Jouw paard, jouw keus. Behoeft geen uitleg of verdediging.
Voor een paard dat 5 jaar niet onder het zadel is geweest en zulke fysieke problemen heeft, zou ik de gewichtsgrens zelfs nog lager leggen, max 60 à 65 kilo. Genoeg mensen die daar aan voldoen.
De meeste mensen noemen hun “blote” gewicht.
Daar komt dan nog de kleding en ruiteruitrusting bij en niet te vergeten het tuig van je paard.
Bij elkaar een aardig gewicht.
Ook al zou je zelf dus wel wat zwaarder zijn dan jouw max. gewicht eis.
Veel mensen jokken een beetje over hun gewicht of hebben een wat minder nauwkeurige weegschaal.
Ik zou een bijrijder dus graag even op mijn eigen weegschaal zetten. (En dan mag die met kleren aan wel meer wegen)
Op een slank postuur afgaan zou ik ook niet doen, ik ken genoeg slanke mensen die compacte blokken spier zijn en veel meer wegen dan je zou denken.
Een bijrijder die niet op mijn weegschaal wil, hoef ik niet op mijn paard. Dan heeft die namelijk niet het beste met mijn paard voor.

Wat vreselijk dat mensen zo ver gaan tegenwoordig om heel je fb account om te pluizen.. Tijd te veel.
Je kunt prima een max gewicht erbij zetten, okal zou het paard geen artrose hebben. Iemand zwaarder dan 85 kg wil ik bijv niet op mijn haflinger, niks met fat-shaming te maken.
Lijkt mij heel normaal, het is immers een levend dier en brengt limieten met zich mee.

Je zegt toch niet dat mensen boven dat gewicht per definitie vet zijn? Je zegt alleen wat jij voor jouw paard verstandig vindt. Dat moet echt kunnen!

Net als dat je als je iemand zoekt voor een pony van 1.25 ook tegen iemand van 1.80 moet kunnen zeggen dat je dat geen goed idee vindt.

Hij heeft slechts een hele lichte vorm van artrose. De schouder is 3 jaar geleden voor het eerst op de foto gegaan en deze zomer opnieuw. Op de 3 jaar is de aantasting hetzelfde gebleven. Ook in zijn voet is het maar een hele lichte vorm. Daarnaast is het niet de bedoeling om hem intensief te rijden. Doel is om te starten met enkel stapritjes en zien hoe hij daarop reageert.

Hij is destijds op rust gegaan owv de oedemen op zijn buik. Heb nu het advies gekregen om hem toch terug in beweging te zetten om die oedemen aan te pakken. Helaas is hij te nerveus om wandelingen aan de hand te maken. Hij is altijd al een stresskip geweest zodra hij uit zijn vertrouwde omgeving is. Onder het zadel vindt hij steun en rust bij zijn ruiter, aan de hand ontploft hij gewoon als het hem te veel wordt. Nu het druk is op de heide met de lockdown, durf ik hem niet mee pakken. De laatste keer heeft hij gericht in de richting van een fietser getrapt. Gelukkig was het pad breed genoeg, waardoor die man ons kon ontwijken.

"Jouw paard, jouw keus" vind ik geen reden om alles maar te kunnen vragen wat je wilt. "ik zoek een heteroseksuele ruiter van Aziatische komaf, geen Christen of Moslim" zet je ook niet in je advertentie. Dat zou idioot zijn. Er zit dus ergens wel een soort van morele grens aan dat "jouw paard, dus je kan vragen wat ik wil" (al zullen er helaas ook mensen zijn die bovenstaande doodnormaal vinden).

Maar bij ruiter en paard moet er een fysieke match zijn. Op onze pony komt ook geen zware ruiter. Is het beestje niet geschikt voor. Ik vind fatshaming, bodyshaming, -stigma en ook fatblaming echt verschrikkelijk. Kan me daar enorm boos om maken. En het gebeurt nog zo veel en zo vaak, bewust en onbewust...
Maar dat verandert niets aan het gegeven dat ik een pony'je heb van maar 1,35m. Mijn opvattingen veranderen helemaal niets aan wat hij kan dragen.

Ik hoop dat je een leuke ruiter vindt, TS! Die mooi matcht met je paard.

Advertentie is geplaatst en er is helaas weinig reactie op. Ik had 2 hele jonge ruitertjes die wilde komen en 1 jonge man die niet op mijn vragen antwoorde maar wel heel opdringerig was. Heb 1 serieuze reactie gehad, maar zij moet bijna 1 uur fietsen als ze wil komen. Ik hoop dat er toch nog enkele reacties gaan komen.

TS, ik ben het juist alleen maar met je eens dat je een max gewicht voor je paard wil. Zelf vind ik dat ik nog best wat kilo's kwijt moet voor ik mijzelf weer toesta om op een paard te klimmen. Om mij heen vindt men dat ik er gewoon op moet gaan, maar ik vind het gewoon echt niet kunnen. Jij bent uiteindelijk degene die de beslissing neemt wie je wel of niet op jouw paard wilt laten rijden. Ik vind het alleen maar eerlijk dat je rekening houdt met het paard en niet alleen met het plezier van de mens.

