Vorig onderwerp | Volgend onderwerp
Toevoegen aan eigen berichten Pagina 2 van de 3 [ 71 berichten ]
Ga naar pagina Vorige  1, 2, 3  Volgende
Plaats een nieuw onderwerp

Paard verkopen, twijfel nog steeds..

 
Profiel   

In de bak onder het zadel en aan de hand gaat het gewoon prima, ook buiten aan de hand is ze gewoon rustig.

Onder het zadel stappen gaat prima, maar zodra we richting stal gaan dan krijgt ze haast en gaat ze dan juist weer verschieten omdat ze niet draven mag.
Laatste bericht

Link naar dit berichtGeplaatst: 10-01-22 18:57 



 
Profiel   

Bij twijfel niet doen.

Ooit kwam ik bij een therapeute over de vloer, en die vroeg zoiets als 'waarom is die val stom...?'

(Het is hun beroep om rare vragen te stellen. Vallen is eerlijk gezegd niet mijn favoriete aspect van de paardensport. Maar een val waar je nog emoties over hebt "is nog niet klaar".)

Les nemen is in principe een goed advies, maar je dier enkel onder haar tempo rijden, mwah...
(Ik kan uit de voeten met 'jij moet het tempo kunnen bepalen', maar je hoeft je dier niet te pesten.)

Neus just for fun, ivm tips, eens rond op het topic voor angstige ruiters...

Link naar dit berichtGeplaatst: 10-01-22 19:03 



 
Profiel   

Mandy_89 schreef
Moet erbij zeggen dat ik intussen al een aantal keren op een ander paard buiten gereden heb. En daarmee was er niks aan de hand. Gewoon relaxt zonder gespook.

Maar als dat paard wel een keer zou spoken, zou er dan niet hetzelfde probleem ontstaan?
Ik ben onwaarschijnlijk veel van ponies en paardjes gelazerd, sommige daarvan raakten daarvan zelf in paniek en waren soms duidelijk bang voor straf. Door vechtsporten, fitheid en wat geluk had ik nooit ernstig letsel*, kon meteen opstappen en daarmee het 'spook' (wat dan ook) bezweren. Maar om dat te kunnen heb je wel iets van fatalisme nodig en over het algemeen wordt minder naar mate je ouder wordt. Ben en blijf je bang voor spoken en kun je het fatalisme niet in jezelf terugvinden, dan gaat het niet goed komen tussen jouw en je paard, maar ga er je waarschijnlijk ook uiteindelijk bij een ander paard er tegenaan lopen.

*waarschijnlijk wel hersenschudding door zonder cap op asfalt terecht te komen maar daar was geen tijd voor

Link naar dit berichtGeplaatst: 10-01-22 20:22 



 
Profiel   

Wat moeilijk dit.

Heb je er nog wel plezier in, zie je nog toekomst samen? Vertrouwen in elkaar is erg belangrijk, als dat weg is kan het een heel lange weg zijn tot dat terugkomt (als dat al lukt).

Als jouw doel is lekker relaxte buitenritjes maken, dan is dat met dit paard misschien niet de juiste combinatie.

De hobby is duur zat, en kost heel veel tijd en energie. Daar moet je dus wel veel plezier uit kunnen halen. Een keer een dipje is niet erg, maar je loopt kennelijk al een hele tijd met problemen.

Moeilijke keuze, weg is weg uiteraard, en je weet nooit of je ooit weer een fijn paard terug zal vinden.

Je staat pas sinds november op deze plek zeg je. Slechte tijd ook voor buitenrijden in de winter. Je zou het nog een paar maanden kunnen aankijken, misschien dat het voorjaar/zomer beter gaat.

veel succes met je beslissing.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-22 10:12 



 
Profiel   

Onbewust ben je denk ik zelf spanning aan het opbouwen waar je paard op reageert. Ik kreeg als tip van mijn instructrice ga zingen of fluiten als je merkt dat je paard spanning opbouwt. Mijn paard bouwde dus spanning op omdat ik nerveus werd omdat ik wist dat er ook op een gegeven moment ook gegaloppeerd moest worden in een les. (natte buitenbak)

Ik ben vroeger met mijn pony in volle galop van een brug afgevallen (polderbrug zo eentje waar de tractors overheen kunnen om naar hun wei te gaan, weet niet hoe ik het anders moet omschrijven :o) pony besloot op het laatste moment toch de bocht te nemen naar onze wei het had geregend we vielen en gleden samen zo de brug af de sloot in..
In ieder geval heeft het ruim 30 jaar geduurd voordat ik weer ontspannen op mijn paard bij nat weer.. galopperen deed ik met het ene paard wel met de andere niet.

