hij al heel erg snel door dat hij schokken van het schrikdraad niet voelde. Waar de shetlander vroeger altijd zijn dikke manen onder het schrikdraad stak, gooide Joep zijn dekensluiting vol in het schrikdraad. Niet alleen had hij op die manier vrij spel op het gras, maar hij duwde ook alles weg wat in zijn pad kwam. Meestal was dat draad naar het weiland om eerlijk te zijn.

Nadat hij in één nacht een halve wei had afgegraasd én al het draad had gesloopt vonden we het tijd om hem een lesje te leren. Dus ik haalde zijn winterdeken er af en deed er een mooie dunne eczeemdeken met ijzeren borstsluitingen voor in de plaats. Daarna lieten we hem los op de track terwijl zijn vrienden nog op het weiland stonden (wat overigens aan elkaar gekoppeld is, we hadden alleen het hek dichtgedaan). In eerste instantie vond Joep het best prima op de track. Het maakte hem niets uit dat zijn vrienden op de wei stonden - hij kon immers rustig suffen in de zon. Maar je bent een jong paard of je bent het niet, dus er moest gespeeld worden met frenemy Storm. En toen kwam het: Storm stond nog aan de andere kant van het weiland. Dus Joep moest (natuurlijk) door het draad.

Ik zat al een half uur op een boomstronk te wachten op dit moment, dus de seconde dat Joep zijn borst in de strijd gooide riep ik: "Nee!".

Dat had hij niet verwacht dus hij deed een sprong achteruit en stond toen verbaasd op een afstandje. Ik dacht: ha, dat heb ik goed opgelost. Geen stroom op het draad hoeven zetten en het paard is er klaar mee. Dat was natuurlijk weer te vroeg gedacht want voordat ik het doorhad stond hij weer met zijn borst een halve meter het draad in. Verdorie. Dus ik spring op, ren er naartoe om weer: "Nee!" te zeggen. Dit keer was hij mij voor en met een gekke sprong was hij al een paar palen verder toen ik nog niet eens bij de eerste paal was. Zo ging het spelletje nog vijf minuten door en hij werd steeds gekker. Het is natuurlijk ook heel leuk om snoeihard van paal naar paal te rennen. :')

De andere paarden die respectievelijk in twee verschillende weilanden stonden opgesteld vonden het oninteressant. Alleen toen Joep half in de wei van de merrie terecht kwam, moest ze even laten weten dat dát niet de bedoeling is. Ik was het spelletje al snel zat want er gingen steeds meer draden naar de klote. (Mag ik dat zo zegggen? Nou ja, het is duidelijk.

)

Ik zette de stroom op het draad en ging samen met mijn moeder en haar vriend in de caravan zitten waardoor ik perfect zicht had op Joep die op de track stond. Vol spanning zaten we allemaal te wachten tot hij weer ging grazen. Het duurde verrassend lang want hij heeft eerst tot in den treuren bij het hek staan wachten tot ik weer kwam spelen.

Uiteindelijk kreeg hij toch eindelijk de lang verwachte schok. Boos dat hij was. Hij was woest. :')

Als een soort maniak ging hij in zijn eentje de hele track op en neer. Slidingstops van heb ik jou daar en ik zat in die caravan: Pas op je pees, je been, NEE, oh mijn g...

Uiteindelijk ging zijn vriendje Storm ook meedoen. Die vroeg zich natuurlijk af wat er allemaal aan de hand was op die track. Hij sprong met vier benen tegelijk op de mesthoop en ging als een soort opholgeslagen draaimolen rondjes rennen. Dat vond Joep best gezellig natuurlijk. _O-

Ik was het al heel snel zat en heb hem bij mij geroepen (dat ging ook met een rotvaart) en toen ik weer op de track stond ging hij keurig op rust staan en liep hij ontzettend braaf mee naar het weilandje van Storm waar hij rustig ging eten terwijl Storm nog even op zoek was naar wat er nu toch allemaal voor leuks op de track was. _O-

Het resultaat - een pony die zich weer vol aan het vreten was op de wei terwijl ik zat te balen in mijn caravan. Het gelukkige voordeel van dit akefietje: hij loopt niet meer door de draden heen. _O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-03-20 10:41

Geplaatst door de TopicStarter : 23-03-20 10:41

MirandaFuego schreef:
Klinkt goed, lekker plekje voor hem.
Als je niet zoveel kan werken met hem is dit natuurlijk beter.

