Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
Urion schreef:Ach maak je niet druk het zijn kinderen. De eerste dag dat mijn verzorgster kwam kijken stond die avond I love Rakker in d'r app naam. Alleen maar leuk. En dan zegt ze dat het haar pony is...ik fantaseerde dat als kind ook. Zo lang het kinderen zijn en zij overzien niet dat fantasie geen werkelijkheid is vind ik het prima. Geeft aan dat ik een leuke pony heb.
SaschaTiviox schreef:Ja, ik snap het wel. Op de manege hebben wij ook vaak verzorgsters van pensionpaarden. Die meiden zijn zo arrogant. Ze nemen zelf de beslissingen en zonder ook maar dingen aan de eigenaar te vragen knippen ze de manen of staart, wassen ze met een shampoo (zal je net zien dat zo'n paard dr allergische voor is) geven ze dinge die de eigenaar niet wil hebben en doen ze zomaar dingen ongevraagd.
Als ik zo'n verzorgster zou hebben, zou ik er dr uitzetten.
Maar ja, sommige mensen voeden hun kinderen niet op.... Dat is blijkbaar normaal!
KimD schreef:Ik kan er niet meer tegen, kinderen die zeggen dat een verzorgpony hun eigen pony is. Je gunt (vaak jonge) kinderen een pleziertje door ze de pony's te laten verzorgen of eens een keertje met ze naar buiten te gaan voor het koetsje of te paard.
Je geeft ze een vinger en nemen twee handen en twee voeten, ze nemen beslissingen, knippen manen en staarten, verweiden de pony's omdat er niet meer genoeg te eten is, gaan zomaar buitenrijden of de dieren beleren of weet ik veel wat. Opeens zijn mijn pony's hun eigen pony's en mogen ze die als eigen beschouwen, ik geloof mijn oren niet! Laatst ben ik op de basisschool moeten komen in een klas om een ruzie te sussen, want daar was een groepje van 5 à 6 meiden die ruzie hadden van wie de pony's in de wei waren. Die gestippelde was van Miep, die kleine van Suus en die andere kleine van Zus, echter werd er ruzie om gemaakt tot slaan toe welke pony van wie was. De lerares had mij gevraagd om even duidelijk te komen maken dat het mijn paarden waren.
Dit is voor mij de reden dat ze bij mij niet meer in de wei komen, waar zijn in godsnaam die opgevoede kinderen van 'mijn eigen generatie' gebleven? Wij vroegen alles netjes, namen vaak een ouder mee en als die niet kon was de eigenaar aanwezig. Nu zeggen ouders mee te gaan maar dumpen hun kinderen om ze 2/3 uur later op te halen. Kinderen kennen geen respect meer voor de dieren, voor spullen of voor mij, de eigenaar. Alles wat ik doe is niet goed en weten die snotneuzen beter. Het ergste vind ik nog dat ik ook een stel meiden van 15 heb gehad waarvan ik dacht dat die wel enig verantwoordelijkheidsgevoel en respect hadden precies hetzelfde waren.
Nu na het zoveelste topic over 'mijn pony's' die toch een eigenaar blijken te hebben ben ik wel eens benieuwd hoe andere eigenaren dit ervaren...
Gimme_Spurs schreef:Ik denk dat de leeftijd van de verzorgers ook een grote rol speelt. Maar ik ben het met jullie eens dat er meiden (en jongens) zijn die het begrip verzorgen wel erg ruim nemen. Ik ben geen paardeneigenaar, maar ik zou ook zeker geen verzorgertje nemen van jonger dan 16. Ook omdat ik de verantwoording gewoon erg groot vind. Dat ze alleen zeggen dat het hun paard/pony is, heb ik niet zoveel problemen mee. Waar het mij om gaat is dat ze beslissingen nemen zonder de eigenaar op de hoogte te stellen. Ik zie het bij mij op stal vaak genoeg gebeuren.
Ik ben zelf bijrijder van MIJN pony... (sorry kon het even niet laten ) en ik doe niks ongevraagd. Maar inmiddels is de band zo goed dat ik zelf besluit wat ik train en hoe. En of ik naar het bos ga of niet. Ik ga ook ongevraagd naar de DA als ik merk dat er iets mis is met Fuego. Maar ik vind dat dat moet kunnen. Ik ga niet wachten tot de eigenaar reageert als ik zie dat 'ie koliekerig is of slecht loopt. Maar anders voeren ofzo zou ik nooit doen. Verweiden wel, en dan laat ik de eigenaar even weten waar hij staat. Maar dit is ook onderdeel van de vertrouwensband die wij hebben opgebouwd in de jaren. Voorbeeldje: pony had stalbenen aan het einde van het weideseizoen, ik heb een zak kleefkruid besteld en de eigenaar was blij te horen dat ik het had gedaan, omdat dat ook op haar "to do" stond. Als je elkaar vertrouwd kan je die ruimte best nemen.
Daardoor ben ik het ook niet met Ymor eens dat het "vroeg of later altijd mis gaat" en wil ik ook weleens weten waarop die uitspraak gebaseerd is. Ik rijd Fuego nu al 4 jaar met veel plezier bij en het gaat fantastisch. We gaan goed vooruit en hebben lol. Ik werk net zoals ik zou doen bij een eigen paard. Wat dat betreft is er voor mij geen verschil tussen een eigen- of bijrijdpaard.
Ik vind het zelfs jammer dat er eigenaren zijn die bijrijders zien als mensen die goedkoop willen leasen en alleen de dingen doen die leuk zijn en wanneer het hun uitkomt. Deze eigenaren nodig ik van harte uit eens een dagje met ondergetekende bijrijder mee te lopen om ze het tegendeel te bewijzen
myk_en_shant schreef:Gimme_spurs jij kan misschien het schoolvoorbeeld zijn hoe een verzorgster /bijrijder zou moeten zijn.
Maar helaas heb ik en meerdere met mij ook de slechte / waardeloze variant van verzorgster / bijrijder meegemaakt.
Op een gegeven moment ga je onbewust / bewust conclusies trekken, die niet erg positief zijn.
myk_en_shant schreef:Gimme_spurs jij kan misschien het schoolvoorbeeld zijn hoe een verzorgster /bijrijder zou moeten zijn.
Maar helaas heb ik en meerdere met mij ook de slechte / waardeloze variant van verzorgster / bijrijder meegemaakt.
Op een gegeven moment ga je onbewust / bewust conclusies trekken, die niet erg positief zijn.
myk_en_shant schreef:Er reageert gewoonweg niemand op mijn advertentie.
Er zijn twee mensen geweest voor proefrijden, bij beide had ik goed gevoel over. Waren ook dol enthousiast en beide meldde zich via whatsapp / sms af met één of andere smoes.
Waarschijnlijk zagen ze het bedrag niet zitten.
En goh wat is 54 euro veel per maand, je mag twee keer per week rijden en krijgt ook nog twee keer per maand privéles van een uur ( hier betaal je die 54 euro voor).
Ik hoop dat zodra het weer beter wordt de vraag ook meer wordt naar een verzorgpaard.