Dit is al iets wat mij al een hele tijd door het hoofd spookt. Heeft mijn paard wel plezier in het werk?

Paard is zijn hele leven al flegmatiek geweest. Dit is ook een van de redenen van de verkoop aan mij. Ik, een gewone recreatie ruiter, houdt van afwisseling en overal voor in.

Het paard heeft in het verleden hard moeten werken als jong paard (dekhengst). Inmiddels is hij al 4 jaar in mijn bezit. Hij is nooit snel geweest, ook als hengst niet. Hij is wel erg nuchter, wanneer hij iets spannend vindt zal hij gaan stilstaan in plaats van rennen. In alle disciplines is hij nooit mega snel geweest. Bij het springen en het buiten rijden (als hij achter een ander aan mag) is hij wel actiever en beter aan mijn been, maar de overige disciplines, zoals grondwerk, voor de wagen, maar vooral het dressuur is hij heel erg flegmatiek. Een half uur dressuurles houd ik amper vol, omdat ik zo hard moet werken om hem in beweging te houden.

Als eerste ga je denken aan medische mankementen. Dit heeft hij, artrose in het SI gewricht, maar niet ernstig. Op het moment dat hij niet doorloopt gaat hij struikelen. Hij is ingespoten, tandarts komt elk half jaar, Chiro om de drie maanden en m’n zadel wordt elk half jaar nagekeken. Andere mankementen zijn uitgesloten.

Ik heb van alles geprobeerd, veel afwisseling bieden, vakantie geven of juist meer met hem werken, verschillende instructeurs, een ander met hem laten werken, met obstakels en balken werken, consequent zijn of hem een keer goed aangepakt of hem juist meer ruimte geven om initiatief te tonen, veel buiten rijden, werken met een clicker, rust momenten in de training bouwen, echt van alles. Maar hij blijft traag en blijft niet reageren op druk. Ik merk dat ik het plezier in het paard kwijt ben, zowel op de grond als in het zadel. Elke vraag die je stelt aan hem is het antwoord nee of je moet het zes keer vragen. Zou mijn paard dan echt het werk niet leuk vinden?

Ik heb dit met een paard gehad en man wat was dat achteraf gezien een strijd. Paard was gezond, geen gek verleden maar wilde gewoon alleen buitenritjes. Hij is verkocht aan een bosruiter en heeft het daar heel erg fijn gehad.

En ik genoot van een paard met meer werklust.

Ik verplaats dit topic naar Paardenpraat.

Volgens mij zit je met een left brain introvert paard .. (volgens parelli)

Left Brain Introvert
Het rustige, eigenwijze paard. LBI-paarden zijn kalm en betrouwbaar. Ze zijn heel handig in jou het werk laten doen en zelf zo veel mogelijk stil te staan. Het is vaak alsof ze willen zeggen “Waarom zou ik bewegen? What’s in it for me?“. Ze worden daarom ook snel gezien als dwars en koppig, of door het introverte als lui of ongemotiveerd. Hoe meer de druk wordt opgevoerd, hoe meer ze met de hakken in het zand zullen gaan (letterlijk), of geneigd zijn een bokje te geven. Deze paarden zijn vaak erg gefocust op voer. Ze zijn heus te motiveren, maar je moet van goede huize komen om ze te overtuigen. Lukt dat, dat heb je een betrouwbaar, stabiel en tevreden paard aan de LBI’er.

Yes dit is hij zeker op een aantal dingen na. Hij is ons ook echt extra vert (LBE.). Hij is ook niet gefocust op vier, totaal niet zelfs.

Leuke theorie maar heb je al eens geprobeerd wat er gebeurt als je er meer voer in stopt? Energie dus.

Aan de ene kant ben ik hier geen voorstander van, simpelweg omdat de meeste paarden veel te hard (energiek) gevoerd worden, maar soms krijgt een paard gewoon te weinig te eten (onvoldoende energie/brandstof).

Het gaat er dus niet om hoeveel je erin stopt maar wat je erin stopt.