Happy paard! $*\o/*$

Wel heel grappig hoe je die schriktraining beschrijft, mafketel!

Het is zeker een heel fijn plekje voor hem. Hij is wel heel stout en luistert nog niet zo goed naar mijn moeder (die daar de dagelijkse verzorging doet). Als ik er niet ben lukt het nog wel om "Nee" te zeggen, maar ik krijg elke keer de slappe lach van het stoute gedoe dus dat is natuurlijk wel extra leuk voor hem. _O-

Maflinger_S schreef:
Een paard dat uit frustratie op de grond gaat liggen is nieuw voor mij. Die Joep, het is een bijzonder paard en dat is het...

Heerlijke verhalen weer en wat fijn dat hij het op zijn nieuwe stal zo naar zijn zin heeft. Dat is voor jou ook genieten als je dat ziet.

Dat is zeker weten voor mij ook genieten

Domino_2006 schreef:
Even een vraagje was de schriktraining van Schriktraining.nl?

Klopt!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-03-20 17:30

Geplaatst door de TopicStarter : 25-03-20 17:30

Knotjes

Soms heb je van die kleine dingen die je als mens gewoon leuk vind om te doen. Bij mij is dat vlechten. Ik ben niet zo heel goed in vlechten, want ik ben niet heel erg nauwkeurig.

Ik vind het gewoon leuk om te tutten met paarden. Mijn eerste pony was een haflinger met manen tot haar schouders. Elke dag legde ik daar een nieuwe vlecht in, gewoon omdat het kon. Toen zij overleed kreeg ik Rimska en dat was een fjord met echte 'fjordenmanen'. Oftewel: rechtopstaand. Daar kan je niet in vlechten. :')

Rimska hebben we al 8 jaar dus ik heb al acht jaar geen paard kunnen vlechten.

Vanmiddag was het heerlijk weer dus ik was een beetje aan het tutten met Joep. Op een gegeven moment kwam ik tot de briljante ontdekking dat hij echte manen had. Manen. Voor het eerst in de (bijna) twee jaar dat ik dit paard heb, heeft hij manen. $_/-\o_$

Ik dacht: als mensen veulentjes in kunnen vlechten, kan ik dat ook. _O-

Joep wordt dit jaar 11 en ik denk oprecht dat nog nooit iemand hem heeft ingevlochten. Het eerste vlechtje vond hij heel spannend, daarna viel hij in slaap tot ik bij zijn oren aankwam. Dat feest ging niet door. _O-

Even oefenen dus.

Maar - hij had échte vlechtjes. $*\o/*$ Behalve in zijn voorpluk. Dat vond hij te ontspannend. :')

Verder loopt hij er natuurlijk al bij als een soort wit spook. Van de weg is het lastig te zien of hij er staat of zijn vriendje (die echt wit is). _O-

**Geplaatst**: 25-03-20 21:19

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 25-03-20 21:19

Kan niet anders zeggen dan dat je echt je best hebt gedaan met die vlechtjes.

De RSIH, een werelddeken, al dan niet voor lieve spookjes.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-03-20 09:22

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst door de TopicStarter : 26-03-20 09:22

Mijn best heb ik wel gedaan inderdaad. :’) Mijn alleraller eerste verzorgpaard was een tuiger-mix (ik was tien jaar en ruim 10cm kleiner _O-

) en daar heb ik ook nog in geknot maar dat was echt lang lang geleden haha

Het is een Shires, geen rsih, maar ontzettend fijn :))

**Geplaatst**: 27-03-20 18:37

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 27-03-20 18:37

Het doet me wel een beetje denken aan dit.. :')

**Geplaatst**: 28-03-20 01:53

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 28-03-20 01:53

Oh die foto is zo fout! _O-

Wat een verhaal weer over Joep en de draad en die foto

Nooit een saaie dag met hem, geloof ik.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-03-20 10:47

Geplaatst door de TopicStarter : 28-03-20 10:47

MirandaFuego schreef:
Het doet me wel een beetje denken aan dit..

