Elisa2 schreef:Ja veel ontstaat door negatieve associaties uit het verleden, mensen die inderdaad een bit er in "rammen", sperriem te strak, aansingelen te snel en strak en dan krijgen paarden een hekel aan dat soort druk. (terecht)
Dit was bij mij ook altijd het enige waar ik een beloning voor gebruikte, paarden met zulke associaties zelf het bit in laten happen en daarna belonen met wat lekkers en dan wordt dat de nieuwe veel leukere associatie.
Dit is exact wat het is.
En om die reden heb ik dit ook gedaan, op een manier die ook werkt als paard daar weer in terugvalt. Terugvallen naar een trauma response is te verwachten. En je kan natuurlijk blijven zeggen: paard heeft dit en dat meegemaakt en daarom doet hij zo, maar soms is het ook gewoon goed om te zeggen: dit gedrag is gewoon niet oké, is niet wat ik van je wil. En dat is best hard, maar het werkt wel.
Met mensen ook. Je kunt jaren in therapie gaan, is heel goed, maar er komt een moment dat je moet zeggen: dit was mijn verleden, maar het is níet mijn toekomst en actief aan de slag om gedrag om te buigen. En wat je dan ziet is dat het ook echt helpt in de verwerking. Gedrag is geïnformeerd door emotie, maar andersom ook. Door bepaald gedrag kun je ook ergens in blijven hangen.
Trauma is bij paarden iets wat zich manifesteert in het lichaam, en daarom werkt osteopathie, en massage ook heel goed bij paarden met trauma, want spanning loslaten = trauma loslaten. Dat is in dit geval ook de reden dat ik ervan overtuigd ben dat nu doorpakken het beste is. Ik weet wat er wel en niet aan de hand is in het lijf, ik weet dat het lijf gewoon goed is, maar dat er in het koppie soms nog wel het een en ander gebeurt. En de beste manier om dat los te gaan laten is soms ook gewoon aan het werk zetten.
Hetzelfde als wat ik deed met dat been. We weten dat het linkervoorbeen gewoon goed is, foto's en scans zijn daar het bewijs voor. Het paard wist dat niet. Wat ik dan doe is laten ervaren dat er ook echt niets aan de hand is, waardoor het vertrouwen groeit. Maar als ik blijf emmeren en rommelen en peuteren, krijgt paard steeds weer de bevestiging dat er een probleem is, en dat is precies wat ik niet wil.