Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-04-20 08:50

Re: [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Geplaatst: 02-04-20 08:50

Het is erg leuk om jullie zo te volgen, je schrijft echt top!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-04-20 16:07

Geplaatst door de TopicStarter : 02-04-20 16:07

Maflinger_S schreef:
Als je niet beter wist zou je denken dat Joep altijd fotogeniek is.

Die foto van jullie 2 is echt zo leuk. Heerlijke sfeer.

Ja lief he.

Volgens mij staat die inmiddels echt op elke social media-site mogelijk. :')

Cera_D schreef:
Ik kreeg zelfs mijn 'niet paarden vriend' aan het lachen toen ik jouw verhaal voorlas
Ik blijf het echt zo leuk vinden om jullie avonturen te lezen, en die fotos maken het natuurlijk helemaal af

Hahaha wat leuk Ceras! Dat is natuurlijk een groot compliment. :))

Floemii schreef:
Ik volg weer!
Heerlijke schrijfstijl!

Leuk & bedankt!

Brenda_M schreef:
Het is erg leuk om jullie zo te volgen, je schrijft echt top!

Leuk om te horen Brenda! Kan het kloppen dat ik je vanmorgen zag grazen met Bram?

-----

Na aanleiding van de online minicursus van DressuurNatuurlijk ben ik weer begonnen met academisch grondwerk. Vorige week heb ik het geprobeerd en toen was hij zo krom als een hoepel en vooral gefrusteerd dat hij zijn leuke dingen niet mocht laten zien. (Travers, Appyrement et cetera). Gewoon rondlopen vond hij saai. :')

Vandaag heb ik het anders aangepakt en heb ik de track afgesloten. Dat is een meter of 50 gewoon rechtdoor op een goede ondergrond. Dan kan hij een stuk moeilijker opeens weglopen in de travers. Toen was het opeens toch wel weer lastig voor hem.

Toen we daarna nog even afsloten in de bak ging hij een stuk makkelijker de bochten et cetera door. Super fijn. Hij was ook heel erg constant in de aanleuning (tot hij de poetskoffer van mijn zusje zag - dat begrijp je).

Afbeelding

(Hier hadden we net even een aanvaring met de poetskoffer.)

Afbeelding

En hier gingen we de eerste cirkel in een half jaar op

**Geplaatst**: 02-04-20 20:49

Re: [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Geplaatst: 02-04-20 20:49

Hmm, nee, gisterochtend was ik het maar misschien mijn zus met Bram vanochtend.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-20 09:26

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-20 09:26

Brenda_M schreef:
Hmm, nee, gisterochtend was ik het maar misschien mijn zus met Bram vanochtend.

Ah dat zou natuurlijk kunnen.

Hoe gaat het verder?

**Geplaatst**: 03-04-20 21:31

Re: [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Geplaatst: 03-04-20 21:31

Goed hoor. Stapje voor stapje

**Geplaatst**: 03-04-20 21:36

Geplaatst: 03-04-20 21:36

Haha dat uitsloverige herken ik wel.

Leuke foto's. :+:

Joep heeft wel een mooi kleurtje zo in de zon! :))

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-04-20 10:50

Geplaatst door de TopicStarter : 09-04-20 10:50

Zo ontzettend leuk

De afgelopen week hebben we weer een hoop avonturen beleefd. Ik werd ook weer even met mijn neus op de feiten gedrukt dat ik een heel braaf paard heb. $*\o/*$

Ons zadelavontuur

Zo nu en dan zadel ik Joep op. Ik heb niet de intentie om er weer op te springen, maar ik vind het wel belangrijk dat hij het zadel en het opstapkrukje blijft herkennen. Wellicht is het over een half jaar wel weer mogelijk om op stalritjes met hem te gaan.

