Bokt.nl

Poekkie schreef:

Goh, niets meer vragen of laten weten is altijd heel erg fout in dat soort situaties. Als eigenaar zou die bijrijder bij mij ook niet meer terug hoeven te komen wanneer later de situatie terug gunstiger is. Laat het een wijze les zijn

Verder… een bos bloemen en het gewoon proberen uit te leggen kan idd helpen. Leg zeker geen fouten of verwachtingen bij haar, want dat gaat heel erg slecht opgevat worden. Veel succes.

Sheran schreef:

Ben nu even heel verdrietig, net gehoord dat ik moet stoppen met mijn bijrijdpaard... Fantastisch paard overigens, fijne eigenaresse... Paard had de laatste tijd een paar problemen waardoor rijden vaak niet kon en ik wilde niet in de weg zitten en pushen met dat soort lastige dingen. Dus ik ben misschien wat te afwachtend geweest in mijn communicatie omdat ik (blijkbaar onterecht) dacht dat ik alleen maar in de weg zou zitten en dat het aangegeven zou worden als verdere hulp ook maar enigszins welkom zou zijn. Want iedere keer stond ik gewoon klaar om te gaan, al was het maar voor poetsen of stappen. Helaas kwam het over alsof ik niet om het paard gaf, wat ik heel erg vind, want ik geef ontzettend veel om dat paard. Ik zou elke dag komen om te poetsen en te stappen als ik het idee zou hebben dat dat welkom was.

Maar goed, als het niet meer goed voelt moet je het als eigenaar uiteraard niet doen. Overigens echt niets, niets ten nadele van eigenaresse en paard, het is gewoon een hele stomme miscommunicatie en ben gekwetst en kwaad op mezelf dat ik dit niet heb kunnen voorkomen.

Nu is mijn vraag vooral, om iets dergelijks in de toekomst te voorkomen: wat verwachten jullie in de communicatie? Ik ben erg introvert en ben huiverig (ook door ervaringen uit het verleden) om bij een bijrijdpaard erg op de voorgrond te treden. De eigenaren van mijn vorige twee paarden vonden dat prettig: het was immers hun paard en ik stel me op ten dienste van hen. Heb nooit betaald, dus ik deed wat me werd gevraagd en wat de eigenaren graag wilden. Wilde me geen paard toe-eigenen waar ik geen recht op had, zeg maar.

Mijn eigen paard is ook lange tijd ziek geweest. Heb toen aan mijn verzorgster aangegeven dat het altijd fijn was als ze kwam, wat ze toen ook graag deed. Maar had ik het niet aangegeven, dan had ik het ook niet raar gevonden als ze zich op de achtergrond hield, want wie weet was ik wel erg druk met moeilijke dingen met mijn paard...

Meningen? Ik zit een beetje in de knoop.

Daphara schreef:

Ik vind sommige reacties hier wel hard, want ik denk inderdaad dat Sheran het allemaal niet verkeerd bedoeld heeft. Als een eigenaar alleen communiceert over wat een paard mankeert en geen afspraken maakt over wat nog wel kan, tja dan ligt het echt bij de eigenaar. Er zomaar vanuit gaan dat een bijrijder zich (zonder communicatie) aanpast aan jou en de beperkingen van het paard, tja dat gaat natuurlijk mis.

Sheran is nou ook niet bepaald een manege niveau bijrijder, zij kan wel echt helpen een paard beter te krijgen en daar zou menig eigenaar, waaronder ik (wanneer verhuis je ook alweer terug naar Deventer?) zich in de handen voor knijpen.

Goede communicatie moet van 2 kanten komen en als eigenaar mag je ook best wel je best doen als je een goede bijrijder hebt gevonden. En of de bijrijder nou betaald of niet, als eigenaar kun je ook je verwachtingen communiceren.

Sheran schreef:

@Gini: jij omschrijft mijn gevoel goed! Denk overdaad ook achteraf: oh dit had ik kunnen doen, of dit... Maar ik had niet het idee dat dat heel welkom was, ik zag het inderdaad als iets voor haar om de afspraken te bepalen.

