Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
Onali schreef:Tja ik geef helemaal niks om kinderen en het vergoeden van de kosten van dagverblijven, pensioen is nog steeds een beetje een ver van mn bedshow.
Maar in elk verkiezingsprogramma komt dat steeds weer naar voor.
Kies gewoon waar jij je het best bij voelt.
Happinez schreef:Voor je het weet staat je pensioen voor de deur hoor
Anne_GTI schreef:Happinez schreef:Voor je het weet staat je pensioen voor de deur hoor
Ik heb al heel wat jaren geld in die pot gegooid maar ik denk dat tegen de tijd dat ik eruit zou mogen putten de pot al leeggeroofd is door de politiek in Den Haag (is al deels gebeurd) en Europa.
Terug on topic;
Ik zag dat een wolf van de Veluwe naar Frankrijk gewandeld is. Dat er nog maar vele mogen volgen...
Ik stel voor om wat schermpjes in het bos op te hangen met wat afleveringen van "ik vertrek" erop. Misschien brengt ze dat op goeie ideeën. Misschien ook wat beelden van de waterleidingduinen en de oostvaardersplassen erbij.
Als daar een paar wolven verschijnen kan men niet langer wegkijken van de ellende die door de wolf wordt aangericht. Hoop ik...
AnnoNiemand schreef:Ik zou graag deze zomer willen kamperen met kleine kinderen in de bossen. Echter maak ik mij zorgen om de wolf. We willen kamperen in de bossen, dus dan kom je al snel uit op de Veluwe, Limburg of misschien Friesland, Appelscha etc. Maar overal zitten inmiddels wolven. Ik zie het niet zitten om met kleine kinderen in het donker over een camping in het bos te lopen. Laat staan om zelf in de nacht naar de wc te lopen. Nu denk ik er daarom over om maar naar een eiland te gaan alleen vind ik dat zo'n gedoe i.v.m. auto en overtocht enzo. Hoe gaan jullie hier mee om?
AnnoNiemand schreef:hoezo is naar een eiland gaan een hoop gedoe?Ik zou graag deze zomer willen kamperen met kleine kinderen in de bossen. Echter maak ik mij zorgen om de wolf. We willen kamperen in de bossen, dus dan kom je al snel uit op de Veluwe, Limburg of misschien Friesland, Appelscha etc. Maar overal zitten inmiddels wolven. Ik zie het niet zitten om met kleine kinderen in het donker over een camping in het bos te lopen. Laat staan om zelf in de nacht naar de wc te lopen. Nu denk ik er daarom over om maar naar een eiland te gaan alleen vind ik dat zo'n gedoe i.v.m. auto en overtocht enzo. Hoe gaan jullie hier mee om?
Schapenwol schreef:Het is echt niet realistisch dat een wolf (laat staan een roedel) in het hoogseizoen over een camping vol met mensen gaat zwerven en dan ook nog een heel gezin gaat aanvallen dat 100 meter naar het wc gebouw loopt.
Ik heb een hekel aan de term "rood kapje syndroom" maar dit komt daar wel bij in de buurt.
Ik zwierf als kind uren door de bossen, van de paden af, hutten bouwen. Winter en zomer. Dat laat ik mijn 7-jarige nu niet doen. Maar kamperen met het gezin en gewoon op de camping lopen zou ik zo doen.
Schapenwol schreef:Het is echt niet realistisch dat een wolf (laat staan een roedel) in het hoogseizoen over een camping vol met mensen gaat zwerven en dan ook nog een heel gezin gaat aanvallen dat 100 meter naar het wc gebouw loopt.
Ik heb een hekel aan de term "rood kapje syndroom" maar dit komt daar wel bij in de buurt.
Ik zwierf als kind uren door de bossen, van de paden af, hutten bouwen. Winter en zomer. Dat laat ik mijn 7-jarige nu niet doen. Maar kamperen met het gezin en gewoon op de camping lopen zou ik zo doen.
Citaat:Shetlander Chrisje uit Wapserveen gepakt door twee wolven. 'Je hecht je toch aan zo’n dier. Ja, 33 jaar is niet niks'
Meer dan drie decennia vond Chrisje onderdak in een weiland in het buitengebied van Wapserveen. Maar daar kwam afgelopen weekeinde wreed een einde aan. In de nacht van vrijdag op zaterdag werd de 33-jarige Shetlander afgeslacht door twee wolven.
