Geplaatst Laat ik bij het begin beginnen... succes met lezen, want het is (nu al) een compleet boek!
1 september 2018 was de dag dat onze twee knapperts bij ons kwamen wonen. Dit was een geweldige verrassing en een waanzinnig gave dag! Hoe die is verlopen lees je hier: https://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=1&t=1961082
In de periode die volgde, zagen we dat de verhuizing toch best wel een flinke impact op beide paarden had. Devyl, 6 jaar oud, was al niet super dik, maar had nu helemaal weinig vlees op zijn botten. Ronny, 20 jaar oud, werd simpelweg graatmager, danwel vel over been.
Eerst maar eens een APK-keuring. Dierenarts, hoefsmid, tandarts en een massage om alle spieren eens lekker los te maken. Ook werd er naar de voeding gekeken en een uitgebalanceerd dieet samengesteld. Zo... en nu eens afwachten of het zou helpen. Aangezien ze niet in één dag 'mager' zijn geworden, verwachtte ik ook niet dat ze in één dag weer op gewicht zouden zijn en ik wilde het traject wat we aangegaan waren wel een kans geven.Paardjes stonden op rust, 24/7 buiten in de uitloop met onbeperkt paarden-kuil tot hun beschikking. Ik besloot om toch aan de slag te gaan met dekens zodra het wat kouder werd, omdat ik alle beschikbare energie wilde stoppen in het dikker worden en niet in het warm blijven. Maar... waar Devyl niet aankwam, maar ook niet af viel werd Ronny toch zienderogen steeds magerder. Tijd om weer verder te zoeken.
Terwijl ik ze uit de uitloop haal om te voeren, begint Ronny na de eerste hap ineens heel vreemd te doen. Hij trapt tegen z'n buik, eet niet meer, is knijter nerveus en bij het afhalen van de deken is hij volledig strak gespannen en ingevallen. Oh boy... niet goed!
De dierenarts is direct gekomen en Ronny was toen al op het punt dat hij ging liggen, niet op wilde staan, spasmes had en zienderogen slechter werd.
Aangezien ik het ontstaan van de koliekaanval had gezien, gingen we er vanuit dat spierverslappers en pijnstilling voldoende resultaat zouden hebben, maar hij werd eigenlijk alleen maar slechter. Na 1,5u wederom weer de dierenarts gebeld en zij hoorde geen darmgeluiden meer. Besloten werd om direct naar Utrecht te gaan.
Helaas was mijn net nieuw aangeschafte tweepaardstrailer weg voor onderhoud
Dus moest ik eerst ergens een nieuwe huren, waarmee we vervolgens naar Utrecht zijn gegaan. Devyl ging mee uiteraard, want die diende als psychologische ondersteuning 
Ze weten namelijk nog niet dat ze ook los van elkaar prima kunnen overleven 
Eenmaal op Utrecht is Ronny grondig nagekeken, zijn vocht aangevuld, medicatie gegeven en zou hij samen met Devyl in de koliek-box komen te staan. De arts gaf wel aan dat Ronny zeer kritiek er bij stond en dat ze hoopte hem gedurende de nacht op 4 benen te kunnen houden. Arm ding had absoluut 0,0 reserves...
Er werd overlegd hoe de behandeling zou verlopen en ik had aangegeven dat ze tot het uiterste mochten gaan om Ronny bij ons te houden, met als enige uitzondering dat hij pijnvrij moest kunnen blijven leven. Indien ze zouden opereren zouden ze mij m'n bed uit bellen zodat ik er bij kon zijn.
Gelukkig in de nacht niet gebeld en de volgende dag al snel bericht. Ze hadden een gastroscopie gedaan en de maag eens goed bekeken. Daar bleek dat Ronny he-le-maal onder de maagzweren zat (categorie 4, de hoogste), wat goed de trigger geweest kan zijn van de koliekaanval. Ook hadden ze foto's gemaakt om uit te sluiten dat het zand-koliek betrof.
We zijn direct gestart met Omeprazol (maagbeschermer) en deze behandeling werd thuis voortgezet. Ronny en Devyl waren weer thuis!
Ik was goed en wel 10min thuis toen ik werd gebeld door de staleigenaar: "Eén van je paarden is omgevallen en staat niet meer op..." 
