Ik dacht dat tussen de 18 en 20 gangbaar is.

Is maar net hoe fit het paard nog is. Maar van mij hoeven ze ook niet in de wedstrijdring te bezwijken zeg maar. Ik hou er wel tijdig mee op en zorg dat ze nog een paar leuke jaartjes hebben zonder al teveel te moeten. Als ze nog fit zijn dan lekker wat buitenritjes en leuke dingen doen en als ze dat niet meer kunnen lekker in de wei laten lopen.

Tsja wat is pensioen... mijn 22 jarige grote kwpn er staat sinds kort met pensioen, wat betekent dat in gestopt ben met dressuurwerk in de bak. Ik rijd er wel nog zo n 3x per week bosritjes mee, redelijk op tempo, dat wel. Inclusief sprintjes op goede dagen.

Daarnaast af en toe wandelen.

Ik merk wel dat hij soms dagen heeft dat het niet meer zo nodig hoeft, dus weet niet hoe lang we nog door kunnen. Anders wordt het lekker tutten.

Mijn merrie is 23, krijgt over 2 maanden haar laatste veulentje. Ik rijd haar nu twee keer per week. Niet heel intensief maar gewoon voor het soepel houden. Als ze niet drachtig is loopt ze nog prima 4x per week , ook springen . Ze is nog super gezond, fit en vind de aandacht en het werk heerlijk. Het doet haar echt zichtbaar goed als ze lekker wat doet. Ze moet niks, mag alles. Ze krijgt om die reden ook een veulentje, ze is een geweldige moeder en nog gezond genoeg om dat ruim voldoende aan te kunnen.

Conclusie van het verhaal, is voor mij dat je echt per paard moet kijken. De gezondheid van je dier is key, of die nou 5, 10 of 25 is. Gewoon goed kijken wat je paard aan kan.

Precies zo met mijn 22 jarige. Nu het “moeten” en de verplichting eraf is, geniet ik nog veel meer van mijn paard.

Ja dat klopt, als er geen druk meer op staat vanwege wedstrijden en andere stress dan is het veel ontspannender.

Je kunt ook zonder druk en stress wedstrijden rijden hoor. Wij hebben afgelopen donderdag nog heel gezellig winst gereden bij het Z2 met een 22jarige. Mijn paard vond alle getut en aandacht heerlijk.

Dat kan wel zo zijn maar om een beetje op niveau te blijven moet je dan ook wel flink trainen. Ik zou zelf met zo'n oud dier niet meer zo intensief willen rijden, ook al is hij fit. Maar dat moet ieder voor zich weten uiteraard.

Waarom zou je een fit paard niet meer 'flink' willen trainen? Als zijn lijf (,de hartslagmeter en zijn herstel) aangeven dat het werk niet zwaar voor hem is en het paard er zin in heeft?

Daarbij is dressuur niet zo snel hard werken voor een paard. Ook Z2 niet.
Ik durf echt nog rustig de grenzen op te zoeken met dit paard. Altijd met beleid, dat wel.

Ik houd hem juist liever flink aan het werk zodat hij zo lang mogelijk goed blijft. Terug schakelen kan altijd nog.

Ik geef het paard liever tijdig zijn pensioen in plaats van tot de laatste snik door te gaan. Als ik zelf 80 ben ga ik ook geen marathons meer lopen. Waarom mijn paard dan wel? Je kan hem ook goed houden door lekker buiten te rijden en andere leuke dingen te doen. Ik gun hem juist een paar fijne jaren zonder gedoe. Maar zoals ik al zei, dat moet ieder voor zich bepalen. Dat jij het anders doet is jouw goed recht.

Ik heb mijn Shetlander vorig jaar voor de kar beleerd.
Ze is nu bijna 26, en ze vindt het fantastisch
Komt van achter in de wei aangedraafd als het tuig klaar ligt, en heeft genoeg energie.
Op sommige dagen heeft ze echter geen zin, en komt ze niet naar het hek toe. Dan laat ik haar gewoon staan, en hoeft ze niet aan het werk

paardenfan: zeker mag iedereen dat voor zich bepalen. Al lijkt er aan je uitspraak 'de laatste snik' wel een negatief waardeoordeel te hangen. En als ik met 80 nog trek zou hebben in een marathon ga ik dat juist wel doen. Hoe gaaf is dat, als je dat nog zou kunnen.

