Wat is de connectie tussen je moeder en je paard? Waarom zou het paard jouw moeder aanvoelen? En niet bijvoorbeeld jouzelf?

Jazeker, maar je klachten gaan niet magisch weg, ook niet in milde winters.

Ik vind hoe Ninx het verwoord ook heel mooi beschreven. Bijzonder verhaal!

Mooi verwoord inderdaad.
En daarbij, wat wij nu wetenschap noemen, was vroeger ook hekserij en toverkunst. Er zal nog steeds een heleboel zijn wat we niet snappen, maar misschien in de toekomst wel.

Dit noemen ze ‘magisch denken’. Is een soort copingsmechanisme eigenlijk.
Maar als jij erin gelooft, wat maakt het dan uit? Je doet er niemand kwaad mee.

Deze dingen (overnemen van klachten) zijn zeker mogelijk, maar het kan ook zijn dat onze dieren dezelfde kwalen krijgen als wij omdat ze in dezelfde ongezonde vervuilde omgeving leven?

Ik betwist dat, astma gaat nooit weg idd, maar ik heb er met helder weer geen last van, met ijskoude wel en met mist ook, zodra het weer helder wordt zijn de klachten weg. De ziekte blijft, de klachten dan niet. Dus klachten zijn zekers wel weersafhankelijk, de ziekte ansich niet.

Kan daar aan toevoegen dat paarden nog wel eens een "doorgeefluik" zijn. Uitleggen is lastig omdat dit op een ander bewustzijnsnivo gebeurt.

Ik denk dat het puur toeval is hoor. Zou wat zijn. Ik heb een hele goede band met m'n paard, als hij ineens ook zwanger zou zijn haha. Of ineens rugpijn en dan weer niet. Nee zo werkt het niet. Medische dingen kunnen niet overgenomen worden. Is denk ik puur toeval geweest.

Inderdaad. Ik gebruik deze methode vaak als iets fors tegenzit (dingen kwijt zijn waardoor ik te laat kom, file waardoor ik te laat kom, weer wat tegenzit waardoor een uitje niet kan doorgaan, etc) om het een positief gevoel te geven ipv te blijven hangen in frustratie en haast.
Ik denk dan bijvoorbeeld dat als ik die sleutels niet was kwijtgeraakt ik wellicht in een auto-ongeluk betrokken was geraakt omdat ik dan net op de verkeerde plek en tijd was geweest. En dan stap ik opgelucht mn auto in. Of als je wordt afgewezen voor een baan dan denken: het is maar goed dat ik niet ben aangenomen want waarschijnlijk ligt er een veel toffere baan te wachten die ik niet had kunnen aannemen als ik wel werd aangenomen hier.

Inderdaad magisch denken. Ook soms dat als iemand overlijdt en je ziet ineens een wit vlindertje dat dat de geest van die persoon is. Dan voel je je beter.
Werkt prima en wie zegt dat magie niet ergens heel erg waar is he

Nee.

Dat is een logische, rationele invalshoek.

Waar ik op zich prima mee uit de voeten kan.

Maar voor het label 'wetenschap' is veel meer nodig. Onderzoek, bewijzen, falsificatie pogingen, etc. En liefst met grote cohorten.
And last but not least: 'an open mind'.
Op voorhand al zeggen 'x kan niet, het moet wel y zijn' is zelfs uiterst on-wetenschappelijk.


@TS: wat een bijzonder verhaal!

Nee een mild jaar zegt inderdaad niks, ik kan het zelf eigen nog nauwelijks geloven dat hij niet meer hoest.Nee toeval is het zeker niet.

Er is zo veel op spiritueel niveau waar wij als mens nog niks van begrijpen. Ik heb laatst een paarden reading live meegemaakt. Mevrouw wist niks van de eigenaar of het paard af maar zei dingen namens het paard die ze echt nooit zelf had kunnen weten. Het is bizar wat er allemaal mogelijk is.. Ik geloof alles op dit punt haha

Klopt er is veel meer dan dat wij echt zien.

Geen idee of het kan of dat het toevallig is.

Mijn paardje heeft een periode gehad waar ze vaak last had van haar maag/darmen. Koliekerig, niet happy, gevoelig op buik, soms opgetrokken staan.
Kliniek kon geen duidelijke oorzaak hiervoor vinden.
Kennis deed grondwerk met haar en had les. Degene die les had kwam halverwege de les naar mij toelopen en vroeg heel direct: "heb jij last van je buik"?
Uh soms hoezo. Je paard neemt het over van jouw.
Tja ik geloofde er niet echt in om eerlijk te zijn. Zei nog tegen haar, zij heeft meer last van dr buik dan dat ik dat heb. Ze bleef bij haar standpunt, ze nam het over van mij.

Nou prima joh als jij dat denkt.
Kennisje kreeg nog af en toe een berichtje van degene die haar les gaf toen, of ik en mijn paard nog buikklachten hadden .
Maar ik geloofde er niet in.
Tja ik had idd snel last van mijn buik, misselijk, moest er goed om denken wat ik at en dronk met de avond.

Na 2 jaar kwam ik bij de ostheo terecht voor mijn rug. 2x Hieraan geopereerd geweest waarvan 1x via de buikzijde.
Na een paar behandelingen van mijn rug, schouders, nek etc wilde ze ook graag mijn buik behandelen.
Ik bleek door de operatie flinke verklevingen in mijn buik te hebben. Dit heeft ze verschillende keren behandeld en eerlijk is eerlijk, ik had 10x minder last van mijn buik.