Ik hoop heel erg dat ik ooit met hem gewoon chill in het bos kan stappen. Met de nadruk op chill. _O-

Voor het eerst in zijn leven had ik hem helemaal los op kunnen zadelen. Dat vond ik al een enorme stap in de goede richting. Toen ik daarna de stal uitliep miste ik opeens de helft van de kudde. De merries waren met mijn zusje en de verzorgsters een klein stukje gaan wandelen. Hartstikke leuk natuurlijk, maar Storm en MP vonden dat niet zo'n strak plan. Ze gingen als een soort maniacs over de track en ik stond daar in de bak met een gezadeld paard. _O-

Het eerste rondje keek Joep niet eens op. Het tweede rondje keek hij verbaasd en bij het derde rondje ging zijn staart de lucht in. Ik heb nog nooit zo snel een paard afgezadeld. Mijn broertje heb ik gesommeerd dat hij mijn zadel op moest komen halen zodat ik Joep los kon klikken. Net het moment dat iedereen veilig achter een draadje stond (ik en mijn broertje dus) kwam Storm terug. Joep keek eerst weer stommig maar vond het toen wel gezellig om ook een sprintje te trekken. _O-

Volgens mij had hij niet echt een idee waarom de andere zo uit hun plaat gingen, maar als iedereen rent, dan kan je niet achter blijven natuurlijk. Storm en MP waren aan het panikeren en Joep huppelde er vrolijk achteraan.

Toen de merries weer terug waren (na wel vijf minuten :')

) werd iedereen rustig. Joep niet. Ik maakte een foto van de hereniging van de anderen. Pas toen ik thuis was zag ik dit op de achtergrond.

Afbeelding

Daarna heb ik hem weer opgezadeld en zijn we nog even gaan 'spelen' met het zadel. Ging allemaal goed, dus ik was blij.

Lange lijnen

Afbeelding

De oude garde kent deze foto misschien nog wel. 1.5 jaar geleden begon ik met lange lijnen in de hoop dat ik hem zo zou kunnen leren sturen. Hij vond het doodeng. :')

Ik kon ook niet achter hem lopen omdat hij mij dan kwijtraakte, rondjes ging draaien en dan schrok van de touwen, mij zocht en nog meer rondjes ging draaien. Slecht idee dus. Ik ben er ook nooit meer mee bezig geweest. Maar ik vind het wél een heel leuk idee. Het is een goede manier om je paard meer vertrouwen te geven. En het is ook leuk omdat ze dan iets meer na moeten denken dan wanneer jij als eigenaar voorop of ernaast loopt. Goed idee vind ik dus. Daarom knoopte ik gisteren zonder enige aankondiging weer de touwen aan Joep.

Ik moet toegeven. De eerste meters vond hij doodeng. Ik heb gelukkig wel ervaring met de dubbele longe (want dit zijn geen lange teugels), dus ik bleef gewoon doorvragen. Uiteindelijk zette hij één stap naar voren. Klik en beloning. Toen ging er een lampje branden. Ja, hij vond het spannend en ja ik zat heel de tijd in de knoop met die touwen (ze zijn veel te lang voor dit doel :')

) maar hij deed het wel! Na een kwartiertje rechtdoor en geen bochten wilde ik heel dapper van hand veranderen. En het lukte! Hij begon het zelfs leuk te vinden. $*\o/*$ Aan het einde van de training konden we gewoon sturen, remmen en van hand veranderen. :):)

Ik heb nu échte lange teugels gekocht zodat we dit misschien uit kunnen breiden naar een echte training. <<)

Soms ben ik zó verbaasd met hoe snel hij dingen oppakt. Ik heb altijd gemend en dus veel met lange teugels en dubbele longes gedaan en ik was bijna vergeten hoe leuk dat eigenlijk is. $*\o/*$

**Geplaatst**: 09-04-20 10:53

Geplaatst: 09-04-20 10:53

Goed bezig. Super gave foto ook die eerste

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-04-20 10:57

Geplaatst door de TopicStarter : 09-04-20 10:57

Zonnebloem92 schreef:
Goed bezig. Super gave foto ook die eerste

Ja he. Je zou niet zeggen dat hij afgelopen juli met elke stap kreupel liep. In galop en stap zie je er niets meer aan en in draf alleen als hij gaat lopen sloffen.

**Geplaatst**: 09-04-20 11:48

Re: [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Geplaatst: 09-04-20 11:48

Haha vrolijke huppelaar!

Gave foto's!

Zo zie je maar dat soms de tijd ook rijp moet zijn om dingen te doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-04-20 19:40

Geplaatst door de TopicStarter : 09-04-20 19:40

MirandaFuego schreef:
Haha vrolijke huppelaar!
Gave foto's!

