Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-04-19 23:16

Geplaatst: 09-04-19 23:16

AnnoNiemand schreef:
Dorus schreef:
Een dikke tien jaar in de manege gereden, vervolgens een tien jaar een paard geleasd (volledig). Op het eind had ik er minder plezier in, financieel werd het moeilijker en toen de lease omhoog ging was er geen andere optie meer.
Even overwogen om weer gewoon manegelessen te gaan volgen, maar daar had ik toch geen zin in.
Dat is nu bijna vier jaar geleden en ik heb het geen moment gemist.
Het heeft me veel verdriet gedaan toen ik ermee stopte en ik denk niet dat iemand, muv mijn man, zich gerealiseerd heeft hoeveel verdriet het me heeft gedaan, maar achteraf gezien heeft het me ook heel veel vrijheid gegeven waar ik nu nog dagelijks van geniet. En m’n hond die er anders waarschijnlijk niet was geweest.

Ben je met je hond net zo actief bezig als met je paard? Is die voldoening die je daaruit haalt enigszins te vergelijken? Wij hebben nooit een hond gehad, maar ik kan me voorstellen dat ik in een zwart gat zou vallen als ik geen dieren meer train en verzorg. Ik kan me goed voorstellen dat ik wanneer ik stop met paarden ik helemaal op kan gaan in een hondensport en wandelen met een hond bijvoorbeeld, zodat ik toch bezig blijf met dieren (die ook nog eens een grotere will to please hebben).

Volgens mij niet echt, maar ik vind dat lastig vergelijken. Dat je de hond in huis hebt is toch anders dan een paard een x kilometer verderop op stal. De hond is ook niet gekocht met de intentie fanatiek te gaan trainen, maar ik ben daar een beetje bij toeval ingerold vanuit de puppycursus. We hebben er beide gewoon super veel plezier in!

**Geplaatst**: 09-04-19 23:21

Re: Wie is er na jaren gestopt met paarden?

Geplaatst: 09-04-19 23:21

Ik heb 20 jaar eigen paarden gehad en vanaf mijn 7de op de manege gereden. Heb nu 3 jaar geen paard meer. Ben nu 33.
En het bevalt heel goed! Niet meer de kosten, lasten en tijd. Ik mis het rijden soms nog wel mocht ik weer tijd krijgen wil ik misschien een bijrijd paard zoeken.

**Geplaatst**: 09-04-19 23:23

Geplaatst: 09-04-19 23:23

Wat betreft opvullen van je tijd: dat heeft even geduurd. Ik was al beginnen hardlopen toen ik nog reed, maar kreeg een blessure. Ik stopte met rijden en privé liepen wat dingen. De rust was toen echt even ok.

Maar de aard van het beestje... Paardenmensen zijn gewend om veel bezig te zijn. Ik kom van een zeer hectisch werkleven (6/7) met amper slapen en 4 keer per week rijden naar beter te regelen job (nog steeds 6/7) en niet rijden. Dat was een tijdje fijn maar dan niet meer. Dus hup naar de kine voor de blessure om het hardlopen weer op te pakken e ook gaan dansen. Ik sport elke werkdag en probeer op andere dagen nog te fietsen of wandelen of yoga doen. Anderen vragen me waar ik de tijd haal, maar dit is niets in vergelijking met vroeger. (we hebben ook geen kinderen). Ik lig dus veel te chillen, lezen, met de kat te knuffelen etc Maar qua tijd kan ik het inmiddels goed vullen hoor.

**Geplaatst**: 09-04-19 23:30

Geplaatst: 09-04-19 23:30

Ik ben in 2014 gestopt ivm emigreren. Altijd bijrijdpaarden en manage gehad, nooit eigen paard, na 16 jaar. In 2016 nog eens een bijrijdpaard gehad maar beviel toen niet.

Heb daarna wel nog eens af en toe op een paard gezeten hoor en rondgehobbelt en het kriebelt soms wel denkende zou ik een paard kopen hier?

Maar als ik dan serieus denk over de tijd en geld die het kost?