Fatshaming omdat je aan je paard denkt? Bij ons op stal worden we 2 keer per jaar op de weegschaal gezet en hangt er een lijst welk gewicht elk paard mag hebben. Dat is niet leuk, voor niemand. Wel voor de paarden. Het heeft serieus ook klanten gekost, die rijden nu op maneges waar men op sites aangeeft een maximaal ruitergewicht te hanteren, maar daar blijkbaar niet op controleert. En de mensen die te zwaar zijn liegen uit liefde voor hun paard (oh nee, voor hun eigen plezier) rustig hun gewicht naar beneden. En dat gaat dan meestal niet om 2 kg..
Juist omdat ik het probleem van gewicht begrijp bied ik me aan te helpen met het wegen van mensen. Want ik ben ook niet slank, ben ook afgevallen voor mijn paard en ik vind het oprecht moeilijk om op gewicht te blijven. Maar als ik dat al niet voor m'n paard overheb, hoe diep zit de liefde en het respect voor hem dan?

Onze kennis en kunde verandert, zo ook onze mening over hoe je iets wil of juist niet zou aanpakken, dus dat je vroeger zwaarder was en wel reed, doet er niets aan af dat je dat nu niet meer zult doen.

Gewoon zo beschrijven als je hier doet, daar is niks mee mis hoor

Niks mis mee om een max gewicht te eisen hoor, dat deed ik bij mijn IJslander ook.

Misschien kun je een berichtje op de plaatselijke manege hangen?

Ik ben dus een van de mensen die dat wel normaal zou vinden. Met een bijrijder heb je veel contact en je vertrouwt er je dier aan toe, dan wil ik ook echt zelf kunnen kiezen met welke persoon ik wil omgaan. Dus zou ik voor mijn paard mensen met een bepaalde geloofsovertuiging uitsluiten? Volmondig ja, sorry. Er zijn godsdiensten die echt totaal niet matchen met mijn visie en dan ga ik er ook niet voor kiezen om die mensen in mijn vrije tijd rond mij en mijn dierbaarste bezit te hebben. Eveneens zou ik bepaalde karaktertrekken ook uitsluiten (arrogant, nonchalant, ..).

Gewoon erbij zitten! Ik weeg zelf ook tussen de 85 en 90 kg en ik stap ook niet overal op. Het moet bij mij óf stevig, óf minstens 1.70m hoog of beiden zijn, anders stap ik niet op. Daar voel ik mezelf ook niet prettig bij.

Ben verder niet dik, mijn bouw is gewoon wat gezelliger ingericht maar idd gewoon erbij zetten. Mensen die hier een probleem van maken wil je toch niet op je paard.

Hm, ik vind een maximumgewicht niks geks hoor.

Zou op mijn draver toch ook geen ruiter van boven de 85 kg willen niks met fatshaming te maken, wel met behoud van mijn paard.

Bedankt voor dit bericht. Ik voel me er zelf ook best schuldig over dat ik met mijn oude gewicht op mijn jonge paard gezeten heb. Ben zelf ook niet trots op de foto's uit die tijd. Heb toen meermaals gevraagd aan de dierenarts, hoefsmid en osteopaat of mijn paard mij kon dragen. Kreeg iedere keer te horen dat het best wel paste. Uiteindelijk ben ik begonnen met diezelfde mensen te laten gokken naar het gewicht van mijn paard. Als ik op het gemiddelde van die schattingen begon te rekenen, zat ik boven de 20% en dat zat me helemaal niet lekker. Ik mocht van mezelf niet meer rijden zo lang ik boven de 80 kg woog, had 75 als doel gewicht en schommel nu tussen de 66 en 68 kg. Heb mezelf een rijverbod opgelegd als ik terug 70 kg zou wegen en ga bijna dagelijks op de weegschaal zodat ik mijn gewicht goed op volg.

De gezondheid van mijn paarden is voor mij het belangrijkste, de rest is bijzaak. Heb ondertussen zelf even kort met mijn paard gestapt en ben vandaag begonnen met krukjes training. Toen ik hem nog reed, had ik nog niet de gewoonte om met een krukje op te stappen. Tot hiertoe pakt hij alles goed op. Ik heb van de osteopaat ook de bevestiging gekregen dat hij bereden mag worden. Liefst zoveel mogelijk in stap en op een zachte ondergrond, maar korte stukken draf en galop zijn ook toegelaten als het paard er zelf zin in heeft. Ik hoop dat daardoor wat meer mensen interesse in mijn paard krijgen.

Dat lijkt me het enige correcte antwoord op deze vraag

Deels akkoord. Ik vind het ook heel belangrijk om met een verzorger/ster te communiceren en wil ook wel iemand die bij ons past, maar zou bepaalde zaken zeker niet in een advertentie zetten.

