Hey, ik kom hier even raad vragen. Sinds een 3 maanden heb ik een verzorgster/bijrijdster voor mijn paardje. ze betaalt een bijdrage in de kosten en mag zo vaak komen als ze wil.

De bijrijdster zei dat ze al van kleins af aan dressuur deed en wedstrijden gedaan had. Nu had ze een paar jaar niets meer gedaan maar wilde wel terug met paardjes bezig zijn maar meer recreatief. Mijn paardje is recreatief gereden (wandelingen dus) dus dat kwam goed uit.

De eerste maand ben ik elke keer mee geweest met haar om haar alles te leren. Ik merkte wel dat ze veel simpele dingen niet wist zoals bv zadel opleggen en opstappen langs links of een paardenknoop leggen. Maar ik dacht dat dat misschien was omdat ze al een paar jaar uit het wereldje was in combinatie met misschien wat zenuwachtig zijn.

Intussen gaat ze alleen naar mijn paardje en ik moet zeggen dat ik aan mijn paardje niks echt negatief merk. Hij is nooit gespannen ofzo maar wat ik wel merk is dat hij meer met mijn voeten probeert te spelen. Toen ik de bijrijdster les gaf merkte ik wel dat ze niet kortdaat is (waarmee ik gewoon bedoel: niet met haar voeten laten spelen door mijn paardje) maar ik heb haar gezegd dat ze geen schrik moet hebben om streng te zijn want anders test mijn paardje wel eens hoe ver hij kan gaan. voorbeeldje: aan zijn slechte kant longeren doet hij niet graag. Na 2 of 3 passen draait hij zich dan om. Als ik laat merken dat dat geen zin heeft (gewoon volhouden) geeft hij dat na een paar keer wel op. Bij mijn bijrijdster lukt het longeren op zijn stijve kant niet (nooit, ze geeft het zelf ook op na 2 keer proberen). Soms krijgt ze hem ook niet van de wei terwijl ik daar nog nooit problemen mee heb gehad (en dan belt ze mij en kan ik komen opdraven). Dus ik merk wel als ik zelf een tijdje niks met hem heb gedaan en de bijrijdster wel dat hij mij telkens opnieuw uittest. Wat op zich geen ramp is, het kan erger.

Maar het ding is dat ik mij er eigenlijk niet zo goed bij voel. Ik blijf de indruk hebben dat ze er niks van snapt. Overlaatst had ze zijn halster verkeerd weer aangedaan, dat kan toch niet? Ze had de kaakriem vastgemaakt aan de neusriem...
Het zijn zo'n kleine dingetjes die ervoor zorgen dat ik er nog steeds weinig vertrouw in heb. Ik dacht dat het mettertijd wel beter zou gaan.
Het is wel echt een lief meisje en ze bedoelt het goed, maar op vlak van paarden is ze precies gewoon niet zo slim.
Eigenlijk zou ik willen zeggen dat ze niet meer moet komen maar ik weet niet goed hoe, juist omdat ze het allemaal wel echt goed bedoelt en ik zie ook wel dat ze mijn paardje echt graag heeft.
Maar ik ben ook bang dat dit ooit eens op één of andere manier fout gaat lopen. Ik heb ook de tijd niet om er elke keer bij te zijn... Wat zouden jullie doen?

Als je er geen goed gevoel bij hebt is het toch simpel? Het is jouw paard.

Hou het simpel.

Hoi bijrijder, we moeten even praten. Ik heb er geen vertrouwen in om jou alleen met mijn paard aan de gang te laten. Daarom wil ik bij deze de overeenkomst stoppen. Ik wens je veel succes verder.

Als uitleg kun je dan nog zeggen dat jij niet met een lekker gevoel thuiszit als zij met jouw paard bezig is en daT dit niet jouw bedoeling was.

Klinkt hard, maar ik zou er of korte metten mee maken en zeggen dat ze niet meer hoeft te komen. Imo heeft ze tegen je gelogen wat haar ervaring met paarden betreft, als ze niet eens een halster goed om kan doen. Geen ervaring is niet erg, maar wel als je daar om liegt.

