Ik ben ook zielsblij, kun je het het je voorstellen na 17 jaar JAPIE weg moeten doen, die ik zijn hele leven had beloofd. ik ben zo symbiotisch met hem, dat ben ik nooit met Khava zo intens geworden. Zij was ook meer 'het vriendinnetje van Japie". zij stond al die jaren enorm naar hem, hij al die jaren enorm naar mij. Japie is nu natuurlijk ook niet meer de daverende drieste Japie van 10 jaar geleden, hij wordt de zomer al weer 19 jaar, het is een senior paard, is al helemaal grijs om zijn ogen, en stekelharig in zijn zwarte haren, maar zijn beweégingen zijn nog precies even patserig als indertijd - when we were young - hij is wel een beetje gezeglijker en een beetje bedaard (een beetje maar hoor, hahaha).
Laatst bijgewerkt door terpentijn op 05-03-23 13:44, in het totaal 1 keer bewerkt