Stel, je bent net terug van een lange buitenrit en je paard heeft zich 1000% bomproof gedragen, helemaal geen gemopper op je paard, lekkere fijne rit gedaan... en hoe beloon je hem/haar dan?

Eten. Hooi, muslie, maar net waar het tijd voor is.

Als je pas ná die buitenrit wil belonen, ben je naar mijn mening al te laat.


Ik beloon mijn paard graag tíjdens de arbeid. Regelmatig een aai (helpt ook ter ontspanning), tussendoor een snoepje als iets erg goed gaat (nadat ik eerst 'gooood' zeg, zodat ze ook weet dat een snoepje volgt). Een graaspauze tijdens een buitenrit vinden ze ook fijn, vooral als er iets engs overwonnen is.

De beloning voor mijn paard is bij thuiskomst: tuig gaat eraf, terug bij zijn vrienden, rust en als het er tijd voor is voeren.

Tijdens het uitstappen klop ik op de kont. En meestal bij het voerhok gaat er nog een snoepje in, want daar lopen we langs naar de paddock. Ik ben een menner met shetlanders en een sulky dus ik kan vanaf de wagen bij hun kont. Ook klop ik mijn jongste daar uitgebreid als ie langs iets engs is gelopen of zoals vorige week braaf was in galop. En natuurlijk beloon ik ook veel met mijn stem onderweg.

Tijdens het instappen/uitstappen/tussendoor stappen doe ik aaien over de hals, en als mijn paard tijdens het trainen zelf braaf is, of langs iets engs gelopen is, beloon ik met mijn stem. Heb altijd geleerd dat zo'n klopje op de hals wat ik sommige ruiters zie doen alleen maar tegen je werkt. Je verbreekt je contact, en als je het te hard doet lijkt het mijns inziens te veel op een correctie ipv een beloning.

Na een goede rit beloon ik mijn paard niet anders dan anders: hij krijgt wat extra voer op stal, een slobbertje of iets dergelijks, en daarna nog even extra buitenspelen. Snoepjes (uit de hand) doe ik eigenlijk nooit.

Eigenlijk doe ik alles tijdens het rijden krijgt hij heel vaak een knuffel, aai langs zijn manen en hals. een braafffff of een goedzooo.. ook mag hij onderweg een hapje nemen van een struik of plant of grasjes. soms nemen we een pauze en mag hij lekker grazen... als we terug komen krijgt hij standaard een bakje met wat lekkers. soms een slobber soms wat grasmix .. daarna standaard voor 2 a 3 snoepjes nog wat circusoefeningen... hij weet t ondertussen al, ook als we in de bak hebben gereden loopt hij nu al standaard naar t voerhoek en begint hij al met zijn circuskunstjes voordat hij überhaupt wat krijgt.... zijn laatste snoepje krijgt ie als we terug naar de wei/ kudde lopen... dan nog een flink knuffel en dan gaat ie meestal lekker rollen en briessen en naar zijn maatjes terug

Alles en tijdens het werk beloon ik ook veel. Voor alles wat gevraagd en uitgevoerd is

Klopjes op de hals doe ik nooit, paarden ervaren dat als slaan.

Ik denk dat je het wat te letterlijk opvat - ik denk dat CA bedoelt hoe je je paard nog even extra verwent na gedane arbeid.

Mandarijntje Dat is hier op dit moment favoriet

En tijdens het rijden een klopje, kriebel, 'braaf paard' etc.etc..

Ik beloon met brokjes, met stem em aanraking. Heel vroeger kon meneer niet stilstaan met opstappen. Uiteindelijk geleerd na opstappen brokje. Doen we op steeds... links of rechts. Beide kanten kan. Vanuit zadel,strek mijn hand kijkt hij en krijgt een brokje. Dan pas kunnen beginnen. Maar na hard werken lekker extra bakje met of wortel/appel en muesli. Lekker smullen terwijl ik hem verzorg.

Nu even geen paard waar ik echt mee rijd. maar vroeger bij rijden...oefening goed gedaan...even lekker teugels uit handen laten kauwen of even stappen. Interval training motiveert enorm heb ik gemerkt.

Nu met trainen aan de hand...veel belonen met stem en als ze iets moeilijks heeft gedaan een vitaminebrokje. Kriebelen op de schoft of ander jeukplekje werkt ook heel goed.

Na het trainen, lekker weer in de wei.

Ja is echt. Kort werken, pauze, kort werken.

Ik heb snoepjes ingevuld want de klassieke winterwortel staat niet bij de opties.
Maar knuffels, klopjes, aaien, poetsbeurten en lieve woorden zitten ook in het repertoire.
En voer ligt altijd te wachten als ik het paard op stal zet.

Tijdens het rijden buiten, een kriebel en met mn stem.

Als we terug komen, zadelen we af naast ons huis op grasstrook en mogen ze meteen grazen.

Rijden in de bak, ook een kriebel of even stilstaan en ontspannen. Of bij een nieuwe/moeilijke oefening even alles los en klaar.

Gewoon zo in de omgang is het ook kriebelen en knuffelen en met stem. Mn merrie die weinig vertrouwen had als enige weleens omgekocht met eten. Alles om het positieve te overdrijven zeg maar.

