Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
liljebo schreef:Het feit dat dit soort discussies steeds vaker ontstaat is een goed ding, denk ik. Want je merkt toch dat mensen zich bewuster worden van de dingen die ze op dit gebied doen. Ik ook.
Ik ga heus ook nog wel in de fout, tolk heus ook wel af en toe dingen verkeerd, en stel echt wel eens dat wat ik wil op de voorgrond t.o.v. het paard.
Maar het is dan ook een levenslang leerproces, denk ik.
En misschien gaat het daarbij dan niet om het perfect te doen, maar om inspanningen te leveren om het zo goed mogelijk te doen.
Jiwa schreef:Het gaat niet alleen om het wedstrijdrijden op zich, of het andere terrein, de andere omgeving. Het gaat om de hele rijstil en eerzucht die erbij komt kijken vanuit de ruiter.Fleurtje100 schreef:En in presteren vanuit angst geloof ik niet, een paard wat angst heeft zal sowieso nooit heel goed presteren. Meeste paarden die ik ken zijn ook niet heel bang van hun baasje, het is eerder omgedraaid.
Misschien moet je je eerst eens meer verdiepen in het paard als wezen en de denkwijze van een paard, dan zul je zien dat het wel degelijk de paarden zijn die angst voor de ruiter hebben in plaats van andersom. Wanneer het zelfverdedigingsmechanisme van het paard om de hoek komt zetten, dan wordt de ruiter bang ja. Maar in dit geval was de kip er eerder dan het ei.
En over je eerste opmerking: Kun je nagaan hoe goed een paard dat niet wordt blootgesteld aan wedstrijddruk en alle technieken en hulpmiddelen die erbij komen kijken kan presteren.
liljebo schreef:En dus proberen we het paard te overtuigen zodat het samen met ons dingen wil doen
Alma schreef:Zoveel mensen die het helemaal verkeerd begrijpen.. Ik hoop op steeds meer toename van bewustzijn op dat gebied. Dat zou het leven van de paarden hier in Nederland een hoop verbeteren.
JoviBan schreef:mika11 schreef:Moeilijker en mooier kan eigenlijk al niet meer.
Jawel hoor. Back to basic.
Terug naar de klassieke dressuur zoals het ooit bedoeld was. Passage, piaffe etc uitvoeren zoals het hoort.
En dat allemaal zonder pijn- en dwangmiddelen.
liljebo schreef:Topsport komt onvermijdelijk voort uit de sport en sport is een van de bestaansredenen van het paard.
JoviBan schreef:Jawel hoor. Back to basic.
Terug naar de klassieke dressuur zoals het ooit bedoeld was. Passage, piaffe etc uitvoeren zoals het hoort.
En dat allemaal zonder pijn- en dwangmiddelen.
vanitymay schreef:Tja ik vind dit altijd zulke lastige discussies: enerzijds: helemaal gelijk: ieder paard heeft recht op een wei en vriendjes, fatsoenlijk voedsel en een pijnvrij, leuk leven.
Anderzijds: zonder sport geen paard (of een slachtpaard) of dat nu het welzijn van het paard ten goede komt..
jasmijn78 schreef:Alma schreef:Echter, het gebruik van 2 bitten om je paard een gelijkwaardige uitdaging te geven aan de natuurlijke leefomstandigheden? Sorry, daar kan ik écht met mijn hoofd niet bij.
Tsja... Een ander kan er misschien weer niet bij dat je zonder enige kennis van zaken gaan snijden in de hoeven van je paard... Ieder zijn ding en een beetje begrip en respect voor elkaars ding zou best aardig zijn.
Asyaa schreef:Hoe verklaar je dan dat sommige paarden ziels ongelukkig worden als ze niet meer gereden worden?
Fellor schreef:Het idee dat een paard ons nodig heeft is puur antropomorfisme. Paarden worden ongelukkig van niet werken omdat ze op te kleine stukjes staan, met te weinig natuurlijke uitdaging en in ongevarieerde groepen. Geef hem zijn natuurlijke leefomstandigheden en hij heeft jou niet nodig.
Gezien wij ons paard dat niet kunnen bieden kunnen we hem werk aanbieden in positieve sfeer om hem afleiding te geven.
Fellor schreef:Geef dan het zwart-wit beeld van beide uitersten, want ik zie meer paardenleed in de sport/manege/standaard recreatieruiter-wereld dan in de NH wereld...
Fellor schreef:Asyaa schreef:Hoe verklaar je dan dat sommige paarden ziels ongelukkig worden als ze niet meer gereden worden?
Het idee dat een paard ons nodig heeft is puur antropomorfisme. Paarden worden ongelukkig van niet werken omdat ze op te kleine stukjes staan, met te weinig natuurlijke uitdaging en in ongevarieerde groepen. Geef hem zijn natuurlijke leefomstandigheden en hij heeft jou niet nodig.
Gezien wij ons paard dat niet kunnen bieden kunnen we hem werk aanbieden in positieve sfeer om hem afleiding te geven.
fransje23 schreef:Fellor schreef:Geef dan het zwart-wit beeld van beide uitersten, want ik zie meer paardenleed in de sport/manege/standaard recreatieruiter-wereld dan in de NH wereld...
Ik zie eigenlijk in vrijwel alle "werelden" paardenleed. Zeker zodra men zichzelf in een hokje gaat plaatsen en de oogkleppen op gaan. Niemand wil het leed in zijn eigen hokje graag onder ogen zien. Het is veel makkelijker om een beschuldigende vinger te wijzen naar een ander hokje.