Hoi! Ik ben sinds vorig jaar september eigenaar geworden van m’n eerste paard. Net 8 jaar nu (ruin) en een schat van een beest. Ik heb zelf niet super veel ervaring dus het was een sprong in het diepe. Ik rijd nu bijna 2 jaar wel zo’n 4/5 keer per week, dus dan leer je snel
Ik heb ontzettende mazzel met hem. Hij zeg geen stap verkeerd. Wel is hij erg gevoelig en wordt hij soms zenuwachtig van mijn zenuwen, maar zelfs daarin is het een lieverd. Qua tijd was ik me goed bewust dat het m’n tijd ging kosten, dus daarin ben ik niet verrast. Ik vond in het begin de verantwoording wel een ding, want je wilt natuurlijk het beste voor je paard en bij je eigen paard is dan ineens niets goed genoeg hahaha..
maar goed, wat ik soms alleen jammer vind is dat ik het alleen doe. Op de manege zie ik veel mensen die het met een partner, kind, gezin of vrienden doen. Dan kun je over je paard sparren, elkaar aanvullen en helpen. Ik krijg nu hulp van de Manege en dat is fijn.. maar daar betaal ik ook voor.. daarom ben ik eens gaan kijken naar bijrijders.. maar wat ik vooral tegenkom is dat iemand dan gewoon bv. 2 keer per week wilt rijden.. nu rijd ik zelf al genoeg per week, dus daarin heb ik niet per se een bijrijder nodig. Ik ben er elke dag dus het gaat dan eigenlijk vooral om: soms samen dingen oppakken, extra liefde en aandacht voor m’n paard, hulp met bv. Schrik training of buiten terrein wandelen, wat ik zelf spannend vind en in ruil snap ik dat er dan gereden wilt worden, wat ik dan zou kunnen doen natuurljk. Lastige vind ik dat ik dan wel ineens zelf rekening moet houden met de dagen en agenda van de bijrijder en dat haalt een stukje van m’n eigen vrijheid weer weg… en ik vraag me af of een bijrijder dan zoveel om je paardje geeft dat ie ook echt veel tijd en liefde erin steekt en dan niet alleen snellenborstel eroverheen en rijden zoals de meeste op een Manege. Je ziet het.. ik vind het lastig.. hebben meer mensen hier ervaring mee? Het gemis van een partner met je paard maar wel bang voor de commitment van een bijrijder?

Ik denk dat je hier moet kijken wat voor jou prio heeft.

Voor mijn rijdpaard heb ik een bijrijder (1 a 2 dagen in de week) ik ben dan zelf ook op stal, hij heeft dan vaak les en dan zit ik erbij. (Ik zeg alleen niks, vindt het gewoon leuk om hun als duo te zien rijden).

Hij rijd hem, niet om te sparren, maar omdat ik samen met mijn paard voornamelijk toch wat meer probeer te rijden richting wedstrijden en continu verbeteren van ons als duo en wat we doen, en hij het vooral voor de lol doet met mijn paard. Zo heeft mijn paard ook een dag waarop het allemaal niet zo serieus moet, en hebben ze wel allebei plezier. Ik daarentegen houd een happy paard die soms ook even mag ontspannen en niet bij alles hoeft na te denken.

Mijn pony (loopt voor de sulky en traint de western in hand onderdelen) doe ik daarentegen wel zelf. Soms wandelt de eigenaar van de pony die bij haar staat met haar, maar in principe is het trainen voor wedstrijden in hand en het rijden alleen voor mij uitbesteed. Dit omdat ik het graag zelf wil doen, en zij voor een dagje rust prima helemaal vrij kan (en wil) zijn. Met haar wordt ik wel jaloers als ik iemand ander het zie doen, en wil haar dan overnemen. Dus dat doen we maar niet

Wat ik hiermee probeer te zeggen, herken je je in het eerste geval van mijn tekst, en vind je het ook leuk om je paard echt uit handen te geven en plezier te zien maken met een ander, of wil je het eigenlijk gewoon helemaal zelf doen, maar zoek je iemand die jou mentaal steun geeft tijdens dingen die jij met jouw paard wilt doen? Dan zou ik namelijk niet voor een bijrijder gaan, dat is voor geen van de partijen leuk.

Het verdelen van de tijd is nog het minst lastige vind ik.