Na een tijdje viel het me op, dat mijn paard minder last had van haar buik. A
Maar verder niet bij stil gestaan.
Maar nu een paar jaar later, nu al 2x meegemaakt dat als ik last van mijn buik had ( buikgriep achtige klachten) de dag erna zij opgetrokken stond. Kramperig.
Toeval, ik denk het wel ik weet het niet.......

Dat kan misschien, wat voor jou natuurlijk ook hartstikke fijn is. Maar ik denk dat dit niet universeel hoeft te zijn, dat is mijn ervaring iig niet.

hoihoi
ik ga mee met zoals eerder gezegd dat dit niet kan, maar als jij dat gelooft heb k er zeker niks tegen
ik ben er wel van overtuigd dat ze wel aanvoelen als je ergens last van hebben maar niet dat ze het zullen overnemen.
t is wel een bijzonder verhaal

Klopt het is heel bijzonder, hij is heel soepel nu en trekt geen krampbeen meer. Ik hoef geen magnesium meer te geven, iets waar mijn moeder ook last van had, haar spieren en stijfheid.

Ik geloof het wel dat er bepaalde dingen kunnen gebeuren.
Zelf nog niet (bewust) meegemaakt met een dier.

Maar ik kan wel zelf dingen aanvoelen bij anderen. En kan voorspellen waar ik die dag mee te maken ga hebben (op werk bv 's morgens me warmer aandoen want ik zal vast wel in de frigoafdeling staan op het werk... En ja dan sta ik 9 van de 10 keer aan de frigo).
Ik droom wanneer iemand van familie sterft (mijn ma heeft dat ook).
Ik heb zelfs als kind een auto-ongeval voelen aankomen.

Erik Laarakker kwam ooit bij een kreupel paard, en ook hij kwam er niet echt uit.
(Meaning : Laarakker kwam toen één of meerdere DA's het niet snapten.)

Erik Laarakker zag dat "niet alleen het paard kreupel was, maar dat ook haar mens pijn had in dezelfde arm."

Hij heeft een opleiding tot humaan acupuncturist gevolgd en bood aan om eerst haar te behandelen.
Toen haar pijn weg was, was de kreupelheid 'als sneeuw voor de zon' verdwenen.

De verklaring van Laarakker is dat die viervoeters van ons vreselijk loyaal zijn aan hun mensen en altijd in ons willen investeren. Ook ten koste van zichzelf.

Wat mooi!

Dieren voelen veel aan maar dat een paard een ziekte overneemt van iemand die hij niet eens ziet, nee, dat geloof ik niet.

Maar wanneer jij er zo over denkt, hou dit dan vast.

Zou het met dit soort dingen niet ook een soort wisselwerking zijn, wellicht? De mens heeft pijn en gaat daardoor ergens in zijn of haar lijf compenseren, ook tijdens het rijden. Het paard moet dit opvangen en compenseert daardoor misschien ook.

Ik heb geen idee of er überhaupt werd gereden in dit voorbeeld, en bedoel het ook niet echt als 'verklaring' voor dit specifieke voorbeeld, maar ik kan me wel voorstellen dat er op die manier bij beide partijen oncomfortabelheden kunnen worden gekweekt. Maar dan hebben we het dus echt meer over ruiter/handler en paard, niet over een relatie zoals die bij de pony en moeder van TS was.

... die eventuele wisselwerking zou de kreupelheid hebben kunnen doen ontstaan.
Zoals ik mij het verhaal herinner was het dier al een tijd kreupel en knapte ondanks de gewone DA niet op.
(En wellicht gedroeg deze mevrouw zich als wel meer paardenmensen: alles voor Knollie over hebben, maar je eigen pijn etc negeren.)

Ik geloofde niet in zulke dingen en ben van nature heel skeptisch. Zo kwam er ooit iemand een kennis haar paard lezen en ik stond daar voor spek en bonen bij. Ik kende haar niet en ze aaide mijn merrie over haar hals en ondanks dat zij heel eenkennig was voor vreemde werd ze rustig van haar. Ze vroeg verder niks aan mij over haar maar ze vroeg of ze vaak met haar hoofd sloeg of iets want ze gaf pijn in haar hoofd aan. Nee ze was heel rustig altijd vond het lekker om lekker op de hoofd geborsteld te worden dus ik dacht dat zal wel. Z stond toen nog een tijdje haar buik te voelen en zei ze heeft veel last van haar maag ok dat zou wel kunnen want ik aar ze toen stond werd er niet goed hooi gevoerd dus ben ik toen wel apart kruiden hooi gaan voeren. Verder hebben we elkaar niet gesproken en ging zij verder met de paard van mijn kennis. Een maand later kwam ze weer terug voor dat Lars en vroeg mij of ik iets gemerkt had aan dr. Nee helemaal niks. Ze bleef zo een hele tijd staan kijken en sprak mij aan of ik maag problemen had ik was daarvoor al 2 jaar eerder aan een maagbloeding geopereerd. En ik lijdt aan chronische migraine. Het was niet dat mijn paard het overnam maar dat ze zich zorgen maakte om mij omdat dit voor mij heftige dingen waren. Dit heb ik altijd bijzonder gevonden d band die ik met haar had was zo sterk wij voelde elkaar dus echt aan…

de readings zijn echt bizar, ik raad iedereen aan het een keer te ddoen