Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
tengeltje11 schreef:Prachtig!!!!
Hier ook een droom om te emigreren…..
Wat ik me ook altijd afvraag bij zoon prachtige foto’s. Je woont er nu een jaar, wat vind jij nu de mindere punten van het land en alles errond?(in de veronderstelling dat niets perfect is )
DiantaM schreef:Wow waanzinnig mooi. Heb je ook een insta account om te volgen? En kun je iets meer vertellen over je verhuizing en hoe je daar terecht bent gekomen?
Hingarden schreef:DiantaM schreef:Wow waanzinnig mooi. Heb je ook een insta account om te volgen? En kun je iets meer vertellen over je verhuizing en hoe je daar terecht bent gekomen?
Ja ik heb een facebook en insta account Hingardenstall.
Wil je echt weten hoe ik hier terecht ben gekomen en hoe de verhuizing is verlopen?
Dat wordt dan wel een heeeeeel lang verhaal. Heb je even.
Misschien is het handig als ik het in etappes doe. Dan begin ik vandaag met hoe ik hier terecht ben gekomen.
In Nederland werkte ik op een stal waar voornamelijk fjordenpaarden stonden. Hierdoor is mijn liefde voor dit ras ontstaan. Dit ging zover dat ik regelmatig naar het buitenland ging om naar keuringen te gaan.
Tja en op 1 van deze keuringen in Noorwegen gebeurde het.......
Ik kwam een leuke man tegen. Maar ik was heel stellig, ik ga nooit in Noorwegen wonen. Mijn te koud en veelte donker in de winter.
Dus dit betekende dat we veel heen en weer reisde tussen Noorwegen en Nederland. We zagen elkaar regelmatig en het ging best oké op deze manier.
Maar toen kwam Corona
Reizen werd opeens een stuk moeilijker en was op een gegeven moment helemaal niet meer mogelijk.
We begonnen steeds serieuzer te praten over samenwonen. Ik had een super leuke baan en wilde dus helemaal niet weg uit Nederland dus ik vond dat hij maar hier moest komen wonen
Maar op mijn werk rommelde het een beetje, er stonden allemaal veranderingen gepland, en de toekomst zag er in mijn ogen opeens een stuk minder rooskleurig uit. Maar ik hield van mijn werk. Wat zou ik nou zonder mijn werk moeten?
Dus heel voorzichtig begon ik aan mijn (toen nog) vriend (inmiddels man) te vragen of er in Hornindal, waar hij woonde, misschien geen behoefte was aan een leuke stal waar de kinderen uit de buurt konden komen rijden.
Dus hij is met deze vraag naar de gemeente gegaan om te horen of er interesse voor was.
Nou dat was er, ze waren zo enthousiast dat ze meteen begonnen over instanties waar we geld konden regelen om op te starten. En vanuit de gemeente hielpen ze hier aan mee. Wel wilde ze graag dat er ook iets voor de toeristen gedaan zou gaan worden. Als we hier iets mee konden zouden we extra geld krijgen.
Tja met dat enthousiasme kon ik vanuit Nederland natuurlijk geen nee meer zeggen
En dus begonnen de voorbereidingen.
Ik had een eigen koop woning, wat moest ik daar mee doen? Verhuren? Verkopen? Maar wat nou als ik het verkoop en ik krijg heimwee of heb het niet naar mijn zin in Noorwegen? Dan heb ik niets meer in Nederland en met de huidige huizen prijzen kan je 1,2,3 ook niets terug kopen als je geen werk hebt.
Ik vond dit dilemma echt het moeilijkste.
Ik had gesproken met bedrijven die het huis voor mij wilde verhuren. Maar het voelde allemaal niet goed. En dus toch besloten om mijn huis te verkopen. Dit voelde echt, alsof ik geen weg meer terug had. En hier heb ik het dan ook echt wel heel moeilijk mee gehad.
En ik wilde natuurlijk mijn 2 paarden meenemen naar Noorwegen. Maar hoe leuk is het als ik misschien ook nog wat leuke bloedlijnen kan vinden die in Noorwegen waardevol zouden kunnen zijn.
Dus ging ik samen met mijn (toen nog) vriend opzoek naar fjordenpaarden die we mogelijk mee konden nemen vanuit Nederland. Zo kwam het dat er in november 2020 5 paarden vanuit Nederland naar Noorwegen vertrokken.
Morgen zal ik mijn verhaal doen over hoe dit verlopen is.