Aan mijn toenmalige instructrice heb ik dat verteld dat ik niet op bepaalde stukken in de bak durfde te galopperen omdat het daar "glad" was.
Stapje voor stapje hebben we dat in galop "uitgebouwd". Door te gaan fluiten of te gaan zingen. Door te fluiten of zingen ben je met iets anders bezig en concentreer je niet op die spanning die (jij bij) het paard opbouwt. Mocht mijn paard om wat voor reden weer spanning opbouwen dan begin ik maar te fluiten of het gewoon te negeren door, door te blijven rijden.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-22 10:45 



 
Profiel   

Als eerste wil ik kwijt dat ik het 100% begrijp dat je spanning krijgt als je buitenrijdt met je paard, want je paard klinkt inderdaad niet alsof ze 100% chill is buiten. Ze bouwt spanning op. Die voel je al, want daardoor wordt ze druk, stuiterig en schrikkerig. Die spanning mag je best serieus nemen, die hoef je niet door te laten gaan tot het moment dat ze inderdaad ploft en er iets gebeurt.

Net zoals dat er mensen zijn die jou kunnen helpen met het omgaan met jouw angst, zijn er ook mensen die je paard kunnen leren omgaan met haar angst. Ik zou dáár beginnen, want zolang jouw angst daadwerkelijk een realistische oorzaak heeft zal het moeilijk zijn om die los te laten. Op andere paarden die zelf oke zijn ben jij ook oke, dus het klinkt mij in de oren alsof jij gewoon heel goed aanvoelt dat je paard ergens moeite mee heeft.

Er zijn mensen die zich specialiseren in paardengedrag, en die je paard kunnen leren anders om te gaan met haar stress. Ga daar eens naar op zoek en investeer daarin. :)

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-22 11:01 



 
Profiel   

Vergeet niet dat een verhuizing er erg in kan hakken. Mijn paard is nu na 1,5 jaar pas enigszins op haar gemak, maar staat bijv nog steeds niet op rust op de poetsplaats. Voor mij een teken dat er ergens nog spanning zit.
Jouw paard is meerdere keren verhuist en moet dus telkens weer opnieuw settelen. Neem daarbij jouw (on)bewuste spanning en je hebt het recept voor een paard dat zich compleet anders gedraagt.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-22 11:06 



 
Profiel   

Hier iemand die ook last heeft van veel angst. En vergis je je er niet in hoe het zijn weerslag kan hebben op je paard -O-
Die van mij is eigenlijk altijd relaxed, staat vrij snel lekker met een hanglipje en 1 been op rust. Totdat ik moet rijden, dan is ze verschrikkelijk onrustig en schrikt gauw. Met andere woorden, ik sta daar aan het touwtje als je begrijpt wat ik bedoel. Zij is letterlijk zo bomproof als de ruiter en dat is wel eens moeilijk te behappen want ik ben echt het probleem.

Ook rij ik zo weg op andere paarden, maar dat komt omdat ik van hun niet weet of ze ergens bang voor zijn of spanning opbouwen. Daarbij verwacht ik van de eigenaar dat ze een angstig iemand niet zomaar op een onbetrouwbaar paard zetten. Maar zou dan iets gebeuren dan zou ik gerust ook bij dat paard angst opbouwen.

Ik zou echt met die angst aan het werk gaan, het probleem zit bij jou en niet bij je paard.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-22 13:34 



 
Profiel   

maitestar23 schreef
Hier iemand die ook last heeft van veel angst. En vergis je je er niet in hoe het zijn weerslag kan hebben op je paard -O-
Die van mij is eigenlijk altijd relaxed, staat vrij snel lekker met een hanglipje en 1 been op rust. Totdat ik moet rijden, dan is ze verschrikkelijk onrustig en schrikt gauw. Met andere woorden, ik sta daar aan het touwtje als je begrijpt wat ik bedoel. Zij is letterlijk zo bomproof als de ruiter en dat is wel eens moeilijk te behappen want ik ben echt het probleem.

Ook rij ik zo weg op andere paarden, maar dat komt omdat ik van hun niet weet of ze ergens bang voor zijn of spanning opbouwen. Daarbij verwacht ik van de eigenaar dat ze een angstig iemand niet zomaar op een onbetrouwbaar paard zetten. Maar zou dan iets gebeuren dan zou ik gerust ook bij dat paard angst opbouwen.