Als je echt gloed clickert en beloont voor zijn best doen en de kleinste vorm van verbetering, nadat je al makkelijke dingen hebt aangeleerd, zodat hij weet wat er in zit voor hem met beloning die voor hem een "hoge" waarde heeft, vraag ik me toch af of er niks is. Ik krijg de meest ingekeerde, afgesloten, flegmatieke paarden enthousiast met een beetje goede timing en een paar basis "kunstjes"
Natuurlijk is niet elk paard hetzelfde maar geen verbetering krijgen is ook niet normaal

Bij zulke paarden denk ik ook vaak. Op elk potje past een dekseltje.
De ene wil een vliegende volbloed de ander lekker met een lang teugeltje door het bos.
En als de match er niet is moet het paard dan perse veranderen?
Mij als ondertussen pure recreant lijkt hij mij geweldig.

Mijn pony wilde twee maanden nadat ik haar had gekocht niet eens meer stil staan met opstappen, ze bokte en als ik er op zat, bleef ze staken of met haar oren in haar nek op slakken tempo de bak door.
Ik heb het rijden even gelaten en ben helemaal opnieuw begonnen met laten wennen aan zadel en opstappen.
Ondertussen haar kennis laten maken met de clicker en begonnen met academisch grondwerk. Dat kende ze nog niet (had er dus ook geen negatieve ervaringen mee) en vond ze wél heel leuk om te doen.

Later ook in de bak gebruik gemaakt van clicker. Eerst inderdaad beloond voor simpelweg doorstappen in een lekker tempo, en dat steeds meer uitgebreid.
Nu een jaar later loopt ze meestal vlot door en hoef ik haar eigenlijk amper meer met clicker en voer te belonen.
Bij mij heeft het dus ook geholpen.
Als ze een slechte dag heeft begin je er alsnog weinig mee, maar met een hoop afwisseling (grondwerk, mennen, buitenrit, dressuur, wandelen) loopt ze nu wel met oortjes naar voren in de bak

Mogelijk zit de artrose ook op andere niet ontdekte plaatsen en is hij gewoon wat stijf daar door.In dat geval is langzame beweging en veel recht uit fijner voor het paard als dressuren .Je kan rustige buiten ritten maken en hem hier en daar wat laten snacken van een boom of een sappig stukje gras.Of lekkere graas wandelingen maken.Het is een kwestie van anders denken .En een kalme rit is net zo fijn

Er zijn wel periodes geweest met verbetering, maar nu weer een hele tijd niet. Mijn paard is door de molen van de dierenarts geweest, echo’s/onderzoeken geweest. Enige wat naar voren is gekomen is de artrose in het SI.

Chablis is niet gefocust op voer. Hij laat voer staan voor een poetsbeurt.

ik denk dat als je geen klik met je paard hebt het misschien verkopen moet aan iemand die wel graag een rustig paard wil?
zo heb ii er vroeger een verkocht die echt te druk,te slim en te groot voor mij was.
bij een ander was die meer op zijn plek.

We doen wel wandelen en grazen. Dat vindt hij prima. Tijdens het rijden niet, Ivm bit. Buiten is hij een stuk actiever, hij vindt een heuvel op galopperen heel leuk.

Ik ben ook een recreatie ruiter en waardeer z’n nuchterheid enorm. Als elk antwoord nee is wanneer je iets van beweging vraagt wordt het echt wel vermoeiend, behalve in het bos.

Die eerste extreme dingen laat mijn paard niet zien. Ook niet met opzadelen of opstappen. Het is puur geen of weinig reactie geven als je druk geeft. Voor voer is mijn paard niet te motiveren, al eerder geprobeerd. Hij wilde t zelfs na een tijdje niet meer aannemen. Ik probeer veel af te wisselen, ene dag grondwerk, andere dag naar het bos, dan balkjes, dan wat met pionnen en soms ook alleen poetsen.

Waarom niet grazen of snacken met bit? Op buitenrit laat ik dat gewoon wel altijd toe. Ook geen enkel probleem.

Aan de andere kant als ik het zo lees is het misschien gewoon niet het type paard dat bij jou past. Niet leuk om te horen, maar als het na zo'n lange tijd nog steeds zo is en je voor jouw idee alles geprobeerd hebt.

Maar is hij niet gemotiveerd door voer of probeer je het met voer Day hij niet geweldig vindt? Mijne is gericht op voer, maar heeft liever een poetsbeurt als haar normale voer. Maar heb ik wat anders dan kiest ze dat weer boven het poetsen. Maar als hij zo gek op poetsen js, heb je flink krabben al als beloning geprobeerd? En echt de kleinste reactie uitgebreid belonen? Dus bij wijze van spreken als het verplaatsen van gewicht ipv een stap? En hoe lang heb je zulke dingen volgehouden?

