Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
ikheetesmee schreef:Kan je iets meer vertellen over wat je ambities zijn en waarom deze niet bij het paard passen? Je geeft aan dat hij het niet aan zou kunnen, maar hoe moeten we dat zien?
prugelpiet schreef:Kijk naar je gevoel. Zou je je paard kunnen missen? Zou je het jezelf kunnen vergeven als je hem verkoopt en hier spijt van krijgt? Denk je er spijt van te krijgen?
Mijn paard gaat mijn ambities ook niet halen. Ik droomde van een goed springpaard, lekker op wedstrijd. Een grote GVR, braaf, coole kikker. Ze is compleet het tegenover gestelde, maar goed. Ik ben helemaal gek er mee. Die springwedstrijden? Dat gaat hem niet worden, maar dat 1000x liever dan dat ik mijn paard weg moet doen, want daar moet ik echt niet aan denken. Die ambities? Die mis ik niet eens. Ik ben veels te blij met de dingen die we wél kunnen.
Kmbrly schreef:Vind ik toch wel dubbel...
ik heb ook een fries x hannoveraan. En hij was gefokt om veelzijdig te zijn. Fries dressuur hannoveraan voor het springen.
Ik vraag me af op welk niveau jullie nu zitten.
Nu is het vooral de keuze je maatje voor het leven of toch verder kijken naar iets anders
Balenciaga schreef:Is het financieel gezien mogelijk om een tweede paard erbij te nemen? Dan is het wellicht een mogelijkheid om je huidige paard een x aantal dagen per week te verleasen tegen een bepaald bedrag. Zo heb je je huidige paard toch nog 1 of 2 dagen voor jezelf en kan je verder aan de slag met een ander paard. Het verleasen dekt dan ook de kosten weer een stukje.
Maar, doe dit echt alleen als je het ook zónder de bijdrage van de leaser redt. Want anders heb je een probleem als je leaser er opeens mee zou stoppen. En het werkt ook andersom; je kan altijd eens een oproepje op Facebook plaatsen waarin je aangeeft dat je op zoek bent naar een paard dat je uit kan brengen in de springsport. Niet geschoten is altijd mis!
Mochten dit voor jou geen oplossingen zijn zou ik je toch aanraden om goed na te denken of dit echt jouw “once in a lifetime horse” is of niet. Denk je niet dat je uiteindelijk gelukkiger bent met een paard waarmee je hoog in de sport kan komen? En je huidige paard een plekje heeft waar rekening wordt gehouden met zijn beperkingen?
Citaat:Telkens als er dan weer een balk naar beneden gaat en ik wist dat het ging gebeuren omdat hij het niet aankan is er toch die steek van teleurstelling en spijt
Suzanne F. schreef:Sommige mensen zien hun paard als de liefde van hun leven en behandelen het als een mens, ook qua zorgen en ziektekosten etc. Dat moet ieder voor zich weten, maar het blijft een paard. Een paard is gelukkig als hij eten en drinken krijgt, sociaal contact kan hebben en iemand hem goed behandelt. Het interesseert een paard niet wie dat is. Ook leven ze van dag tot dag en ervaren in het moment. Ze kennen geen morgen of overmorgen.
Jij hebt jouw paard voor je hobby en sport. Als jij doelen wil bereiken die je met dit paard niet kan bereiken dan kan je hem beter verkopen. Of inderdaad je doelen opgeven. Maar de enige die zich daar rot over voelt ben jij. Het paard maakt het allemaal niks uit. Wel als hij gedwongen wordt om dingen te doen die hij niet kan.
Suzanne F. schreef:Sommige mensen zien hun paard als de liefde van hun leven en behandelen het als een mens, ook qua zorgen en ziektekosten etc. Dat moet ieder voor zich weten, maar het blijft een paard. Een paard is gelukkig als hij eten en drinken krijgt, sociaal contact kan hebben en iemand hem goed behandelt. Het interesseert een paard niet wie dat is. Ook leven ze van dag tot dag en ervaren in het moment. Ze kennen geen morgen of overmorgen.
Jij hebt jouw paard voor je hobby en sport. Als jij doelen wil bereiken die je met dit paard niet kan bereiken dan kan je hem beter verkopen. Of inderdaad je doelen opgeven. Maar de enige die zich daar rot over voelt ben jij. Het paard maakt het allemaal niks uit. Wel als hij gedwongen wordt om dingen te doen die hij niet kan.
Suzanne F. schreef:Sommige mensen zien hun paard als de liefde van hun leven en behandelen het als een mens, ook qua zorgen en ziektekosten etc. Dat moet ieder voor zich weten, maar het blijft een paard. Een paard is gelukkig als hij eten en drinken krijgt, sociaal contact kan hebben en iemand hem goed behandelt. Het interesseert een paard niet wie dat is. Ook leven ze van dag tot dag en ervaren in het moment. Ze kennen geen morgen of overmorgen.
Jij hebt jouw paard voor je hobby en sport. Als jij doelen wil bereiken die je met dit paard niet kan bereiken dan kan je hem beter verkopen. Of inderdaad je doelen opgeven. Maar de enige die zich daar rot over voelt ben jij. Het paard maakt het allemaal niks uit. Wel als hij gedwongen wordt om dingen te doen die hij niet kan.
Lindsey_99 schreef:Het klinkt l*llig, maar zo is het inderdaad wel... Ik vind het heerlijk als ik 's ochtends begroet wordt met een nicker, en verbind daar mijn eigen waardes aan, maar het gaat hem er eigenlijk alleen maar om dat ik hem van vers hooi voorzie... en dat hij zo braaf is, komt omdat we elkaar precies begrijpen. Een ho, euh, of klakje en hij snapt wat ik wil; die communicatie hebben we samen afgesproken met veel brokjes.
Stel je vindt een andere baas die hem goed behandeld, hem een goed leven kan bieden en hem niet overvraagt; dan is het even wennen, maar schikt een paard zich weer vrij snel in de nieuwe rol. Zo zijn ze nu eenmaal, de ene wat makkelijker dan de andere, maar zo gaat het nu eenmaal.
Ik heb nu twee shetjes, snoesjes, waarvan eentje te leen; het paardje weet echt niet dat ze straks terug mag, ze zijn helemaal thuis op de nieuwe plek...