Wat NU weer?! Direct in de auto gesprongen en terug naar stal, onderweg de dierenarts gebeld met de vraag of zij ook direct naar stal kon komen en we kwamen praktisch tegelijk aan. Men had Ronny (want om hem ging het) ondertussen al weer op de been en hij leek eigenlijk niets te mankeren. Er waren absoluut geen tekenen van koliek en hij had alleen en wat dik been, vermoedelijk van de val. Uiteindelijk conclusie: uitgegleden en door zwakte tijdelijk niet op kunnen staan. 
Er gaat wat tijd voorbij. De Omeprazol word een maand lang voorgeschreven (wat een knijter duur spul is dat zeg!
) Het dieet was nog verder aangepast en per paard werd alles tot op de gram nauwkeurig nagewogen voordat het gegeven werd. En met succes!!! 
De dag van de controle-gastroscopie was Ronny ruim 45kilo aangekomen en Devyl ruim 75kilo! We waren op de goeie weg!Waren...
Twee weken na de controle op Utrecht krijg ik te horen dat Ronny met een dik achterbeen staat en hartstikke kreupel. Nu werk ik zelf fulltime en regelmatig ver uit de buurt, dus iedere keer als er iets acuuts met de paarden is, moet ik zoeken naar versterking die even naar stal kan om de schade te bekijken. In dit geval een stalgenoot! (Vorige keer m'n moeder). Die gaf aan dat het niet súper erg was, maar om nou zo de nacht in te gaan... Nu was ik inmiddels onderweg, dus heb ik wederom weer de dierenarts gebeld om te komen.
Eenmaal op stal blijkt Ronny-pony (koosnaampje) een ontzettend dik been te hebben, koorts en knijter pijnlijk.
Conclusie: Einschuss.
Oorzaak: vermoedelijk een klein wondje wat is gaan ontsteken en wat naar binnen is geslagen.
Behandeling: 4 dagen achter elkaar de DA ter plaatse om antibiotica IM te geven, daarnaast nog ontstekingsremmers en pijnstillers.
En wederom mocht het resultaat er wezen. De temperatuur bleef normaal, het been werd slank en de pijn was weg. Wel bleef zijn hak erg dik. Tijdens een controle-afspraak met de DA dit besproken en aangezien de Einschuss volledig weg was, leek haar dit rest-vocht wat nog niet afgevoerd was. De bult op de hak was niet pijnlijk, niet warm en je mocht er volledig aanzitten. Wel liep Ronny nog kreupel. Dus andere medicatie die zouden leiden tot het afvoeren van overtollig vocht.
De dag erna liep Ronny zijn temperatuur alweer wat op, de dag dáárna... Dik been, hoge koorts, extreem pijnlijk.
Conclusie: Einschuss is terug.
Oorzaak: was waarschijnlijk nog niet helemaal wel en ontsteking in hak wellicht bijgedrage aan terugkeer.
Behandeling: antibiotica, ontstekingsremmers en pijnstillers.
Aangezien dit rond de kerstdagen was, heb ik zelf de medicatie gespoten en afgesproken dat we op korte termijn een controle zouden doen.
Het been was slank, koorts was weg, pijn was weg. Helemaal super zou je zeggen! Totdat.... 2 dagen later wéér het hele verhaal opspeelde. WEER antibiotica gestart, ontstekingsremmers en pijnstilling. Daarnaast nog Equisolon gestart in de hoop dat een langere voortzetting meer effect zou hebben.
Dit leek inderdaad zo te zijn. Toen de DA wederom weer op controle was, vonden we een zachte plek in de harde bal achterop de hak en kwamen tot de conclusie dat het waarschijnlijk een abces moest zijn. Het enige rare was... hij had er totaal geen pijn aan. In al die tijd is alleen het been extreem pijnlijk geweest, maar mocht je altijd in die hak knijpen en doen. Ditmaal besloten alles te stoppen, omdat Equisolon het uitbreken van het abces kan vertragen. Iedere dag even overleg over temperatuur en staat van het been.
Dag 1 na stoppen Equisolon ging nog wel. Dag twee was ik aan het werk en werd ik gebeld door de stalhouden. "Joh... allebei je paarden staan ontiegelijk kreupel."
Ik: "Wát zeg je nou? Allebei?!"
Hij: "Ja... die één aan het bekende achterbeen, maar dat jonge ding wil zijn voorbeen absoluut niet belasten."
