[VOLG] Mijn pony droom in Zweden

Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
paardje2013
Berichten: 1852
Geregistreerd: 09-04-06
Woonplaats: .........

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-10-21 23:30

Bedankt voor je uitleg heel interessant om te lezen. Je uitleg is ook heel duidelijk. Ik heb ook 2 veulens dus lijkt mij leuk om er eens mee aan de slag te gaan.
Dus blijft vooral informatie posten :')

pien_2010

Berichten: 43139
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-10-21 08:23

Leuk Quir om te lezen. Volgens mij valt of staat alles met de band onderling en jouw manier is een hele goede om aan die band te werken.

Omdat het soms zo leuk is eventjes iets uit de oude doos te trekken van een paard waar zoveel van gehouden is→
Ik weet nog dat mijn man zei in Frankrijk dat Hercule zijn voeten niet "kon" optillen. _O- Ik stond 10 meter verder met een ander paard en Hercule en ik keken elkaar aan en hij was gewoon aan het kullen dat ik zag aan de twinkel in zijn ogen. Mijn man was toen nog zo groen als gras met paarden dus vanuit de verte keek ik streng (met twinkel in mijn ogen) en mijn vinger maakte ik een zwaaiende beweging zo van "up". En onmiddellijk gaf Hercule zijn voet waarop manlief blij riep→ "kijk hij doet het wel voor mij". Mijn vriendin die het hele gebeuren met een lach had gevolgd zei: "natuurlijk J. wie luistert er nu niet naar jou". _O- We hebben het hem nooit verteld. Ik vind het een zwaar onderschat iets dat v eel mensen niet zien dat paarden ook van een lolletje houden en humor hebben. Hercule had het heel erg veel en ik denk dat dit naast het zeer veel van elkaar houden, de grootste band tussen ons was want ik heb ook veel humor en ik heb heel erg veel met dat paard gelachen. Bij hem zag je het altijd aan zijn oog, waar dan een twinkel in verscheen.

Quir

Berichten: 17355
Geregistreerd: 13-07-05
Woonplaats: Zweden

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-21 12:05

paardje2013 schreef:
Bedankt voor je uitleg heel interessant om te lezen. Je uitleg is ook heel duidelijk. Ik heb ook 2 veulens dus lijkt mij leuk om er eens mee aan de slag te gaan.
Dus blijft vooral informatie posten :')


Super leuk om met veulentjes te kunnen beginnen! Die hebben meestal nog geen nare ervaringen en staan nog heel erg open voor van alles en vinden echt alles nog heel leuk en interessant.

Ik vind het ook heel leuk om van alles te delen, het meer bekendheid te geven en ook om mee te denken, dus vraag alles wat je wil weten en dan denk ik graag mee. *\o/*


pien_2010 schreef:
Leuk Quir om te lezen. Volgens mij valt of staat alles met de band onderling en jouw manier is een hele goede om aan die band te werken.

Omdat het soms zo leuk is eventjes iets uit de oude doos te trekken van een paard waar zoveel van gehouden is→
Ik weet nog dat mijn man zei in Frankrijk dat Hercule zijn voeten niet "kon" optillen. _O- Ik stond 10 meter verder met een ander paard en Hercule en ik keken elkaar aan en hij was gewoon aan het kullen dat ik zag aan de twinkel in zijn ogen. Mijn man was toen nog zo groen als gras met paarden dus vanuit de verte keek ik streng (met twinkel in mijn ogen) en mijn vinger maakte ik een zwaaiende beweging zo van "up". En onmiddellijk gaf Hercule zijn voet waarop manlief blij riep→ "kijk hij doet het wel voor mij". Mijn vriendin die het hele gebeuren met een lach had gevolgd zei: "natuurlijk J. wie luistert er nu niet naar jou". _O- We hebben het hem nooit verteld. Ik vind het een zwaar onderschat iets dat v eel mensen niet zien dat paarden ook van een lolletje houden en humor hebben. Hercule had het heel erg veel en ik denk dat dit naast het zeer veel van elkaar houden, de grootste band tussen ons was want ik heb ook veel humor en ik heb heel erg veel met dat paard gelachen. Bij hem zag je het altijd aan zijn oog, waar dan een twinkel in verscheen.


Leuk verhaal. <3
En het geeft zo mooi de band weer die je met het paard had.

Paarden hebben zeker weten humor en zijn echte grapjassen. :j
Milo is ook echt een grappenmaker, in de zomer kregen ze buiten op de wei eten in emmers. Als Milo als eerste klaar was, pakte hij de emmer van zijn moeder en nam deze mee aan het hengsel. En moeders maar achter haar eten aan lopen en je zag hem gewoon plezier hebben. :+

Van mij mogen ze ook gewoon grapjes uit halen, altijd zolang het maar veilig blijft. Ik geniet er ook echt van als paarden zich veilig genoeg voelen om dat te kunnen doen en weten dat het ook prima is!

