Klinkt heel wat,maar kan ze niet op een pp? Een uitloopstal nodigt imo niet uit tot bewegen, vaak staan ze dan t grootste deel vd dag nog steeds op dezelfde plek maar omdat Het er zo awesome uitziet betaal je je scheel maar verschilt het voor je paard niet zo veel van een gewone box. De ruimte is voor 2 paarden nog steeds erg klein en bij een meningsverschil kunnen ze geen kant op. En 24/7 op de wei? Zoveel gras voor een heet paard? Ik zou er nog eens goed over na denken voordat je haar straks weer moet verhuizen. Trek er maar een half jaar voor uit tot ze zich thuis voelt en door alle eerdere verhuizingen misschien nog wel langer of helemaal niet

Haha er moet altijd weer een negatieve reactie tussen zitten. Natuurlijk, het kan altijd beter, maar probeer dat maar eens in omgeving Rotterdam te vinden voor een betaalbare prijs. Het is eigenlijk een relatief goedkope stal, dus ik ga er in dat opzicht ook alleen maar op vooruit, dus scheel betalen doe ik ook niet. Er is voldoende ruimte voor 2 paarden, ook bij meningsverschillen. De plek die ze krijgt is groter dan menig paddock in de omgeving 24/7 op de wei is Zara gewend en hier reageert ze geweldig op. Ze wordt uit ervaring juist heel kalm van 24/7 op de wei staan. Het enige waar ik altijd op moet letten is dat ze niet te dik wordt, het is nl een paard dat leeft van de lucht.

Bedankt voor je feedback, maar dit is een weloverwogen beslissing waar ik volledig achter sta en mij goed bij voel.

Klinkt goed! En het kan jullie juist goed doen, verhuizen. Ik heb zelf ook een stressbeestje en met onze eerste verhuizing viel me op dat ie erg aan mij ‘hing’. Ik was zijn enige vertrouwde haven dus hij was juist erg blij dat ik zijn vertrouwde dingen deed. Dus niks nieuws gaan proberen, maar longeren op dezelfde manier bijvoorbeeld. Daar hebben ze echt houvast aan.

En idd opletten dat je zelf duidelijk blijft, juist dan zo belangrijk.

Ik ben ook blij dat we op de stal waar ze nu staat een goede basis in loswerken en longeren hebben gelegd met duidelijke afspraken. Dat hadden we eerst niet, omdat ik constant van methode veranderde. Op de nieuwe stal zullen we dus gewoon weer op dezelfde manier verder gaan met deze basis die we nu hebben. Ze zal vast wel weer door de stress drukker zijn, extremer reageren, grenzen proberen op te zoeken, maar we hebben het al een keer overleefd, dus dat moet ons nog wel een keer lukken. Ik weet inmiddels wat ik vanaf de grond kan verwachten van haar en hoe hier mee om te gaan.

Ik heb zelf ontzettend veel vertrouwen erin, dus ik hoop dat ik dit uit kan stralen naar mijn paard. Vaak is mijn eigen state of mind de make or break factor, dus ik moet vooral focussen op dat ik zelf positief en rustig blijf.

Edit: En consequent dus uiteraard !

Ja precies. Ik had nooit kunnen dromen hoe mijn pony nu is. Komt van een boer waar hij naartoe ging ivm trauma. Beestje kende niks en eerste aanraking met mensen was dus niet goed. Daar ging het (inmiddels na jaren) steeds beter, maar verhuizen? Dat leek een hele grote stap terug. Maar tegendeel is bewezen, puur omdat ie vertrouwde op hetgeen ie wél kende.

Hoop dat dit bij jullie ook zo gaat. Dit is een kans voor jullie, grijp hem aan! En goed dat je weet wat je valkuilen zijn, dan kun je er wat mee.

Wat fijn dat je een nieuwe plek hebt gevonden waar ze veel meer vrije beweging heeft en in de nabije toekomst een maatje!

PP klinkt helemaal fantastisch, zou ik ook het liefst willen, maar hier in de omgeving nauwelijks te vinden. Gelukkig zijn er wel al alternatieven en komen die er steeds meer, ook hier. Soms is het wel even goed zoeken en een portie geluk hebben.

Klinkt heel goed! Soms kan verhuizen naar de juiste plek juist vrij snel rust met zich meebrengen dus dat is even afwachten. En natuurlijk hebben we ze allemaal het liefst in een pp met een droge track maar hier is dat iig niet te vinden. Ben allang blij dat m'n paard 24/7 kan

Bedankt voor jullie positieve reacties! Ik hoop dat dit voor Zara inderdaad een goede verhuizing gaat zijn waar ze rustiger van gaat worden.