Zo zie je maar dat soms de tijd ook rijp moet zijn om dingen te doen.

Dat bewijst dat maar weer inderdaad.

**Geplaatst**: 09-04-20 19:43

Geplaatst: 09-04-20 19:43

Die Joep, wat een heerlijk herkenbare dingen schrijf je weer.

Het gevoel enigszins de controle te verliezen zodra het vlaggetje erop gaat.
Het lekker met de dubbele longe of lange lijnen kunnen werken.

Mijn arabierig typje is ook zo. Tegen alle verwachting in is ze superbraaf met de dubbele longe. Zich in lichte paniek omdraaien om mij te zoeken hebben wij ook al gehad. En dan maar hopen dat ze zich niet als een rollade in die lijnen wikkelt. Gelukkig kent zij het commando "wachten" en doet dat dan ook braaf, zodat ik er heen kan lopen en weer achter haar kan komen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-04-20 19:56

Geplaatst door de TopicStarter : 09-04-20 19:56

Maflinger_S schreef:
Die Joep, wat een heerlijk herkenbare dingen schrijf je weer.

Het gevoel enigszins de controle te verliezen zodra het vlaggetje erop gaat.
Het lekker met de dubbele longe of lange lijnen kunnen werken.

Mijn arabierig typje is ook zo. Tegen alle verwachting in is ze superbraaf met de dubbele longe. Zich in lichte paniek omdraaien om mij te zoeken hebben wij ook al gehad. En dan maar hopen dat ze zich niet als een rollade in die lijnen wikkelt. Gelukkig kent zij het commando "wachten" en doet dat dan ook braaf, zodat ik er heen kan lopen en weer achter haar kan komen.

Nou inderdaad.

Ik heb hem toen ik hem net had geleerd niet in paniek te raken van touwtjes om benen maar juist stil te gaan staan. Daar pluk ik nu ook de vruchten van. Ware het niet dat hij in eerste instantie daarom niet wilde lopen.

Maar nu heeft hij iets duidelijker het verschil tussen 'in de knoop' en 'touwtjes tegen je kont' :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-04-20 14:43

Geplaatst door de TopicStarter : 13-04-20 14:43

Fijne paasdagen allemaal! Ik hoop dat jullie zo goed en kwaad als het gaat genoten hebben van het heerlijke weer.

Gisteren ben ik lekker aan de wandel gegaan met Joep. Het was maar een klein stukje, maar je moet ergens beginnen natuurlijk. $*\o/*$ Hij was gelukkig ont-zet-tend braaf. Ik heb er weer van genoten. Zo hebben we ook voor het eerst motoren van dichtbij gezien. Daar reageerde hij één keer op, maar er komen daar meer motoren dan auto's voorbij, dus hij gaf het al snel op. :')

We staan aan een 80km per uur weg, dus het was best wel spannend, maar het ging echt super. Het enige waar hij écht naar keek was een heel lief onschuldig meisje dat aan het voetballen was. _O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-04-20 20:27

Geplaatst door de TopicStarter : 17-04-20 20:27

Bellen met je paard

De afgelopen week heb ik toetsweek gehad dus moest ik een paar dagen stal overslaan. Ontzettend jammer natuurlijk, maar ik dacht "Joepie staat lekker in de kudde. Niets meer aan doen."

Toen ik even uit mijn studie-cave kwam, zag ik dat mijn moeder mij gebeld had. Ik wist dat ze op stal was om te voeren, dus dan bel ik altijd even terug.
"Hey! Wat is er?" riep ik door de telefoon.
"Oh, goed hoor." zegt mijn moeder. "Je antwoordapparaat was al genoeg. Hij is nu aan het eten."
Kortsluiting in mijn hersenen. Mijn antwoordapparaat?
"Hoe bedoel je?"
"Ja, hij liep heel de tijd achter ons aan. Hij verveelde zich. Ik dacht, ik bel je even. Maar wacht ik loop even naar hem toe. Dan kan je met hem praten." :')

Dus ik riep door de telefoon: "Joepie! Hey! (fluit)"
"Oh. Nu heeft hij echt een toeval. Ik ga weer voeren."
*hangt op* _O-

Dus.