Enige waar ik niet in geloof is dat paarden pesten of faken, paarden hebben de hersencapaciteit gewoon niet om te denken, "laten we het baasje vandaag maar eens gaan pesten met rijden". Paarden reageren op het hier en nu, op de situatie, jou als persoon en hoe je op dat moment voelt en hoe ze zich zelf voelen of als ze pijn hebben of iets dergelijks. En natuurlijk wat ze geleerd hebben.
Paarden zeggen nooit nee om te pesten, ze zeggen nee omdat ze jouw vraag niet begrepen hebben of het gewoon (op dat moment) fysiek of mentaal niet kunnen (en het mentale aspect heeft ook invloed op dingen die ze normaal al heel goed kunnen, het op dat moment even niet kunnen. Bijvoorbeeld een nieuwe omgeving, heel veel prikkels, zich niet fijn voelen (stress bijvoorbeeld), enz.).

Ik heb in principe ook niets tegen straffen of zo, maar 9,9 van de 10 keer wordt het veel te makkelijk, te snel (of juist veel te laat) of gewoon verkeerd gedaan. En ik denk dat het vaak ook gewoon niet nodig is en het anders kan. Learned helplessness komt helaas ook niet voor niets zoveel voor.

Maar het zijn gewoon allemaal manieren van leren.

Bekrachtiging = zorgen dat gedrag vaker voor gaat komen
Straf = zorgen dat gedrag minder vaak voor gaat komen

Positieve = iets toevoegen
Negatieve = iets weg halen

Positief of negatief zegt dus verder niets over of het positief of negatief is.

Positieve bekrachtiging = zorgen dat gedrag vaker voorkomt doordat je iets leuks/prettigs toevoegt
Negatieve bekrachtiging = zorgen dat gedrag vaker voorkomt doordat je iets onprettigs weg haalt

Positieve straf = zorgen dat gedrag minder vaak voorkomt door iets onprettigs toe te voegen
Negatieve straf = zorgen dat gedrag minder vaak voorkomt door iets prettigs weg te halen

Het rijden is eigenlijk helemaal gericht op negatieve bekrachtiging. Je geeft druk met het been om voorwaarts te gaan, als het paard doet wat je wil (voorwaarts gaan) haal je de druk weg.

Stroom op de omheining is een hele duidelijke positieve straf, draad aanraken is stroom, dus zullen ze dat later niet meer doen, want draad is "auw!".

Hengst veulentjes (merries ook wel, maar meestal wel wat minder) bijten graag. :+
Met Milo heb ik dat helemaal afgeleerd met negatieve straf. Hij was heel erg gek op kriebels (nog steeds wel haha), maar als hij dus zijn bijtwapens in (wilde) zetten liep ik weg... Door iets prettigs weg te halen stopte hij dus met zijn bijtwapens te gebruiken, want als hij die gebruikte liep zijn persoonlijke kriebelaar weg. Terwijl als hij zijn bijtwapens niet gebruikt, hij juist heel veel kriebels en aandacht krijgt.

Meeste mensen leren het af door meteen een klap op het hoofd te geven, natuurlijk stoppen ze dan ook wel met bijten, maar waarom zou je ze een klap geven als het ook op een andere manier net zo makkelijk en snel kan? Daarnaast heb je ook de kans dat ze kop schuw worden of bang worden met bewegingen rondom het hoofd als je een klap op het hoofd geeft (uiteraard wisselt dat ook weer per paard, er zijn er ook die gewoon nergens iets om geven).

Maar goed, zoals jullie wel kunnen merken heb ik echt een mega grote fascinatie voor gedrag en leren. _O-

paardje2013
Berichten: 1852
Geregistreerd: 09-04-06
Woonplaats: .........

Re: [VOLG] Mijn pony droom in Zweden

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-10-21 12:18

Altijd leuk om iets bij te leren. Maar ook wel lastig omdat je het natuurlijk niet fout wil doen.
Hier kunnen mijn veulens nu gewoon hun voetjes op tillen zonder problemen maar er is nog zo veel te leren voor hun dat ik denk dat jij daar best een goede manier voor hebt gevonden. Zo heb ik wel een vraag ik heb momenteel het probleem dat mijn veulens uit hun veulen halster zijn gegroeid veulenhalsters gaan vaak aan de zijkant los zodat je niet over hun hoofd hoeft te trekken. Dit ging altijd heel makkelijk en nog steeds. Nu heeft 1 veulen echt een hekel aan een grote paarden halster die dus wel over haar oren heen moet het lukt wel maar het is niet zo dat ze denkt ja graag. Mijn andere veulen heeft er geen probleem mee die vindt alles wel prima. Hoe zou je dit positief kunnen aan leren ?

Quir

Berichten: 17355
Geregistreerd: 13-07-05
Woonplaats: Zweden

Re: [VOLG] Mijn pony droom in Zweden

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-21 14:56

Kan je de oortjes wel al goed aanraken? Zonder dat het halster erbij komt kijken?

paardje2013
Berichten: 1852
Geregistreerd: 09-04-06
Woonplaats: .........