En ik heb, zoals in jouw overweging, twee honden nu waar ik veel training en voldoening uithaal en de sport mee in ga.

**Geplaatst**: 10-04-19 00:41

Re: Wie is er na jaren gestopt met paarden?

Geplaatst: 10-04-19 00:41

Ik ben ruim 24 jaar geleden gestopt met rijden, door bepaalde redenen.
Ik had een vaste verzorgpaard waar ik 3 a 4 x in de week op reed.
Met de eigenaar van het paard had steeds meer problemen in die zin dat ie dacht , dat wij relatie hadden. Nee, dus
Ik hoorde toen van div mensen en de manege eigenaar, dat het paard de hele zaterdag middag rondjes liep met kinderen op haar rug, soms ook op zondag.
Het paard was een ex manege paard maar de manege eigenaar was altijd zuinig op zijn paarden, dus hij raakte ook steeds meer kwader op de eigenaar. Want toen het paard van de manege was reed ze ca 1 uur per dag en soms 2 uur.
Ik merkte dat s maandags wanneer ik op haar reed. Dat ze moe was, zelfs chagrijnig werd.
En ze ging slechter lopen. de oorzaak te lang lopen achter elkaar.
Omdat ik afspraken had met de eigenaar dat ik meebetaalde aan de kosten.
Opgegeven moment had ik besloten om te stoppen. Ook voor de kosten.
Ik ben weer op de manege paard over gegaan,
Ik vond het prima.
Baas B vond het jammer dat ik stopte met Shadow maar hij begreep het.
(Baas B de eigenaar van de manege)
Dus kreeg ik weer de moeilijke paarden te rijden.
Alleen ik had altijd in Meubelzaak gewerkt en toen ging ik een keer door mijn rug ,dus aantal weken niet gereden
Dus ik kon weer rijden, krijg ik vrij moeilijk paard was terug gekocht door Baas B. En dat paard stond bekend als onbetrouwbaar( onder het zadel) . de 1ste halfuur ging het prima en toen kreeg het paard weer haar onbetrouwbare bui. Heel gemeen bokken en ik werd gelanceerd .
ik kon met moeite opstaan, toen weer op het paard.
Toen we klaar waren met rijden, kreeg ik weer gigantisch last van mijn rug en toen ben ik gestopt met rijden. Mijn vriend vond dat ik geen risico's moest nemen met mijn rug.
Het paard is de dag erna weggebracht daar de handelaar.
Maar nu wil ik weer gaan rijden, want ik mist het enorm
Een eigen paard wil ik niet, ken het ook niet betalen

**Geplaatst**: 10-04-19 05:34

Geplaatst: 10-04-19 05:34

Ik heb ruim 25 jaar gereden en eigen paarden gehad en de laatste 10 jaren daarvan geen eigen paard maar een bijrijdpaardje.

Ik ben door de jaren heen van mening geraakt dat een paard niet is gemaakt om op te zitten. En ik merkte dat ik er zonder rijden niet genoeg voldoening uithaal. Beetje poetsen en wandelen is leuk maar ik ben iets te actief om alleen maar dat te doen. De paardenwereld heb ik nooit leuk gevonden, teveel misstanden, te individualistisch, teveel een bepaald soort ‘type’ mensen. Daar mis ik niets aan. Het enige dat ik weleens mis is buitenrijden op een zonnige dag in het bos en de band die je met sommige paarden kan hebben.

Daarnaast vond ik paarden niet te combineren met een gezin en een baan.

Nu doe ik aan hardlopen. Heerlijk. Op mijn eigen tijd, tussendoor. Met mijn lijf bezig zijn, écht sporten, sociaal (met een groep) en toch lekker door het bos kunnen “draven”

**Geplaatst**: 10-04-19 08:38

Re: Wie is er na jaren gestopt met paarden?

Geplaatst: 10-04-19 08:38

Hier inmiddels ook een aantal jaar geen paard meer (verkocht om financiële redenen). Het bevalt me uitstekend. Geen verplichting meer, geld 'over' houden voor andere leuke dingen. Uiteraard zijn er ook wel eens momentjes dat ik het mis maar dat weegt niet op tegen de momenten dat ik het niet mis. Ga echt nog wel eens met vriendinnen mee of ergens een ritje doen, maar dagelijks nee, ik moet er niet eens meer aan denken. Ga nu naar de sportschool, hou van wandelen en leuke dingen doen met vrienden. Ben er zelf een stuk meer relaxed van geworden.