Eerlijk ik denk dat je haar verleden te hoog hebt ingeschat en dat zij denkt had het meer is dan dat het is. De dressuur zal wel les op de manege zijn geweest en de wedstrijden onderlinge wedstrijdjes. Dat is niet erg maar niet wat jij verwacht.
Je zegt het niet erg te vinden dat je paard je uittest maar het is niet de bedoeling en kost jou extra werk.

Wat je nu kan doen is haar verplichten les te nemen om haar kennis bij de spijkeren, er altijd bij zijn of haar toch echt weg sturen.
Het is ook voor haar eigen veiligheid.

Je moet een bijrijdster hebben om het voor jou makkelijker te maken en je er fijn bij te voelen om jou paard bij iemand achter te laten. Dat heb je nu niet

Ik zou trouwens nooit komen omdat ze hem niet kan pakken, dan heeft ze toch echt dikke pech. Volgende keer beter

Kun je haar niet voorstellen dat ze les neemt in het rijden of grondwerk? Zo krijgt ze een betere band met je paard en leert ze beter op haar strepen te staan.

Heel simpel, als jij er geen vertrouwen in hebt dan moet je er gewoon mee stoppen, want nu is het inderdaad gewoon afwachten tot er iets fout gaat door onwetendheid wanneer jij er niet bij bent.

Plus ik zou het niet erg op de prijs stellen als iemand zou liegen over zijn of haar ervaring. Als ze gewoon direct had gezegd dat ze weinig tot geen ervaring had... (maar dan was ze waarschijnlijk bang dat je misschien nee had gezegd?)

Ik denk ook dat je haar overschat. Behandel haar zoals je een beginner zou doen, veel meer begeleiden en verplicht op les! Als je daar niet de mogelijkheid toe hebt zou ik haar vriendelijk afzeggen

Hoe oud is ze? Niet om beschuldigingen te brengen, maar kan ze haar verleden van "van jongs af aan dressuur" anders zien dan jij? Want dat is niet wat ik zou zeggen, ik zou eerder vertellen over de jaren ervaring die ik al heb met verzorgpony's/paarden want rijden is nog geen verzorgen.
Gewone manege lessen is eigenlijk ook dressuur, en voor de jonge kinderen kan het best dat ze dan al het tuigwerk voor ze doen en helpen met opstappen. Longeren doen ze meestal niet op een manege dus dan zou het ook best kunnen zijn dat ze dat gewoon niet kent.
En dan is een paar jaar ook relatief. Als ze nu stel 15 is en ze heeft vanaf haar 10e niet gereden is dat een behoorlijk verschil van iemand die 25 is en 5 jaar niet heeft gereden. Ik ben denk ik met 15 gestopt en met 18 weer gaan zoeken? Dat is ook een paar jaar, maar dan onthou je echt wel aan welke kant je moet opstappen...

Als je het niet vertrouwd en je kan geen beginner gebruiken zou ik het gewoon brengen als dat je toch zoekt naar iemand die wat meer ervaren is dan zij is.

Ik denk dat je blij mag zijn met een bijrijdster die lief is voor je paard, dat je niks aan spanning merkt bij je paard als jij er weer bent is heel erg fijn. De vraag is eigenlijk of je nog meer in begeleiding wilt investeren want dat heeft ze denk ik nog wel nodig.
Ze is waarschijnlijk voor het eerst bijrijder? Dan is het wel veel dat je moet leren, het is niet te vergelijken met een manege natuurlijk.

Ik zou haar zelf niet meteen afzeggen maar wel met haar in gesprek gaan en vragen hoe ze het vindt gaan en of ze zelf meer begeleiding wil of vragen heeft? En dan ook jouw bedenkingen bespreken.
Als je haar niet nog een poosje wilt of kunt begeleiden dan zou ik het wel opzeggen met als reden dat je haar niet ervaren genoeg vindt en bang bent voor ongelukken.