Het is zaterdag vroeg wanneer de schoonzoon van de eigenaren van Chrisje zich meldt bij het boerderijtje van zijn schoonouders. Hij is gewaarschuwd door een buurvrouw van zijn schoonouders die tijdens het uitlaten van haar hond Chrisje ziet liggen in de sneeuw. Het rood van het bloed van de zwaar verminkte pony steekt schril af tegen de witte achtergrond. Het maakt de aanblik van de aangevreten pony nog afschuwelijker In de sneeuw zijn ook duidelijk sporen van twee wolven te herkennen. De schoonzoon wordt als eerste gewaarschuwd om zijn schoonouders in te lichten. „De buurvrouw wilde ons niet direct confronteren met Chrisje”, blikt de hoogbejaarde eigenaar nu terug.
Niet naar de slager
De Shetlander Chrisje belandde 33 jaar geleden bij toeval in Wapserveen. Het dier was een half jaar oud toen een boer in de polder de Shetlander samen met zijn zus naar de slager wilde brengen. „Dat kon ik niet over mijn hart verkrijgen. Ik vroeg de boer wat het hem opleverde. Hij antwoordde ‘225 gulden’ waarop ik zei: ‘dan koop ik ze beide’.” Veertien jaar brachten broer en zus samen door in een weiland aan de Schipslootweg totdat Chris’ zus overleed en hij alleen over bleef. Ogenschijnlijk vindt Chrisje ook alleen zijn weg wel in Wapserveen. Dagelijks is hij te vinden in een van de met hekken omsloten weilanden. Tot zaterdag toen het noodlot toesloeg.
Vijf dagen na de dodelijke aanval is de eigenaar van de pony nog hevig ontdaan. „Je hecht je toch aan zo’n dier. Ja, 33 jaar is niet niks.” Opmerkingen dat hij het dier binnen had moeten zetten, legt hij naast zich neer. „Chrisje heeft hier 33 jaar zonder enig probleem rond kunnen lopen. Dat verander je niet. Ook niet wanneer je weet dat er in het gebied wolven actief zijn. Bovendien was Chrisje met een schofthoogte van zeker 1 met 10 niet de kleinste pony en kon hij in een klein schuurtje in het weiland schuilen.”
Geen nieuwe Shetlander
Het huilen staat Chrisjes baas nog steeds nader dan het lachen. De buurvrouw heeft aangeboden een nieuwe Shetlander te kopen om die door de hoogbejaarde buurman te laten verzorgen. Dat wil Chrisjes baas niet. „Ook aan zo’n dier ga je je hechten. Dat wil ik niet meer.” De vraag of wolven thuishoren in de Drentse natuur, wil de inwoner van Wapserveen nog wel beantwoorden. „Ik vind van niet”, zo zegt hij resoluut. „Deze dieren moeten ook kunnen leven. Maar niet in dit natuurgebied. Daar is het veel te klein voor.”
De strooptochten die de wolven de laatste weken houden in Zuidwest-Drenthe, hebben Chrisjes eigenaar wel aan het denken gezet. „De beesten worden steeds minder schuw en naderen steeds vaker de woongebieden.” Ook hier bij ons. De wolven die Chrisje hebben afgeslacht hebben nog geen 25 meter van ons huis gelopen. Je moet er toch niet aan denken dat je ’s avonds in het donker oog-in-oog komt te staan met zo’n roofdier. Alleen de gedachte al, doodeng. Ik heb ook tegen mijn vrouw gezegd dat we ’s avonds wanneer het donker wordt we niet meer naar buiten gaan.”
https://dvhn.nl/.../Shetlander-Chrisje-uit-Wapserveen...
Happinez schreef:Citaat:Shetlander Chrisje uit Wapserveen gepakt door twee wolven. 'Je hecht je toch aan zo’n dier. Ja, 33 jaar is niet niks'
Meer dan drie decennia vond Chrisje onderdak in een weiland in het buitengebied van Wapserveen. Maar daar kwam afgelopen weekeinde wreed een einde aan. In de nacht van vrijdag op zaterdag werd de 33-jarige Shetlander afgeslacht door twee wolven.
Het is zaterdag vroeg wanneer de schoonzoon van de eigenaren van Chrisje zich meldt bij het boerderijtje van zijn schoonouders. Hij is gewaarschuwd door een buurvrouw van zijn schoonouders die tijdens het uitlaten van haar hond Chrisje ziet liggen in de sneeuw. Het rood van het bloed van de zwaar verminkte pony steekt schril af tegen de witte achtergrond. Het maakt de aanblik van de aangevreten pony nog afschuwelijker In de sneeuw zijn ook duidelijk sporen van twee wolven te herkennen. De schoonzoon wordt als eerste gewaarschuwd om zijn schoonouders in te lichten. „De buurvrouw wilde ons niet direct confronteren met Chrisje”, blikt de hoogbejaarde eigenaar nu terug.