Ik zou echt met die angst aan het werk gaan, het probleem zit bij jou en niet bij je paard.


Het probleem ligt ook bij mijn paard, ze is geen rustig bomproof type, maar altijd al het type heethoofd geweest.

Alleen was ik eerder veel meer onbevreesd, ze kon op buitenrit regelmatig vervelend worden als het haar niet snel genoeg af ging, en dan ging ze lopen zoeken en van stomme dingen schrikken om harder te kunnen, daar werd ik dan ook wel eens boos en geïrriteerd van als het echt te lang duurde.

Maar als ze nu zo begint dan vind ik dat echt niet tof meer, en als ze dan teveel doorgaat voel ik mij niet veilig op dr.
Vooral omdat ze dan soms echt helemaal wild gaat lopen doen(wilder dan eerst), en ik daarna de rest van de rit op een piafferend en op de plaats galloperend paard over straat ga. Waarschijnlijk omdat ik wat meer terughoudend ben geworden en niet genoeg doorpak..

En dit gebeurt altijd om de momenten dat ik juist ontspannen ben en net had bedacht dat het ritje zo lekker ging

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-22 13:46 



 
Profiel   

Oh ts zo herkenbaar! Niet opgegeven. In het kort.. ik heb mijn pony in 2019 gekocht. Door ziekte en missende supplementen was hij aardig "mak". Ik reed zo een van de eerste keren samen een buitenrit, ging alleen wandelen etc.

Dat veranderde later en meneer kreeg praatjes. Uiteindelijk durfde ik nieteens meer alleen door de bak te lopen met hem. Hij hapte, kwam een beetje omhoog (vooral angst van mij. Het was niet echt indrukwekkend voor menig ander ruiter).

Met vele lessen (echt meest saaie les voor anderen: alleen rondjes lopen) en heel veel hulp gaan we nu weer beter. Ik rij weer alleen. Ik doe aan de hand alles weer alleen. Alleen buiten lopen heb ik nog spanning soms mee, dus dat doe ik nog steeds met een stalgenoot.

Ik kan hem nu sturen met mijn lichaamstaal. En dit binnen ongeveer een jaar.

Echt. Het wordt beter. Erken je angst. Schaam je niet om voor kleinste dingen hulp te vragen en probeer dan kleine successen te vieren :)

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-22 13:51 



 
Profiel   

Mandy_89 schreef
maitestar23 schreef
Hier iemand die ook last heeft van veel angst. En vergis je je er niet in hoe het zijn weerslag kan hebben op je paard -O-
Die van mij is eigenlijk altijd relaxed, staat vrij snel lekker met een hanglipje en 1 been op rust. Totdat ik moet rijden, dan is ze verschrikkelijk onrustig en schrikt gauw. Met andere woorden, ik sta daar aan het touwtje als je begrijpt wat ik bedoel. Zij is letterlijk zo bomproof als de ruiter en dat is wel eens moeilijk te behappen want ik ben echt het probleem.

Ook rij ik zo weg op andere paarden, maar dat komt omdat ik van hun niet weet of ze ergens bang voor zijn of spanning opbouwen. Daarbij verwacht ik van de eigenaar dat ze een angstig iemand niet zomaar op een onbetrouwbaar paard zetten. Maar zou dan iets gebeuren dan zou ik gerust ook bij dat paard angst opbouwen.

Ik zou echt met die angst aan het werk gaan, het probleem zit bij jou en niet bij je paard.


Het probleem ligt ook bij mijn paard, ze is geen rustig bomproof type, maar altijd al het type heethoofd geweest.

Alleen was ik eerder veel meer onbevreesd, ze kon op buitenrit regelmatig vervelend worden als het haar niet snel genoeg af ging, en dan ging ze lopen zoeken en van stomme dingen schrikken om harder te kunnen, daar werd ik dan ook wel eens boos en geïrriteerd van als het echt te lang duurde.

Maar als ze nu zo begint dan vind ik dat echt niet tof meer, en als ze dan teveel doorgaat voel ik mij niet veilig op dr.
Vooral omdat ze dan soms echt helemaal wild gaat lopen doen(wilder dan eerst), en ik daarna de rest van de rit op een piafferend en op de plaats galloperend paard over straat ga. Waarschijnlijk omdat ik wat meer terughoudend ben geworden en niet genoeg doorpak..

