Dit helpt wel echt enorm.... ik durf zelf ook meer wanneer ik weet dat ze veel grip hebben en ik veel overzicht heb.
Dat gedoe op asfalt en gras... met name in de winter; ik word er niet blij van.

Ik zit wel dicht bij het bos, maar laad ze toch vaak op... veel fijner.

Misschien kun je toch een goede trainer zoeken die je helpt laden zodat dat normaler wordt. En ga dan heel regelmatig en ga eerst op locatie steeds wandelen of spreek af met een andere ruiter. Het moet gewoon normaler worden.

Verhuizen! Ik heb dat met mijn paard ook gedaan, inmiddels al meer dan een jaar geleden. Buitenrijden was ook altijd stressy met haar. Op de nieuwe stal kon ik direct het bos in en heb dus veel kunnen oefenen. Nu is het iets van niks en zalig ontspannen. Ik rijd nu ook een halfuur naar stal ipv kleine 10 minuten dus onze situatie is wel vergelijkbaar. Ik heb mijn paard ook al 9 jaar en wilde dus liever niet verkopen. Ik ben super blij dat ik toch voor verhuizen heb gekozen.

Persoonlijk zou ik ipv denken aan verhuizen en aan verkopen zou ik iemand in de arm nemen en jullie 'probleem' eens goed onder de loep nemen. Besef ook daar haar nervositeit alleen maar kan vergroten omdat jij niet zeker bent van je zaak. Nu projecteer je ook veel op het dier terwijl het een 'ongeluk' was terwijl jij zelf ook zeker een mede schuldige bent. Jij hebt spanning en angst en lijkt daar moeite mee te hebben om mee om te gaan! Nu is het dier de boeman.

En wie zegt dat er het bij een ander paard ook niet gebeurt? Ga je die dan ook weer verhuizen of verkopen?

Ik ken mensen die zo zijn, maar ze lopen constant tegen hetzelfde probleem aan. Namelijk: gebrek aan zelfreflectie en eigen angsten niet onder ogen zien en daarmee werken. Het is een heel moeilijk proces waar ik zelf ook in gezeten heb, maar als je daar door heen bent, dan groeien jij en je paard nog dichterbij elkaar en snap je elkaar nog beter. Plus, jij groeit ook ontzettend als mens zijnde in je eigen ontwikkeling en zelfkennis.

Het is het echt waard.

Ik ga in ieder geval morgen bij de pensionstalling kijken.

Eigenlijk is het hele probleem ontstaan vorig jaar februari toen ik noodgedwongen moest verhuizen omdat de pensionstalling ermee ging stoppen.

Toen kwam ik op een doe het samen stal en er was teveel wisseling van mensen wie dan mijn paard binnen en buiten zette, waardoor ze veel stress had (ze is een heel sensibel paard) toen kon ik ze bij een vriendin haar wei zetten omdat er verder nergens plek was.

Intussen mis ik nog steeds de oude stalling, altijd aanspraak daar, een grote rijbak, dicht aan t zandpad. Heb daar 15 jaar gestaan.

Nu heb ik niks, ben altijd alleen aan het rijden en niemand die mee kan.

Hierdoor had ik voor de val al minder motivatie en dat is nu echt aan een dieptepunt. Heb ook al 2 maanden niet meer buiten gereden, altijd alleen, langs de drukke grote weg of het industrieterrein over om verder dan 500 meter van stal te moeten kome

En dat speelt denk ik toch wel een evengrote rol als onze valpartij.

Dus ik ga haar verhuizen naar de pensionstalling, een vriendin van mij staat daar ook en ik kan als ik zou willen elke dag wel op buitenrit samen met iemand.

Nu zal ik ze ongeveer 3x per week dan gaan rijden, ze wordt volgend jaar ook alweer 19 dus veel en zwaar belasten is ook niet goed.
Voorheen heb ik ze altijd 4x per week gereden, nooit dagelijks.

Als ik het goed begrijp stond ze tijdens de val op hoefschoenen en nu zonder op blote voeten? Op blote voeten is de kans op uitglijden wel een stuk kleiner doordat ze meer grip hebben.

Fijn dat je een goed gevoel hebt bij de nieuwe stal, dat zal ook een hoop schelen in je vertrouwen met buitenrijden

Als je merkt dat die val nog veel invloed heeft kan je nog EMDR overwegen. Is een vrij 'simpele' methode om angst vanuit een trauma(atje) kwijt te raken.

Ik heb ze dus inmiddels verhuisd. Maar het valt mij eerlijk gezegd best tegen om steeds zo'n eind te moeten rijden.

Heb echt dikke vette spijt dat ik ze verhuisd heb. Gewoon stom en ondoordacht.

Qua tijd red ik het ook vaak niet om nog te gaan rijden. Heb tot nu toe sinds de verhuizing van 1 december, 1x even gereden.

Zodra er op de oude plek weer ruimte komt (lopen er 3 pony's, waarvan 2 te koop)
Dan verhuis is ze terug, en heb haar ook te koop staan inmiddels. Zie het gewoon niet meer zitten zo.

Heb een leuke tinker merrie gevonden die ik als bijrijder mag rijden, die is tenminste gewoon rustig buiten.
En daar wil ik het dan ook bij houden. Even geen eigen paard meer.