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-10-21 15:07

Ja dat lukt wel :) ze vindt het alleen erg raar dat het over haar oren moet .

The_Cat

Berichten: 7285
Geregistreerd: 04-11-15
Woonplaats: BE

Re: [VOLG] Mijn pony droom in Zweden

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-10-21 15:13

Waauw Quir. Wat schrijf jij duidelijk en verhelderend! Ik kom even dubbel mee volgen. Voor je leuke kleine mannetjes maar ook voor de tips die je geeft waar ik hopelijk zelf men eigen veulen met vooruit kan helpen!

Fleuribelle
Berichten: 770
Geregistreerd: 01-02-09

Re: [VOLG] Mijn pony droom in Zweden

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-10-21 16:01

Wat leuk een volgtopic over je veulens. Ben erg benieuwd hoe die twee knapperds uit zullen groeien in het mooie Zweden.

Neva_da
Berichten: 26
Geregistreerd: 06-10-21

Re: [VOLG] Mijn pony droom in Zweden

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-10-21 13:12

Kan niet wachten om er meer van te zien! Prachtig beestjes en mooie locatie die je hebt gekozen!

Mirjam79

Berichten: 1697
Geregistreerd: 27-02-08
Woonplaats: Noardburgum

Re: [VOLG] Mijn pony droom in Zweden

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-10-21 14:19

Wat een mooi topic! Erg interessant om je toelichting te lezen over de aan- en uit knop.
Het lijkt mij een mooi topic om te volgen. Mooie paardjes, mooie omgeving!

Quir

Berichten: 17355
Geregistreerd: 13-07-05
Woonplaats: Zweden

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 07-10-21 15:25

paardje2013 schreef:
Altijd leuk om iets bij te leren. Maar ook wel lastig omdat je het natuurlijk niet fout wil doen.
Hier kunnen mijn veulens nu gewoon hun voetjes op tillen zonder problemen maar er is nog zo veel te leren voor hun dat ik denk dat jij daar best een goede manier voor hebt gevonden. Zo heb ik wel een vraag ik heb momenteel het probleem dat mijn veulens uit hun veulen halster zijn gegroeid veulenhalsters gaan vaak aan de zijkant los zodat je niet over hun hoofd hoeft te trekken. Dit ging altijd heel makkelijk en nog steeds. Nu heeft 1 veulen echt een hekel aan een grote paarden halster die dus wel over haar oren heen moet het lukt wel maar het is niet zo dat ze denkt ja graag. Mijn andere veulen heeft er geen probleem mee die vindt alles wel prima. Hoe zou je dit positief kunnen aan leren ?



Als aller eerste: fouten maken mag! *\o/*

Snap je gevoel echt heel erg goed, ben zelf ook echt een perfectionist en alles moet altijd meteen perfect en goed gaan.
Maar, heel eerlijk, dat kan gewoon niet.

Zie het als een proces, om precies te zijn een leerproces, waarbij jij fouten mag maken en jouw paarden ook fouten mogen maken. Op die manier heb je uiteindelijk ook veel minder druk op jezelf en is het ook nog veel leuker om er mee bezig te zijn. Ook de paarden zullen meer ontspannen zijn, omdat ze weten dat het oké is om fouten te maken. :D

Maar ook dat "los laten" is een proces en heeft tijd nodig. :j


Ik zal uitleggen hoe ik het bij Finn gedaan heb, want hij vond het ook niet zo leuk om het halster over zijn hoofd getrokken te krijgen. Het lukte, maar dat was het dan ook. Hij vond het ook iets minder leuk als je aan zijn oren zat, dus er was vooraf nog iets meer werk dan ik nu schrijf.

Bij Finn heeft het hele proces (inclusief dus oortjes aanraken) een dag of 5/6 geduurd en nu doet hij "zelf" zijn halstertje om. Je hebt ook gewone paarden halsters die je achter de oren los kunt maken. Die heb ik dus ook even gebruikt op de momenten dat het "even snel moest", zoals met buiten zetten en ik even niet zo veel tijd had, want op zich is het wel belangrijk dat als je er mee bezig bent ook echt even de tijd hebt/neemt (meestal is het nog niet langer dan 10/15 minuten, maar in ieder geval zonder "tijdsdruk" zeg maar, want dat voelen ze en kunnen ze juist spanning van krijgen waardoor het uiteindelijk langer gaat duren).

Bij Finn had ik wel al een begin gemaakt met het clickeren, want daarmee kan je namelijk heel precies zeggen wat ze op welk moment goed doen. Finn had de click ook in 3x door. :+

Nadat ik goed de oortjes kon aanraken en ik beide oortjes tegelijk naar achteren plat kon "leggen" (dat wat eigenlijk ook gebeurd met het halster om doen), ben ik hem gaan leren zelf zijn neus in het halster te steken. Eerste keer doe je het halstertje zelf om de neus en click je meteen, geef de beloning en herhaal dit een paar keer (zorg dat je het niet 5x in een halve minuut doet, maar halstertje om de neus, click, beloning, wacht bij voer beloning tot hij de beloning op heeft, kriebel en knuffel wat en begin opnieuw, door ze wat tijd tussendoor te geven, gaan ze bewuster erover na denken, maar ook geen 5 minuten er tussendoor doen, want dan gaat de focus zeker weten ergens anders heen, zeker met een veulentje :)) ).