En dit gebeurt altijd om de momenten dat ik juist ontspannen ben en net had bedacht dat het ritje zo lekker ging


Maar daar heb je blijkbaar jaren geen problemen mee gehad.
Het is niet gek dat ze zichzelf niet helemaal is na een aantal verhuizingen, tel daarbij jouw spanning op en je hebt geen fijne combinatie.

Ik zou echt zelf een paar stappen terug gaan, samen weer werken aan het vertrouwen, desnoods alleen op de grond in de bak.
Het is geen makkelijk traject, je komt jezelf heel vaak tegen. Het is maar net of je dus genoeg voelt voor je paard om dat aan te gaan.

Maar je kan mij niet wijs maken dat je paard ineens het probleem is na 7 jaar. Het is een combinatie van factoren geweest en je bent simpelweg het vertrouwen kwijt. En dat is echt geen schande!

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-22 13:55 



 
Profiel   

Zoals ik typte, het ligt ook bij mijn paard. Dus niet alleen het paard ..

En mijn paard is dan ook niet ineens het probleem na 6 jaar (gezien het laatste jaar we met problemen kampen)

Maar het probleem is dat ze altijd wel druk en voorwaarts is onder het zadel, en dat ik dat eerder dus meestal wel van haar accepteren kon (lag eraan hoe druk ze was), maar sinds de val niet meer.

Dat is dus dat stuk angst en vertrouwen bij mij, dat ik weer moet kunnen accepteren dat ze fanatiek is buiten en daar niet gespannen om raken.

En dat is dan ook de reden dat ik aan verkoop zat te denken, want wil ik dat nog wel accepteren? Eigenlijk wil ik liever een paard die geen heethoofd is die altijd hard wil.
Maar over andere kant wil ik haar niet kwijt..

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-22 14:03 



 
Profiel   

Heb je er wel eens aan gedacht eerst een tijdje een bijrijder te nemen? Of anders - als dat financieel geen probleem is - huur je iemand in die haar 2 x per week gaat rijden? Dan kun je wat afstand nemen, en misschien wordt ze wat minder 'heethoofdig'.
Dan kun je tzt een weloverwogen besluit nemen om wel/niet te verkopen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-22 14:21 



 
Profiel   

Kendra schreef
Heb je er wel eens aan gedacht eerst een tijdje een bijrijder te nemen? Of anders - als dat financieel geen probleem is - huur je iemand in die haar 2 x per week gaat rijden? Dan kun je wat afstand nemen, en misschien wordt ze wat minder 'heethoofdig'.
Dan kun je tzt een weloverwogen besluit nemen om wel/niet te verkopen.


Ja ik heb al wel ook aan een bijrijder gedacht, maar het is best lastig iemand te vinden die ervaren genoeg is om haar buiten te kunnen rijden en ook blijft zitten als ze te fanatiek wordt.

Verder is het zo of ze nou dagelijks gereden wordt of 1x per week, en of je nou een uur rijd of een rit van 4 uur.
Maakt weinig uit, het is juist meer hoe langer en vaker ze gereden wordt, hoe fanatieker ze is

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-22 14:47 



 
Profiel   

Poehh zijn lastige keuzes hé
Wellicht hadden jullie beide opnieuw wat spanning? Was niet alleen voor jou maar ook voor je paard weer even geleden? Als er ergens nog een opening zit dat het nog goed komt zou ik het proberen.. anders krijg je spijt. Als je voor jou gevoel alles geprobeerd hebt en "klaar" bent met die spanning en onzeker rijden dan is het tijd om de knoop door te hakken. succes iig!

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-22 15:26 



 
Profiel   

Mandy_89 schreef
Zoals ik typte, het ligt ook bij mijn paard. Dus niet alleen het paard ..

En mijn paard is dan ook niet ineens het probleem na 6 jaar (gezien het laatste jaar we met problemen kampen)

Maar het probleem is dat ze altijd wel druk en voorwaarts is onder het zadel, en dat ik dat eerder dus meestal wel van haar accepteren kon (lag eraan hoe druk ze was), maar sinds de val niet meer.

Dat is dus dat stuk angst en vertrouwen bij mij, dat ik weer moet kunnen accepteren dat ze fanatiek is buiten en daar niet gespannen om raken.

En dat is dan ook de reden dat ik aan verkoop zat te denken, want wil ik dat nog wel accepteren? Eigenlijk wil ik liever een paard die geen heethoofd is die altijd hard wil.
Maar over andere kant wil ik haar niet kwijt..