Een paard reageert heel vaak anders op een niet zo ervaren ruiter en dat is ook logisch, je paard kent jou goed en weet waar de grenzen liggen dat het bij een andere (lieve niet zo zekere, beginnende ) ruiter anders gaat kan ook haast niet anders, maar dat zal veranderen naarmate ze vordert en je paard beter leert kennen en dan ook meer durft op te treden.

Ben je al eens mee geweest om te kijken nu ze wat langer met hem werkt?

Heb zelf ook het probleem gehad, vreselijk lieve meid die graag kwam maar ze had de kunde gewoon niet. Uiteindelijk na een half jaar liep het nog niet lekker en heb ik haar gezegd dat het me beter leek als ze niet meer kwam, heel vervelend maar het was wel veel beter voor mij en mijn paard.

Ik verplaats dit topic naar Verzorgpaarden.

Het probleem voor mij zit er in het feit dat ze wel lief is voor hem en niet echt grote fouten maakt. Maar zoals ik al zei ben ik wat bang voor haar veiligheid.
Als ik merkte dat ze mijn paardje slecht behandeld zou het makkelijk zijn.
Ze is inderdaad voor de eerste keer bijrijder, de wedstrijden die ze deed waren van een vriend van hun familie die ook lessen gaf met die paarden had ik begrepen. Dus het was denk ik niet echt manege maar ook niet echt een eigen (verzorg)paardje .
Ze is 21 maar ik weet niet hoelang ze gestopt was. Ik ben zelf ook al enkele keren een paar jaar eruit geweest en heb het zelf altijd vlot weer opgepikt maar iedereen is anders dacht ik dan. Ze zei dat ze met paarden bezig was van toen ze een jaar of 7 was.

Ik zou haar wel af en toe kunnen begeleiden maar niet wekelijks.
Ik heb in mei voor mezelf lessen natural horsemanship gepland omdat ik daar wel de basis van ken maar me verder wil verdiepen daarin. Misschien kan ik haar dat aanleren als ik het zelf beter kan...

Maar als ik eerlijk ben met mezelf wil ik gewoon geen bijrijder meer, ik vind het eigenlijk niet zo tof dat iemand met mijn paardje bezig is zonder dat er toezicht is (hij staat niet op pension ofzo, gewoon op 1 van onze weides samen met enkele andere paarden). En ook omdat ik zoals ik eerder al aanhaalde ik er niet echt een goed gevoel of vertrouwen bij heb.
Ik ben echt slecht in confrontaties of slecht nieuws brengen en ik wil haar ook geen slecht gevoel geven dus ik weet echt niet hoe ik het moet aanpakken.
Om heel eerlijk te zijn heb ik op het punt gestaan om naar haar te sturen dat er voorlopig niet gereden mag worden op mijn paardje wegens medische reden en we dus best de overeenkomst stop zetten. Maar dat is gewoon een leugen en dat vind ik dan ook weer niet ok...

Hoe vind ze het zelf gaan?
Ik ben gewoon een gesprek begonnen met die vraag, ze gaf aan dat ze het nog steeds moeilijk vond en daarop inhakend ben ik verder gegaan en zijn we (een soort van) samen tot de conclusie gekomen dat het niet ging werken.
Ben ook vreselijk slecht in dat soort gesprekken maar ik wilde ook niet liegen

Eerlijk zijn, hoe lastig ook. Daar gaan jullie allebei het meest aan hebben. Het is helemaal geen schande om te moeten erkennen dat je graag een meer ervaren bijrijder wilt omdat je je zorgen maakt over de veilgheid van je bijrijder als zij alleen bij je paard(en) is.

Hoe lastig zulke gesprekken ook zijn, gewoon doen. Het zal voor haar even poedersuiker zijn, maar dan hoef jij je niet meer elke dag zorgen te maken over "wat als...".

En misschien kan je later wel weer een bijrijder nemen, maar dan moet je gewoon iemand hebben waarbij je op de 1ste dag al ziet dat die persoon weet waar hij of zij mee bezig is.

