Als je ziet welke lijdensweg sommige paarden moeten ondergaan nadat ze jaren trouwe dienst hebben gedaan...
Vandaag een foto van iemand gekregen, nieuw paard in de manège... iedereen is er gek van. Paardje is weggegeven omdat het niet meer in hun plaatje past (te oud)...
Paardje heeft nu nog een "mooie blik in de ogen", en ik weet dat we na de winter een heel ander paardje gaan zien...
Dat verdienen ze niet.
Vroeger moesten wij in de vereniging de "Wensbede van het paard" vanbuiten kennen... en eigenlijk zegt die tekst alles wat iedere paardenvriend moet weten en doen...
Citaat:Wensbede van het paard
Geef mij te eten, geef mij te drinken
en zorg steeds voor mij.
Is de dagtaak volbracht,
geef mij dan onderdak,
een schoon bed en ruime box.
Spreek veel tot mij, wees goed voor mij
en ik zal je met meer vreugde dienen
en van je houden.
Spaar mijn gevoelige mond,
gebruik geen zweep
als ik mijn best doe,
wees niet ruw als ik je niet begrijp,
maar geef mij de tijd
om je te leren begrijpen.
Als je tevreden over mij bent,
laat mij dan je tevredenheid delen.
Denk niet dat ik ongehoorzaam ben
als ik niet naar de hulpen luister;
misschien zit er iets niet in orde
met het tuig of misschien hindert mij
wat ik je immers niet vertellen kan.
Onderzoek mijn mond als ik niet eet,
misschien heb ik een zieke tand;
je weet wat een pijn dat kan doen.
Zet mij niet te kort vast,
en coupeer mijn staart niet.
Het is mijn enige wapen tegen vliegen
en andere insecten.
Let op, dat ik niet op de tocht of te warm sta,
want zonder je medewerking
kan ik mij gewoonlijk niet verplaatsen.
En tenslotte, lieve baas,
als ik je niet meer tot nut kan zijn,
laat mij dan niet verhongeren
of kou lijden en verkoop mij niet.
Geef mij geen nieuwe baas die
mij onvoldoende eten geeft,
maar wees goedhartig
en geef mij een vlugge barmhartige dood.
Laat mij dit alles mogen vragen
en beschouw het niet als oneerbiedig
als ik het doe in naam van Hem,
die in een stal werd geboren.
Amen.