De mijne zijn altijd moe, dus of al bozig voor we in de auto zitten.
Anders worden ze wel boos als we horen wat we gaan eten

Altijd gezellig en dan ben ik ook nog softie dus kruipen we altijd ff bij de kids in bed ...ik val er ook in slaap.
Zoon wil kroelen voorlezen, dochter wil voorlezen en friemelen over haar rug.
We gaan om 19:00 naar boven en ik ben meestal 20:00-20:15 beneden en daar staat die vieze tafel op ons te wachten
Soms doe ik de was en mijn man alles beneden of ik val in slaap en kom om 21:00 benden.
Mijn wekker gaat om 04:30 elke werkdag......... vaak zit ik dan balend op de bank en na te denken van waarom nou....dit is geen leven ( ma en di ervaring ik als heel zwaar)


Ts wordt niet makkelijker echt niet.
En dan heb je bv pmanera zij vindt het wel makkelijker maar zij gaat niet zo vroeg haar bed uit als wij.... en is het toch anders.

En Tuurlijk heb je meer tijd als ze naar school gaan.... maar dan moet er gewerkt worden.

Hier steek ik ‘s avonds rond 19u de jongste in bed, de 2 oudste kijken dan schermpjes en dan ga ik rustig de paarden doen, heerlijk ontspannend vind ik dat, en een goed uur later kom ik dan terug binnen om de rest op bed te doen en daarna nog tafel opruimen, huis wat opruimen, was doen,….
‘S morgens is het puur vlug voeren, daar verlies je niet veel tijd mee, en andere dingen zijn dan voor in het weekend.
Soms gaat de oudste dus ‘s avonds ook mee de paarden doen.

En hier is het ook zo hoor, als je de kids uit de opvang haalt ‘s avonds, is de jongste vaak boos en huilerig door vermoeidheid, dan heb je niet veel meer aan zo’n klein ukje… het enige die ok is, is bij mama zijn, maar dan ben je zelf ook moe en moet je nog 101 dingen doen….
Eens zuchten, je neerleggen bij de situatie en alles een per een afwerken helpt.(en eens goed zuchten)

Eh....punt 1 heb je geen idee hoe mijn bedgewoonten zijn...?
En punt 2: wat heeft vroeg opstaan te maken met of je de baby- of peutertijd als makkelijker zal gaan ervaren?

Mijn leven zou gevoeld sowieso over zijn als ik iedere dag voor 6 uur moest opstaan, laat staan 4:30

Iedereen is anders, welke bokker reed ook al weer gewoon vol in de eventingssport met 2 jonge kindjes?

Idd, 4.30u zou ook niet voor mij weggelegd zijn

Ik moest enkele jaren om 6:00 uur op werk beginnen en het is even wennen maar heeft ook zo z'n voordelen. Zeker als je dan ook eerder weg kan van je werk Dat zeg maar de vrij standaard werkdag van 8 tot 5, van 6 tot 3 wordt.

Dan heb je toch nog wat aan je middag

Maar normaal gesproken zal je wel vroeger naar bed moeten om het goed vol te houden.
En met een baby zal je er al helemaal snel toe gedwongen worden om dan erg vroeg naar bed te gaan, als je de pech hebt dat die nachten zo'n ellenlange slapeloze kwelling zijn voor alle partijen....dan leer je wel o m te pakken wat je pakken kan qua slaap

Hier hebben we enkele maanden gehad dat die kleine vaak rond middernacht wakker werd, het inslapen gewoonweg niet meer lukte (hoe wanhopig graag hij dat zelf ook wilde ) en pas weer tegen 4 uur 's ochtends ein-de-lijk de slaap kon vatten. Nou dan ben je flink het haasje als je uit gaat van 5 uur eigen slaapkwaliteit in die tijd....

Maar wellicht treft TS een baby die zich keurig schikt naar de hele planning, die kans bestaat

Ik kan het gewoon echt niet zo vroeg opstaan, ik wordt er letterlijk ziek van. Ben gelukkig gezegend met een langslaapkind.
Mijn man daarentegen staat vrijwillig om 5:30 op, dus die deed altijd de vroege voedingen (met fles) toen dat nog aan de orde was.
Ieder huishouden heeft zo zijn eigen gewoontes.
Maar hoe dan ook zou ik niet nu halsoverkop de paarden gaan verkopen met de kans dat je er dadelijk achterkomt dat je een super rustig kindje hebt dat gewoon lekker in de kinderwagen ligt te slapen.