Daarna hou je het halstertje net onder de neus en zodra ze met de neus richting het halster gaan (hoeft nog niet meteen erin, erna toe is al een goede stap) click je en geef je de beloning. Herhaal ook dit weer een paar keer. Finn deed de tweede keer al meteen zijn neus in het halster. Uiteindelijk click je alleen nog op het moment dat ze de neus in het halstertje steken.

Finn probeerde ook een paar keer met het halster te spelen of er in te bijten, dat heb ik gewoon genegeerd. Als hij dat bleef doen, haalde ik het halster weg, wachtte tot hij weer rustig was en hield het halster opnieuw voor zijn neus. Als hij zijn neus er in steekt, click en beloning, ging hij er in bijten, gewoon negeren. Na een paar keer had hij wel door dat erin bijten niets oplevert, maar zijn neus er in steken leverde hem wel iets op.

Bij Finn heb ik het de eerste keer met het halstertje oefenen hierbij gelaten.

De keer erop, begin je eigenlijk weer met het halstertje voor de neus te houden en als ze de neus er in doen, click en beloon je. Sommige paarden moet je de eerste keer even 1 stapje terug doen, dus met de neus richting het halster is de eerste paar keer dan ook goed, daarna "verlang" je dat ze de neus erin steken voor je clickt.

Dan maak ik het halstertje even een paar gaatjes groter, zodat die niet meteen strak over de oortjes gaat.

Als hij de neus in het halstertje steekt, doe ik mijn handen omhoog richting de oortjes en click dan. Ik doe het halster dan nog niet meteen om. Ik sta trouwens altijd recht voor het paard met het halster omdoen.

Dit herhaal ik weer een paar keer en uiteindelijk click ik als ze het hoofd omlaag houden/doen. Meeste zullen in het begin het hoofd mee omhoog doen als je met je handen richting de oren gaat. Echter wil ik dat ze leren dat ze het hoofd laag houden met het halster omdoen, dan gaat het namelijk ook makkelijker om het over de oren te krijgen dan wanneer ze het hoofd omhoog doen (door de houding wordt het lastiger en je kan er minder goed bij, allebei zorgt ervoor dat het minder prettig wordt wat als gevolg weer heeft dat ze het hoofd nog hoger houden, wat het nog lastiger en vervelender maakt).

Als ze dus zelf de neus in het halster steken (halster ook laag houden, zodat ze moeten "bukken" om de neus er in te steken en het dus ook echt bewust moeten doen) en het hoofd laag houden als je met je handen richting de oren gaat. Leg je het halster over de oren, halster is een paar gaatjes te groot, dus kan je dan zo over de oren op de nek leggen. Dan weer click en beloning. Wederom een paar keer herhalen. Bij Finn de tweede keer hierbij gelaten (ben dan ook per keer zeker niet langer bezig dan 10 of hooguit 15 minuten).

De keer erop doe je hetzelfde en herhaal je eerst weer een paar keer wat ze kende, dus de eerste keer alleen even de neus in het halster steken, de tweede keer neus in het halster steken en met je handen richting de oren en de derde keer leg je het (nu nog te grote) halster over de oren op de nek.

Zo doe je een paar keer het halstertje om, daarna herhaal je het maar leg je met je handen de oortjes plat. En wederom herhaal je dit een paar keer. Als dat goed gaat en ze houden het hoofd laag als je met je handen de oortjes plat legt, maak je het halstertje een gaatje kleiner.

Dat blijf je doen, totdat het halster de goede maat heeft! Oh en wel belangrijk dat je het halster vrij ver naar achteren legt, zodat je de oortjes niet dubbel hoeft te vouwen om ze onder het halster vandaan te krijgen, want dat vinden veel paarden niet fijn. Als je het halster verder naar achteren legt op de nek/richting de hals, hebben de oortjes alleen plat gelegen op de nek en kunnen dan weer gewoon recht omhoog zonder dubbel te hoeven en daarna leg je het halster naar voren op de goede plek, zo doe ik het ook altijd met alle paarden. :j

Belangrijk is het herhalen en op blijven letten dat alle voorwaarden goed blijven voordat je naar de volgende stap gaat. Dus ze moeten zelf de neus in het halster steken als je het halster uitsteekt en ze moeten het hoofd laag houden als je met je handen richting de oren gaat.