Pfff ik ben nu wel echt super nerveus. Ik heb er heel veel zin in, maar ik ben ook wel onwijs zenuwachtig. Ik kan er haast niet van slapen. Ik ben vooral zenuwachtig voor het trailerladen, de laatste keer stond ze er binnen een paar seconde op en toen was ik ook bloednerveus, maar ik weet ook hoe ze met trailerladen kan zijn als ze het echt niet wilt.

En ik ben ook zenuwachtig voor hoe ze zich op haar nieuwe stal gaat gedragen de eerste paar dagen. Ik hoop echt dat ze zich nog enigszins kalm kan houden, niet dat ze gelijk daar haar loopstal afbreekt.

Ik ben dus bang voor haar stress en dat is super slecht en ik weet niet hoe ik het uit mijn hoofd kan zetten op dit moment. Ik merkte dat Zaar mijn stress gisteren tijdens het trainen al doorhad, dus oje dit wordt wat. Maar ik ben ook altijd erg goed in van het ergste uitgaan en dan valt het uiteindelijk vaak reuze mee... Ik heb morgen ook een vriendinnetje bij me die heel relaxed is, dus ik hoop dat zij mijn voice of reason kan zijn als ik echt in de stress schiet morgen.

Maar bleh, ik ben bang dat ik het morgen ga verpesten voor Zara door mijn stomme stress. Hebben jullie nog (kalmerings)tips voor mij?

Klinkt als een fijne plek hoor! Laat het over je heen komen en vooral blijven ademen.

Mijn Zara heb ik toen ook verhuisd naar een andere stal, een kleine paddock paradise. Ik vond het ook heel moeilijk, maar wist diep van binnen wel dat het de goede keuze was. Verhuizen zelf ging voorspoedig, uitladen daarentegen. We moesten daar uitladen op het grind en mevrouw had nog nooit over grind gelopen. Resulteerde dus in een paard wat 2x met 4 benen de lucht in ging Gelukkig konden we er allemaal om lachen en toen ik haar losliet op haar nieuwe plek was ze direct rustig. Ze heeft eigenlijk weinig stress gehad van die verhuizing

Ik denk dat het allemaal wel losloopt hoor!

A. vogel, passiflora complex. Haalt bij mij net even de scherpe randjes er vanaf, gebruik het ook vaak als ik merk dat ik stress heb/krijg, vrij snel na het innemen merkte ik al dat m'n hartslag zakte, en m'n zenuwachtige tikjes verdwenen, zonder dat je je er verder suf of anders door voelt.

Verder, door je buik blijven ademen, even van tevoren een momentje pakken om zelf weer even met beide benen op de grond te zakken, letten op je ademhaling, en even bewustzijn van je hele lichaam, als je stilstaat zorg dat je je knieën licht gebogen hebt, en niet strak op slot zet, billen niet strak aanspannen etc.

Wat fijn die verhuizing, dat komt vast helemaal goed, klinkt als een super plekje!

Interessant topic, knap dat je zo naar jezelf kijkt.

Hier ook een gevoelig paard, half volbloed. Wat hier heeft geholpen is simpel gezegd heel veel tijd, geduld maar zeker ook vertrouwen en duidelijkheid bieden. Genoeg vertrouwen bieden kan lastig zijn als je zelf onzeker bent, en dat kan ik me heel goed voorstellen met een nerveus en soms onberekenbaar dier, herken het zelf ook wel licht terwijl ik over het algemeen totaal niet bang en onzeker ben met de paarden. Wij doen bewust rustig aan met dit paard, omdat hij nog veel is gegroeid en jong is maar ook omdat hij wat meer tijd lijkt nodig te hebben alles te verwerken in zijn koppie. Er is hier al een heel groot positief verschil met het begin, dit paard was wel al vanaf begin af aan lief in de omgang waardoor we er ook wel vertrouwen in hadden, ook is het duidelijk puur zijn onzekerheid en groen zijn, geen kwaadheid. Het inrijden (door een prof, niet door mij) was voornamelijk een proces, hij bleef erg lang bang en onzeker, is een binnenvetter, bokte niet zijn spanning eruit oid. Hij raakte zijn spanning lastig kwijt en bleef gespannen, ril en onberekenbaar. Inmiddels rij ik er al een tijd lekker mee rond, kom nog wel eens in spannende situaties, met andere paarden in de bak vindt hij bijvoorbeeld soms nog eng, maar de spanning is veelal veel makkelijker af te vloeien, hij heeft veel meer vertrouwen gekregen.

