Bokt.nl

Gini schreef:

By Jill heeft ook een heel andere insteek. Dat is meer een opgedeelde training. Voor mij vergelijkbaar met vrijheidsdressuur. Iemand die dat kan kan je ook echt stap voor stap leren hoe je een paard kan laten liggen. Net zoals Jill je stap voor stap kan leren hoe je een schouderbinnenwaarts rijdt, wat mogelijke fouten zijn en hoe je die oplost. Dat zijn afgesloten stukjes 'les' en daardoor ook gemakkelijker in afzonderlijke bouwsteentjes op te bouwen.
Maar echt de omgang met een paard en een paard trainen op gevoel, dat stroomt zo in alles door. Vanaf het moment dat je op stal komt, begint in dat opzicht eigenlijk "de training", niet enkel dat moment dat je met touwhalster en leadrope in de piste staat. Nu ben ik het sowieso met je eens dat er mensen zijn die het beter kunnen uitleggen dan anderen en dat je dus op zoek gaat naar die persoon die het beste bij je past, is uiteraard alleen maar logisch Maar ik denk dat het op dit vlak dus toch meer zelfstudie is in die zin dat je de redenering erachter volledig eigen gaat moeten maken en niet zozeer een stappenplan met sterktes en zwaktes, verbeterpunten en oplossingen.

Sky_As schreef:

Ik heb nog geen volledige filmpjes gezien van Featherlight, vandaar dat ik om ervaringen vroeg

Ik had gehoopt dat in de filmpjes de bouwsteentjes naar voren komen (lijkt me dat dat best uit te leggen moet zijn, wat je wil zien en hoe je dat kunt zien) En wat bij problemen. (noem maar als voorbeeld, je geeft een intentie, paard reageert niet, je geeft je hulp iets groter)

Sky_As schreef:

dat is een gevoel wat ik krijg bij de filmpjes die ik voorbij zie komen. Ik word er op de 1 of andere manier niet zo blij van als ik er naar kijk.

Datzelfde heb ik met Monty Roberts en Clinton Anderson, dat is gewoon allemaal niet zo mijn ding.
Als ik naar het resultaat van Featherlight kijk, het plezier wat zowel paard als ruiter heeft, dat zou ik willen bereiken. Dat heb ik eigenlijk nog niet heel veel vaker gezien.....
Jammer dat er nog niet erg duidelijk te vinden is hoe je daar kunt komen. Ik zoek eigenlijk filmpjes dat je ziet welke stappen je moet doorlopen om bepaalde dingen te bereiken, en welke signalen je dan op moet vangen en hoe je daarop moet reageren. En vooral ook, waar je moet beginnen met grondwerk (bijvoorbeeld dat rennen naast je paard terwijl je arm over je paard ligt, hoe kom je daar en welke stappen heb je dan gehad)

_Nelleke_ schreef:

Gini schreef:

By Jill heeft ook een heel andere insteek. Dat is meer een opgedeelde training. Voor mij vergelijkbaar met vrijheidsdressuur. Iemand die dat kan kan je ook echt stap voor stap leren hoe je een paard kan laten liggen. Net zoals Jill je stap voor stap kan leren hoe je een schouderbinnenwaarts rijdt, wat mogelijke fouten zijn en hoe je die oplost. Dat zijn afgesloten stukjes 'les' en daardoor ook gemakkelijker in afzonderlijke bouwsteentjes op te bouwen.
Maar echt de omgang met een paard en een paard trainen op gevoel, dat stroomt zo in alles door. Vanaf het moment dat je op stal komt, begint in dat opzicht eigenlijk "de training", niet enkel dat moment dat je met touwhalster en leadrope in de piste staat. Nu ben ik het sowieso met je eens dat er mensen zijn die het beter kunnen uitleggen dan anderen en dat je dus op zoek gaat naar die persoon die het beste bij je past, is uiteraard alleen maar logisch Maar ik denk dat het op dit vlak dus toch meer zelfstudie is in die zin dat je de redenering erachter volledig eigen gaat moeten maken en niet zozeer een stappenplan met sterktes en zwaktes, verbeterpunten en oplossingen.

