Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
sallandval schreef:Nou als ik dit topic lees vind ik de eigenaren nou ook niet erg tevreden over komen.
Ik heb inmiddels genoeg eigen paarden maar ik ben blij dat ik verschillende adressen heb gereden waar ik het één en ander geleerd heb en waar ik meerdere paarden heb kunnen rijden. Gelukkig heb ik nooit hoeven betalen en dat zou ik ook nooit doen, hoewel ik uiteraard heus wel eens dingen gekocht of aangevuld heb (genoeg zelfs).
Als ik dan al geld zou gaan uitgeven aan het uitbreiden van mijn ervaring (en ik geen eigen had) zou ik eerder gaan lessen bij iemand die eigen paarden inzet, dan zou ik er tenminste nog iets van leren!
Zelf zou ik pas gaan denken aan een bijrijder of verzorger als ik die nodig had... en als ik iemand nodig heb ga ik er zeker geen geld voor vragen.
Mindim schreef:Tja, de een is de ander niet he.
Ik heb goede redenen om niet tevreden te zijn over de bijrijders die ik heb gehad.
Volgens mij gaan veel bijrijders er wel van uit dat ze ooit een eigen paard zullen bezitten. Les is dan een investering in hun toekomst, in hun capaciteiten. Dat wat je al kunt toepassen op andermans paard is dat niet.Citaat:Lessen bij iemand die eigen paarden inzet, harstikke goed, alleen waar breng je het geleerde dan in de praktijk als je verder geen paard hebt om op te rijden, behalve je lesuurtje?
Citaat:Op mij doet het overkomen dat je als eigenaar in je handen mag knijpen voor de formidabele diensten die een bijrijder je bewijst en ze doen het nog gratis ook. Mogen we even blij zijn. Net alsof je de boodschappen voor niets mee mag nemen uit de winkel. Wat een bereidwilligheid voor iemand die er zelf helemaal wel niets uit zal halen en het enkel uit goedentierenheid doet en totaal niet zelfzuchtig haar ervaring aan je beschikbaar stelt. Nou zo werkt het niet.
Citaat:De meeste bijrijders die reageren op een oproep hebben bar weinig ervaring en komen naar believen en stellen eisen.
Echt he, als ik een fijne bijrijder kon vinden en een beetje een betrouwbaar iemand op wie je kan rekenen, hoef je bij mij helemaal niets te betalen, wil ik zelfs nog wel een les kado doen om de combinatie te doen leren. Maar jee, ik begin de moed te verliezen dat ik een bijrijder vind, die dat waard is. Een zegen zijn ze echt allemaal niet en zekers al niet altijd een aanwinst om je paard aan mee te geven.
sallandval schreef:Volgens mij gaan veel bijrijders er wel van uit dat ze ooit een eigen paard zullen bezitten. Les is dan een investering in hun toekomst, in hun capaciteiten. Dat wat je al kunt toepassen op andermans paard is dat niet.
Citaat:Voor mij wel Als ik te weinig tijd voor mijn paarden had zou ik zelf dus blij zijn als er een bijrijder tijd vrij zou maken voor mijn paard. Verder heb ik ook als bijrijder altijd mensen gehad die blij waren dat ik mijn tijd, energie en benzine besteedde aan hun paarden. Ik heb nog maar één keer meegemaakt dat iemand het zag als een soort dienst die ze mij bewees; daar was ik dan ook al heel snel weg. Voor haar paard immers tien andere die ook leuk zijn. En dan hoefde ik daar nog niet te betalen; het ging voor mij om de manier van omgang. De omgang alsof je met een soort stalknecht te maken hebt die bij de gratie van de eigenaar als 'betaling' wel een paar keer op dat formidabele, dure paard mag rijden.
Citaat:Mij lijkt dus dat je juist door betaling te vragen de manegerijders krijgt die goedkoper uit willen zijn. Die kan ik het niet kwalijk nemen dat ze bij wijze van spreke aannemen dat het paard gezadeld en wel klaar voor ze staat. Ik geloof bovendien dat je vaak krijgt wat je verwacht; als je mensen verantwoordelijkheid en vertrouwen geeft zijn ze ook geneigd om daar goed mee om te gaan en te groeien.
sallandval schreef:Volgens mij gaan veel bijrijders er wel van uit dat ze ooit een eigen paard zullen bezitten. Les is dan een investering in hun toekomst, in hun capaciteiten. Dat wat je al kunt toepassen op andermans paard is dat niet.
Citaat:Jij gaat er gelijk vanuit dat eigenaren hun bijrijders zien als veredelde stalknecht en dat bijrijders worden gevraagd voor dure formidabele paarden.