Ik vind dit een van de vreemdste topics ooit. Was achterin begonnen met lezen en dacht al die tijd aan een paar grandprix paarden. Maar dan zijn meestal de randzaken wel beter geregeld.
Gaat het om boscross paarden en een vier uur durende buitenrit.

TS: ik denk dat ik weinig toe te voegen heb aan wat er al staat.
Hoop dat alles straks soepel verloopt en je een oplossing vind.

Sizzle: precies

Ik zou in TS haar situatie ook kiezen voor voor nu paarden houden, uitgaan van het ergste scenario dus zorgen dat ze er weinig werk aan hoeven te hebben het eerste half jaar. En daarna verder kijken hoe de nieuwe situatie zich ontwikkeld heeft

Je hoeft zelf geen kinderen te hebben om in te zien dat je prioriteiten moet gaan stellen. Een dag heeft maar 24 uur en met zoveel werkuren, werk rond het huis en dan nog de paarden, honden en straks een kindje dan moet je ergens concessies doen. Je kunt niet alles voor 100 procent doen. Dan gaat er iets of iemand bij in schieten. Ik ben het dus eens dat je eens kritisch moet gaan kijken naar wat echt nodig is en klusjes die mss wat minder frequent aandacht vragen.

Je kan ook in het weekend je ritjes aanpassen op het aantal dagen dat je wel tijd hebt gehad om je paarden beweging te geven. Paarden die hun verzorging krijgen en lekker buiten lopen die hebben gewoon een prima leven. En mocht het voor je paarden of voor jullie toch niet werken dan kun je ze op een later moment altijd nog verkopen

Maar bij verkoop weet je 100% zeker dat een nieuwe eigenaar het niet gaat doen als ts.

Maar waar ik dan vooral voor ‘vrees’, is dat TS ook evenzeer de perfectie na zal leven naar kind en alles er rond.

Als hier een eens niet in bad raakte door tijd gebrek, lag ik daar niet wakker van, vlug de poep eens wassen en gaan.

Hier bv nooit babykleren gestreken en de eerste maanden lagen ze dag en nacht in pyjama.(dan komt er om de zoveel tijd iets terug bij het eten, en moeten ze weer iets vers aan.

Als ik om me heen kijk zie ik zat veel kleine baby’s gekleed als kleine prinsesjes. Allemaal heel leuk, maar vraagt ook allemaal tijd.

Ik denk dat de gouden tip hier zal zijn dat TS nooit alles zal kunnen en prioriteiten zal moeten stellen over wat echt echt moet tot in het detail en wat met wat minder tijd ook echt wel ok is.

Hm ja, zoals ik het nu lees gaat het hem niet worden. Er zitten maar een beperkt aantal uren in een dag. En een kindje vraagt echt veel tijd en aandacht, dat wordt vaak iets te rooskleurig voorgesteld (oh maar een baby slaapt veel, buggy kan naast de bak, als ze groter worden dan wordt het makkelijker). Nou die ervaring heb ik niet. Ik ben ook een perfectionist en heb mede daardoor de paarden vaarwel gezegd. Ik doe iets goed of ik doe het niet. Ik heb geen vrede met half werk, een paard vies wegzetten, een dag niet mesten, mijn spullen niet schoonmaken, paard weinig aandacht geven of niet genoeg trainen. Daar word ik ongelukkig van. Dus dan maar niet. Dan richt ik me liever op de dingen die ik wel volledig en goed kan doen. Dus zoals ik het lees moet je keuzes gaan maken. Je kan niet alles hebben dus je zal moeten strepen en consessies moeten doen. Aan jou welke dat zijn.

Hier mama van drie dochters met 3 paarden, 2 aan huis en 1 in grote kudde.

Ik werk, deel het huishouden met echtgenoot (gelukkig), train de paarden, doe een gedeelte van de klussen (ochtend en avondvoeding, 1x per dag mesten, ... alles wat komt kijken bij paarden aan huis, gelukkig helpt mijn papa), rij rond voor de 3 hobby' s van de dochters, zorg dat afspraken (tandarts voor dochters en paarden/hooi leveren/eten voor gezin en paarden/alles van zorg ...) worden ingepland en uitgevoerd, ... mijn to do lijst is nooit klaar, nooit!

