Gisteren heb ik werkelijk een plaatje van een snoekduik van een paard af gemaakt, nadat deze de sprong niet haalde (eigenaar wilde weten of paard wel kon springen). Dat is me behoorlijk in de nek geschoten, en dat verklaart zowat al Stinky's klachten. Dus gisteren heb ik wat belangrijke dingen geleerd: Als je paard niet meer te controleren is voor een sprong en als die überhaupt niet kan schakelen in galop, is het niet verstandig om ermee de hoogte in te gaan springen. Zonnebrandcrème is nog steeds noodzakelijk. En als laatste en waarschijnlijk meest essentiële: Pijn in de nek (hals) trekt snel door naar je bovenarmen (korte pas en hupsje bij aandraven), borstspieren (singelnijd), schouders (kreupelheid na landing bij een vrij hoge sprong), gehele rug (haastigheid onder het zadel), waardoor je de hele bovenlijn vast gaat zetten. Mijn ogen zijn echt behoorlijk open gegaan, en de laatste twijfel of een 'simpel' halsprobleem zoveel rijtechnische problemen kan veroorzaken is nu wel weggenomen.
Nu kan ik me, naast alle mentale zaken (die ineens niet meer zo'n obstakel (b)lijken), ook gaan richten op training ter voorkoming van terugkerende halsproblemen. Ik geloof dat een Antoine de Bodt daar wel het een en ander over weet.
Oh ja, hij is flink te grazen genomen toen hij net in de wei stond (en nu weer, hij heeft 2 wondjes recht onder het zadel (blauwe pijlen) dus die kan er voorlopig niet op...), en de eerste plekken zijn dichtgegroeid met vroege wintervacht (rode cirkels). Je kan nu heel goed zien dat hij in de winter donkerder is dan in de zomer!