Zoals de titel eigenlijk al aangeeft...

Ik word een beetje moe van mijzelf. Sinds ongeveer een jaar nu maak ik mij voortdurend zorgen om mijn paarden. Het afgelopen jaar is zo ongelooflijk onrustig geweest. Door omstandigheden 3x in één jaar van stal moeten wisselen. (door zeer zeer slecht voerbeleid bij de ene stal, lees: veel te weinig waardoor zeer sterk vermagerde paarden met extreme voernijd en 1 stal die er nadat ik er 6 maand stond besloot te stoppen met volpension).

Inmiddels een heel fijne plek gevonden en mijn 2 hebben een erg leuk groepje gevormd met 3 andere pony’s. Maar nu, jammer maar helaas, gaat de eigenaar van de 3 pony’s ze dichter bij huis zetten ivm zeer oude pony die meer zorg nodig heeft. Dus nu staan de mijne weer met zijn tweetjes (en dus wéér een verandering/ afscheid). Dit doet me zeer en ik maak me hier echt druk over. Wil zo graag eens rust en stabiliteit voor mijn paarden.

Gelukkig staan er meer pensionklanten op stal en heeft de staleigenaar voorgesteld om de mijne bij het andere groepje (van 4) in te doen.
Echter waren we hiermee misschien te snel, want op de dag dat het oude groepje uit elkaar ging wilde hij de nieuwe groep al vormen. Mijn merries joegen de eerste 2 “nieuwen” die hij erbij zette meteen door het hele land heen (en probeerden ze te bijten en tegen de omheining te drijven), dus heeft hij de 2 nieuwelingen er na 10 minuten alweer uitgehaald. Dit ging met veel geschreeuw en onrust van zijn kant gepaard (want ja, hij wil natuurlijk de dieren van zijn klanten niet kapot hebben). Al met al geen succes. Ik maak me nu heel erg druk en hoop dat dat nog goed komt en dat mijn paarden dan ook eens een stabiele fijne groep kunnen vormen voor heel lange tijd.

Moet dus even mijn zorgen van me afschrijven.

NB: de groepjes zijn nu “naast elkaar” gezet met dus omheining er tussen.
Weide was overigens groot genoeg. 1,5 hectare voor 6 paarden dan totaal.

Hoop dat het allemaal los loopt!

Iemand ervaringen, misschien een peptalk of anderzijds? Mensen die ook veel wisselingen (gewenst en ongewenst) met hun paarden hebben moeten mee maken? Tips om hierin te ondersteunen/ de stress zo beperkt mogelijk te houden? Etc