Sommige paarden zijn gewoon zo, ik ken(de) er ook 3 die dit gewoon van nature hadden.(vrij extreem) Allemaal net iets voorwaartser in het bos maar voor de rest...ook ander soortig werk werden ze niet enthousiast van. Het enige wat je imo kunt doen is kijken of er toch iets is wat mentaal prikkelt en ze leuk vinden. Een van bovenstaande paarden werd ineens verassend enthousiast bij een slalom bijvoorbeeld.

Voor de rest is het denk ik of accepteren dat het dier zo is, of kijken naar een ander paard en deze naar een ander huisje laten gaan.

Omdat mijn trust bit vrij dik is. Ik vind dat niet handig.

Hij is gek op wortels, overig voer doet m weinig. Kleinste reactie belonen deed ik eerder inderdaad, nu denk ik niet meer. Eerder was ik ook sneller tevreden, had meer geduld en rust ervoor. Met t trailerladen ben ik 3 jaar bezig geweest, dat gaat nu goed met weinig druk loopt hij erop. Poetsen vindt hij prachtig. De beste beloning tot nu toe was stoppen met werken. Of stoppen na een oefening.

En dat uitbreiden lukte niet? Dat stoppen na goede reactie? En daarna die goede 1e reactie belonen met flink krabben en de 2e goede reactie stoppen enzo?

Heel lastig hoor. Geduld verliezen (in de vorm van minder krijgen dan he) werkt ook niet, want dat heb je extreem nodig, maar je blijft wel een mens en je hebt al veel geduld gehad... Heel lastig.

Yes alle dressuur oefeningen doe ik nu met obstakels. Dit wordt wel beter. Maar ook aan t begin toch wel druk geven tot hij t door heeft. Laatst een WE oefening gedaan. Op een gegeven moment had hij t door, hij werd heet, omdat hij wist dat hij aan t einde mocht stoppen. Balken vindt hij wel erg leuk. Alleen aan het einde van zo n oefening stort hij weer in.

Ja hoor met grondwerk stopte ik vaak op t juiste moment. Met rijden misschien minder vaak? Ik probeer nu kort te rijden en bij juiste reactie stoppen. Ik denk dat t met rijden ook schort aan m’n timing. Grondwerk misschien momenteel ook (eerder niet), omdat ik geen geduld meer heb.

Sommige zijn inderdaad gewoon zo.
Ik heb een tuigertje gehad die echt ontzettend braaf en dapper was. Je kon er echt overal mee heen en dat vond ze ook echt leuk. Maar iets van concentratiewerk of alles waarbij je mogenlijk moest gaan zweten kon haar gestolen worden. Die was echt van het type: alles wat vandaag niet lukt, komt morgen wel.
Die heb ik verkocht aan iemand zonder rijbak.

Mijn huidige paard heeft er ook een beetje wat van. Die kun je op zich wel motiveren, maar vanuit zichzelf komt het niet. Soms is het een nadeel, maar als ik dan weer zonder problemen langs 3 kettingzagen kan rijden ben ik er ook gewoon weer blij mee. Ik moet er geen wedstrijden mee willen gaan rijden of zo, dan raak ik alleen maar gefrustreerd.

Misschien vind hij WE wel leuk om te doen? zie daar veel paarden enthousiast van worden..het prikkelt wat meer dat ze zelf moeten nadenken volgens mij. Als ze heet worden dan zit je op de goede weg!
Ik denk ook met jouw paard dat korte stukjes genoeg zijn, niet te lang achter elkaar iets vragen..zo houdt je het ook leuker voor jezelf.

Is dit dan niet het antwoord op je vraag of je paard plezier in het werk heeft? Misschien dus niet met grondwerk, balkje en in de bak, maar wel in het bos. Misschien kunnen jullie dat samen gaan doen?

Zou ik toch wel willen weten wat je er aan voer (energie) in stopt.

Je kunt mijn post negeren, maar ik lees toch steeds meer dingen die mij doen denken: heeft ie de energie wel?

Let wel; ik zeg niet dat het zo is, hè; ik vraag het me af. Ik heb dit vaker gezien, al komt het inderdaad niet veel voor.