Welkom in de wereld waar de zaken zelden gaan zoals je ze voor ogen had. Alles hangt af van het temperament van je kindje en hoe jij je eigen verwachtingen kan bijschaven en met hoeveel frustratie je om kan.
Dat is hoe ik het ervaar: er is altijd iets of iemand dat/die achtergesteld wordt. En het is aan jouw om te "kiezen" wat of wie wordt achteruit geschoven.
Er zijn maar 24u in een dag en 7 dagen in een week. Wat er allemaal verwacht wordt kan niet in die tijdsspanne.

In mijn wereld ben ik diegene die wordt achteruit geschoven, prioriteit gaat grosso modo in aflopende volgorde naar: dochters - echtgenoot - werk - welzijn paarden - huishouden - hobby' s kinderen - klusjes - wat ik wil ...

Veel succes.

Ik dacht ook meteen aan topsport qua tijd en werk die verzorging blijkbaar vraagt, uitgebreide was- vlecht- en poetsbeurten voor een belangrijke wedstrijd zijn dan ook hartstikke normaal, maar nee joh, er is niet eens een echte rijbaan aanwezig en ze lopen enkel in het bos

Een topsportruiter in vergelijkbare situatie zou waarschijnlijk wel een groom in dienst hebben.

Mijn advies zou zijn al het vlechten, wassen en benen in het ijs stoppen maar loslaten, dat hebben de paarden echt niet nodig of anders maar een groom / verzorger / stalhulp gaan zoeken die het extra werk al dan betaald over wil nemen.

Het is prima dat jij vind dat dit werk hoort, moet je helemaal zelf weten. Maar ik ben echt hoogst verbaast dat je denkt aan verkopen omdat je deze randzaken niet meer kan uitvoeren.

Even voorop gesteld, iedereen vind dat hun paard beter is dan andermans paard, en dat is maar goed ook. Maar uiteindelijk zijn het allemaal paarden. Ik hou ook van goed afverzorgen, en de spullen schoon terug hangen. Maar als ik in de avond laat les heb gehad, het is koud, het is donker, en ik moet nog 40 paarden afhooien, dan gaat paardlief 10 minuten onder de lampen, gooi ik een deken op en gaat hij op stal.

En weet je? De volgende dag vind ik hem precies zo terug als dat hij wel afgedoucht is en in de klei is gezet.

En de papa kan niet elke dag gemiddeld? 1u quality time met die kleine hebben zodat jij vol focus met je paarden bezig kan?
Papa heeft betere dingen te doen ofzo, behalve ook zijn eigen kind eens voor zijn rekening te nemen? Mama is enige verantwoordelijke voor de kleine spruit?
Als dat ene uurtje per dag al niet eens zou lukken, zou papa helemaal mogen vertrekken hier. Je hebt met 2 een huishouden, met 2 een kind. Als alles dan op mama haar nek valt, (of andersom op papa zijn nek) klopt het niet. En dat weet mijn mannetje heeeeel goed.

Wat een waardeoordeel. Volgens mij valt dat juist wel mee:

Even zonder zelf kinderen te hebben. Maar van paarden trainen ken ik wel wat :

Je hoeft helemaal niet zo lang/vaak met de paarden bezig te zijn om ze fatsoenlijk te trainen. Dan moet je alleen kijken naar de effectiviteit van je training. Na een fatsoenlijke warming up kun je dan even korter en intensiever trainen waarbij je meer effect hebt dan wanneer je er lang op zit met een lage intensiteit.

Zo kun je ook je bosritten prima verkorten en toch een voldaan gevoel hebben. Kijk naar trainingen (en begeleiding) met hartslag meters om daar iets van te leren. Je kijkt dan naar interval trainingen. Dan hebben ze het over 'train slimmer, niet harder'

Dan hoef je nog niet altijd zo te trainen. Maar als je al een deel van je trainingen zo oppakt bespaar je ook al tijd. Tutten hoef je ook niet elke dag even lang te doen.
En juist tutten kun je heel goed tussendoor doen als je ze thuis hebt staan. Als de kleine even slaapt sneak jij er lekker even tussenuit voor een kriebel sessie. Dan kun je het poetsen en toiletteren op de momenten dat je gaat rijden best wat vlotter doen. Je moet even omdenken tov van hoe je het nu allemaal doet, nu je 'tijd zat' hebt. Maar het klinkt niet geheel onmogelijk (al lijkt 2 paarden blijven rijden me echt een uitdaging, 1 zie ik nog wel voor me)

Voor mijn paarden, die altijd buiten staan, is het echt prima om 3 a 4 keer per week gereden te worden. Al s ik er maar voor zorg dat die trainingen ook echt tellen. Dan kunnen ze ook met dat aantal trainingen zelfs prima 'in de sport' lopen.