Een klein verschil in je eigen houding, voer etc. kan al een groot verschil maken bij zulke gevoelige dieren. dat herken ik wel. Die van mij kan gelukkig veel naar buiten en dat scheelt veel

Probeer niet te bang zijn om dingen te verpesten, een slechte ervaring of een terugval kan gebeuren, daardoor is niet gelijk alles verpest. Je bent heel bewust bezig en niet bang om hulp in te schakelen en dat siert je. Succes met verhuizen!

Ik denk dat je voor stadse begrippen een geweldige plek hebt weten te vinden.


Ik sta met dezelfde wensen ook in de randstad en het is niet te doen. Je moet geluk hebben, en dit klinkt wel als een gelukje. mijn fjord verhuisd ook slecht, maar toen ik naar het pp verhuisde, had ze geen centje pijn. Ik geloof dat het komt omdat ze zo'n fijne plek kreeg. Misschien is dat bij jullie ook.

Ik zal vanavond of morgen wat beter op jullie berichten in gaan, ik heb ze allemaal gelezen, maar ik vind het leuker te reageren als ik weer helemaal mentaal bijgekomen ben

Zojuist Zara verhuist! Voor de mensen die tips hadden gegeven: super bedankt, heb er echt wat aan gehad! Ben bewuster op mijn ademhaling en lichaamshouding gaan letten, want ik had me toch een partij stress... Denk dat paarden 10km verderop mijn hart konden horen kloppen

Ik had in mijn hoofd van te voren een heel plan van aanpak bedacht. Ik zou eerst Zara loswerken van te voren zodat haar energie eruit zou zijn en ze op mij gefocust zou zijn en dan zou ik nog even poetsen voor de ontspanning en dan de trailer op. Klonk allemaal als een oke plan, maar toen ik op stal aankwam en Zara relaxt in de paddock zag staan wilde ik het eigenlijk helemaal niet meer op die manier aanpakken. Want ze stond lekker te suffen en dan zou ik haar door het longeren juist super alert gaan maken? Dat leek me geen goed idee, Zara kennende. Dus ik besloot voor plan B te gaan, de "Ik-Doe-Alsof-Mijn-Neus-Bloed"-methode. Gewoon wachten tot de trailer er was en rechtstreeks met Zara vanuit de paddock de trailer in lopen. Geen tijd om na te denken onderweg, gewoon hup van plek A naar plek B, alsof er geen donder aan de hand is. Dan had ik zelf ook geen tijd om mijn stress aan Zara over te brengen. Dus zo gezegd, zo gedaan. Mevrouw twijfelde even toen ze de trailer zag, maar ik deed net alsof ik het niet doorhad en liep gewoon door alsof er niks aan de hand was. Ze snapte er geloof ik geen hol van, dus ze liep toch maar gewoon achter mij aan. In de trailer snel snoepjes gegeven, stang erachter, klep dicht, doei stal.

Onderweg stond ze erg te gillen, daar heb ik dan zo onwijs veel moeite mee. Dan breekt mijn hart een beetje, maar gelukkig voor Zara en voor mij was het maar een kort ritje. Op haar nieuwe stal aangekomen was het gelijk feest bij de andere paardjes op stal. Die waren erg onder de indruk van de trailer en van wat er in de trailer stond Bij het uitladen was Zara heel rustig en beheerst en ook toen we over het terrein naar haar stal wandelden was ze heel kalm. Maar dat is typisch Zara als ze overdonderd is, dan is ze de rust zelf. Zodra ze de situatie door heeft en beseft waar ze is laat ze pas haar stress zien. In haar loopstal begon ze gelukkig gelijk te eten, toch wel een beetje een teken van ontspanning. Ze stond wel tussendoor erg te gillen en af en toe heen en weer te draven, maar dat was te verwachten. Ik verwacht dat dat in de komende week nog wel even door blijft gaan of erger wordt, het gillen niet, maar het onrustig heen en weer draven wel. Maar ach, ze wordt vanzelf wel een keer moe. Ze heeft nu tenminste de ruimte om onrustig heen en weer te draven.

Vandaag laat ik haar even in haar eigen sop gaar koken. Ik ga vanmiddag nog even langs om te knuffelen en te poetsen, maar ik ga haar niet uit de stal halen om te trainen, dat komt morgen. Ik vind de verhuizing wel genoeg training voor vandaag. Ze zal aan het eind van de dag mentaal wel helemaal op zijn (en ik ook ). Morgenochtend ga ik kijken of ik wat rondjes met haar over het erf kan wandelen, zodat ze overal een beetje kan snuffelen en ik ga dan kijken of we een klein stukje loswerken mee kunnen pakken om haar energie eruit te krijgen. Verwachtingen voor de eerst komende trainingen heb ik niet, we zien wel hoe het loopt. Ze mag zo gek doen als ze wilt van mij de komende dagen, zolang ze zich maar wel aan de regels houdt.