Probeer maar eens iemand te vinden die jouw paard goed rijd....

Klinkt alsof jij beter baat hebt bij een pensionstalling en dan samen gaan rijden met een stalgenoot.

Een manege heeft toch een bepaalde sfeer en (imo) is ieder voor zich.
Terwijl op een pensionstalling vaker samen gereden wordt, er een fijne sfeer heerst, gezamelijk dingen ondernomen worden (buitenritten, bbq's, strandritten, clinics enz) en je houdt er vaak veel vriendschappen aan over.

Dat klinkt inderdaad wel wat ik zou willen, maar omdat ik 3 kids heb, ben ik vooral op stal onder schooltijden en dat zijn jou juist de tijden dat de meeste mensen werken of op school zitten. Op de manege zijn er dan iig bij ons, nog groepslessen en rijd ik met de manege lessen mee.. het is heel lastig om een plek te vinden, lijkt mij zkeer een kleinschalige pensionstalling waar overdag mensen zijn om mee op te trekken, zkeer rondom Westland/Rotterdam/delft.

Jaaa… nou dat zkeer ja

Wat leuk! Een eigen paard! Ik herken je gevoel wel een beetje….dat je graag eens zou willen sparren met iemand over jouw paard. Bij mij liep het een beetje anders; ik ben ooit als kind begonnen op een manege en werd als puber bijrijder. Ik heb toen ook bijrijdpaarden gehad op de manege waar ik als kind lessen volgde. Als bijrijder bouwde ik een netwerk op en toen ik mijn eigen paard kocht heb ik hem op dezelfde stal gezet als waar mijn laatste bijrijdpaard stond dus ik kende al veel mensen. Ik ging ook lessen met mijn paard bij de instructrice waar ik met m’n bijrijdpaard leste zodat ik daar ook steun van had. Heb je veel contact met je stalgenoten? Ga je bijvoorbeeld wel eens samen op buitenrit met iemand? Ik vind het gezellig maar ook fijn dat ik dan ervaringen en advies met mijn ritgenoten kan uitwisselen. We helpen elkaar ook gewoon en hebben het gezellig. Ik heb nu sinds een tijdje 2 fijne bijrijders, de een komt als het kan en de tijd er is, dus soms 1x in de week soms weken niet. De ander komt op een vaste dag per week en helpt mij ook uit de brand als ik een keer niet kan, dat is toch wel enorm fijn, ze hebben beide een eigen paard gehad dus weten wat voor verantwoordelijkheid het is
Er zijn trouwens best verzorgers te vinden die niet perse willen rijden, daar lopen er bij ons op stal best wat van rond, dus dat is zeker mogelijk….

Als ik het zo lees zou ik eerder denken aan iemand die jou grondwerkles etc. kan geven, iemand die mee op pad gaat om de dingen aan te leren buiten het rijden om.

En anders iemand zoeken op de manege om samen op pad te gaan, dus jij met je paard + de andere met zijn/haar paard. Dat vind ik net zo leuk aan maneges, altijd genoeg mensen om urenlang over je paard te praten

Ik heb die ervaring juist andersom. Ik heb op verschillende pensionstallen gestaan, kleinschalig, en bij geen een gebeurde de dingen die jij opnoemt. Mensen wilde het liefst gewoon alleen hun ding doen.

De manege waren altijd wel mensen en kinderen die graag hielpen. Er ontstond ook een vaste groep en er was altijd leven in de brouwerij.

Ik heb nooit bijrijders. Ze willen allemaal rijden en zeggen dat ze je paard 'trainen' en intussen ben je meer tijd kwijt met je paard corrigeren, dan dat je wat aan een bijrijder hebt.

Nee danku

Als hij zo gevoelig is, gaat hij er dan op vooruit met een bijrijder of niet?

