zin in het rijden aan het verliezen

Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Cera_D

Berichten: 1145
Geregistreerd: 10-12-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-21 08:46

Kendra schreef:
Monya doet dat niet zelf meer, maar een kijkje nemen bij de Gelukkige Ruiter Academie kan nooit kwaad.


Oh oeps, maar dan zou ik kijken of er een instructeur via haar langs zou kunnen komen. Zij gaan echt aan de slag met alle beren die je ziet op een laagdrempelige manier.

https://www.hippischeprofessionals.nl/instructeurs

jetm
Berichten: 1283
Geregistreerd: 03-10-05
Woonplaats: Driebergen (ut)

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-21 08:55

karrij schreef:
Amable schreef:
Als ik tussen de regels doorlees is de reden dat je geen zin meer hebt eigenlijk vooral het feit dat je angstig bent, klopt dat? En zou het gevoel dan anders zijn wanneer je minder angstig bent? Kijk tuurlijk, rijden moet niet, je paard mist er niets aan enz. Maar ik neem aan dat je voorheen wel heel veel plezier uit het rijden haalde. Het is toch zonde als je je hobby kwijt raakt. Dus hoe komt het dat het plezier minder is en hoe graag zou je het plezier weer terug krijgen?


je slaat wel de spijker op zijn kop!

Ik ben ook stapelgek met mijn paard, hij is echt heel lief. Geen dooie want hij schrikt nog wel eens buiten en tja dan lig ik er naast.
Gelukkig is hij maar 1.45 , dus val ik niet zo hoog.

Mijn angst zit mij inderdaad vreselijk in de weg soms en ik weet zeker dat hij dat voelt.

Zou zo graag onbevangen willen rijden, maar werkelijk overal zie ik beren op de weg en ik heb echt het makste paard die er maar is. Dus aan hem ligt het absoluut niet!

Vind maar eens iemand in de buurt die mij echt van mijn angst kan af helpen. Heb al zoveel geprobeerd :(:)

Dus als iemand , iemand weet die in de buurt van Zwolle hier in echt zinnig les kan geven.

Hoi TS,
Je had in dit topic al eens gereageerd dat het jammer is dat ik ver weg zit.
Ik weet niet of je lid bent geworden van de FB groep (wel wat nieuwe aanmeldingen gehad) maar Saskia Morsink zit redelijk bij jou in de buurt. Daar zou je het ook eens kunnen proberen.
Door "Zou zo graag onbevangen willen rijden ..." zin denk ik dat EMDR voor jou ook een optie zou kunnen zijn als je echt van je angst af wilt.
Ik stuur je even een linkje met uitleg over EMDR en angst bij paardrijden op mijn website. Als het je wat lijkt kun je misschien in de buurt van Zwolle wel een EMDR therapeut vinden. Of je komt toch bij mij langs, krijg wel meer mensen van ver weg :)

SimoneX

Berichten: 430
Geregistreerd: 03-02-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-21 10:00

cissy schreef:
Kom kletsen in het 50+ topic, allemaal gelijkgezinden en er zitten er een aantal met dezelfde dilemma's als jij. Waaronder Punz die ook erg bang was en nu weer volop rijdt. Zij heeft vast wel tips voor je.


Waar staat dat 50+ topic? Hier ook een gelijkgezinde van 54 die door een nare val bang en onzeker is geworden

Stripe000
Berichten: 585
Geregistreerd: 02-06-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-21 10:17

Wel enigszins herkenbaar. Ik heb dit met fases.
Soms heb ik heel veel zin en rijd ik meerdere keren per week, soms heb ik weken geen zin
Ik heb een echte braverd, bang ben ik gelukkig niet op haar, maar ik denk niet dat er na deze nog een ander paard komt.
Wel heb ik inmiddels twee bij rijders waarvan de ene eens soms twee keer per week rijd, altijd buiten.
En een meisje die eens per week een lesje rijd met mijn paardje.

Zo voel ik me in ieder geval niet schuldig dat ze te weinig loopt.
Alhoewel ze het in de wei ook prima vindt.

Als willen moeten wordt dan moet je inderdaad goed na gaan denken wat voor jou het beste past.

Succes

kwita

Berichten: 6543
Geregistreerd: 14-04-14

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-21 10:24

Ik heb het nu over mijn eigen situatie,

ik ben slechts 41 maar de reumatoloog verbood mij het rijden...dat was best een klap maar mijn gezondheid eerlijk is eerlijk ook niet zo goed dat besef ik ten volle.

Ik denk dat juist als je voelt wat jij voelt het heel goed is om die pauze te nemen, je paard hoeft niet weg en dus kun je hem toch ook met andere dingen anders leren waarderen.