Op deze manier leren ze ook om zelf eigenlijk het halster om te doen. :D

Al mijn paarden doen dus ook zelf het halster om (op stal maar ook gewoon buiten los), enige wat ik doe is het halster uitsteken (hou deze ook altijd vrij laag, zodat het hoofd tussen borst/knie hoogte van het paard zelf is) en als ze de neus er zelf in doen, leg ik alleen nog het halster over de oren en haakje/klipje dicht en klaar. :D

Overigens click ik na een tijdje hier niet meer voor, dan is het normale omgang geworden. Wel geef ik ze vaak nog een wortel of iets als ze het halster om hebben, maar dat is meer gewoonte geworden. :+

Quir

Berichten: 17355
Geregistreerd: 13-07-05
Woonplaats: Zweden

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 07-10-21 15:31

The_Cat schreef:
Waauw Quir. Wat schrijf jij duidelijk en verhelderend! Ik kom even dubbel mee volgen. Voor je leuke kleine mannetjes maar ook voor de tips die je geeft waar ik hopelijk zelf men eigen veulen met vooruit kan helpen!


Wat leuk en dankjewel! <3

Vind het ook echt super leuk als ik op deze manier nog mensen vooruit kan helpen. :D


Fleuribelle schreef:
Wat leuk een volgtopic over je veulens. Ben erg benieuwd hoe die twee knapperds uit zullen groeien in het mooie Zweden.


Leuk dat je hier ook mee komt volgen! *\o/*
Ben ook heel benieuwd, kan ook bijna niet wachten totdat ze 3 jaar zijn. <3


Neva_da schreef:
Kan niet wachten om er meer van te zien! Prachtig beestjes en mooie locatie die je hebt gekozen!


Wat leuk! *\o/*

Mooie Zweden en hopelijk groeien de kleintjes hier ook mooi, gezond en sterk op in de ruigere weides. :D


Mirjam79 schreef:
Wat een mooi topic! Erg interessant om je toelichting te lezen over de aan- en uit knop.
Het lijkt mij een mooi topic om te volgen. Mooie paardjes, mooie omgeving!


Super leuk dat er meer mensen deze manier van werken interessant vinden! Leuk ook om het op deze manier misschien wat meer bekendheid te kunnen geven. :):)



Helaas kan ik weer geen foto's uploaden. -O- ;(

pien_2010

Berichten: 43139
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-10-21 15:48

Veel paarden zijn gevoelig voor "beelden taal". Je stuurt als het ware "een filmpje" van wat je wil naar het paard, wacht en doet het dan. Niet alle paarden staan er voor open.
Vb waar ik op stal was had een shetlander zich losgetrokken en scheurde rond met een halster half over zijn hoofd met een touw erachter. Niemand kreeg hem meer te pakken. Het werd een vervelende toestand en paardje raakte in paniek meer en meer.
Ik zag het aan en vroeg of ik het mocht proberen, maar dat ik geen garantie gaf. Dat was goed. Dus ik heb iedereen uit de paddock gestuurd en riep het beestje bij zijn naam. Ik maakte een filmpje dat ik op hem af zou komen, dat ik het halster zou pakken met het touw, dat ik een stukje appel zou geven en een aai en dat ik dan weg zou gaan. Al die tijd keek hij me aan. Dus ik loop heel rustig op hem af, ik pak het halster met touw, ik geef hem een aai over de hals en hij kwam het appeltje halen. Gelijk ben ik terug gelopen en toen ik uit de paddock stapte begonnen de meiden zich te bescheuren van het lachen en noemde me de paardenfluisteraar.
Dat ben ik natuurlijk niet, maar iedereen kan dit als je er voor open staat en dat geldt ook voor het paard. Niet alle paarden stellen zich ervoor open. Maar veel wel.
Quir wat jij doet vind ik dus echt veel moeilijker en ontzettend knap. Dat intuïtieve met paarden , ligt mij meer. Daarom schrijf ik het op. En mensen mogen het echt flauwekul vinden, vind ik niet erg. Mijn dochter toen 11 jaar heeft het mij geleerd (kinderen liegen nooit) en ik heb het gelijk toegepast en gaande weg de rit ging het beter en beter tussen Hercule en mij.
Met Polie kwam het pas vorig jaar na de dood van Chico dat ze zich heel erg voor me openstelde en mij hielp want ik was er helemaal kapot van. Zij vond het niet zo erg.
Ik schrijf het op voor die mensen die meer moeite hebben met de manier van Quir→ dat ik wel super interessant vind.

Cheyenne0252

Berichten: 271
Geregistreerd: 02-06-11

Re: [VOLG] Mijn pony droom in Zweden

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-10-21 21:35

Wauw Quir, door je heldere uitleg krijg ik helemaal zin om zelf te beginnen met clickeren terwijl ik het voor jouw topic maar een beetje overdreven vond. Nu vind ik dat echt totaal niet meer en snap ik de meerwaarde!

paardje2013
Berichten: 1852
Geregistreerd: 09-04-06
Woonplaats: .........

