Ik vind het een enorme impact op mijn leven hebben. Financieel wist ik van te voren maar wat me erg is tegengevallen is de zorgen. Ik maak me altijd druk om mijn paard. Iedere keer wel wat, een wondje, dunne mest, gedraagt hij zich opeens anders? Vaak is het druk maken om niks, maar toch maak ik me druk. Er zijn ook zóveel meningen, visies en keuzes. Daardoor is het lastig te besluiten wat nu echt goed voor hem is.

Ook het vinden van een passende pensionstal vond ik een ramp. Nu gelukkig een fijne stal gevonden maar ondertussen vaker verhuisd dan dat ik graag zou willen.

Ik ga zo'n 3-4 keer per jaar op vakantie. Omdat hij volpension staat is dat geen probleem. Er is gelukkig altijd wel een stalgenoot die hem wil longeren en in de gaten wil houden. Komende vakantie rijdt mijn instructrice hem. Maar dan ben ik toch altijd onrustig of het wel goed met hem gaat. Totaal onnodig maar het is helaas toch zo.

Ik ben echt gek op mijn paard maar als hij er niet meer zou zijn, denk ik niet dat ik een ander paard zou aanschaffen. Puur vanwege de zorgen die je altijd hebt om zo'n dier. Nooit spijt gehad van mijn paard en hoop nog lang van hem te mogen genieten, maar een opvolger, nee ik denk niet dat die er gaat komen

Edit: nu ook weer met dit weer. Heerlijk! Maarja, s'avonds is het wel weer erg fris. Welke deken moet hij op? Kan hij al zonder deken? Zou hij het te koud of te warm hebben? Vreselijk