Sheran schreef:

Poekkie schreef:

Goh, niets meer vragen of laten weten is altijd heel erg fout in dat soort situaties. Als eigenaar zou die bijrijder bij mij ook niet meer terug hoeven te komen wanneer later de situatie terug gunstiger is. Laat het een wijze les zijn

Verder… een bos bloemen en het gewoon proberen uit te leggen kan idd helpen. Leg zeker geen fouten of verwachtingen bij haar, want dat gaat heel erg slecht opgevat worden. Veel succes.

Dank je Poekkie, mag ik je even om uitleg vragen over iets? Ik neem nu overigens niet mijn situatie, maar iets vergelijkbaars, anders vind ik het een beetje ongemakkelijk en misschien persoonlijk naar de eigenaar, wat ik wil voorkomen.

Wat had je in jouw geval van de bijrijder verwacht? Hoe vaak informeren? Wat is de reden dat je ervan uitgaat dat de bijrijder niets wil doen of niet wil komen? Is het altijd de taak van de bijrijder om te informeren, of ook van de eigenaar om met updates te komen?

Allemaal echt serieuze vragen van mijn kant, omdat het dus niet 'natuurlijk' komt. In mijn hoofd ben je gewoon vanzelfsprekend beschikbaar voor het paard. Als ik dan niets meer zou horen van een eigenaar of updates krijg over de uitslag of wanneer het onderzoek komt, ga ik er snel vanuit dat de eigenaar lekker even zelf met hem bezig is of duidelijk geen behoefte aan mij heeft en wil ik de eigenaar die vrijheid geven, aangezien ik niet betaal. Uiteraard geef ik wel aan dat ze het maar moet laten weten als ik nog iets kan doen, maar dat moet duidelijk veel explicieter?

Wil er echt van leren, dit zit in de communicatie. Niet iedereen communiceert op dezelfde wijze en ik wil graag weten hoe ik het goed doe.

@Dreamboy, een beetje wat ik hierboven zei. Eigenaresse was zelf veel bezig met haar paard, ik kon me erg goed voorstellen dat ze gewoon even zelf bezig wilde gaan. Maar in elke situatie had ik het als eigenaar wel even aangegeven of gevraagd als ik me er erg aan stoorde.

Sure_lee schreef:

Wat vervelend voor je Sheran.
Ik denk dat dit een goed voorbeeld is van dat het nooit een goed idee is om iets in te vullen voor een ander.
Altijd vragen wat iemand prettig vindt of verwacht en niet uitgaan van iets wat je zelf hebt bedacht zonder te checken of dit klopt.

Gini schreef:

Sure_lee schreef:

Wat vervelend voor je Sheran.
Ik denk dat dit een goed voorbeeld is van dat het nooit een goed idee is om iets in te vullen voor een ander.
Altijd vragen wat iemand prettig vindt of verwacht en niet uitgaan van iets wat je zelf hebt bedacht zonder te checken of dit klopt.

Maar de paardeneigenaar is in dit geval toch juist de grootste gedachteninvuller? Die verbreekt zelfs een hele overeenkomst omdat ze denkt dat Sheran totaal ongeïnteresseerd is.

Dit is eigenlijk best wel een interessante kwestie, die net iets breder gaat dan dit hele voorval eigenlijk. Introversie wordt nog te vaak misbegrepen in een maatschappij waar extraversie de norm is. En als er iemand zich moet aanpassen of lessen moet leren voor de volgende keer dan wordt er eigenlijk standaard naar de introverte, afwachtende persoon gewezen. Ik vind dat echt heel interessant.

Gini schreef:

Sure_lee schreef:

Wat vervelend voor je Sheran.
Ik denk dat dit een goed voorbeeld is van dat het nooit een goed idee is om iets in te vullen voor een ander.
Altijd vragen wat iemand prettig vindt of verwacht en niet uitgaan van iets wat je zelf hebt bedacht zonder te checken of dit klopt.

Maar de paardeneigenaar is in dit geval toch juist de grootste gedachteninvuller? Die verbreekt zelfs een hele overeenkomst omdat ze denkt dat Sheran totaal ongeïnteresseerd is.

Dit is eigenlijk best wel een interessante kwestie, die net iets breder gaat dan dit hele voorval eigenlijk. Introversie wordt nog te vaak misbegrepen in een maatschappij waar extraversie de norm is. En als er iemand zich moet aanpassen of lessen moet leren voor de volgende keer dan wordt er eigenlijk standaard naar de introverte, afwachtende persoon gewezen. Ik vind dat echt heel interessant.