Arghhhhhh
Houd het dan nooit op?!Dus ik eerst weer versterking naar stal gestuurd en direct daarna de dierenarts. Niet veel later kwam ik aan en kon ik in overleg met de DA. Zij dacht aanvankelijk dat het been van Devyl (jonge ding) gebroken was, gezien de hoeveelheid pijn, de hysterie en het absoluut niet belasten van het been. Nadat ze met veel pijn en moeite hem heeft kunnen sederen (het is nogal een gevoelig typje...) en góed heeft kunnen bekijken, blijkt de conclusie een hoefzweer te zijn. Dus deze uitgesneden, ingepakt en end of story.
Ronny was een ander verhaal. Het leek er op dat we wéér de verkeerde kant op gingen en de DA heeft overleg gehad met Utrecht. Het stond al op de planning om het been te echoën, maar Utrecht gaf aan dat het beter was om dat dan daar te doen, gezien de lange sleep die het verhaal al had gekregen. We waren van harte welkom!
Maarja... vrijdagavond, de weekendtarieven en een paard wat niet dusdanig slecht was dat het spoed was... In overleg besloten dat we maandag naar Utrecht zouden gaan. De dierenarts liep nog even met me mee en zei: "joh, anders kijk jij even naar het been. Je word er niet blij van, maar toch..."
Wat ik toen zag vond ik zón ontzettende achteruitgang in vergelijking met 8uur daarvoor, dat ik geen moment meer twijfelde. "We gaan nu naar Utrecht. Dit moet nu eens afgelopen zijn."
Dus Kreupel&Kreupel op de trailer gezet en wéér naar Utrecht... Daar stonden ze nogal vreemd te kijken dat ik met twéé patiënten aan kwam. Besloten werd dat Devyl werderom Psychische Ondersteuning was en dat het dus eigenlijk alleen om Ronny ging.
Om nog veel meer typen te voorkomen, zal ik hieronder even de updates plaatsen zoals ik ze ook op FB heb gezet.
Anders typ ik alles dubbel:Vrijdag 04-01-2019
Wederom weer bijzonder goed geholpen door het aanwezige personeel. De arts gaf aan dat nú en echo maken waarschijnlijk niks gaat laten zien, dus dat gaan ze morgen doen. Omdat de oorzaak overal in het been kan zitten word het een uitgebreide echo. Voor nu in hoog verband wat de gehele nacht koud en nat word gehouden om de zwelling te verminderen en zo beter zicht te hebben op de echo morgen.
De kans bestaat dat de Einschuss nu al zo lang aan het etterstralen is, dat de lymfen permanente schade hebben opgelopen en nooit meer goed het vocht kunnen afvoeren. In het slechtste geval blijft hij permanent kreupel, met een dik been en overgevoelig voor nieuwe aanvallen van Einschuss...
Devyl z'n verbandje houden ze ook nat en daar word zondag naar gekeken.
Ik blijf hoop houden, maar Jezus wat zit ik er even goed doorheen momenteel.
Fingers crossed maar weer
Zondag 06-01-2019
Vanochtend de 2 kanjers weer bezocht!
Devyl loopt nog te kreupel voor het mooie en heeft gisteren en vandaag pijnstilling gehad. De arts heeft vandaag nog wat verder gesneden, omdat het er maar uit zag dat de zweer zich een weg naar boven aan het banen was. Daarna in droog verband gezet (anders word de kroonnrand te week) en dinsdag verder kijken.
Ronny is na zijn vorige bezoek aan de kliniek teruggekomen met permanente stalbenen. Wát was het een mooi gezicht om het aangedane been zo mooi slank te zien! Het is weliswaar na 3 dagen drukverband en koelen en een tijdelijk effect, maar toch. Ook was hij niet meer pijnlijk op het onderbeen en de vaten niet meer gestuwd.
De hak blijft echter dik. Bij een ontsteking of abces verwacht je een heftige pijnreactie wanneer je ergens aan zit, maar hij geeft 0,0 reactie wanneer je op de hak drukt. Daarom weer terug in nat drukverband om de aller laatste zwelling om die hak weg te nemen.
Morgen word de hak op de foto gezet en met de echo bekeken. Als ze vocht zien dan prikken ze het aan. En dán word het spannend... is het heldere vloeistof dan is het geen ontsteking en moeten we op zoek naar een andere oorzaak. Is het echter troebel, dan word het op kweek gezet. Is het een ontsteking dan... dan zijn ze voorlopig nog niet thuis Er word dan een drain ingezet die dagelijks gespoeld moet worden. Ronny moet dan continue gestapt worden, gespoeld worden, in en uit het drukverband en continue koelen. De prognose is dat hij dan zo'n 3 tot 4 weken op de kliniek moet blijven.
