Geplaatst 
Ik werd net in paniek wakker en dacht: IK BEN NOG LANG NIET KLAAR MET ZAAR. En ik besef me ook dat ik gewoon de laatste tijd ook helemaal niet goed bezig geweest ben met haar. Ik heb er een HALF JAAR over gedaan om haar zover te krijgen dat ze normaal aan een longeerlijn kan lopen en met me mee wil wandelen in de bak en buiten. WAAROM verwacht ik dan dat ze het rijden, het MOEILIJKSTE wat er is tussen mij en Zara, zomaar weer in 1x oppakt? En dat dat vertrouwen maar pats-boem weer terugkomt? Dat is toch totaal niet eerlijk naar Zara en naar mezelf?
Daarnaast had ik met mezelf afgesproken dat ik zelf degene zou zijn die het rijden met Zara oppakt. En dat ik het in hele kleine stapjes zou doen, alsof ze opnieuw ingereden wordt. Waarom? Omdat anders zou gebeuren wat er nu gebeurd. Ik zet weer iemand op Zara die verder geen vertrouwensbasis heeft opgebouwd met Zara. Weer laat ik Zara in 1x alles doen onder het zadel “omdat andere 5 jarige dat ook kunnen.” En weer sta ik erbij en kijk ik er naar als het allemaal fout gaat onder het zadel (vorige week is de ruiter die er nu op rijd er af gevallen). En Zara en ikzelf leren er helemaal niks van. Dit is mijn schuld, ik weet dat Zara ontzettend veel tijd nodig heeft om dingen op te pakken, en toch pak ik het weer op de ouderwetse manier aan waarvan ik weet dat het niet werkt.
DUS we gaan weer bij nul beginnen. Niet helemaal natuurlijk, want grondwerk zit er nu goed in, maar met rijden. Weer even helemaal terug naar de basis en Zara benaderen alsof ze nog nooit een mens op haar rug heeft gehad. Daarnaast denk ik dat het slim is als ik op een manege een paar privélessen ga volgen, zodat ik het vertrouwen in het rijden weer terug krijg. Een stalgenootje heeft dit ook gedaan voordat ze op haar jonge paard stapte en dit heeft haar enorm geholpen. Ik vind dat eigenlijk ook wel een goed idee.
Pfff worden jullie ondertussen al moe van mijn wispelturigheid?
Ik wel. Ik laat de advertentie van Zara nog wel even staan, mocht ineens iemand interesse hebben die helemaal perfect is voor Zaar. Maar ik heb eigenlijk niet meer echt de intentie om haar te verkopen.
Dat is nog piepjong, kijk naar je paard waar ze aan toe is en niet naar de norm. Die van mij is nu 8 en merkten we pas dit voorjaar dat hij toe is aan het moeilijker werk.
Al is het maar voor de mentale support die ik af en toe zelf nodig heb 
Ik denk dat ik wel al een idee heb van hoe ik het ongeveer aan wil gaan pakken met Zara. Eigenlijk op dezelfde manier als dat ik het longeren heb aangepakt. Vooral veel observeren en mijn eigen gedrag aanpassen. Wat doet Zaar en wanneer doet ze het? En hoe kan ik dat gedrag zonder stress en druk veranderen? Dus vooral met veel positive reinforcement werken. En dat stapje voor stapje. Voor Zara begint de stress namelijk al als ze het zadel alleen al ziet hangen over de stal deur (dan staat ze letterlijk te poepen van angst). Denk dat ik daar maar eens eerst ga beginnen zelf en zodra het zadel niet meer eng is en ik aanstalten kan gaan maken om erop te gaan dan ga ik iemand erbij halen. 
Ben wel benieuwd. 
En het is gewoon een beetje mijn kindje, ik ben helemaal gek op haar, hoevaak ik haar ook achter het behang wil plakken. Ik dacht echt vorige week dat het klaar was, maar sinds ik die beslissing heb genomen heb ik alleen maar slecht geslapen en met een rot gevoel rond gelopen. Ik wilde nog geen eens meer naar stal, omdat ik het niet meer kon verdragen om Zara te zien en met haar bezig te zijn. Gisteren heb ik dat gevoel even aan de kant kunnen zetten en ben ik er weer op gaan zitten om een paar rondjes te stappen, gewoon om even mijn paard te voelen onder me. Ondanks dat ze echt niet braaf was genoot ik er toch zo erg van. Dat maakte voor mij wel duidelijk dat ik er toch nog niet helemaal klaar mee ben. 
gebeurt de beste en er zijn duizenden mensen die dit meegemaakt hebben. Maar soms is het dan gewoon beter om te kiezen voor verkoop IPV "aan blijven modderen".