[ [url=m/HYEpDz.png]Afbeelding[/url] ]

Hou op hoor :')

De koffie vliegt hier bijna over mijn toetsenbord. _O-

Selima schreef:
Oh die foto is zo fout!

Wat een verhaal weer over Joep en de draad en die foto

Nooit een saaie dag met hem, geloof ik.

Meestal gebeurd er wel iets ja. _O-

----

Gisteren stond ik in de bak met mijn zusje en de shetlander. Ik had haar een lesje gegeven met de witte pony. Joep stond al heel de tijd over het hek te turen, want dat vind hij nog wel een ding. _O-

Uiteindelijk mocht hij ook komen. We hebben een soort wip/blok waar ze op kunnen staan. Goed voor hun evenwicht en spieren. Joep probeer ik te leren dat hij in het midden moet gaan staan, maar hij vind het nog best lastig en doet het dan ook liever als ik er ook op sta.

Ik stond aan de linkerkant van de wip te praten met mijn zusje en hij stond blijkbaar aan de andere kant (die stond dus helemaal omhoog). Hij is natuurlijk een stuk zwaarder dan ik. -:)

Opeens sprong hij zonder enige aankondiging aan de kant op de wip. Ik denk niet dat ik hoef te beschrijven hoe hoog ik de lucht in ging.

Gelukkig heb ik een aardig evenwicht en landde ik gewoon weer op de wip, maar wel een halve meter naar voren _O-

**Geplaatst**: 28-03-20 11:45

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 28-03-20 11:45

Spelen baajsje? ~~}>

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-03-20 22:10

Geplaatst door de TopicStarter : 28-03-20 22:10

Bijna 1,5 jaar, 22 pagina's en 1000en woorden....

... nu is het tijd om dit hoofdstuk af te sluiten. Ik begon dit topic toen ik net mijn eerste échte eigen paard had gekregen. Joep. Een leuk, lief, grappig en bijzonder paard met een hoop trauma's. In de afgelopen 1.5 jaar is er ontzettend veel gebeurd. We zijn naar Equiday gereden, hebben onze eerste ritjes gemaakt en werden 1000 stappen terug gegooid toen we op de kliniek hoorden dat hij een blijvende blessure had. Maar het grootste verschil is het paard. Van een timide, stil en constant gespannen paard naar een lief, vrolijk en expressief paard dat dol is op spelen en altijd nieuwsgierig zijn neus overal tussen steekt. We hebben een hoop bereikt en die trauma's. Die zijn we zeker te lijf gegaan. Maar om nu te blijven hangen in die trauma's, het timide paard dat het was en de dingen die we de afgelopen jaren op onze oude stal hebben gedaan vind ik niet helemaal juist.

Vandaag hebben we onze merrie verhuisd naar ons eigen stukje. Een eigen plek voor onze eigen paarden. Dat is het begin van een nieuw hoofdstuk. Een hoofdstuk waarbij we ons geen 'zorgen' hoeven te maken over trauma's.

Ik heb niet de illusie dat ik ooit een duizend in een dozijn paard ga hebben. Maar het feit dat ik zonder aankondiging achter hem langs kan lopen, dat ik nooit hoef te vertellen dat ik 'hier' ben of dat ik naar hem moet fluiten als ik achter een deur verdwijn omdat hij anders in paniek raakt. Het is een ander paard geworden en daarmee sluiten we ons trauma-verhaal af. Het hoofdstuk 'maak van dit gekke geval een iets minder gek geval'.

Op 31 maart 2020 heb ik Joep precies twee jaar bij mij en dat voelt voor mij een mooi moment om weg te gaan van hoofdstuk 'paard met trauma's'. Bedankt voor alle leuke reacties, opmerkingen en goede tips.

Gaan jullie mee naar hoofdstuk twee? [PP] [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Afbeelding

**Geplaatst**: 29-03-20 11:23

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 29-03-20 11:23

Groot gelijk ! Ik volg jullie graag bij het tweede hoofdstuk... en bedankt om jullie belevenissen te willen en blijven delen op Bokt !