Niet naar de slager
De Shetlander Chrisje belandde 33 jaar geleden bij toeval in Wapserveen. Het dier was een half jaar oud toen een boer in de polder de Shetlander samen met zijn zus naar de slager wilde brengen. „Dat kon ik niet over mijn hart verkrijgen. Ik vroeg de boer wat het hem opleverde. Hij antwoordde ‘225 gulden’ waarop ik zei: ‘dan koop ik ze beide’.” Veertien jaar brachten broer en zus samen door in een weiland aan de Schipslootweg totdat Chris’ zus overleed en hij alleen over bleef. Ogenschijnlijk vindt Chrisje ook alleen zijn weg wel in Wapserveen. Dagelijks is hij te vinden in een van de met hekken omsloten weilanden. Tot zaterdag toen het noodlot toesloeg.
Vijf dagen na de dodelijke aanval is de eigenaar van de pony nog hevig ontdaan. „Je hecht je toch aan zo’n dier. Ja, 33 jaar is niet niks.” Opmerkingen dat hij het dier binnen had moeten zetten, legt hij naast zich neer. „Chrisje heeft hier 33 jaar zonder enig probleem rond kunnen lopen. Dat verander je niet. Ook niet wanneer je weet dat er in het gebied wolven actief zijn. Bovendien was Chrisje met een schofthoogte van zeker 1 met 10 niet de kleinste pony en kon hij in een klein schuurtje in het weiland schuilen.”
Geen nieuwe Shetlander
Het huilen staat Chrisjes baas nog steeds nader dan het lachen. De buurvrouw heeft aangeboden een nieuwe Shetlander te kopen om die door de hoogbejaarde buurman te laten verzorgen. Dat wil Chrisjes baas niet. „Ook aan zo’n dier ga je je hechten. Dat wil ik niet meer.” De vraag of wolven thuishoren in de Drentse natuur, wil de inwoner van Wapserveen nog wel beantwoorden. „Ik vind van niet”, zo zegt hij resoluut. „Deze dieren moeten ook kunnen leven. Maar niet in dit natuurgebied. Daar is het veel te klein voor.”
De strooptochten die de wolven de laatste weken houden in Zuidwest-Drenthe, hebben Chrisjes eigenaar wel aan het denken gezet. „De beesten worden steeds minder schuw en naderen steeds vaker de woongebieden.” Ook hier bij ons. De wolven die Chrisje hebben afgeslacht hebben nog geen 25 meter van ons huis gelopen. Je moet er toch niet aan denken dat je ’s avonds in het donker oog-in-oog komt te staan met zo’n roofdier. Alleen de gedachte al, doodeng. Ik heb ook tegen mijn vrouw gezegd dat we ’s avonds wanneer het donker wordt we niet meer naar buiten gaan.”
https://dvhn.nl/.../Shetlander-Chrisje-uit-Wapserveen...
Vrienden van mij wonen vlakbij , zo'n 300/400 meter van de aanval, hij fokt soms wat veulens en verwacht er dit jaar twee.
Normaal werden de veulens al snel na de geboorte 24/7 buiten gehouden ( soms zelfs buiten geboren ) maar goed, er zal nu een merrie met veulen naar mij op stal komen omdat hij maar 1 box heeft op het moment. Het risico is gewoon veel te groot om jonge veulens daar nu nog buiten te houden in de nacht.
Vind dit wel echt een trieste ontwikkeling hoor , zoveel dieren die nu opgehokt worden in de omgeving omdat je gewoon geen veiligheid meer kan garanderen.
josien_m_ schreef:Ook zonder te fokken is de lol best veranderd. Normaal zou ik met dit droge weer de paarden ook gewoon op de paddock laten 's nachts. Maar ik durfde het gisteravond niet. gelukkig hoeven ze niet in een stal maar in de overdekte kapschuur met uitloopje. Maar toch, het is een begrenzing van hun vrije uitloop en dat vind ik naar. Daarbij is er wel een hogere omheiding gemaakt met gaas, veel draden en ze zijn uit het directe zicht. Maar veilig voelt het nog niet. Iedere ochtend kom ik buiten en tel ik eerst de pony's en de schaapjes... Het went om dat te doen, maar sta je erbij stil dan is het afschuwelijk!