Re: [VOLG] Mijn pony droom in Zweden

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-10-21 21:54

Jaa ik deel de mening van cheyenne je kan ook heel goed uitleggen. Dus krijg spontaan zin om er zelf mee aan de slag te gaan. En jou veulens zijn echt prachtig ben heel nieuwsgierig hoe ze gaan uitgroeien.

Quir

Berichten: 17355
Geregistreerd: 13-07-05
Woonplaats: Zweden

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 08-10-21 17:08

Het is alleen helemaal niet moeilijk, Pien. :D

Integendeel zelfs.
Denk zelfs dat op deze manier van werken met de paarden juist heel natuurlijk en vooral heel logisch is. Trainen en leren op datgene wat het paard je aanbied en omdat ze dat durven, bieden ze steeds meer aan.

Enige wat ik lastig vond en soms nog wel, is dat je voor het paard gaat denken en beslissingen neemt in plaats van het paard zelf te laten denken en beslissingen laat nemen.

Het is soms makkelijker (en ook gewoon wat heel erg normaal is in de paarden wereld) om voor het paard te beslissen wat het moet doen of niet moet doen.

Als een paard bang is, is het makkelijk te oordelen "ach stel je niet zo aan, het is maar "..." (Vul zelf maar wat in)".

Echter is het helemaal niet aan ons te bepalen wat het paard wel of niet eng vind of zelfs mag vinden. Het paard is bang, punt. Daarmee ga je aan het werk, zodat je het paard leert zichzelf onder controle te krijgen en te houden, je geeft ze handvaten en uiteindelijk komen ze zelf tot de conclusie dat het inderdaad niet eng was.

Het is niet onze taak het paard te controleren, het is onze taak het paard te leren zichzelf te controleren. :D

Nu breek ik alles in mijn training in hele kleine stukjes, voor een halster om doen maakt dat uiteindelijk niet zo veel uit, maar in oefeningen is het soms wel heel waardevol om het in kleine stukjes te doen en te zorgen dat ze elk stukje heel bewust ook echt kunnen. Bijvoorbeeld in een moeilijke oefening, zoals de piaffe, je loopt alle stukjes door en komt uiteindelijk tot het eind resultaat, de piaffe zelf. Nu blijkt het paard het achterbeen wat minder actief mee te nemen dan je graag zou willen zien, dan kan je terug gaan naar het stukje met de focus op alleen het achterbeen, leert het paard deze actief mee te nemen. Als je dan terug gaat naar het eind resultaat, de piaffe, zal je zien dat het paard begrepen heeft wat je met het achterbeen wil en zal deze bewust actiever mee gaan nemen.

Ik vind dit een eerlijkere manier dan maar het achterbeen flink gaan aantikken. Ja het paard zal dan het achterbeen ook actiever mee gaan nemen en zeer waarschijnlijk kom je ook tot hetzelfde resultaat. Grootste verschil is dat als je het in stukjes breekt en hiernaartoe terug kunt gaan, je geen stress of spanning krijgt. Terwijl als je het achterbeen flink gaat aantikken er wel degelijk stress en spanning zal zijn en het paard eigenlijk maar wat gaat doen, omdat hij niet weet wat je nu precies van hem verlangd.

Het klinkt dus misschien allemaal lastig, maar het tegendeel is waar. Bewustwording in wat je doet (en niet doet) is voor mij wel altijd een heel belangrijk punt. :D

Ook zijn er natuurlijk vele wegen naar Rome en ik vind niet dat er maar 1 goede is, helemaal niet.
Enige wat ik echt niet oké vind, zijn de mensen die een paard echt mentaal (en soms zelfs fysiek) breken. Paard letterlijk op de grond leggen, echt slaan of schoppen, enz. Daar kan ik niets mee... Je hoeft een paard niet te overmeesteren of overrulen, daarmee maak je een groot deel van de paarden mentaal stuk en krijg je ook learned helplessness van. Veel mensen merken helaas niet eens meer dat een paard zich compleet afgesloten heeft.



Cheyenne0252 schreef:
Wauw Quir, door je heldere uitleg krijg ik helemaal zin om zelf te beginnen met clickeren terwijl ik het voor jouw topic maar een beetje overdreven vond. Nu vind ik dat echt totaal niet meer en snap ik de meerwaarde!



Wat super leuk! *\o/*

En ik ken je gevoel heel erg goed, ondanks dat ik altijd wel het gevoel gehad heb dat het anders zou moeten kunnen, was clickeren toch echt meer iets voor de pennymeisjes die hun Shetland pony willen leren buigen of zo iets. :=

Toen ik mijn paarden aan huis kreeg, dacht ik dat ik het gewoon eens moest proberen. Als een "pennymeisje" er een paard mee kan leren buigen, kan je ze ook de "gewone" dingen er mee leren...