Ik ontdekte wat ik altijd al wist, het knuffelen lekker tutten en kunsjes vind ik zoveel leuker. Nu na jaren mis ik het rijden zeker nog ik was ook zo een buitenrij ruiter heerlijk is dat.
Maar mijn inmiddels andere pony heeft hele andere functie gekregen... een all terain kinderwagen, zelfs als ze al groter zijn 8en 4 !.Zelfs de boodschappen neemt meneer mee en staat dan geduldig aan de honden haak te wachten!. Pak pony als we gaan wandelen/ kamperen. Een complete attractie op het indianen feest van school als wandel pony voor de kleintjes en voor de grote met een vliegend tapijt!. zelfs voltige met dochter lief!. En het mennen waar we hem voor kochten is zelfs (aangespannen) nog nooit gedaan!. Zijn koets is een attractie op ons bedrijf in de speelhoek met een glijbaan er op!.

En weet je wat het paard heeft enorm moeten wennen aan zijn rol (van een manage pony) naar pret pony, maar het dier vind het geweldig . Hoe ik dat weet hij komt altijd in draf naar het hek en word ongeduldig als het te lang duurt hinniken kappen met zijn been.En wat je ook bedenkt hoe gekker hoe leuker hij het vind!.

Soms neemt je leven een andere wending dan gepland of gedacht en dat is heel normaal, als je voelt dat je op een kruispunt staat dan is dat niet zomaar!. Ga er actief mee aan de slag en je zult na een poosje het voor jezelf op een rijtje hebben. Het is jou leven dat kan niemand anders voor jou besluiten!

Matheno

Berichten: 7942
Geregistreerd: 06-01-11
Woonplaats: Luttelgeest

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-21 10:41

Rijden is geen moeten hè.
Ik vind persoonlijk werken aan de hand soms nog leuker dan rijden zelf.

mystery1980
Berichten: 4225
Geregistreerd: 02-11-05
Woonplaats: thuis

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-21 10:52

iemand die je van de angst af gaat helpen moet je vergeten, hooguit iemand die je helpt om jezelf van de angst af te helpen. Want uiteindelijk zit het in jouw hoofd en niemand kan dat er voor je uit halen, alleen jij zelf. Heb hetzelfde gezegd als jij hoor in het verleden!
Heb besloten dat rijden leuk moest zijn dus enkel gereden als de prikkel om te willen rijden groter is dan de angst, zo heb ik het uiteindelijk voor mezelf geaccepteerd dat ik sommige paarden liever niet rij, dat ik liever niet op een onrustig paard rij buiten. Dat ik soms gewoon meer lol in de bak heb dan daarbuiten. Dat ik soms een periode niet rij om op te laden, het gevoel te willen rijden even groter laat worden zodat het mijn angst overstemd. Ik ben eerlijk naar mijn paard geworden, die prikt er toch wel doorheen als ik stoer doe maar me niet zo voel. Ik stap soms af als dat beter voelt, maar vooral ik rij met plezier!

Janneke2

Berichten: 22748
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-21 11:03

mystery1980 schreef:
iemand die je van de angst af gaat helpen moet je vergeten, hooguit iemand die je helpt om jezelf van de angst af te helpen. Want uiteindelijk zit het in jouw hoofd en niemand kan dat er voor je uit halen, alleen jij zelf.


Angst zit idd 'in je hoofd', om precies te zijn in hersendelen waar je geen bewuste controle over hebt.
Angst is geen gedachte, laat staan gedrag. Eerder je overlevingsinstinct, je alarmbel.

En gelukkig zijn er goede technieken, waaronder emdr, die een 'te scherp afgestelde' alarmbel weer terug kan brengen naar rustiger proporties: niet meer bij piepkleine zorgen of gebeurtenissen 'aan de bel trekken' en jou een naar gevoel etc geven.

Rubs

Berichten: 510
Geregistreerd: 29-03-11
Woonplaats: Zaanstad

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-21 11:06

Haha, wat kunnen we toch een zware druk op ons zelf leggen. Laat het los en neem een lange pauze. Dat we rijden op paarden hebben de paarden zelf niet bedacht. Lekker tutten of longeren of wandelen een paar keer per week is ook fijn. En een stap buitenritje is ook fijn. Pas wel je voerbeleid aan. Angst is vervelend maar daar kun je overheen komen. Ik ben 56, ook angstig geworden na een auto ongeluk, maar ga nu weer als een trein. Mijn paard is ril en gaat wel eens aan de kletter, maar ik kan lezen en schrijven met hem en voel me nu veilig met hem.

pien_2010

Berichten: 43296
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-21 11:07

Karrij stoppen is geen schande en dan lekker genieten van de paarden zonder te rijden. Als je op zo'n brave paarden nog angst hebt dan is het misschien beter om te stoppen. Je kunt het altijd weer oppakken, maar voor nu vind ik stoppen echt wel een optie. Helemaal eens met Rubs.