Citaat:Jij schetst wel een heel eenzijdig beeld, namelijk het beeld dat eigenaren dankbaar moeten zijn voor een bijrijder en bijrijders zichzelf op de borst mogen slaan dat ze een ander zo terwille zijn.De bijrijder in jouw voorbeeld besteed: tijd, benzine, energie aan de paarden, je kunt maken wat je wilt schijnbaar want als je het niet bevalt zijn er nog tien paarden waar je uit kunt kiezen, dus eigenlijk heeft de eigenaar jou maar terwille te zijn, anders ben je weg. Maar het is toch ook jou hobby, jij meld je dan toch zelf vrijwillig aan? Als dat jouw houding hier op stal zou zijn, dan kon je hier heel snel het erf afwezen.
Ik vind dat een scheve verhouding. Want het is niet reeel. Het werkt namelijk 2 kanten uit, vele bijrijders met een normaal niveau en niet de bestedingsruimte om een eigen paard te houden, kunnen zo wel meerdere malen per week op een semi eigen paard rijden.
Tot zo ver begrijp ik het . Maar tegenwoordig komt daarna soms dit stuk:Citaat:Er waren eens twee vrouwen; de één heeft genoeg geld voor een eigen paard, de ander zou dolgraag een eigen paard hebben maar heeft het geld niet. Die twee vrouwen helpen elkaar uit de brand, de 'arme' investeert tijd en aandacht in het paard van de 'rijke' waardoor de 'rijke' meer tijd over houdt voor hobbies, haar kinderen of om nog meer geld te verdienen.
als ik die aanvulling hoor krijg ik een groot vraagteken op mijn voorhoofdCitaat:aangezien de 'rijke' vrouw zo veel geld heeft uitgegeven aan haar dure hobby vind ze het vanzelfsprekend dat de 'arme' vrouw aan haar hobby meebetaalt. De 'arme' vrouw weet niet zo goed als de 'rijke' vrouw hoe ze met geld om moet gaan dus investeert ze naast de tijd, energie en aandacht ook geld in het paard van de 'rijke' vrouw. Toen kwam er een olifant met een lange snuit en die blies het verhaaltje uit..
Citaat:Een eigenaar hoeft zichzelf ook niet op de borst te kloppen, net als een bijrijder dat niet hoeft.
De eigenaar is vaak met een bijrijder geholpen en de bijrijder heeft vaak alleen de lusten en niet de lasten.
sallandval schreef:Tijd (in de bijrijd-tijd kan een beetje student ook werken), energie, geld aan lessen en benzine zijn toch geen lusten? De eigenaar betaalt meer, maar die heeft dan ook de eerste keuze in wat er allemaal gebeurt, wanneer het gebeurt, hoe het gebeurt en de luxe van een eigen paard. De bijrijder heeft ook lasten, alleen minder, daar krijgt hij ook minder voor terug.
Pentax schreef:Als het een onwijs goed gezond leerpaard is... waarom niet. Maar dan verwacht ik voor dat geld wel een paard waar écht heel fijn en goed mee te rijden is, waar iemand veel van kan leren en mogelijkheden mee heeft.
Is het andersom dan vind ik dat de verzorger zelfs een vergoeding mag krijgen.
snoopydogy schreef:Hoi hoi
Ik heb eeb jonge haflinger van 3 zijn we nu lichtjes mee bezig krijg hier wel hulp bij
Heb een tijd een verzorgster gehad mocht hem 1 keer in de week rijden alleen als ze les had
Ivm de groenhied van de pony ben er dus achter gekomen dat ze dit niet deed en heeft hem dus ook 2 keer kreupel in het land teriug gezet zonder mij dit te melden hoorden dit pas achter af dus voor mij geen bijrijster meer
Pentax schreef:Als het een onwijs goed gezond leerpaard is... waarom niet. Maar dan verwacht ik voor dat geld wel een paard waar écht heel fijn en goed mee te rijden is, waar iemand veel van kan leren en mogelijkheden mee heeft.
Is het andersom dan vind ik dat de verzorger zelfs een vergoeding mag krijgen.
Mindim schreef:Dus als je geen leerpaard in de aanbieding hebt, dan graag de bijrijder betalen? Waarom, alleen als ze het paard wat leren kan, anders nee hoor.
Als een paard volpension staat en je hoeft alleen maar te rijden, dus je hobby beoefenen, voor een bedrag per maand, dan moet men een vreselijk goed paard in de aanbieding hebben, anders wil men geld toe?
Mindim schreef:Maar Sallandval, als bijrijden zo'n opgave is, waarin je je tijd moet investeren, waarom doet men het dan? Waarom gaan mensen bijrijden, wat is hun motivatie.
Citaat:Iedereen die een hobby heeft, steekt daar tijd en energie in, dus dat je dat als last ziet, vind ik onzin, het is je hobby dus dat zou juist de lust moeten zijn. Dat je voor paardrijlessen betaald, dat is toch uitvoeren van je hobby? Niemand kan je dwingen les te nemen hoor, dan ga je toch door naar een van de tien anderen die er klaar staan?
Het verhaaltje over arm en rijk is toch wel erg generaliserend. Sorry, maar dat ga ik dus niet serieus nemen.