Oh, nog een idee: kun je paard nr 2 meenemen als handpaard als je een lange buitenrit gaat maken? Lekker efficiënt en heel gezellig.

Dat laatste deed ik inderdaad in het weekend
Eentje onder het zadel en de ander mee als handpaard, dat ging prima en dan waren ze beide lekker eruit geweest.

Voor mij is de paardenhobby ook niet meer dat zoals het was toen ik net begon. Door een ongeluk kan ik lichamelijk niet meer rijden, te veel pijn en te veel klachten de dagen erna. We hebben ook het geluk dat ze aan huis staan, maar dat brengt ook wel veel meer werk met zich mee als dat het paard in pension zou staan. Onlangs heb ik 1 van de paarden in moeten laten slapen, nu hebben we er dus nog 1, ook al op leeftijd, door een aandoening in 1 van zijn voeten kan ik al een poosje niet met hem mennen, nu ongeveer een 2 jaar. Voor mij is de hobby veranderd van actief met de paarden bezig zijn, de 1 rijden en de ander mennen, naar alleen maar verzorgen. Ik merk voor mezelf dat ik daar geen voldoening meer uithaal. Daarom heb ik ook besloten dat dit ons laatste paard is, zolang als hij alleen kan blijven blijft hij thuis, als ik merk dat hij het niet meer trekt om alleen te staan zal ik hem ergens in een seniorengroep plaatsen. Voor mij speelt ook mee dat ik minder tijd heb door drukte op het werk, lichamelijk stiekem toch steeds meer klachten krijg waardoor al het werk om het paard heen me steeds zwaarder valt. Dit heeft voor mij toch wel de knoop door gehakt om het zo te gaan doen.

Dat is geen waarde oordeel, dat is even wakker shudden. TS hoeft helemaal niet te denken dat baby steeds aan haar broek vast kleeft, want papa is er ook. Dus er is tijd voor die paarden, ook met een kleine die veel aandacht nodig heeft.
Als mama nood heeft aan een uurtje per dag geen baby/peuter/kind, is papa er om zijn deel te doen.

Waar staat dan dat ze er alleen voor staat
Ze hebben juist een verschoven werkschema zodat ze elkaars afwezigheid kunnen opvangen zonder teveel oppas. Daar kunnen veel gezinnen juist nog wat van opsteken.

@Sizzle, ze beschrijft juist dat de baby 4 dagen per week naar de opvang zal gaan.
Haar partner gaat 2uur later werken dan zij en is dus ook 2 uur later thuis maar grootste deel van de uren werken ze gelijk.

Ik voldoe maar aan 2 van je 3 "eisen" TS maar reageer toch maar.
Ik heb 2 kinderen (3 en 5) en paarden aan huis. Ik werk parttime.
Ben bewust van fulltime naar parttime gegaan toen de eerste geboren werd (mijn man is ook een dag minder gaan werken).
Persoonlijk lijkt fulltime werken mij pittig icm kinderen. Ik begrijp dat niet iedereen (financieel) de mogelijkheid heeft om minder te gaan werken, maar als je dit kan zeker het overwegen waard.
Scheelt ook in je opvang.

Ik ben benieuwd of je straks, als de kleine er is, misschien gaat merken dat je prioriteiten verschoven zijn.
"Vroeger" waren mijn paarden ook mijn nummer 1 en deelde ik daar mijn dag en tijd op in.
Nu ik kinderen heb zijn zij mijn nummer 1.
Dat betekent niet dat mijn paarden nu verwaarloosd worden uiteraard. Maar veel randzaken zijn veranderd.
Soms poets ik mijn paarden een week niet, laat staan dat ik ze zo uitgebreid toiletteer als jij doet.
Geloof niet dat ze eronder lijden hoor

4 dagen tot ongeveer 3 uur smiddags vind ik persoonlijk niet een extreme vorm van opvang.
Daar kun je uiteraard van mening over verschillen maar dat is erg persoonlijk.
Wij hebben altijd maximaal 3 dagen opvang gehad (beide gemiddeld 80%) echter wel tot 6 uur.
Ik zie daar verder ook geen goed of fout in en ik zie echt nergens dat dat de vader uit beeld is. Ze doen nu immers ook al het huishouden en de paarden samen.

Minder kunnen werken is wel erg fijn trouwens. Nu mijn dichter ouder is kan ik die extra vrije uren soms ook heerlijk met paarden verbrengen, ik ga dan ook niet meer terug naar 100%. Echter is dat in feite pure luxe