**Geplaatst**: 10-04-19 08:57

Re: Wie is er na jaren gestopt met paarden?

Geplaatst: 10-04-19 08:57

Ik ben na 11 jaar in de paarden een aantal jaar gestopt... had er weinig plezier meer in. Tot ik een paar maanden geleden een leuk plekje vond, waar ik 1x in de week lekker met wat paarden bezig ben. Ik heb het toch gemist en dit is voor mij ideaal

**Geplaatst**: 10-04-19 09:03

Re: Wie is er na jaren gestopt met paarden?

Geplaatst: 10-04-19 09:03

Ik zei altijd als er wat met mijn paard gebeurd komt er geen nieuwe meer dan ga ik zoals 'normale' mensen leven. Paard raakte geblesseerd ik leefde 4 maanden zoals 'normale' mensen maar daarna werd ik toch een beetje ongelukkig. Wat doen die mensen in de avond? 2x in de week uit eten gaan verveeld ook. Ik mistte alles eraan terwijl ik dacht dat ik het niet zou gaan missen. Dus op zoek (ruim een jaar geduurd) gegaan naar een jong nieuw paard om opnieuw mee te beginnen en nu heb ik er dus 2....

**Geplaatst**: 10-04-19 09:12

Geplaatst: 10-04-19 09:12

Van mijn 5de tot mijn 20ste waren pony's mijn leven. Toen wegens studie en ander leven was het klaar totdat ik arbeids ongeschikt werd op mijn 40ste... en merkte dat die shetlander die toen kwam voor mijn kinderen en top revalidatie bleek te zijn om ... positief te blijven. Nu al weer 8 jaar 2 pony's en iedere dag er mee bezig. Was ik niet ziek geworden, had ik fulltime gewerkt en waren ze... waarschijnlijk niet meer terug gekomen maar nu heerlijk aan huis is het genieten elke dag weer! (ik heb wel de luxe ze aan huis te hebben en vooral te genieten van heerlijk naar buiten - onder het zadel - voor de kar - aan de hand of met de fiets- zouden ze in pension moeten... waren ze er niet gekomen...)

Laatst bijgewerkt door sunny43 op 10-04-19 09:14, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 10-04-19 09:14

Geplaatst: 10-04-19 09:14

Waarom zou je moeten rijden om paarden te hebben? Waarom kosten ze anders teveel geld? Ik heb mezelf die vragen de afgelopen 23 jaar ook regelmatig gesteld. Ik ben 40 jaar bezig met paarden, 30 jaar met eigen paarden. Ik kan al 23 jaar niet meer rijden.
Ik heb nog steeds een paard. Ik ga er mee wandelen, zit bij haar en haar vriendinnen, vind het heerlijk om buiten te zijn en 'stalklusjes' te doen, ga bijna dagelijks met haar wandelen en geniet er -meestal- van om een paard te hebben. Ik kan me een leven zonder paarden niet voorstellen.
Mijn paard(en) heeft jaren op een 'normale' pensionstal gestaan waar mensen vaak absoluut niet snapten waarom ik een paard had terwijl ik er niet op kon rijden. Rare vraag: is een paard niet meer dan een fiets/brommer met haar?
Ik heb me gerealiseerd dat het de anderen waren die daar moeite mee hadden, niet ik.
Inmiddels krijg ik steeds meer moeite met paardrijden en de manier waarop er vaak met paarden wordt omgegaan. En op facebook zijn er leuke groepen met gelijkgezinden, zoals The Non Ridden Equine.
De afgelopen maanden was ik veel ziek en toen twijfelde ik ook wel eens of ik het er allemaal nog voor over had. Maar nu ik weer beter ben, geniet ik weer volop!