Ja daar ben ik een beetje huiverig voor. Ik volg zelf 3 a 4 keer per week les waarvan veel privéles en ik kat hem elke week trainen door een instructeur. Ik investeer dus enorm veel in mezelf en in hem. Net 2 weken op vakantie geweest en is hij bv 10 keer doorgereden en getraind. Het kost me enorm veel geld, maar hij is al zoveel opgeknapt dan toen ik hem kocht. Zijn balans is stukken beter en beter aan de hulpen. Zo gaan we steeds verfijnder rijden samen. Ik ben inderdaad bang dat een bijrijder dat dan weer teniet doet. Zeker omdat ik eigenlijk geen bijrijder nodig heb qua rijden, dat doe ik al genoeg, maar snap ook dat iemand ook wilt rijden. Dacht zelf aan bv buiten ritjes of springen, iets wat ik zelf niet doe en voor hem gewoon leuk is… stomme is dat ik misschien inderdaad vooral op zoek ben naar een maatje die dezelfde tijden heeft als ik en met wie ik kan optrekken, samen kan rijden en kan sparren. Ik denk dat ik door de antwoorden van jullie wel wat verder kom nu

Qua of de bijrijder om jou paardje geeft, dat hangt van factoren af.
Je zou kunnen beginnen met een verzorger zoeken. Iemand die een band wil opbouwen en die als het goed gaat mag rijden.
Ik zou zelf geen paardje willen bijrijder bij iemand die mij als bijrijder/verzorger niet vertrouwd. Als bijrijder wil ik er ook plezier in hebben. Ik ben samen met nog een bijrijder en de eigenaar rijd zelf niet ik rij/verzorg 2 tot 4 x in de week en de ander ook de en keer heeft zij wat meer dagen de andere keer ik, net hoe het uitkomt. En we hebben eigenlijk volledig de vrije hand. Maar vanuit mijn eigen standpunt "rijden moet niet" maar als het niet mag "tenzij het paard een blessure heeft want dan kan het niet" maar als het niet mag dan houd het op. Dan ga ik niet mijn stinkende best voor iemand doen . Ik doe o.a grondwerken, longeren, buitenritten ook doe ik spieroefeningen en maak veel filmpjes paardje is uit zijn schulp gekropen en heb tot nu toe wat kunnen betekenen . Het is een privé stal en doe het zelf dus alle taken die erbij horen en ik betaal ervoor. En daar hoort bij mij verantwoordelijkheid bij en bij de eigenaar vertrouwen, anders werkt het niet

Zo iets werkt alleen met werderzeids respect en vertrouwen

Ik heb een hele fijne bijrijder die mijn paard eerder beter maakt dan slechter, het kan dus wel. Ik ben wel kritisch op wie komt rijden, maar tot nu toe heb ik iemand gevraagd die ik al kende van stal. Veel risico was er niet want ik wist hoe ze reden en ik kon ook makkelijk navraag doen.

Ik sta op een fijne pensionstal met andere mensen waarmee ik alles doe wat ts mist. Alleen delen we geen paard, want we hebben allemaal een eigen paard. Maar we lopen regelmatig tegen dezelfde problemen aan.

Dus dat kan ook een oplossing zijn, een andere stal. Al zou je op de meeste stallen zelf op zoek moeten gaan naar instructie, maar dat biedt ook weer voordelen, je kan zelf kiezen wie je les geeft en op een manege is dat vaak niet mogelijk.

Ik vind het gewoon fijn om ook een een paar dagen ‘s avonds vrij te hebben of op zaterdag gewoon een dagje te kunnen shoppen zonder ook nog naar het paard te hoeven naast mijn fulltime baan.

Ts, rij je ook zonder begeleiding? Dat mis ik een beetje in je verhaal, ik les ook veel, maar vind het ook fijn om zelf te puzzelen en dingen uit te vinden zonder dat er iemand in het midden staat.
Maar je kan bijv ook afspreken dat de bijrijder ook gaat lessen. Persoonlijk heb ik bijvoorbeeld liever dat ze geld in les stoppen dan het als bijdrage aan mij geven.

Ik ben er ook een voorstander van! Zolang je op 1 lijn zit en genoeg met elkaar blijft bespreken moet dit goed komen in mijn ogen

Een andere invalshoek, maar waar ergens woon je? Misschien leest er wel iemand dit topic die denkt nou ik wil heus wel eens met jou meekijken en misschien kan jij eens met diegene mee om van elkaar te leren. En kun je met elkaar appen om te sparren over dingen waar je over twijfelt.

En over het tijdens werktijd rijden, op iedere pensionstal zijn er ook wel mensen die overdag komen en dat hoeft misschien maar 1x per week te zijn. Heus niet iedere dag. Misschien werkt diegene niet fulltime, is gepensioneerd, werkt diensten of helemaal niet.

Ik verplaats dit topic naar Paardenpraat.