Behalve het trailerladen (te gestrest om over filmen na te denken haha) heb ik groot deel van de verhuizing op beeld. Op het filmpje zie je dat ze eigenlijk een beetje overdonderd en verstijft is als ze de trailer afkomt, daarna in haar loopstal is wat onrustig.

Mooie loopstal! Ze heeft fijn de ruimte zo

Ik zou even wachten met iets gaan doen. Paarden hebben vaak maanden nodig om echt te wennen. Eerst even een week gewoon laten. Ga je er gewoon ff heen om een knuffie te geven, en dat is het. Knuffie, wat lekkers, en weer gaan. Maar nog niet wandelen of laten werken, tenminste zou ik niet doen

Waarom niet? Jij bent nu de enige die vertrouwd is, de rest is nieuw. Blijf dan ook hetgeen doen wat vertrouwd is. Laat het alleen niet teveel kosten, die gebruikt ze idd al teveel nu voor de rest. Dus eerder denk oefeningen dan conditie.

Hi! Gisteren is goed gegaan met Zara. In de ochtend waren er alleen wel jagers bezig geweest op het land achter haar stal, daar scheen ze heel erg van in paniek te zijn geraakt volgens een stalgenootje. Logisch ook wel dat ze dat eng vond en ik vind het wel zielig voor Zaar dat dat gelijk al op de tweede dag gebeurde.

Ze hangt heel erg aan mij op het moment. Als ik aan kom op stal hinnikt ze luid (ze is normaal gesproken niet zo’n hinniker, alleen als ze op het land staat en honger heeft) en begint ze heen en weer te draven tot ik bij haar in stal ben. Dan loopt ze ook echt constant achter mij aan. Arm ding

Ik heb behoorlijk met haar te doen op het moment. Gisteren hebben we dus niet veel gedaan. Ik heb haar in de longeercirkel gezet zodat ze die op haar gemak kon leren kennen. Er staat een paard naast de cirkel, dus daar heeft ze nog even mee staan neuzen, ook wel fijn als ze even contact met een paard heeft Uiteindelijk ging ze uit zichzelf nog even rondjes rennen in de cirkel, denk dat ze de spanning er even uit wilde rennen. Daarna heb ik een paar rondjes wat stap en draf overgangen gevraagd, ze luisterde heel goed, dus dat was voor mij voldoende. Ik wilde alleen even testen of ze zich nog aan onze afspraken hield. Ik denk dat we 15/20 minuutjes in de cirkel zijn geweest en toen heb ik haar weer op stal gezet en beloond met wat voer.

Als het weer zo slecht blijft vandaag ga ik alleen even uitgebreid tutten met haar. Trainen in de regen vindt ze toch al zo vreselijk en heb geen zin om gelijk al confrontaties op te zoeken en aan te gaan.

Goed hoor meis doe je goed zo ga maar op je gevoel af

Wat een fijn plekje zo! als er een goed bijpassend maatje wordt gevonden en de introductie met elkaar wordt rustig aangepakt (als in: niet direct bij elkaar zetten), dan is het een prima plekje toch!

Goed van je het zo rustig aan te pakken en je aan haar te schikken de eerste dagen. Ik heb het bij verhuizingen ook zo aangepakt, twee keer per dag heen, gewoon wat wandelen op het erf, overal kijken, poetsen, cirkel verkennen etc. Als ze wat geland is merk je dat zelf het beste en kun je rustig weer wat gaan vragen.


Voor sommige paarden werkt het beste om ze meteen aan het werk te zetten, mijn oude pony ook. Die verplaatste ik en 's avonds meteen rijden. Mijn huidige paard zou daar volledig van dichtslaan. Per paard zo verschillend, dat voel je zelf het beste aan. er is geen goed of fout.

Dat is idd wat ik bedoelde: jij bent haar vertrouwde factor, dus ze zal graag bij je zijn nu. Daar heeft ze houvast aan. Dat kan je mooi gebruiken nu en haar laten zien dat het niet eng is. Goed bezig zo samen!