**Geplaatst**: 10-04-19 09:18

Geplaatst: 10-04-19 09:18

Ik ben niet gestopt met de paarden, maar inmiddels rijd ik al een jaar niet meer.

Mijn verzorgpaard heeft een blessure waardoor we niet meer kunnen rijden helaas. Maar ze is momenteel drachtig en ik vind het nog heerlijk om daar heen te gaan om ze buiten te zetten enzo.

Het rijden mis ik niet echt al zou ik het ook niet erg vinden om er weer mee te beginnen. Maar momenteel vind ik mezelf wel wat aan de zware kant om op een paard te stappen, en heb ik niet de motivatie om daar wat aan te doen :')

.

Dus we blijven gewoon lekker tutten haha!

**Geplaatst**: 10-04-19 09:20

Geplaatst: 10-04-19 09:20

nouklime schreef:
Ik zei altijd als er wat met mijn paard gebeurd komt er geen nieuwe meer dan ga ik zoals 'normale' mensen leven. Paard raakte geblesseerd ik leefde 4 maanden zoals 'normale' mensen maar daarna werd ik toch een beetje ongelukkig. Wat doen die mensen in de avond? 2x in de week uit eten gaan verveeld ook. Ik mistte alles eraan terwijl ik dacht dat ik het niet zou gaan missen. Dus op zoek (ruim een jaar geduurd) gegaan naar een jong nieuw paard om opnieuw mee te beginnen en nu heb ik er dus 2....

Dan zit je dus in het verkeerde topic

**Geplaatst**: 10-04-19 09:21

Geplaatst: 10-04-19 09:21

lor1_1984 schreef:
Ik ben inmiddels 5 jaar volledig gestopt met de paarden en heel eerlijk?
Ik mis het niet.
Maar moet er eerlijk bij zeggen dat het plezier wat ik erin had volledig verpest was waardoor de knoop doorhakken heel makkelijk was.

Ja dat herken ik wel. Bij door samenloop van omstandigheden ook de lol en ontspanning helemaal verziekt. En dan is t een hoop geld wat je eigenlijk voor "niks" erin stopt. T eerste halfjaar vond ik dat zorgen- en stressvrij héérlijk (ook omdat t winter was) en hield ik geld over, maar nu merk ik dat ik bepaalde dingen toch ga missen..
Heb er momenteel 1 in de opfok en t begint zo nu en dan toch te kriebelen om er 1 bij te kopen waar ik nu al mee aan de slag kan.

**Geplaatst**: 10-04-19 09:24

Geplaatst: 10-04-19 09:24

Ik ben 3.5 jaar geleden plots gestopt, dit omdat ik mijn paard heb moeten laten inslapen (mijn andere paard had ik daarvoor al verkocht), daarna heb ik al het plezier in de paarden verloren en het plezier is ook niet meer terug gekomen. Ik heb een half jaar na het inslapen van mijn paard nog eens gereden en een half jaar geleden weer, ik vind het gewoon echt niet meer leuk...
Ik geniet veel meer van de tijd en de rust die ik er voor terug heb gekregen. Ik mis mijn paarden nog wel, maar het is goed zo.

Ik ga met een vriendinnetje binnenkort nog wel een keer een duinrit maken, ondanks dat ik het plezier mis, kan ik het dan toch ook weer niet laten om op een paard te klimmen. Maar er echt weer dagelijks-wekelijks mee bezig zijn, nee dat niet meer.

**Geplaatst**: 10-04-19 09:26

Geplaatst: 10-04-19 09:26

Ik lees even mee omdat ik in dezelfde situatie zit als jij TS. Mijn pony is nu 20 jaar, we zijn sinds een jaar gestopt met wedstrijden en ik rijd hem nu nog een paar keer per week en zo nu en dan voor de wagen. Maar ik krijg meer en meer het gevoel dat als hij met pensioen gaat (of naar de eeuwige groene weiden *klopt af*) ik ook gewoon ga stoppen met paarden. Precies hetzelfde gevoel. 'het hoeft allemaal niet meer zo nodig' Op dit moment verzet ik me er behoorlijk tegen, 'ik zou me niet zo moeten voelen' of het is mijn passie, ik rijd toch immers al sinds 22 jaar non-stop', maar het gevoel blijft toch hangen.