Vanaf dat punt ben ik me ook echt gaan verdiepen in het gedrag en leren. En er ging echt een wereld voor mij open.
Paarden vonden het zo veel leuker om aan het werk te gaan, ze werden heel enthousiast en zelfs mijn vosje die wat gesloten was, werd enthousiast en durfde na een tijdje zelfs zelf dingen te ondernemen of uit te proberen. <3



paardje2013 schreef:
Jaa ik deel de mening van cheyenne je kan ook heel goed uitleggen. Dus krijg spontaan zin om er zelf mee aan de slag te gaan. En jou veulens zijn echt prachtig ben heel nieuwsgierig hoe ze gaan uitgroeien.


Ben heel benieuwd hoe het gaat! *\o/*



Twee grote vriendjes <3
Afbeelding

Kom je knuffels brengen baasje? Of moet ik ze zelf komen halen?
Afbeelding

Tractor training. :+
Afbeelding

Met Milo aan de wandel
Afbeelding

En mijn Libsje is weer blij! *\o/*
Ze kan eindelijk weer uit haar raampje kijken! De trailer stond voor haar raampje. :+
Afbeelding

En dit vind ik altijd leuk, eten klaar zetten. _O-
Afbeelding

En baby eet wacht, zodat mams niet al het eten van Milo op eet. :=
Afbeelding

pien_2010

Berichten: 43139
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-10-21 18:28

Citaat:
Ik vind dit een eerlijkere manier dan maar het achterbeen flink gaan aantikken. Ja het paard zal dan het achterbeen ook actiever mee gaan nemen en zeer waarschijnlijk kom je ook tot hetzelfde resultaat. Grootste verschil is dat als je het in stukjes breekt en hiernaartoe terug kunt gaan, je geen stress of spanning krijgt. Terwijl als je het achterbeen flink gaat aantikken er wel degelijk stress en spanning zal zijn en het paard eigenlijk maar wat gaat doen, omdat hij niet weet wat je nu precies van hem verlangd.

Het klinkt dus misschien allemaal lastig, maar het tegendeel is waar. Bewustwording in wat je doet (en niet doet) is voor mij wel altijd een heel belangrijk punt. 

Ook zijn er natuurlijk vele wegen naar Rome en ik vind niet dat er maar 1 goede is, helemaal niet.
Enige wat ik echt niet oké vind, zijn de mensen die een paard echt mentaal (en soms zelfs fysiek) breken. Paard letterlijk op de grond leggen, echt slaan of schoppen, enz. Daar kan ik niets mee... Je hoeft een paard niet te overmeesteren of overrulen, daarmee maak je een groot deel van de paarden mentaal stuk en krijg je ook learned helplessness van. Veel mensen merken helaas niet eens meer dat een paard zich compleet afgesloten heeft.


Helemaal mee eens Quir, afschuwelijk wanneer dit gebeurt. Zo niet nodig. Paarden willen zo graag hun best doen en zich senang voelen. Zacht, zachter, zachtst.

Quir

Berichten: 17355
Geregistreerd: 13-07-05
Woonplaats: Zweden

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 08-10-21 21:09

pien_2010 schreef:
Citaat:
Ik vind dit een eerlijkere manier dan maar het achterbeen flink gaan aantikken. Ja het paard zal dan het achterbeen ook actiever mee gaan nemen en zeer waarschijnlijk kom je ook tot hetzelfde resultaat. Grootste verschil is dat als je het in stukjes breekt en hiernaartoe terug kunt gaan, je geen stress of spanning krijgt. Terwijl als je het achterbeen flink gaat aantikken er wel degelijk stress en spanning zal zijn en het paard eigenlijk maar wat gaat doen, omdat hij niet weet wat je nu precies van hem verlangd.

Het klinkt dus misschien allemaal lastig, maar het tegendeel is waar. Bewustwording in wat je doet (en niet doet) is voor mij wel altijd een heel belangrijk punt. 

Ook zijn er natuurlijk vele wegen naar Rome en ik vind niet dat er maar 1 goede is, helemaal niet.
Enige wat ik echt niet oké vind, zijn de mensen die een paard echt mentaal (en soms zelfs fysiek) breken. Paard letterlijk op de grond leggen, echt slaan of schoppen, enz. Daar kan ik niets mee... Je hoeft een paard niet te overmeesteren of overrulen, daarmee maak je een groot deel van de paarden mentaal stuk en krijg je ook learned helplessness van. Veel mensen merken helaas niet eens meer dat een paard zich compleet afgesloten heeft.


Helemaal mee eens Quir, afschuwelijk wanneer dit gebeurt. Zo niet nodig. Paarden willen zo graag hun best doen en zich senang voelen. Zacht, zachter, zachtst.


Ja inderdaad! Zo hard als nodig en zo zacht als kan.


Ik heb net even de onder beentjes opgemeten, daarmee zou je vanaf 3 maanden vrij precies kunnen berekenen hoe groot ze worden. Bij de uitgegroeide paarden klopte het in ieder geval precies!

En dan zou Milo 1,44m worden en Finn 1,48m

Zou wel heel mooi zijn als dat uitkomt!

paardje2013
Berichten: 1852
Geregistreerd: 09-04-06
Woonplaats: .........