Mijn inmiddels overleden ruin was super grappig. Hij leerde spinnen. Bij de eerste goede stapjes, ben ik stil gaan staan, overdreven beloond, eraf gesprongen, singel eraf, zadel, hoofdstel op de grond en ga maar even lekker rollen.
Dag erna die stapjes herhalen; meneer gaat stilstaan en keek om. Geen ramp, allemaal goed gekomen, maar vond het zooooooo grappig toen.

Tijdens het rijden al aaien en lief toespreken.
Van wat doe jij het goed vandaag, wat ben je toch een knap paard, bla bla (ja ik klets heel veel )
En als we dan terug zijn krijgen ze op de poetsplaat altijd een snoepje.
Dan nog lekker na borstelen. En ook dan klets ik weer.

De beste beloning is stoppen met de arbeid.

Maar hij krijgt ook wel eens een snoepje/wortel. En tijdens het rijden af en toe lange teugel en een kriebel tussen de manen.

En ik praat idd ook veel tegen hem.

[ img ]

Na de rit belonen is natuurlijk eigenlijk te laat voor zijn goede gedrag. Bij mijn jonkie werk ik nog met snoepjes\vitamine brokjes als hij het echt goed doet, verder een kriebel door de manen. Bij mijn merrie is de uitermate beloning even te stappen dus na een goede draf,galop teugels langer en even een paar meter stappen met een kriebel.
klopjes op de nek ben ik mee gestopt sinds het toch wel bekend word dat dit als 'druk' word ervaren voor het paard. Dus altijd een kriebel.
Na het rijden altijd wortelen, die hebben we hier haast in overvloed. En een hand vitamine brok, vinden hun ook een goede beloning.

Ik beloon met mijn stem, aai over de hals, kriebel door de manen, geef snoepjes/wortel. En alles zacht Vroeger gaf ik klopjes, al zou ik het eerder meppen willen noemen. Oh wat fijn lekkere kletsen op een bezwete hals.. Gelukkig weet ik nu beter.

Dat hangt van je paard af, en van hoe leuk je het werk maakt. Als ze rijden ervaren als een noodzakelijk kwaad, dan wel. Als ze het werk superleuk vinden, is stoppen geen beloning.

Met mijn stem en een kriebel door de hals/manenkam. Soms een zacht klopje.

Ik heb bij alledrie het idee dat hij weet dat het om een beloning gaat.

Ik kriebel bijna de hele tijd met rijden en beloon regelmatig met stem.
Met snoep maak ik mel niet zo blij en voer geef ik meestal met opzadelen, dan heeft ze wat te doen en we zijn dan ook tegelijk klaar, mooi makkelijk.

Vaak mag ze na het werken wel een tijdje los grazen/op inspectietocht op het erf.

Dat is heel kort door de bocht en ook niet waar.

Bij iets nieuws aanleren is bij een minimale, goede reactie stoppen wel degelijk een hele goede beloning en ook goed voor de training. Je kan helemaal stoppen, teugels los gooien, afzadelen etc.

Maar je kan ook even loslaten, stil staan, rond stappen en weer verder gaan en iets anders oppakken.

Maar het staat los van de manier van trainen. Het geeft juist aan dat je het paard in alle rust traint en ruimte geeft, bevestigd wat goed is etc.

Al zou een paard met een big smile rondlopen en alles leuk en geweldig vinden is bevestigen altijd goed en dat kan met vrij geven.

Ik heb ook altijd mn paarden na het rijden weer vrij gegeven en vrijwel nooit gelijk op stal gezet. Dat is ook goed voor de geest en het lijf.

Wij willen belonen, dus een kriebel of snoepje is leuk. Maar voor bevestigen en iets aanleren is het in principe niet echt nodig. Maar je ziet dat bij sommige paarden dat het werkt om heel positief te werken.

Bedankt voor je uitgebreide reactie, maar ik had eerder in het topic al gezegd dat interval training absoluut nut heeft. Maar een pauze inlassen is niet hetzelfde als stoppen

Dus bedankt, maar we hebben het niet over hetzelfde.

Ik heb het over beiden.

Ik niet. Ik reageerde specifiek op dit:



En in deze context is stoppen geen pauze.
Waarmee ik niet zeg dat je eindeloos door moet gaan, ik ben groot fan van korte sessies, half uur maximaal, met pauzes.

De reden dat ik niet heel lang doorga, is omdat het ten eerste niets toevoegt, ten tweede is er altijd een moment dat het goed is, en dan moet je belonen, en wat anders gaan doen, omdat je vanaf dat moment niet heel veel meer toevoegt. Dan een pauze, en iets doen wat ze heel goed kunnen, zodat je met een super goed gevoel stopt.

En ik ben het met je eens dat je daardoor alle tijd geeft om te verwerken. Maar als stoppen met werken de allergrootste beloning is, is dat niet per se een goed ding. Mijn paard vindt het werk ook gewoon leuk, en werkt graag. Ik stop vooral omdat zij blijft aanbieden, en ik haar wil beschermen tegen zichzelf.