Cilianne schreef:@talida: ik kijk precies ook meer naar dat mijn paard niet stuk gaat dan de jongere ruiters rond mij. Ik ben heeeeeeel zuinig op hem juist omdat ik weet hoeveel geluk ik heb met hem.
Is 0,0 garantie dat paardlief heel blijft Nadat ik mijn ouwe crack een plezier wilde doen, en dr met pensioen stuurde (niet dat dat lukte maar das een ander verhaal ) ging een paar maand later opvolger nr 1 kapot. Niks aparts gedaan, simpel paar pasjes achterwaarts en dr hoefbeen brak. Vermoedelijk een poosje ervoor op een steen getrapt waardoor er al een scheurtje in zat. Opvolger nr 2 was dusdanig verreden dat ik die niet meer voor elkaar kreeg. Opvolger nr 3 was maar 3 jaar oud, kreeg een tumor in de keel, 2x geopereerd maar mocht niet baten. Opvolger nr 4 klikte gewoon niet, 7 jaar geprobeerd, ook een verreden dier. Opvolger nr 5 kreeg vanaf dr 4e levensjaar elk jaar wel wat, en dat ging van kwaad tot erger en eindigde in een geopereerde chip in de kogel die artrose en botontkalking tot gevolg hadden, plus een kaakbreuk met ontstoken kiezen die nu nog problemen geven (deze draak zoals ik dr altijd noem, heb ik nog steeds en is met pensioen). En opvolger nr, waar was ik? nr 6 kreeg fijn een klap op dr sprong van de draak, sprong naar de klote en ook die mocht met pensioen. De 3 jarige Haf is dus opvolger nr 7, en ik mag echt hopen dat die nu eindelijk eens heel blijft. Ze staat mede om de reden van de dame Draak, en opvolger nr 6 is ook geen lekkertje, apart van de rest. Als deze nu ook weer kapot gaat geef ik het echt op.
Maar het zijn dus allemaal van die freak dingen waardoor ze kapot gingen (ok 2 pasten gewoon niet) en aldus kijken naar hoe de bak is, voorzichtiger zijn dan normaal, het helpt allemaal echt niet.