**Geplaatst**: 10-04-19 09:28

Geplaatst: 10-04-19 09:28

De paarden waren altijd mijn hele leven, en ik had alles voor elkaar, ze stonden net aan huis etc.. Toen ik mijn plezier erin verloor. Dat is sluipend gegaan, ik denk dat het wel anderhalf jaar kostte voor mezelf om het toe te geven. Ben er in totaal bijna 2 jaar uit geweest; ze stonden thuis dus ik bleef ze wel verzorgen, maar niet meer dan het hoognodige

ook vaak gedacht "kan ik het wel maken om ze te houden" vnl tegenover mijn man, omdat het zo'n dure hobby is. Maar kon het toch niet over mijn hart verkrijgen.

Nu is mijn plezier weer helemaal terug. Bij mij was het een combinatie van te perfectionistisch zijn en compleet overvraagd worden met alle ballen in de lucht (buitenom de paarden) waardoor ik gewoon (achteraf gezien) van geen enkele hobby meer kon genieten. En het was ook een fase van ontwikkeling buiten de paarden; investeren in sport, carrière, sociaal leven en huis/erf.

Nu zie ik het echt als mijn ontspanningsmoment, doe (naast natuurlijk de dagelijkse verzorging) ongeveer 4x per week wat met mijn ene paard en voor de ander heb ik een bijrijder. En dat is weer helemaal goed en fijn.

Maar ik sluit niet uit dat er in de toekomst nog zulke fases gaan komen. Soms is het ook gezond om je op andere terreinen te ontwikkelen, in "het gewone leven".

**Geplaatst**: 10-04-19 09:37

Re: Wie is er na jaren gestopt met paarden?

Geplaatst: 10-04-19 09:37

Ik heb in december 2014 mijn paard verkocht. En ben toen eigenlijk helemaal gestopt.
Echter miste ik het zo erg dat ik in maart 2016 weer op zoek ben gegaan. En eind juni 2026 had ik er 2 aan huis lopen.

**Geplaatst**: 10-04-19 09:41

Geplaatst: 10-04-19 09:41

Ik vind t echt fijn te lezen dat er veel meer mensen in dezelfde mindset zitten. Ik heb ook een lange tijd getwijfeld aan mezelf of ik nou gek was en waardoor t toch kon dat t "ineens" na 25 jaar in de paarden, het zo resoluut klaar was.

**Geplaatst**: 10-04-19 09:43

Geplaatst: 10-04-19 09:43

Wat leuk om al deze verhalen te lezen. En dat er veel mensen dezelfde gedachte hebben.

Ik rijd al vanaf mijn 6e, ik ben nu 46.
Ik heb altijd op maneges gewerkt en gereden en op 1 daarvan ook Chico gekocht.
Chico was toen 7 en is nu bijna 31! Hij is dus al 24 jaar van mij.
Hij is echt mijn once in a lifetime horse en mag blijven tot zijn dood.
We rijden nu nog dagelijks buiten, als dat niet meer kan gaan we wandelen.... als dat niet meer kan mag hij écht met pensioen maar daar is de huidige accommodatie niet geschikt voor.
Maar of ik hem dan nog moet verplaatsen ??? En persoonlijk denk ik dat hij hard achteruit gaat als hij niets meer doet ivm de artrose.Dus we zien wel.... ms leeft hij nog een jaar en misschien wel 10 jaar....

Afijn..... ik zeg nu: ik begin er daarna niet meer aan!
Eerlijk gezegd hou ik eind van de maand 0 euro over, kan nooit met vakantie, uit eten, etc etc omdat dat gewoon niet lukt met een oudje met speciaal voer, speciaal beslag, supplementen etc.
En ik vind nooit meer zo'n paard.
Daarbij lijkt geen financiele zorg me een keer heerlijk! En geen stress over je paard lijkt me ook wel een keer fijn.

