Geplaatst Zoveel tranen om jou meisje.
Mijn lieve meid, die ik na vanavond los heb moeten laten omdat je beter verdiend. Ik heb je moeten verkopen omdat ik chronische enkelklachten heb. Ik die anders altijd riep dat je nooit weg ging. Dat was toen in betere tijden.
Mijn klachten werden erger.. En jij stond maar wat in je land. Longeren wat je niks aan vond..
Nu ga je voor de kar meisje, je grootste hobby.
Ik zal je nooit, maar dan ook nooit vergeten! Heb duizenden foto's van je, herrineringen van vroeger..
Nooit meer je lieve snuitje zoenen..
Nooit meer je zachte vachtje aaien..
Nooit meer in je trouwe ogen kijken..
Nooit meer mijn vingers door je manen strelen..
Nooit meer de warmte van je lijfje als ik zonder zadel reed..
Nooit meer met mij mee galloperen als ik eens gek deed in de bak..
Ik hou van je en kom je snel eens opzoeken!
'We staan niet altijd stil..
Bij het woord ''samen'',
Maar het is een groot gemis,
Als ''samen'' uit je leven is.'
Het is beter zo.. Ik weet het. Maar wat doet het pijn!
Goed hoor 
Je geeft ze alles wat ze nodig hebben, en juist duidelijk wordt dat je niet meer alles kunt geven moet je durven loslaten!!!! (mijn tijd gaat ook nog komen 