karrij
Berichten: 1052
Geregistreerd: 13-04-21

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 12-07-21 17:33

karrij schreef:
Amable schreef:
Als ik tussen de regels doorlees is de reden dat je geen zin meer hebt eigenlijk vooral het feit dat je angstig bent, klopt dat? En zou het gevoel dan anders zijn wanneer je minder angstig bent? Kijk tuurlijk, rijden moet niet, je paard mist er niets aan enz. Maar ik neem aan dat je voorheen wel heel veel plezier uit het rijden haalde. Het is toch zonde als je je hobby kwijt raakt. Dus hoe komt het dat het plezier minder is en hoe graag zou je het plezier weer terug krijgen?


je slaat wel de spijker op zijn kop!

Ik ben ook stapelgek met mijn paard, hij is echt heel lief. Geen dooie want hij schrikt nog wel eens buiten en tja dan lig ik er naast.
Gelukkig is hij maar 1.45 , dus val ik niet zo hoog.

Mijn angst zit mij inderdaad vreselijk in de weg soms en ik weet zeker dat hij dat voelt.

Zou zo graag onbevangen willen rijden, maar werkelijk overal zie ik beren op de weg en ik heb echt het makste paard die er maar is. Dus aan hem ligt het absoluut niet!

Vind maar eens iemand in de buurt die mij echt van mijn angst kan af helpen. Heb al zoveel geprobeerd :(:)

Dus als iemand , iemand weet die in de buurt van Zwolle hier in echt zinnig les kan geven.

Hoi TS,
Je had in dit topic al eens gereageerd dat het jammer is dat ik ver weg zit.
Ik weet niet of je lid bent geworden van de FB groep (wel wat nieuwe aanmeldingen gehad) maar Saskia Morsink zit redelijk bij jou in de buurt. Daar zou je het ook eens kunnen proberen.
Door "Zou zo graag onbevangen willen rijden ..." zin denk ik dat EMDR voor jou ook een optie zou kunnen zijn als je echt van je angst af wilt.
Ik stuur je even een linkje met uitleg over EMDR en angst bij paardrijden op mijn website. Als het je wat lijkt kun je misschien in de buurt van Zwolle wel een EMDR therapeut vinden. Of je komt toch bij mij langs, krijg wel meer mensen van ver weg :)[/quote]

Ik heb me inderdaad aangemeld bij de Facebook pagina.

Heb wel eens gekeken in Zwolle naar een EMDR therapeut maar kon er geen vinden waarbij ik had, zou hij/zij ook wat weten over angst bij paardrijden. Maar als die therapie zonder paard is , kom ik graag een jou kant op hoor!

Ik ga nogmaals op jou site kijken en neem contact op.

DuoPenotti

Berichten: 29483
Geregistreerd: 14-01-21
Woonplaats: Tussen de Limburgse velden met uitzicht op de Brabantse.

Re: zin in het rijden aan het verliezen

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-21 17:59

Ik ben 47, maar waar ik vroeger juist actie wilde is dat nu net het tegenover gestelde.
Zo 180 graden gedraaid. Vervloek mezelf er wel om, echt enorm.
Ik rij nog wel, maar mijn jonkie leren buiten rijden, hier op de smalle weggetjes... :n
En ze is zo braaf, nee geen echt coole kikker, maar ook geen halve gare.
Zou er voeger al lang en breed mee weg zijn geweest....

Ik geniet nog wel van de ritjes in de bak, maar voornamelijk van het tutten en het knuffelen.
Mede ook omdat mijn lijf vaak niet anders meer wil...maar toch, het tutten is fijn.
En als dat het enige is wat ik uiteindelijk zou doen is het ook oke.

Dus misschien voor jou ook, de lat wat minder hoog en zie hoe het gaat lopen.

vordur

Berichten: 600
Geregistreerd: 02-03-09
Woonplaats: Heiloo

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-21 18:19

cissy schreef:
Kom kletsen in het 50+ topic, allemaal gelijkgezinden en er zitten er een aantal met dezelfde dilemma's als jij. Waaronder Punz die ook erg bang was en nu weer volop rijdt. Zij heeft vast wel tips voor je.



Zou ik misschien een linkje naar dat 50+topic kunnen krijgen ik kan het niet vinden .
Tja ook 50+ he -O-

jetm
Berichten: 1283
Geregistreerd: 03-10-05
Woonplaats: Driebergen (ut)

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-21 18:23

vordur schreef:
cissy schreef:
Kom kletsen in het 50+ topic, allemaal gelijkgezinden en er zitten er een aantal met dezelfde dilemma's als jij. Waaronder Punz die ook erg bang was en nu weer volop rijdt. Zij heeft vast wel tips voor je.