Ik ben die avond maar even langs gegaan. Dat vond hij wel gezellig en we hebben heel leuk met de bal gespeeld.

Dat ding lag natuurlijk binnen no time in de sloot. Toen ik op mijn hurken de bal uit de sloot ging halen vond hij dat héél eng. :')

"WHAT"

"I don't know about this"

Afbeelding

Een happy pony, want hij had zijn bal weer terug.

(Kijk ook naar zijn vieze neus. De natte bal was door het stof gerold

)

**Geplaatst**: 17-04-20 20:29

Re: [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Geplaatst: 17-04-20 20:29

Hij miste je gewoon! <<)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-04-20 15:29

Geplaatst door de TopicStarter : 19-04-20 15:29

Soms heb je van die dagen op stal dat het gewoon puur genieten is om een paard te hebben.

Gisteren was zo'n dag. Sinds Rimska in de kudde staat, hangen zij en Joep een beetje aan elkaar. Laten we niet zeggen dat ze vrienden zijn, maar ze tolereren elkaar nu en eten zelfs samen. En dat vind ik zeker een verbetering. :')

Ik kwam op stal aan en ik was helemaal alleen. Dat vind ik al genieten, want soms is het echt lekker om gewoon niet te hoeven praten met mensen. (Heerlijk sociaal

). Joep zag mij al aankomen op mijn scooter en kwam naar het hek gelopen voor een knuffel. Toen ik daarna doorliep naar Rimska die ook al naar me stond te kijken, ging hij rollen. Hij besloot dat het handig was om dat heel dichtbij het hekje te doen, dus ik bleef even kijken of hij zich niet perrongelijk ergens ophing. Dat deed hij niet, maar hij nam wel een flinke sprint om gezellig bij mij en Rims te komen staan. :))

Hij bleef maar klieren en mij uitdagen. Ik heb heerlijk met hem even op de track gespeeld (waarom zou ik dan naar de bak lopen?) Het is zo leuk om te zien dat hij mij echt weer uit begint te dagen met spelen. Helemaal schudden met zijn kop en slaan met zijn voorbenen. Echt grappig, dat deed hij 'vroeger' ook.

Het is nog steeds niet hoe een normaal paard loopt, maar als ze zo blij zijn maakt dat eigenlijk niet uit.

Afbeelding

Na het speeluurtje heb ik hem ontdaan van al zijn haar en wilde ik nog even kroelen met Rims. Dat was niet helemaal de bedoeling. Hij bleef maar spelen en klieren. :')

Hij is drie keer van de wip gedonderd en 'schrok' van allerlei rare dingen. Ik heb hem maar gewoon een beetje genegeerd. Als ik met Rims bezig ben, ben ik dat ook echt. Dat vind ik wel zo eerlijk. Dat doe ik bij hem ook. Dit doe ik al twee jaar en dat weten ze super goed.

Rims is natuurlijk ook aan het verharen en ik was haar overal aan het kriebelen. Ze weet precies hoe het moet en wijst met haar neus aan waar ze jeuk heeft. :Y)

Joep kwam op een gegeven moment bij mij staan. Hij sloop bijna naar ons toe en was inmiddels helemaal rustig. Eerst ging hij mij kriebelen op mijn schouder (daar krijg ik echt de zenuwen van, maar hij is echt heel zachtjes). Daarna kwam hij nog dichterbij en ging hij Rims ook op haar schouder kriebelen. :+:

Zó lief. Echt. Mijn hart. :')

-----

Vandaag was hij weer heerlijk rustig. Hij is niet meer van de wip gevallen, maar hij ging er wel op staan. We waren namelijk weer bezig met het lange lijnen-werk. Hij vind het nog best lastig en raar dat ik achter hem loop en is koortsachtig opzoek naar het juiste antwoord op mijn vragen. Hij gooit dan zijn hele truckendoos open. _O-

Op een gegeven moment zag hij de wip en toen ik 'voorwaarts' zei, ging hij in een super vlotte stap naar dat ding zo van: "Dit dan? Is dit goed?" :))

Uiteindelijk ben ik maar met hem de track op gegaan. Dat is natuurlijk een plek waar hij sowieso voorop moet lopen, want daar staat hij heel vaak in zijn eentje te eten. Dat snapte hij gelukkig een stuk beter, hij was mij alleen soms wel kwijt. Dan draaide hij zijn nek helemaal naar zijn billen en als hij mij dan zag keek hij weer weg. _O-

Hij blijft grappig. Zelfs na twee jaar nog. Soms wat vermoeiend (vandaag gaf hij heel de tijd kusjes) maar vooral heel lief.

