Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Abacab schreef:XavierB, je hebt een heel mooi verhaal opgeschreven. Maar sorry, na 4 zinnen ben je mij echt kwijt. Maar ik ben wel benieuwd naar de kern van je verhaal.
In der Beschränkung, zeigt sich der Meister, schreef Goethe al. Kun je je standpunt nog eens duidelijk maken in 2 tot 3 zinnen?
XavierB schreef:Abacab schreef:XavierB, je hebt een heel mooi verhaal opgeschreven. Maar sorry, na 4 zinnen ben je mij echt kwijt. Maar ik ben wel benieuwd naar de kern van je verhaal.
In der Beschränkung, zeigt sich der Meister, schreef Goethe al. Kun je je standpunt nog eens duidelijk maken in 2 tot 3 zinnen?
Beste Abacab,
mijn excuses voor het exhaustieve antwoord, maar ik geef graag alle nuance mee en uiteindelijk is de biomechanica van een paardenlichaam ook niet zo eenvoudig.
Maar laat mij een meer schematische benadering toe.
Buiging relateert aan de kwaliteit van rechtheid: Correcte verdeling gewicht van paard (en ruiter) over de vier benen.
Dus rechtheid gaat over:
- de positie van de benen
- de buiging die zorgt hoe het gewicht over die vier benen wordt verdeeld
In de zin van buiging zijn er twee vormen:
- laterale buiging (buiging links-rechts): verdeelt het gewicht links - rechts
- horizontale buiging (buiging over de lengte van het paard, waaronder lengtestrekking valt): verdeelt doorheen het biomechanisch proces van verzameling het gewicht voor - achter
Concreet mbt lengtestrekking nu:
- Gewicht komt volgens de bovengestelde principes tijdens strekking ietwat meer op de voorhand
- maar de lengtestrekking speelt een rol bij
a) oprichten van de rug
b) 'ontspannen' van de spieren zodat zij op een goede manier kunnen functioneren.
Hierdoor willen wij paarden strekking om de 'ontspannende' en rugoprichting te bewerken,
maar, afhankelijk van het paard, enkel zover als nodig is zodanig dat de voorhand niet meer moet verzwaard worden dan nodig.
Ten slotte maakte ik nog één opmerking: buiging gaat meer dan enkel over het skelet, maar over skelet, spieren en ligamenten.
Ik hoop dat dit schema, mijn meer onderbouwde post verder duidt. Natuurlijk is het altijd handiger dit in realiteit te demonstreren. Mochten er nog vragen zijn, vuur gerust.
mvg,
Xavier
(PS persoonlijk ben ik niet echt een Goethe fan, geef mij toch maar Kant )
Abacab schreef:Dank je wel dat je de moeite hebt genomen om je verhaal nog een keer te delen Xavier.
Wat versta je onder oprichting van de rug? kan een rug zich wel oprichten? Bedoel je niet gewoon het aanspannen van de buikspieren, waardoor de rug kan opbollen?
En waarom heb je het over ontspannen van de spieren tussen '... ' Een ontspannen paard ligt lekker in het gras te slapen In de dressuur willen we de juiste aanspanning zonder blokkades
Lielle schreef:Xavier, ik heb - met dank aan oa Carolien Munsters - voldoende basiskennis van biomechanica te volgen, overigens niet om het inhoudelijk verder te bekritiseren (als ik dat zou willen). Ik zou in ieder geval ook wel graag lezen hoe jij de rol van de buikspier dan ziet bij verzameling, dat maakt het plaatje voor mij comple(e)t(er).
MCE schreef:hoe ingewikkeld is dit allemaal, kun je dat in twee sec. bekijken en dan weet je dat het paard het goed doet!!!!!!!!!
,
XavierB schreef:Neem bijvoorbeeld de travers. Wanneer er oneigenlijke spanning of buiging is is in de hals, voel je dit in je teugels. Wanneer het lichaam niet correct buigt, voel je dit tegen je binnenbeen. Wanneer de rugspieren niet correct functioneren, voel je boinkediboink in je zit. En het moeilijkst van al zijn de achterbenen. Wanneer het buitenachterbeen degelijk onder komt met de correcte impulsie dan voelt het bij iedere pas aan alsof een golf je voorstuwt, net als in de zee. Wanneer het binnenachterbeen te ver uitstapt dan voel je die kleine zijwaartse uitzwaai (alsof je paard daar een platte band zou hebben), enzovoort.
Rindin schreef:Bijvoorbeeld de lattissimus dorsi, wat een spier is die van de humerus naar de thoracolumbale fascie loopt. Belangrijkste functie van deze spier is retractie van het voorbeen. De trekkracht aan de fascie rondom de TLO (thoracolumbale overgang) zal richting extensie (holling) van de rug gaan, en niet richting flexie (bolling). Ook heeft deze spier geen functie in de laterale buiging van de wervelkolom.
Rindin schreef:Daarnaast hebben de gluteale spieren geen bollende werking op de wervelkolom en daarnaast hebben zij geen grote rol in het achterover kantelen van het bekken.
Rindin schreef:De buikspieren hebben dat toch echt meer, gezien hun aanhechting aan een ligament 'in' het bekken, waarmee een achteroverkanteling van het bekken gemaakt wordt. Daarnaast hoeven de buikspieren geen directe aanhechting aan de wervelkolom te hebben om weldegelijk een enorme steun te bieden. Door aanspanning van de abdominale spieren, wordt de druk in de buikholte verhoogd en dit zal steun geven aan de wervelkolom. Daarnaast gaat de achteroverkanteling van het bekken gepaard met een bolling van de rug.
Rindin schreef:Om je verhaal samen te vatten: ieder onderdeel van het paard heeft verbinding met elkaar en zal uitgeknepen invloed op elkaar uitoefenen. Dat zullen we met elkaar eens zijn. Maar het feit dat een bepaalde spier ergens op aanhecht betekent niet per definitie dat daar direct een functie in beweging uit ontstaat. Hierbij doel ik voornamelijk op de gluteus (combi medius en superficialis). Ja, die hebben een aanhechting aan de LWK en de fascie die ze voornamelijk verbinden met de longissimus. Maar deze aanhechting geeft ze niet direct een functie in een bewegingsrichting van de LWK (spieren hebben niet alleen maar een functie van initiëren van bewegingen, zij hebben ook een functie van coördinatie en steun en kunnen dit zonder beweging te initiëren uitoefenen), ze zijn in eerste instantie verantwoordelijk voor de bewegingen van de heup. Dat ze daarmee ook een enorme rol spelen in het verzamelen is natuurlijk evident.
De kanteling van het bekken en het oprichten van de rug ontstaat veel meer vanuit aanspanning van de onderlijn, de glutei maken deel uit van de bovenlijn.
Daarnaast koppel je verzamelen en oprichten van de rug te veel los van elkaar. Terwijl dat niet los van elkaar kan bestaan. Verzamelen zal altijd samen moeten gaan met een opbolling van de rug en daarmee een achterover kanteling van het bekken. Zonder deze twee bewegingen geen verzameling.