Ja en zo dacht ik er 'vroeger' ook over, toen ik nog heel veel met parelli e.d. bezig was. 'Een way of life', onbereikbaar voor velen want die missen het gevoel etc. Alleen, als je paard dan een keer bij de kliniek is met een lompe DA of bij de hoefsmid, kan ie zichzelf niet meer managen want hij is een eigenaar gewend die al vanaf dat ie de stal in komt op een bepaalde manier met hem/haar omgaat.

Ik ben nu veel meer voor het coachen van het paard zijn eigen zelfvertrouwen, zodat hij niet alleen met mij, maar ook met die lompe DA of die enge situatie waar ik even niet ben, kan omgaan. Uiteindelijk moet het paard zichzelf ook weten te redden in deze 'enge boze mensenwereld' als jij er even niet bent.

Sky_As schreef:

Ik had gehoopt dat in de filmpjes de bouwsteentjes naar voren komen (lijkt me dat dat best uit te leggen moet zijn, wat je wil zien en hoe je dat kunt zien) En wat bij problemen (noem maar als voorbeeld, je geeft een intentie, paard reageert niet, je geeft je hulp iets groter)

Earth schreef:

Sky_As schreef:

dat is een gevoel wat ik krijg bij de filmpjes die ik voorbij zie komen. Ik word er op de 1 of andere manier niet zo blij van als ik er naar kijk.

Datzelfde heb ik met Monty Roberts en Clinton Anderson, dat is gewoon allemaal niet zo mijn ding.
Als ik naar het resultaat van Featherlight kijk, het plezier wat zowel paard als ruiter heeft, dat zou ik willen bereiken. Dat heb ik eigenlijk nog niet heel veel vaker gezien.....
Jammer dat er nog niet erg duidelijk te vinden is hoe je daar kunt komen. Ik zoek eigenlijk filmpjes dat je ziet welke stappen je moet doorlopen om bepaalde dingen te bereiken, en welke signalen je dan op moet vangen en hoe je daarop moet reageren. En vooral ook, waar je moet beginnen met grondwerk (bijvoorbeeld dat rennen naast je paard terwijl je arm over je paard ligt, hoe kom je daar en welke stappen heb je dan gehad)

Maar ik denk ook niet dat featherlight het meest objectieve beeld geeft van samenwerken met je paard. Ik bedoel, wat zij doet en kan, dat kunnen maar weinig mensen, en is wel bijzonder te noemen wat zij doet. Ik denk dat een Warwick of Tristan gewoon wat toegankelijker zijn voor de gemiddelde ruiter en paard.
Je kunt beter focussen op gewoon een braaf paard hebben die je niet ondersteboven loopt als hij iets eng vindt, dan met mooie achtergrondmuziekjes met je ogen dicht zonder handen door een prachtig lavendelveld galoppeert

Sky_As schreef:

ja en dat is nou net wat ik niet zoek....zweverig. Ik ben wel bezig met het welzijn van mijn paard, maar dan wel met een nuchtere boerenkijk zullen we maar zeggen.....
Paarden zijn instinctdieren, en op die manier wil ik er ook mee om gaan. Ik zit niet te wachten op een manier die uit gaat van de onderliggende emoties van een dier en dat als het blauwe maan is je geen draf van je paard mag verwachten (bij wijze van ). Ik zoek gewoon een soort Jill, maar dan voor het stukje er naast.
En de manier van Featherlight staat me nog steeds aan, dus dat proefabbonement gaat er denk ik echt wel komen, maar ik had gewoon gehoopt dat mensen hier allemaal zouden zeggen (zoals je van team by jill eigenlijk altijd wel hoort) dat het zo'n aanrader is. Dan had ik gelijk voor een jaar afgesloten gezien de kosten in verhouding....