**Geplaatst**: 19-04-20 16:24

Re: [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Geplaatst: 19-04-20 16:24

Ahhhh lief he.. Joep is een toppertje!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-04-20 11:15

Geplaatst door de TopicStarter : 21-04-20 11:15

MirandaFuego schreef:
Ahhhh lief he.. Joep is een toppertje!

Zeker weten

**Geplaatst**: 21-04-20 11:30

Re: [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Geplaatst: 21-04-20 11:30

Wat heb je toch een leuke ponies en wat fijn dat ze het zo naar het zin hebben.

Mijn arabierig typje vindt de dubbele longe of lange lijnen ook zo leuk. Ze is dan ook zo braaf en werkwillend.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-04-20 10:21

Geplaatst door de TopicStarter : 24-04-20 10:21

Maflinger_S schreef:
Wat heb je toch een leuke ponies en wat fijn dat ze het zo naar het zin hebben.

Mijn arabierig typje vindt de dubbele longe of lange lijnen ook zo leuk. Ze is dan ook zo braaf en werkwillend.

Absoluut. Zeker Rimska was toen ik jong was echt een schot in de roos. Op je 14e al alleen op strandrit met je eigen pony. Wie wil dat nu niet

We hebben allemaal heel veel lol met haar (gehad) en ontzettend veel geleerd. Ze kon alles en vond het nog leuk ook :))

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-04-20 14:51

Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-20 14:51

Gevleugelde vrienden - of niet

Gisteren was het heerlijk weer. Een perfecte dag om de paarden nog één keer voor alle reden het land op te laten. Wij hebben verschillende weilanden. De kleinste worden niet gebruikt door Joep en Rims omdat wij hen niet zo vaak op het land willen. De andere drie mogen daar wel op. Als het grote weiland opengaat weten ze dus precies hoe laat het is - tijd voor feest. $*\%/*$

Vrolijk schoten Joep en Storm als eerste het land op. Braaf gingen ze halverwege het weiland staan zonder al te gek gedrag. En toen gebeurde het... Al weken - echt weken - zitten er twee zwanen op het weiland. Ze zijn voor zover als zwanen vriendelijk zijn, erg vriendelijk. Gisteren niet. _O-

Zonder enige aankondiging schoot papa- of mama-zwaan uit de sloot. Joep ging van schrik bijna met zijn neus de grond in. _O-

Met een gekke sprint kwamen Storm en Joep weer naar de voorkant. De zwaan ging er op zijn maximale grote achteraan en ik kan je vertellen dat een zwaan - ook van een afstand - erg groot is. :')

Toen ze weer aan de voorkant stonden moest er eerst heel hard geblazen worden naar de zwaan. Door Joep. Storm ging gewoon weer terug naar de achterkant van het weiland. Dat liet Joep natuurlijk niet op zich zitten en hij trok er nog een sprint achteraan. Wat ze even vergeten waren - de zwaan zat nog in het midden van het weiland. En als je naar achteren rent kom je uiteindelijk weer langs het midden. -:)

Wederom ging de zwaan er al fladderend achteraan waardoor Joep bijna rechtdoor de sloot in rende. Gelukkig had hij het op tijd door en stonden ze uiteindelijk met zijn allen achterin. _O-

Ik lag inmiddels bijna op de grond van het lachen. Zeker toen Rimska het wel even ging regelen en heel stoer op de zwaan afliep die vervolgens tegen haar opvloog. Ik heb mijn lolletje weer gehad.

Een beetje sneu voor alle partijen was het natuurlijk wel. Gelukkig voor de zwaan gaan ze voorlopig niet nog een keer het land op.