En is dat niet net waar dressuur voor is: je je paard zijn lichaam goed en gezond te laten gebruiken?
Ik sta er voor open hoor, voor dat pensioen, scheelt een hoop tijd en de opvolging staat al klaar. Áls mijn paard het aangeeft. Maar die wil dus 'nog een paard fijne jaren mét gedoe'. Krijgt hij dat toch.
Dus start ik hem nog een keer dressuur en loopt hij nog een keer een crosje en behandeling ik hem niet naar zijn geboortejaar maar naar zijn fitheid en motivatie.

Wat een vraag.... lijkt wel een penny. Pensioen is uberhaupt niet de slacht, aangezien je paard dood gaat als hij naar de slacht gaat, en dat lijkt me geen pensioen?? :p

Mijn ruin is met 16 jaar met wedstrijdpensioen gegaan. Het duurde het steeds langer voor hij hersteld was van de kleine ongemakjes die hij heeft overgehouden van een zwaar ongeluk die hem als 7-jarige bijna het leven had gekost. We reden Z2 dressuur en waar hij eerst 65-70% liep, werd het 63-65% en toen 60-63%. Toen besloot ik dat het mooi was geweest.

Daarna heb ik hem nog 11 jaar gebruikt als boscross-paard. Tot op een dag ik merkte dat hij loom was en minder zin had dan gebruikelijk. Bloedtest toonde (ernstige!) PPID. We hebben samen 24 mooie jaren gehad, dus vanaf dat moment is hij volledig met pensioen.

Hij staat nu op de wei om als 30-jarige opa de 1- en 2-jarige merries te onderwijzen in goed gedrag .

Mijn 25 jarige wil wel graag nog buiten rijden, maar heeft de volgende dagen te veel last van de artrose dus is met pensioen sinds ongeveer een jaar.
Mijn 26 jarige wil juist niet meer het erf af en vind de bak ook niet leuk. Lichamelijk nog redelijk fit. Maar ook met pensioen sinds ongeveer 2-3 jaar.

Ik heb dus echt gekeken naar wat ze zelf aangeven.

Pensioen vind ik voor mensen, niet voor paarden. In het wild gaan ze ook niet met pensioen. Ik weet niet wat er met pensioen wordt bedoelt. Als het betekent geen enkele vorm van beweging, dan gaat de mijne nooit met pensioen. Met haar 32 jaar en ppid en lichte dampigheid is het advies om haar toch in beweging te houden door lichte training. Dat is goed voor haar! Als het boven de 20 graden is krijgt ze wel een rustdagje en van regen houd ze ook niet, dus ze doet nu veel minder dan 3 jaar terug. In 2015 heb ik zelfs op 6 kilometer na 1000 km met haar gelangelijnt! Nu is het zaak haar conditie op peil te houden. Maar we doen wel stukken minder! Maar denk dat pensioen per paard verschillend is. Ik kijk goed naar Mn paardje per dag ook! Ze moet niks meer.

ja natuurlijk, alleen bij mij ging dat niet op. Ik had altijd druk en stress van wedstrijden en altijd de verplichting van " ik moet wel rijden vanavond, want over twee dagen wedstrijd" . Het is natuurlijk voor een ieder anders, maar mij gaf het toch best een verplichting en ik geniet nu pas echt volop van mijn paard.

Mijn toen 19-jarige merrie kreeg aan het derde been een peesblessure. Toen mocht ze met pensioen. Ze is nu gezelschapspaard waar mee gewandeld wordt en staat heerlijk 24/7 buiten met een inloopstal.