Ik denk dat wat je hier zegt het kernpunt raakt van je lastige dilemma. Zelfs al zou je meer gaan werken aan die angsten en er meer overheen komen, bestaat inderdaad de kans (zoals je dat zelf noemt) dat dan nog je paard fanatiek en wat heter qua karakter blijft.

Durf ook eventueel te accepteren dat jij als mens verandert. En dat waar je vroeger dingen wel prettig en haalbaar vond, je daar nu misschien wel in verandert en inderdaad niet meer zo goed die 'drukte' aankan. En daarin zou ik juist lief en accepterend zijn tegenover jezelf, in plaats van te streng en hard voor jezelf zijn, (ja al die jaren deed ik het zo en toen lukte het dús moet het nu ook maar lukken én én én. dat zijn allemaal vormen van zelfkritiek die je waarschijnlijk niet echt verder helpen).

Ik weet dat de vergelijking zeker niet altijd op gaat, maar in een relatie kun je ook tot de conclusie komen dat je echt niet bij elkaar past qua karakter. Dan kun je nog wel echt van iemand houden door alle herinneringen die je samen hebt opgebouwd en alles wat je samen hebt doorgemaakt. Maar dat wil niet zeggen dat je altijd de perfecte match bent. En misschien is het een beetje ingevuld, maar je hebt haar al te koop gezet, waarschijnlijk om verschillende redenen toch tot die keuze gekomen. Vervolgens komt er iemand kijken en slaat de twijfel eigenlijk toch toe. Is dit dan misschien vooral de emotie die op zo'n punt waarop het echt dichtbij komt echt dichterbij komt? En verandert dit iets aan de afwegingen die je had waardoor je haar in eerste instantie te koop hebt gezet?

Met lief en accepterend tegenover jezelf kun je alsnog twee kanten op in het dilemma :)
Het kan natuurlijk zo zijn dat je juist wél terug wilt naar die versie van jezelf. Jij kent jezelf het beste en dat kan ik verder niet voor je beoordelen :) Is het enkel de val die de angst heeft veroorzaakt? En is het inderdaad werken aan die angst, waardoor dat de enige storende factor is in het verhaal? Dan snap ik dat je het nog een kans wil geven. Als er meer dingen meespelen waarin je zelf ook verandert als mens is het ook geen hoofdzonde om tot de conclusie te komen dat het niet meer werkt :)


Laatst bijgewerkt door Sellyxx op 11-01-22 15:46, in het totaal 3 keer bewerkt

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-22 15:36 



 
Profiel   

Mandy_89 schreef
Zoals ik typte, het ligt ook bij mijn paard. Dus niet alleen het paard ..

En mijn paard is dan ook niet ineens het probleem na 6 jaar (gezien het laatste jaar we met problemen kampen)

Maar het probleem is dat ze altijd wel druk en voorwaarts is onder het zadel, en dat ik dat eerder dus meestal wel van haar accepteren kon (lag eraan hoe druk ze was), maar sinds de val niet meer.

Dat is dus dat stuk angst en vertrouwen bij mij, dat ik weer moet kunnen accepteren dat ze fanatiek is buiten en daar niet gespannen om raken.

En dat is dan ook de reden dat ik aan verkoop zat te denken, want wil ik dat nog wel accepteren? Eigenlijk wil ik liever een paard die geen heethoofd is die altijd hard wil.
Maar over andere kant wil ik haar niet kwijt..


Ik heb het gelezen:) Hier dus net zo. Gekocht als heel braaf, maar uiteindelijk door juiste management toch een pittiger dier van zichzelf. Niet helemaal het type wat eigenlijk bij mij past (enorm spiegelend, terwijl ik liever flegmatiek paard heb), maar toch komen we nu ergens :)

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-22 15:37 



 
Profiel   

En in dat opzichte speelt leeftijd denk ik ook wel een rol, ben niet meer die twintiger die het leuk vond om op een zandpad een rengalop te pakken.

Wordt 33 dit jaar, ook nog jong. Maar toch hakt zo'n val er wel meer in.

Verder was ik niet van plan meteen een paard weer te gaan kopen, kan de tinker van een kennis gaan bijrijden. Echt een bomproof rustig paardje, waar ik tussentijds ook al mee gereden heb.

En dan kan ik altijd tzt zien of ik nog weer een eigen paardje aanschaf, of dat ik haar tinker blijf rijden.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-22 15:57 



 
Profiel   

Wanneer je paard niet happy wordt van rustige ritjes en jij wel, ook op de langere termijn, is verkopen echt geen verkeerde optie.
Lastig, zo'n keuze!