Maarr.... ms denk ik er dan wel anders over

**Geplaatst**: 10-04-19 09:43

Geplaatst: 10-04-19 09:43

Ik heb in 2011 mijn paard verkocht. paarden gehad sinds ik 12 was, samen met mijn vader was dit onze grote hobby. Maar omdat ik in verwachting was en het gewoonweg te duur en te tijdrovend werd (vond ik, want mijn paard stond niet aan huis) heb ik toen die beslissing genomen. Ik mis het gruwelijk als ik bij paarden in de buurt ben, maar de rest van de tijd is het ergens ook een last van mijn schouders. Mijn dochter is nu 6 en als ik ooit de mogelijkheid heb paarden aan huis te hebben wil ik het nog overwegen, anders niet meer.

**Geplaatst**: 10-04-19 09:47

Geplaatst: 10-04-19 09:47

gertrud schreef:
De afgelopen maanden was ik veel ziek en toen twijfelde ik ook wel eens of ik het er allemaal nog voor over had. Maar nu ik weer beter ben, geniet ik weer volop!

Maar met de lente om de hoek, is het ook weer VEEL MEER genieten. Weet je ik sta 's-ochtends op en als ik het rolgordijn van de badkamer open doe, ziet mijn haffie mij en hinnikt zo van... Baas ETEN!!!! Met moeite kom ik op gang maar na het mestruimen ben ik opgewarmd en als ik ze dan even lekker knuffel, hun hooi geef of ze op het gras "gooi". Ik vrees dat het leven heel leeg zal zijn zonder paarden, ondanks hond, man en ... pubers.

**Geplaatst**: 10-04-19 09:52

Geplaatst: 10-04-19 09:52

Cayenne schreef:
nouklime schreef:
Ik zei altijd als er wat met mijn paard gebeurd komt er geen nieuwe meer dan ga ik zoals 'normale' mensen leven. Paard raakte geblesseerd ik leefde 4 maanden zoals 'normale' mensen maar daarna werd ik toch een beetje ongelukkig. Wat doen die mensen in de avond? 2x in de week uit eten gaan verveeld ook. Ik mistte alles eraan terwijl ik dacht dat ik het niet zou gaan missen. Dus op zoek (ruim een jaar geduurd) gegaan naar een jong nieuw paard om opnieuw mee te beginnen en nu heb ik er dus 2....

Dan zit je dus in het verkeerde topic

Nou volgens mij niet hoor want TS overweegt te stoppen met paarden omdat ze er niet zoveel lol meer in heeft. En ik reageer omdat ik dat zelfde gevoel had maar zoals ik aangeef er niet gelukkiger van werd toen ik niet meer die dagelijkse druk had om te 'moeten' rijden etc. Dus dat het ook een fase kan zijn.

**Geplaatst**: 10-04-19 12:17

Re: Wie is er na jaren gestopt met paarden?

Geplaatst: 10-04-19 12:17

Ik rij sinds mijn 6e paard. Eerst op de manege, later verzorgpony's en vanaf mijn 14e eigen paarden. Ik ben nu 36, mijn huidige paard heb ik inmiddels 14 jaar en denk dat hij de laatste is. Hij blijft tot zijn dood en dan is het goed geweest en wil ik iig geen eigen meer.

**Geplaatst**: 10-04-19 12:46

Re: Wie is er na jaren gestopt met paarden?

Geplaatst: 10-04-19 12:46

Ik heb eigenlijk altijd al gereden van zolang ik me kan herinneren, met periodes veel en dan weer minder of helemaal niet.
Als kind echt op maneges, als late tiener op die van mijn toenmalige vriend en toen het daarmee gedaan was, op paarden van vrienden. Als ik er zin in heb, stap ik op.
Heb nooit eigen paarden gehad, en ben er maar wat blij mee. Ik zou niet liever hebben, versta me niet verkeerd, maar ik heb er de tijd niet voor. Zeker sinds mijn eerste kindje, en nu zwanger van het 2e, ik zou niet weten wanneer ik er tijd (of zin) voor zou moeten hebben. Sowieso dat ik enige tijd na de bevalling wel weer eens een toertje ga doen, maar meer als dat hoeft het voor mij ook niet te zijn.