Ik dacht onze 22 jarige ook met het werk te minderen, werk als in aangespannen door de bossen heen meerdere malen per week. Ze was het daar duidelijk niet mee eens, werd een enorme klier. Uiteindelijk is ze vorig jaar in de weide aan het klieren geweest en in een gekke bui heeft ze haar achterbenen in een giga bok uitgeslagen waardoor haar hak brak en de achillespees voor 90% afscheurde. Dit was haar einde. Zij was duidelijk nog niet aan pensioen toe, het zal per paard verschillen of deze er aan toe is of niet. Je kent je eigen paard het beste en ziet snel genoeg of het paard er ook vrede mee heeft als ze minder mogen gaan doen.

Pensioen hangt niet zo van leeftijd af. Ik heb helaas mijn 6 jarige (!) shetlander 2 weken geleden met actief pensioen moeten doen. Echt zo vreselijk balen, ik had grote plannen met hem. Teveel blessures van nog bijna niets doen (slechts rustig beleerd voor de sulky). Omdat ik hem niet kwijt wil blijft hij lekker bij me en wandelen we, kunnen we nog af en toe een ritje voor de sulky maken, grondwerk, vrijheidsdressuur etc.

Mijn ervaring is dat ze veel sneller aftakelen als ze volledig met pensioen komen, in plaats van 'actief pensioen'. Dus nog lekker zo nu en dan aan het werk mogen. Vooral bij paarden die hun hele leven actief zijn geweest in de sport en veel zijn gereden. Wanneer je paard nog kan en wil, zou ik hem zeker nog in beweging houden. Mijn oude pony is nu 36, en heeft tot zijn 34ste nog lesjes gelopen voor kleine kinderen, ging prima en je merkte dat hij zijn plezier daar uit haalde.

Dat hangt inderdaad veel van het paard af. Mijn nichtje rijdt nu op een paard van 21 en springt er regelmatig parcourtjes mee. Wegens wat gevoelig zijn aan de benen wordt er extra lang in -en uitgestapt maar voor de rest is hij nog heel enthousiast. Op buitenrit is hij ook altijd heel actief. :p

Helemaal mee eens. Het zal toch prettiger zijn als je paard nog een aantal fijne jaren heeft waarin hij niet meer steeds hoeft te presteren. Verschilt natuurlijk wel per paard wanneer dat punt bereikt is.

Als een ouder paard nog hartstikke blij is om mee te mogen op buitenrit, of om een sprongetje te maken in de bak, zou ik hem nog niet stilzetten alleen omdat hij ouder is. Als je merkt dat een paard meer moeite heeft, magerder wordt en na de tijd steeds meer last krijgt zou ik toch aan een pensioen gaan denken. Kijk vooral goed naar wat je paard je vertelt!

aguamenti: Dan ga je er van uit dat het paard het niet fijn vind om te presteren.
En als je paard dat nou leuk vind? Of zich daar goed van blijft voelen. Het hem mentaal stimileert.
Dan zie ik er geen meerwaarde van in om zijn leven onnodig saai te maken. En alleen buitenritjes zijn saai ja.

Ik had namelijk ook dat plaatje voor ogen. Paard altijd hard voor mij gewerkt vanaf 3 jaar. Werd 20. Hebben ze aan huis kunnen zetten. Staan 24/7 buiten, kunnen zo het erf af het bos in. De opvolging stond klaar. Klaar voor zijn pensioen.
Maar daar denkt mijn paard dus anders over. Ten eerste is er geen sprake van aftakeling. Sterker nog, hij is nog beter geworden de afgelopen 2 jaar. Ten 2e geeft hij duidelijk aan er nog graag normaal bij te willen horen. Gaat nog net zo graag aan het werk en is bij alle weer, alle ondergronden en alle trainings intsiteiten even stabiel en goed. Wat ik ook met hem uitvreet (binnen het redelijke van zijn trainingsniveau) hij voelt zich de volgende dag kip lekker.
Dus neem ik die voor ons plezier af en toe nog mee naar een crossje of een dressuurwedstrijd. Geen pensioen tot hij daar zelf klaar voor is.