Toevallig stond ik met mijn telefoon in het weiland dus ik heb beeldmateriaal. :Y)

---
Aan de wandel

Ik bestempelde Joep altijd als 'verkeersmak', maar ik begon er op mijn vorige stal wel aan te twijfelen. :')

Hij is vaker bijna onder verkeer gesprongen dan dat hij het normaal liet paseren. En over twijfelen gesproken - als eigenaar twijfel ik dan wel drie keer voordat ik met hem langs een 80 weg ga wandelen. Uiteindelijk moet je toch gaan want hoe je het ook went of keert - wandelen met je paard is leuk, gezellig en goed voor allebei. Ik mag best wat meer conditie kweken en Joep mag best wat meer spieren krijgen. Wandelen is ideaal, dus een paar weken geleden ging ik mijn eerste rondje. Hij was doodbraaf en keek niet op of om van alle auto's. Natuurlijk duurde het weken voordat ik weer dufde. Ik was een beetje bang dat hij misschien overdonderd zou zijn, en als hij dan uiteindelijk niet meer overdonderd is, gaat hij ontploffen. Dat is een Joep-garantie.

Afgelopen zondag was het dan zo ver. Ik voelde me goed. Joep voelde zich goed, maar het was wel warm genoeg om alle paarden een beetje sloom in de paddock te zien staan. Perfect om te gaan wandelen. Dus daar gingen we. Toen we buiten kwamen was het snel klaar met zijn slome gedrag door de hitte. Hij had er lekker de pas in, maar keek niet op of om van de fietsers, scooters en auto's. Ik veranderde elke keer mijn plan. "We gaan tien minuten heen en tien terug." Hmm, het gaat wel heel lekker. "Nog een stukje langer dan." Joep hobbelde gezellig naast mij en sneakte soms een mond vol gras naar binnen. Mag eigenlijk niet, maar ik mocht niet klagen. Helemaal verkeersmak. Heerlijk.

Uiteindelijk waren we aan het einde van de 80 weg en zag ik een heel leuk plattelandsweggetje met een brede berm, schaduw, koeien en een fantastisch bord waarop stond dat iedereen rustig moest passeeren. Dat klinkt als een weg voor ons. _O-

Nadat ik al tien minuten in dat leuke weggetje liep en ik nog niemand had zien passeeren ben ik maar terug naar huis gegaan. Je moet natuurlijk wel rekening houden met de spanningsboog van je paard.

Toen we nog in Dordt stonden liep Joep altijd een meter of drie vier van mij vandaan. Hij vond het heerlijk om 'zelf' te wandelen en snuffelen zonder dat ik heel de tijd aan hem zat te 'trekken'. Als het eng werd of als hij verkeer aan zag komen sloot hij zich keurig bij mij aan. Dat was echt genieten. Hij is braver als hij losloopt en dit voelde voor ons allebei wel een beetje als liberty-werk. Maar hij had al weken niet gedaan. Na de eerste verhuizing was hij er een beetje meegestopt en liep hij vaak dicht tegen me aan. Op de terugweg door ons 'langzaam-passeeren' straatje begon hij steeds meer afstand te nemen en uiteindelijk waggelde hij soms links, dan weer rechts, stond even stil en draafde dan weer bij.

Dat is echt genieten. Hij vond het zo leuk om even ergens anders te zijn. Hij was helemaal ontspannen en vond het heerlijk om even overal te kijken.

----
De afgelopen dagen is hij sowieso heel erg aanwezig en knuffelig. Toen de bekapper er gisteren was, mocht Rimska als eerste. Joep heeft vervolgens de hele bekapbeurt van Rims los naast mij gestaan met zijn neus op mijn schouder. Zo gezellig.

Vanmorgen stond ik even met MP te spelen. Op elke foto die mijn moeder heeft gemaakt stond hij boos op de achtergrond. Jaloers spook is het. _O-

Als ik hem aandacht geef kan hij gelukkig wel lief kijken.

**Geplaatst**: 28-04-20 18:02

Re: [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Geplaatst: 28-04-20 18:02

Haha, Joep (en anderen) en de zwanen. Er is ook geen ontkomen aan, met die zwanen in het midden van een zo te zien niet heel breed weiland.

Joep de verkeersmakke scharrelaar klinkt ook weer helemaal leuk. Net als Joep het eenkennige paard. Leuk hè, een paard met een karakter.