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-10-21 21:37

Wat leuk Quir hoe meet je dat precies ? Gewoon hele het been opmeten ?

Wat heb je weer mooie foto's gemaakt ze genieten echt zo met zijn 2en <3

Quir

Berichten: 17355
Geregistreerd: 13-07-05
Woonplaats: Zweden

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 08-10-21 21:47

Afbeelding

Op deze manier (foto van Google). :D
Dus waar het hoefje begint en dan tot het midden van de voor knie. Wat je meet doe je dan x4

Libby haar been is 36,5cm (x4 = 146)
Odie haar been is 37cm (x4 = 148)
Milo zijn been is 36cm (x4 = zou dan 144 zijn)
Finn zijn been is 37cm (x4 = zou dan 148 zijn)

Ja, die twee zijn echt zo leuk samen. <3

Quir

Berichten: 17355
Geregistreerd: 13-07-05
Woonplaats: Zweden

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 10-10-21 13:23

Gisteren een mini mijlpaal voor Finny. <3

Omdat hij het halster omdoen nog zo spannend vond, ging hij nog met halster de weide op. Vooral ook omdat de weides echt mega groot zijn en het voor nu voor mij even fijner voelde. Normaal wil ik ze echt nooit met een halster om de wei op (ook op stal niet).

Maar op stal deed hij nu elke keer echt helemaal zelf zijn halstertje om, dus gisteren zonder halster de wei op gegaan. Ze staan nu weer even op de kleine wei naast de andere paarden (die hebben wel een groot stuk, ongeveer 5ha), maar omdat de elanden jacht afgelopen vrijdag begonnen is en dat soms ook wel wat indruk heeft op de paarden, nu even bij de rest waar ik ook continue toezicht op ze heb.

Maar gisteren met binnen halen riep ik Finn en hij kwam meteen aan gesprint en deed zijn neusje meteen helemaal zelf in het halster! Zo trots op hem met zo iets simpel en kleins. <3
Hij was zelf ook heel erg trots op zichzelf en kwam zelf ook wel even wat extra snoepjes uit mijn zak halen. _O-

Ook ben ik nu wat meer aan het oefenen met mee lopen aan het touwtje. Hij loopt op zich best netjes mee, maar hij bepaald nog wel graag zelf waar we heen gaan en hij wil op dit moment ook echt alles gaan ontdekken, wat ik prima vind en hij mag ook overal wel even gaan kijken.
Maar het is af en toe ook wel fijn dat we over 50m, geen 3000m doen. :+


Moet eigenlijk eens wat meer foto's maken van hem, maar als ik met m bezig ben, nog zo gefocust op hem. Met Milo is alles wat makkelijker al.

Maar op dit moment liggen ze lekker samen in het hooi te slapen. <3
De eerste keer ook dat ik Finn buiten zie liggen.

Afbeelding
Helaas niet zo'n goede foto, met telefoon vanuit het keukenraam, maar het is in ieder geval zichtbaar haha

Afbeelding
Milo past bijna mama's halster!

Afbeelding
Libbels zag de jagers. :+

pien_2010

Berichten: 43139
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Re: [VOLG] Mijn pony droom in Zweden

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-10-21 13:43

Wat heerlijk de update en mama Quir is tetecht super trots.

Quir

Berichten: 17355
Geregistreerd: 13-07-05
Woonplaats: Zweden

Re: [VOLG] Mijn pony droom in Zweden

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 10-10-21 21:39


salatiga1995

Berichten: 1942
Geregistreerd: 15-11-08
Woonplaats: Voorburg

Re: [VOLG] Mijn pony droom in Zweden

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-10-21 12:50

Ik kom ook nog volgen! Volgde het dracht/geboorte topic van Milo zelf al maar deze 2 knapperds zien opgroeien is ook leuk om te zien! Mooi stel heb je zo bij elkaar.

Quir

Berichten: 17355
Geregistreerd: 13-07-05
Woonplaats: Zweden

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 11-10-21 13:38

Wat leuk dat je ook komt volgen Salatiga! *\o/*

Deze foto's vond ik ook nog wel leuk om even te delen. :D

Mijn overbuurmeisje heet Mila, ze vond het dus ook super leuk dat Milo zijn roepnaam Milo werd. :))
Nu heeft ze een stokpaardje gekregen, een palomino die ze ook Milo genoemd heeft! *\o/*

Gisteren was dan daar de ontmoeting, Milo ontmoet Milo. En het schimmel stokpaardje is van Elsa (van haar is ook de schimmel pony die hier op stal staat).


Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Is dat ook eetbaar?


He BAAS! Ben jij mij nu stiekem aan het filmen?!
Afbeelding


En vanochtend met Milo in het bos gaan wandelen.
Afbeelding

En daarna met Finn!
Afbeelding


En hij heeft een half blauw oogje, daarvan wilde ik een foto maken :+
Afbeelding

Poging twee lukte wel. _O-
Afbeelding




En net kwam ik deze nog tegen, Milo 10 uur oud en echt nog zo klein. <3