Dussss.... spannend dagje morgen
Maandag 07-01-2019
Dag 4 op de kliniek.
Zou nog spannend worden vandaag! Ronny zou een X-ray foto van de hak krijgen en de echo zou er op gaan. Gelukkig heeft de arts op ons gewacht dus konden we er bij zijn! Eerst de X-ray... Twee knollies in de ruimte, omdat Ronny echt heul erg de psychologische ondersteuning van Devyl nodig heeft (a.k.a. verdwijn niet uit m'n zicht want dan breek ik de tent af). In totaal zijn er zo'n 7 foto's gemaakt.
Op de foto's waren "geen hele grote afwijkingen te zien". Wel wat kleinere dus, o.a. lichte spat (soort Atrose). Volgens de radioloog echter niets wat ook maar enigszins de huidige klachten kan verklaren. Op naar de echo dus!
Op de beelden was goed te zien hoe er een dikke laag van zo'n 4 à 5cm van weefsel gemengd met vloeistof tussen de pees een de huid zit die er duidelijk niet hoort te zitten.
De vloeistof is helder dus er word vooralsnog niet gedacht aan een ontsteking. Het weefsel zou ook nog eventueel oude stolsels kunnen zijn, maar dat is nog onduidelijk. Omdat de grootste vocht-pocket zo'n 5mm was, is er voor gekozen om nog niets aan te prikken. De kans dat de naald verstopt en er te weinig vloeistof is om te analyseren is het risico van een mogelijke nieuwe infectie niet waard.
Maar wat nu? Want we hebben dus nog steeds geen oorzaak gevonden. Inmiddels blijft het gehele been mooi slank, maar wel met een gekoeld drukverband. Ook blijft de koorts weg. Dit alles is zónder antibiotica! (Jippie). Ronny hebben ze nu weer terug in het drukverband gezet, maar droog dit keer. Morgen word het er af gehaald en gaan we kijken wat het been dan doet en de verdere tactiek bespreken.
Devyl loopt gelukkig bijna niet meer kreupel. Bij hem gaat ook morgen het verband er af en dan maar hopen dat de zweer volledig ontlast is.
--------------------------
Het vreemde met die hak is dat hij op het been extreem pijnlijk is. Op de hak absoluut niet. Bij een abces of infectie zou de hak pijnlijk moeten zijn dus... piephak? Maar bij een 'normale' piephak is het paard niet kreupel, zwelt het been niet op, krijgt hij geen koorts en is hij niet extreem pijnlijk. Het is dus nog een raadsel wat het nu wél is.
Voor diegene die tot nu toe alles gelezen heeft... Applaus!
En zo zijn we lekker op weg... kort overzichtje:
- 01-09-18: aankoop
- 01-09-18 t/m 22-10-18: Voeding bekijken en volledige APK bij diverse specialisten
- 22-09-18: Controle DA, o.a. wormen en bloedonderzoek
- 31-10-18: 2x bezoek DA i.v.m. koliekaanval.
- 31-10-18 t/m 04-11-18: Kliniek Utrecht
- 04-11-18 t/m 30-11-18: Diverse medicatie, o.a. Omeprazol
- 30-11-18: Controle gastroscopie Utrecht
- 13-12-18: Eerste keer DA i.v.m. Einschuss-been. 4 opvolgende dagen DA bezoek i.v.m. anti-biotica IV
- ??-12-18: Tweede keer DA i.v.m. terugkerende Einschuss
- 24-12-18: Derde keer DA i.v.m. terugkerende Einschuss
- 28-12-18: Vierde keer DA i.v.m. terugkerende Einschuss
- 02-01-19: Vijfde keer DA i.v.m. controle Einschuss-been = rustig
- 04-01-19: Zesde keer DA i.v.m. terugkerende Einschuss.
- 04-01-19 t/m heden: Kliniek Utrecht
Duimen jullie mee dat alles straks goed afloopt? 
Bedankt voor het lezen!
De koliekaanval. Hier is ook goed te zien in welke conditie Ronny was
Arm ding... 0,0 reserves
Samen in de koliekstal
Het been wanneer deze verdikt was, met een duidelijke zwelling op de hak
De hak close-up, net geschoren
Flinke stuwing van de vaten in de lies
Het drukverband wat afwisselend nat en droog omgedaan word
Devyl z'n uitgesneden hoefzweer
het sprookje begon zo mooi... ik duim voor jullie mee dat alle ellende snel klaar is en jullie lekker van elkaar kunnen genieten. 
