Bokt.nl

DuoPenotti schreef:

Bloed bij de keuring is echt standaard tegenwoordig, althans in Someren al voor heel veel jaar.
gedrogeerd is hij dus niet.

Sluit me aan bij de mensen boven mij, veel verhuisd in een korte tijd dus gewoon enorm overprikkeld.
Dan jullie, zonder gemeen te willen zijn, niet meteen de mensen die zekerheid uitstralen, maakt het voor het paard allemaal teveel.

Daarnaast wat voeren jullie?
Gras is een en al suiker en vooral paarden uit het buitenland zijn dat niet gewend.
Voer je dan daarnaast ook nog suiker/zetmeelrijk voer barst de bom nog eerder.
Ook daar kun je even naar kijken, een vitamine concentraat zoals bijvoorbeeld Marstall force volstaat.

Silly1972 schreef:

Ik denk dat het hier niet eens om tijd en geduld gaat en dat wel of niet willen.
Maar om de ervaring die ze hebben in het begeleiden van een onzeker paard.
Een eigenaar durft al niet meer en de andere zou ik wel onder begeleiding het vertrouwen in hebben dat dat goed kan komen.
Maar ze hebben samen het paard gekocht met een heel ander doel.
Snap heel goed dat je hier niet op zit te wachten.

Wat zegt de verkoper ervan?

manubres schreef:

Het kan ook zijn dat ze zich in de wei onveilig voelt. PRE's staan vaak veel op stal of in een paddock, afhankelijk waar ze vandaan komt dan.

Undefined schreef:

Ik herken dit ook, een paard dat ik in bruikleen heb gehad kwam van een stal waar hij 23/7 op stal stond, muv een uurtje werken of de stapmolen. Toen hij op een stal kwam waar hij minstens 8 uur per dag met vriendjes naar buiten mocht ontwikkelde hij al snel verlatingsangst van de kudde. Dit kun je op voorhand niet altijd voorspellen, het kan dan ook best zijn dat je paard op de vorige stal wel heel braaf was.

Ik ben wel van mening dat elk paard gewoon lekker paard moet kunnen zijn buiten en dat dit paard dus ook begeleid zou moeten worden zodat ze fijn met de mens kan werken en fijn buiten kan staan. Daar gaat alleen veel tijd inzitten met dit dier. Als je hier geen ervaring mee hebt, maar wel het zelfvertrouwen, zou je kunnen kijken naar een programma zoals de TRT Method of Warwick Schiller. Het klinkt echter alsof dit, in ieder geval voor de mede-eigenaresse, geen geschikt paard is. Je zou er ook voor kunnen kiezen om haar zelf proberen te verkopen met een eerlijk verhaal en alleen wanneer het goed voelt, en in de tussentijd verder gaan met grondwerk.

poes schreef:

Gezien je goede intenties denk ik dat je twee opties hebt:

1 verkopen met volledige verhaal erbij aan iemand die dit aankan. Spaanse paarden zijn vrij gewild dus er is vast wel iemand die haar wil.

2 veel meer begeleiding erbij of volledig in training zetten en vanaf het begin ook duidelijk vragen om de eerlijke mening of het paard voor jullie op redelijke termijn wel geschikt zal zijn. Mijn ervaring is dat het allemaal wel op te lossen valt maar tijd is moeilijk te voorspellen en ze worden ook niet allemaal geschikt voor elke eigenaar. Mocht ze dan niet bij jullie passen zal ze wel makkelijker verkoopbaar zijn.

Aangezien de andere eigenaar vrij onervaren en onzeker is, vrees ik voor de tweede optie... waarom je in zo een constructie gaat voor een jong onervaren paard (hoe braaf ook) snap ik sowieso niet. Kies voor een paard dat al duidelijk zijn ervaring heeft... anders ga je blijven problemen kopen vrees ik. Het kan goed komen maar dat blijft onzeker en het zal een flinke investering qua tijd en geld vragen.

Sizzle schreef:

Ik vind het super stoer dat jullie er voor gaan, maar het is anders echt geen dumpen hoor.
Sommige combinaties werken gewoon niet zo simpel samen, dat is zeker geen schande. Dan kun je dat proberen op te lossen wat natuurlijk super is, maar opgeven omdat een hobby niet alleen stress moet zijn is ook echt niet fout.

Charaz schreef:

Maar het paard was daar op stal toch ook braaf? Het blijft een dier en geen machine.