Zou ik misschien een linkje naar dat 50+topic kunnen krijgen ik kan het niet vinden .
Tja ook 50+ he -O-

SimoneX schreef:
cissy schreef:
Kom kletsen in het 50+ topic, allemaal gelijkgezinden en er zitten er een aantal met dezelfde dilemma's als jij. Waaronder Punz die ook erg bang was en nu weer volop rijdt. Zij heeft vast wel tips voor je.


Waar staat dat 50+ topic? Hier ook een gelijkgezinde van 54 die door een nare val bang en onzeker is geworden

Ik ben ook 50+ maar toch gevonden :D 50 plussers te paard

Amable

Berichten: 9677
Geregistreerd: 04-10-03
Woonplaats: Eindhoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-21 21:20

karrij schreef:
Amable schreef:
Als ik tussen de regels doorlees is de reden dat je geen zin meer hebt eigenlijk vooral het feit dat je angstig bent, klopt dat? En zou het gevoel dan anders zijn wanneer je minder angstig bent? Kijk tuurlijk, rijden moet niet, je paard mist er niets aan enz. Maar ik neem aan dat je voorheen wel heel veel plezier uit het rijden haalde. Het is toch zonde als je je hobby kwijt raakt. Dus hoe komt het dat het plezier minder is en hoe graag zou je het plezier weer terug krijgen?


je slaat wel de spijker op zijn kop!

Ik ben ook stapelgek met mijn paard, hij is echt heel lief. Geen dooie want hij schrikt nog wel eens buiten en tja dan lig ik er naast.
Gelukkig is hij maar 1.45 , dus val ik niet zo hoog.

Mijn angst zit mij inderdaad vreselijk in de weg soms en ik weet zeker dat hij dat voelt.

Zou zo graag onbevangen willen rijden, maar werkelijk overal zie ik beren op de weg en ik heb echt het makste paard die er maar is. Dus aan hem ligt het absoluut niet!

Vind maar eens iemand in de buurt die mij echt van mijn angst kan af helpen. Heb al zoveel geprobeerd :(:)

Dus als iemand , iemand weet die in de buurt van Zwolle hier in echt zinnig les kan geven.


Ook ik zit helaas niet in de buurt van Zwolle, anders had ik je graag geholpen. Wellicht dat mijn video over omgaan met angst wel al iets voor je doet :) https://youtu.be/i62BXshxKmE

Punz

Berichten: 8563
Geregistreerd: 04-03-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-21 22:25

Hahaha.. zie dat ik hier genoemd wordt.
Wil dat even nuanceren. Hoewel ik echt geen dappere ruiter ben, ben ik in het algemeen ook geen heel angstige ruiter.

Ik had alleen echt wel problemen in het rijden van 1 van mijn pony's: Punzel. Die was lang veel en veel te heet , veel te veel paard, voor me. Ik had echt moeite met haar snelle reageren in combinatie met ook wel brutaal zijn.
Punzel was daarbij ook voor andere ruiters lang echt wel lastig.
( Om eea in perspectief te kunnen snappen: zowel mijn ruin Jou Jou als Punzel zijn door goede ruiters voor me uit geschoold ( ik heb zelf heel veel passie maar helaas maar weinig talent/ dus mijn paarden hebben het werk geleerd van meer getalenteerde ruiters)

Voor Punzel en mij kwam de omkeer toen ik een eventing ruiter vroeg om Punzel een tijdje te rijden. Deze ruiter had het lef en het zelfvertrouwen om Punzel haar eigen hete zelf te laten zijn waarna Punzel voor deze amazone makkelijk te rijden werd. Vervolgens heeft deze amazone mij geleerd om Punzel te rijden.

Belangrijkste voor mij om met vertrouwen op Punzel leren te rijden was in de eerste plaats erkennen dat ik het spannend vond en een eerlijke analyse van wat ik tekort kwam als ruiter om Punzel te kunnen rijden. Vanuit het erkennen dat ik het spannend vond én mjn problemen in het rijden van Punz, de eerste tijd alleen maar onder begeleiding van mijn semi professionele vooruitrijders/ instructeurs gereden. In eerste instantie begon dat met het uitstappen nadat Punz al gereden was, en het moment van op Punzel stappen steeds iets naar voren halen, waarbij er fanatiek gewerkt werd aan mijn tekortkomingen.
Daarbij nooit iets doen wat ik écht een stap te ver vond, maar tegelijkertijd ook niet helemaal in mijn comfort zone blijven hangen. Belangrijk was hier denk ik ook dat ik wel heel erg gemotiveerd was om Punz te leren rijden. Dat heeft zeker geholpen..

Lang verhaal kort:
Zoek begeleiding, stel je zelf kleine haalbare doelen, daag jezelf uit, maar ga nooit verder dan je rijvaardigheid aan kan :)