Ik ben zelf heel rustig bij mijn paarden, hierdoor zijn ze drukke mensen niet gewend en vooral mijn jongste paard reageert heel slecht op een rusteloos persoon. Echter, druk in omgang met je medemens, wil niet automatisch zeggen dat je ook druk bent bij de paarden. Ik laat een verzorger redelijk vrij als alles goed gaat bij de paarden, dus is een rustig karakter geen harde eis. Langs de andere kant heb ik al ondervonden dat ik in mijn communicatie niet duidelijk genoeg ben bij mensen die bepaalde aandachtsstoornissen hebben. Bij mijn vorige verzorgster leidde dat tot grenzen die niet gerespecteerd werden en waarbij ik niet de skills had om het toch nog in goede banen te leiden. Deze mensen zijn dus mogelijks niet de geschikte match voor ons, maar een ad plaatsen waarbij je die specifieke groep uit sluit, vind ik eerlijk gezegd ook not done. Moest iemand zich aanbieden met dezelfde aandachtsstoornis als mijn 1ste verzorgster, ben ik zeker bereid om die persoon een kans te geven om op gesprek te komen. Ik vind het eerlijker om iemand te leren kennen via een gesprek en om op basis daarvan te beslissen of die persoon geschikt is of niet, als dat je iemand bij voorbaat uit sluit omdat die in je hoofd niet in het plaatje past.

Ik vind een uur fietsen enkele reis naar je paard niets bijzonders.Dat doe ik al decennia door weer en wind. Alleen elke dag dat kan ik niet meer. Hoe vaak moet die bijrijdster komen bij jou?

Geen idee waar je je advertentie hebt geplaatst maar misschien kan bokt of facebook nog wat betekenen?
Of misschien weten stalgenoten/ hoefsmid/ osteopaat/ zadelmaakster nog mensen?

Vind van het gewicht trouwens helemaal niet gek!

Het is sowieso zoeken naar een speld in een hooiberg denk ik. Met wat je beschrijft heb je een behoorlijk behendige ruiter nodig voor dit paard, maar dan wel eentje die niet intensief aan het werk wil met een paard.
Wie zoekt zal vinden hoor, dus hou vol!

Ik ben dus zo iemand die wel af wilt vallen maar dat dus door ziekte en medicatie niet lukt de liefde voor mijn paard zit zo hoog dat we zijn gaan mennen...er zijn meerdere mogelijkheden om liefde voor je dieren om te zetten naar actie!. Niemand verplicht mij dat maar ik ben bij mezelf te rade gegaan....en mischien hebben we zo nog wel meer plezier ...omdat nu ook vrienden ,ouders en kinderen mee kunnen rijden!. Het paard zelf hoef ik niet meer aan te sporen maar af te remmen, hij wilt zo graag...

Ik vind het juist getuigen van zorg voor je paard als je het wel doet. Bij ons op de manege Mansour geven ze ook een max gewicht, lengte en BMI aan. Ben je te lang of te zwaar kun je niet komen rijden, maar wel menlessen of freestyle lessen volgen. Daarnaast hebben ze per paard berekend wat die max mag dragen. Van de ruiters die er al rijden wordt gevraagd om te melden als ze te zwaar zijn voor een paard of pony. Ik snap dat dit gevoelig kan liggen, maar ik vind het een goede ontwikkeling. Goed voor het welzijn van het paard.

Ik zou al blij zijn met 2 keer per week. Denk dat meer ook geen haalbare kaart is voor dit paard. Ik zou ook graag samen op buitenrit gaan, omdat ik dan zelf een ook beter kan inschatten of het paard het aan kan of niet.

Daar ben ik me ook wel van bewust. Toen ik naar dit paard ging kijken, vertelde de fokker me wel dat hij het paard niet had willen verkopen aan een jonge ruiter. Omdat hij bij mij zo braaf was tijdens de testrit, is dat toen het ene oor in en het andere oor uit gegaan. Dat hij een uitdaging was, is me pas duidelijk geworden nadat ik hem gekocht had. Ondanks alles heb ik me echter nooit onveilig op hem gevoeld en heb ik hem altijd graag gereden. Zijn fokker is tot 6 jaar geleden mijn hoefsmid geweest en heeft pas na enkele jaren toegegeven dat hij destijds echt wel verbaasd was dat ik tijdens de eerste bezichtiging probleemloos met dit paard tussen de velden kon rijden.

Ik ben nu voorzichtig met hem bezig de laatste dagen en hij lijkt er echt wel zin in te hebben. Heb in ieder geval mijn handen vol en ben blij dat ik al begeleiding geregeld heb als ik binnen een maand echt opnieuw met hem ga rijden.

Gewoon antwoorden “ik heb mijn verantwoordelijkheid genomen, dat zouden meer mensen moeten doen”.

Jouw paard, jouw eisen (zeker als het om fysiek gaat).

Mijn advertentie staat op verschillende Facebook groepen. Aangezien ik van België ben, heb ik hem niet op bokt gezet. Ik overweeg ook om hem op 2de hands.be te zetten.