Wat een mooi plekje zeg! Kwam er nou binnenkort ook een vriendje bij? Dat zou geheid helpen om haar rustiger te krijgen. En je bent goed bezig hoor, kijk maar wat ze aangeeft

Bedankt voor jullie lieve reacties



Het is inderdaad de bedoeling dat ze een vriendje krijgt. De paarden gaan over ongeveer een maandje het land op met zijn allen en dan gaan we kijken met welk paard Zara het best klikt. Op basis daarvan gaan we een geschikt vriendje voor Zara in de loopstal vinden. Ze staat dus helaas nog wel even alleen, maar ik vind het eigenlijk wel fijn dat we het op deze manier gaan aanpakken. Dan kan Zara eigenlijk zelf haar huisgenootje uitkiezen

——

Vandaag was de eerste dag dat ik aankwam op stal en Zara niet gelijk heen en weer begon te draven en te gillen. Dat geeft wel aan dat ze zich wat meer op haar gemak begint te voelen zonder mij. Ze plakte voor het eerst ook niet meer zo erg aan me als ik door haar loopstal liep, de afgelopen dagen was ze namelijk mijn schaduw als ik bezig was in haar loopstal. Ze begint dus weer wat onafhankelijker en zekerder te worden en dat vind ik voor haar heel fijn!

Gisteren hebben we rondjes over het erf gewandeld voor het eerst, ze vond het niet heel boeiend en liep eigenlijk gewoon op haar dooie gemakje mee. Alsof ze er al jaren komt

Vandaag heb ik haar voor het eerst weer wat serieuzer aan het werk gezet. Loswerken in de longeercirkel. Door de storm verwachtte ik dat ze wel volledig uit haar plaat zou gaan, maar dit had ik helemaal fout ingeschat. Ze was LUI. Of naja misschien was ze niet lui, maar ze was normaal en liep op een normaal tempo en dat ben ik niet van Zara gewend in de winter met storm. Naast de longeercirkel was ook een soort van kas achtig hokje ingestort door de storm. Ik verwachtte van te voren dat het een gevecht zou worden om haar daar langs te krijgen, maar ze vond het een paar rondjes “spannend” en daarna heeft ze er nog geen eens meer naar gekeken. Ze was daarbij de heletijd aan het likken en kauwen tijdens het loswerken, dat is meestal ook positief.

Dus tja, ik weet het niet? Ze lijkt heel chill, ze lijkt op zomer Zara. Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet denken. Ik heb aan de ene kant het gevoel dat ze over een week wanneer ze zich echt thuis gaat voelen wel weer om zal slaan. Maar aan de andere kant heb ik ook heel sterk het gevoel dat er een goede kans is dat dit zo gaat blijven. Wat ik in ieder geval wel zeker weet is dat ik mij op deze stal veel fijner en rustiger voel. Ik hoop dat ik dat ook uitstraal naar Zaar

Klinkt alsof je een heel goed plekje hebt gevonden

Genieten van het moment. Mocht het omslaan, heb je dit alvast binnen.

Het klinkt inderdaad alsof dit een plek is die bij jullie past. Fijn toch.

Het is nu een week geleden dat ik Zara verhuisd heb en het gaat allemaal nog steeds heel goed! Ze hinnikt nog wel telkens als ik op stal aankom, maar dat is denk ik omdat ik haar nu dagelijks zelf voer en ik het enige ben waar ze fysiek contact mee heeft op dit moment. Ze hinnikt naar mijn idee niet meer uit stress.

Ze is tijdens het trainen nog steeds relaxt. Ze had woensdag en donderdag vrij gehad, dus ik was benieuwd hoe ze vandaag zou zijn in de longeercirkel. Normaal gesproken was ze na 1 dag vrij al een bommetje. Dat was vandaag zeker niet het geval. Ze was wel weer grenzen aan het opzoeken (iets “eng” vinden wat ze vorige keer niet eng vond), maar onze op de vorige stal gemaakte regels gelden uiteraard nog steeds dus de grenzen waren voor Zara al snel duidelijk. Ze accepteerde vrij vlug dat ze gewoon aan het werk moest, dus dat deed ze verder ook braaf. Ik vind Zara voor haar doen (in de winter met stormachtig weer) nog steeds traag, ze doet me nog steeds denken aan zomer Zara. Bij haar vorige verhuizing een paar maanden terug sloeg haar gedrag na precies een week om van braaf naar ellende, dat is nu dus nog niet gebeurd. Mijn hoop dat haar gedrag zo blijft is daardoor weer iets gegroeid. Ik ga haar dit weekend wat serieuzer oppakken, kijken of ik haar weer voorzichtig een paar minuutjes met longeerhulp kan trainen. Ik heb nu echt wel het gevoel en de kriebels dat we over een tijd weer eens op kunnen gaan stappen.

Tot slot nog wat foto’s

[ img ]

[ img ]