Dat kan heel erg meevallen. Ik ben afgekeurd en dus overdag op stal en zo lopen er bij ons genoeg "huisvrouwen", gepensioneerden, mensen met onregelmatige diensten etc rond. Ik gok dat bij ons minimaal 25% van de mensen overdag op stal is.

Ik werk parttime en deels vanuit huis savonds en ben daardoor ook overdag op stal.

Als puber reed ik regelmatig paarden bij als mensen weinig tijd hadden, ik had geen vaste dagen maar werd gewoon gevraagd of ik op die en die dag hun paard wilde pakken. Als je geen meebetalende bijrijder zoekt zal er vast wel iemand op de manege te vinden zijn die blij is als ze een appje van je krijgt dat ze die dag je paard mag pakken. En als je zelf altijd overdag rijdt kan ie 's avonds best ook nog wel lopen natuurlijk.

Ik ben van altijd bijrijder naar eigenaar van mijn bijrijdpaard gegaan. Tot dat moment heb ik altijd positieve reacties gehoord dat het paard er juist op vooruit ging. Het kan dus inderdaad echt wel.

Voor mijn paard heb ik een meisje van 18 die super lief met hem is. Afgesproken dat ze eerst vooral lekker vanaf de grond ging werken en dat gaat super goed. Maar ze heeft nog geen intentie om te gaan rijden zegt ze, ze mag van mij een lesje plannen om erop te gaan voor de eerste keer maar dat is niet nodig. Deze meid is dus ook goud waard.
Aan de andere kant ze hoeft alleen maar mijn paard te verzorgen, niks aan klusjes te doen (misschien een keer een stukje vegen of voer klaarzetten voor de avond) en betaalt er niks voor.

Als ik je OP lees, zoek jij eerder gezelschap, niet perse een bijrijder.

Ik weet niet of je dat gezelschap in een bijrijder gaat vinden - die willen vaak alleen aan de slag met jouw paard, en niet echt doen wat jij beschrijft - samen spannende dingen oppakken ed. Ik lees eerder dat jij iemand zoekt die jou helpt, daar heeft een bijrijder niet zoveel aan.

Ik zou, zoals al gezegd, eerder op zoek gaan naar iemand die jou les wilt geven in de dingen die jij spannend vind. Of hoor eens rond op de manege, je bent vast niet de enige eigenaar daar; of er misschien iemand die of die dag ook aanwezig is en samen wilt gaan rijden oid.

grappig om te lezen, zo ben ik mijn eerste bijrijder kwijt geraakt, zij vond mijn paard superleuk maar wilde zelf ook (weer) een eigen paard, ze heeft toen de nakomeling van mijn paard gekocht die te koop kwam te staan bij de fokker. Zo heeft ze toch nog een stukje van mijn paard.

Dit idee had ik ook na het lezen van jouw tekst.

In mijn geval kwam ik met de paarden aan huis te wonen in een omgeving waar ik eigenlijk vrij weinig paardenmensen kende. Ik ben toen lid geworden van de recreatie vereniging in de streek. Zij organiseren uitgepijlde ritten, een jaarlijkse bbq, regelmatig info-avonden over verschillende onderwerpen en hebben ook een facebookpagina waar regelmatig oproepjes voor gezelschap worden geplaatst. Door regelmatig naar hun activiteiten te gaan ondertussen al veel nieuwe mensen leren kennen waarmee ik regelmatig iets samen doe.

Wat jij zoekt is best mogelijk hoor. Ik rij nu al een aantal jaar een heel leuk paardje bij. Wel 2 ‘vaste dagen’, maar ik spring ook in wanneer de eigenaar niet kan of op vakantie is. Ik kan eigenlijk altijd wel. Verder doen we ook samen dingen met de paarden. Soms om even af te stemmen dat we nog steeds op 1 lijn zitten en soms om samen op te trekken om wat nieuws te leren.
Inmiddels heb ik zelf weer een jong paard gekocht dat voorlopig nog in de opfok staat. Hopelijk kan ik over een paar jaar op dezelfde stal terecht, want dan blijf ik in het mooiste geval ‘bijrijden’. Alleen wordt de eigenaar dan tegelijk een beetje ‘bijrijder’ van mijn paard. Zo kunnen we elkaar wat vrije tijd gunnen en elkaars vakanties opvangen.