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-22 16:05 



 
Profiel   

Eigenlijk als ik al je berichtjes zo lees heb je eigenlijk je keuze gemaakt. Maar durf je niet door te pakken.
Want in alle "oplossingen" die bedacht worden komt een antwoord als.... maar hij is heet, hij is niet makkelijk. Bijrijder ook niet makkelijk. En ik ben geen held meer. Enz.

En weet je, dat herken ik.
Ik stapte vroegah overal op. Maar zou ik nu exacte kloon krijgen betreft karakter van mijn once in a lifetime paard, zou ik niet meer op durven stappen. |( Zo stom, maar wel waar.


Dus dit topic gelezen te hebben zou ik zeggen, verkoop hem weer aan een durfal.
Word jij blij, jou paard blij en ga jij lekker van die brave tinker genieten.

Ik heb ook niet voor niets tinkers nu :D
Had me dat 20 jaar geleden verteld had ik je voor gek verklaard.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-22 17:42 



 
Profiel   

Je kan ook altijd een advertentie plaatsen en kijken wat er op af komt. En vooral wat jouw gevoel zegt als er mensen langs komen. Jij bent de eigenaar en bepaalt wat er gebeurd. Zit je gevoel niet lekker bij iemand of wordt je gevoel van ik wil haar niet kwijt bevestigd? Dan weet je dat ook weer.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-22 17:56 



 
Profiel   

Calanddra schreef
Je kan ook altijd een advertentie plaatsen en kijken wat er op af komt. En vooral wat jouw gevoel zegt als er mensen langs komen. Jij bent de eigenaar en bepaalt wat er gebeurd. Zit je gevoel niet lekker bij iemand of wordt je gevoel van ik wil haar niet kwijt bevestigd? Dan weet je dat ook weer.

er is toch al een serieuze koper in beeld?

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-22 18:05 



 
Profiel   

Owja natuurlijk! Maar TS aangezien je in je antwoorden wel neigt naar verkopen, maar toch twijfels hebt over de verkoop. Is dit dan wel de juiste koper?

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-22 18:06 



 
Profiel   

De koper is wel de juiste persoon voor haar, ze vind haar helemaal geweldig, en ze woont ook nog eens in de buurt.
Dus mocht mijn paard aan haar verkocht worden, dan kan ik ze altijd opzoeken en ik ben dan ook altijd welkom als ik toch graag een keer met dr wil rijden. Dus eigenlijk de perfecte plek.

De twijfels zitten m meer in dat ik dat weer aan het terug denken ga over de mooie ritten die we samen beleefd hebben en het voelt dan zo oneerlijk dat het mij niet meer lukt te genieten van de ritten.

Maar wij zijn echt uit elkaar gegroeid en ik ben veranderd in de zin van dat ik die fanatieke ritten niet meer leuk vind. Oftewel bijna de hele rit draven en galloperen, en het liefste nog een goede rengalop op een zandpad. Daar maak je mijn paard gelukkig mee.

Vind een relaxt ritje aan een lange teugel met hier en daar een drafje op galop wel prima.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-22 18:17 



 
Profiel   

TS heb je wel eens EMDR therapie overwogen?
Bij veel mensen schijnt dit te werken.

Ik herken je verhaal hoor, ik ben door angst ook een groot deel van het plezier in het rijden verloren.
Zit momenteel ook in dezelfde fase als jij, alleen heb ik de mazzel dat ik mijn super brave tinker ruin bij huis staan en hoef ik hem niet te verkopen. Maar stoppen denk ik wel degelijk over, maar wat dan met hem? Hij is nog maar 13 , nu al met pensioen is hij veel te goed voor, ik heb een bijrijder voor 2 dagen per week, maar dan nog moet ik 3x per week wat met hem doen(hoeft niet perse rijden te zijn), maar dat gaat me al op de nek zitten.
Kan ook allemaal de tijd van het jaar zijn, winterdip hahaha

Wens je sterkte met je beslissing, je moet doen waar jij je goed bij voelt, In jou geval zou ik nog wel wat proberen, EMDR, lessen nemen. Zou toch zonde zijn als jij je paardje weg hebt gedaan en je krijgt spijt
Omhoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 12-01-22 06:53 

Plaats een nieuw onderwerp  Plaats een reactie
Pagina 2 van de 3 [ 71 berichten ]
Ga naar pagina Vorige  1, 2, 3  Volgende
Vorig onderwerp | Volgend onderwerp




Zoek naar
Inloggen