Je geeft aan dat je geen bijrijder meer wilt. Dan is het klip en klaar.
Ik heb in hetzelfde schuitje gezeten. Wilde ook geen bijrijdster meer. Hoe moeilijk ook, heb het haar gezegd. Wel benadrukt dat het niet aan haar lag, maar aan mij, omdat ik het net als jij te lastig vond om iemand anders met mijn paard en spullen om te laten gaan zonder dat ik er bij was. Dus, om haar geen rotgevoel te geven kun je zeggen dat het niet aan haar ligt, maar dat jij het toch te lastig vindt om de verzorging uit handen te geven. Om haar iets mee te geven zou je ook kunnen zeggen dat ze misschien op een manege poetscursus/omgang met paarden kan gaan doen. Komt zij ook beter beslagen ten ijs als ze een ander verzorgpaard krijgt.

Liegen omdat je de ballen niet hebt om eerlijk tegen haar te zijn?
Dat zou ik niet doen.
Gewoon eerlijk zeggen dat je het toch liever helemaal zelf doet, dat je het niet kunt hebben als anderen met jouw paard bezig zijn. Daar hoef je haar ook verder niet omlaag voor te halen.
Kort, duidelijk en eerlijk.

Mijn gedachte ook, waarom liegen...
Je "moet" gewoon eerlijk zijn, zeggen dat je je niet prettig voelt dat zij met je paard bezig is. En bij nader inzien alles weer zelf ga doen.

Heb je hier speciaal een nieuw anoniemer account voor aangemaakt?

Waarom bespreek je dit niet gewoon met je bijrijder. Niet elke vorm van communicatie hoeft meteen slecht of beledigend uit te pakken.

En als het niet klikt gewoon stoppen.
Soms is het leven zo.

Maar communiceer eens goed met elkaar!

Zoiets ja. Ze is jouw eerste verzorgster en je hebt er toch problemen mee. Overigens,het is een betalende verzorgster,dat is niet zo slecht!Maar als jij het niet meer fijn vind moet je er mee stoppen.

Ik snap dat je het moeilijk vindt dat er iemand met je paard bezig is. Ken het zelf ook, het liefst heb ik alles zelf onder controlez

Wat was je reden om een bijrijder te nemen? En als je er gewoon mee wil stoppen kan je dat ook op hierboven genoemde manier duidelijk maken!

Je kan toch prima zeggen dat je je niet prettig voelt bij het hebben van een verzorgster? Denk dat ze het prima begrijpt. Je paard is immers wel je kindje om het maar even zo te noemen.

Daar heb je toch niks aan.... Je neemt niet voor niks een bijrijdster.
In mijn ogen is dat iemand die jou wat werk uit handen neemt door het paard te verzorgen (en evt. te rijden) op een gelijkwaardig niveau als jij zelf.
Als jij dan moet opdraven om een paard uit de wei te vangen...

Niks mis mee om gewoon eerlijk te zijn. Dat je het gevoel hebt dat ze nog eea moet leren om zelfstandig met een paard bezig te zijn..
Ik denk dat ze dat best zal begrijpen.

Heb je wel eens overwogen om haar eventueel zelf de keuze te geven om op zoek te gaan naar een lesgever oid? Als het tussen jullie verder goed klikt en zij en het paard hebben ook een klik dan en je wilt haar graag aanhouden als bijrjder dan is dat misschien nog een optie.

Dat je haar zeg maar de optie geeft:
Of priveles gaan regelen die ze ook zelf gaat betalen (misschien kan er een lesgever op jouw lokatie komen? Leuk voor haar als ze samen met haar favoriete paard, de jouwe, ergens samen naartoe kan werken met lessen)
Of dat ze zich gaat inschrijven bij een manege en daar wekelijks op eigen kosten meerijdt om meer ervaring op te doen
Of vertrekken, want het huidige niveau is eigenlijk te laag om zelfstandig met een paard te kunnen werken.