Dit jaar heb ik mijn ruiterbewijs gehaald, maar alleen omdat ik deze nodig heb om een kamp te kunnen begeleiden, verder zie ik eigenlijk geen meerwaarde aan het ruiterbewijs en vind ik het eigenlijk onnodig.
Ik vond het ook eigenlijk een slechte afspiegeling van de vaardigheden. Als je je ruiterbewijs hebt gehaald, zou je een ruiter zijn die zijn paard goed onder controle heeft, veilig in het verkeer kan rijden en voldoende kennis heeft over het paard.
Voordat je het ruiterbewijs doet, krijg je ook een training. In die training werd bij het theoriegedeelte bijvoorbeeld een oefenexamen gedaan, maar daarbij werden dus letterlijk vragen uit het echte examen gebruikt. Voor veel was het dan ook dat zij het theoriegedeelte haalden omdat die vragen eerder waren behandeld, maar als je de vragen (en bijbehorende antwoorden) weet die in het examen komen, heb je dan kennis van paarden? Volgens mij wisten de meesten ook niets meer dan wat de dag ervoor was behandeld plus nog een klein beetje uit het theorieboek.
Het praktijkexamen wordt gedaan met paarden die doorgewinterde ruiterbewijs paarden zijn. Langs enge obstakels lopen? Voor die paarden is het niet eng meer. In een treintje van paarden zonder beugels en met 1 hand rijden? Het tempo was zo laag dat het bijna knap was als je niet zou blijven zitten en alleen het voorste paard hoeft te sturen en de rest loopt er zo achteraan. Natuurlijk moet je wel bewijzen dat je je paard onder controle hebt, maar dat was met deze paarden nou niet echt een uitdaging.
Het verkeersdeel was in een klein dorpje waar bij wijze van geen auto rijdt. Ook niet echt moeilijk dus.

Wat vinden jullie? Toont het ruiterbewijs aan dat je daadwerkelijk kennis van zaken en voldoende vaardigheden hebt of toont het aan dat je geen absolute beginner meer bent?

Edit: typfoutje

Dat was bij mij niet zo. Wij hebben verschillende dagen theorie besproken en geoefend en ook de praktijk werd geoefend. Wij moesten ook afstand houden tussen de paarden zodat ze konden zien dat je je paard onder controle had. Ja ik heb hem op een manege gehaald dus die paarden zijn wel braaf maar ondanks dat moesten we allemaal keer voorop.

Wij moesten inderdaad ook allemaal een keer voorop, alleen met het zonder beugels en 1 hand niet. Maar ik moest mijn paard tijdens die oefening zo inhouden en de bochten zo uitrijden (stuur ik toch nog zelf xD) omdat ik anders zowat over het paard voor mij heen ging, dat ik me verbaasde dat het zo verschrikkelijk langzaam ging. Als ik de bochten niet had uitgereden, was volgens mij echt staptempo geweest...

Hebben jullie met de theorie ook vragen geoefend die letterlijk terugkwamen in het examen?

Ik heb hem ruim 15 jaar geleden gehaald en toen werd gewoon gecheckt of de basis er een beetje in zat. Het rondje buiten was in tweetallen, de theorie werd niet geoefend (was gewoon op een pensionstal). Er waren twee lastige punten voor ons, namelijk 1) probeer 15 eigen paarden maar eens uit te leggen dat ze in een treintje in de bak moeten lopen. Daar kwam echt wat rijvaardigheid bij kijken want ze begrepen er niets van. En 2) de hindernis was in het weiland gezet. Een voor een vanuit de bak naar het weiland, de hindernis springen en dan rustig weer terug gaf soms hilarische effecten

Waar ga je begeleiden als ik vragen mag

Ik ben het wel met je eens. Met een makkelijk paard heb je hem zo binnen, en vaak zijn het paarden die niet anders gewend zijn.

@yessy
Ik kon hem inderdaad ook om mijn eigen paard doen, wat ik bewust niet heb gedaan omdat mijn paard dus ook niet echt geschikt zou vinden voor het ruiterbewijs en dan zou ik hem misschien wel niet hebben gehaald, dus ja, dat laat ook wel zien dat het best krom is opgebouwd.
Mijn eigen paard vertikt het bijvoorbeeld nog wel eens om op buitenrit voorop te lopen en om nou tijdens je ruiterbewijs daarover in discussie te gaan met je paard....
Met 15 eigen paarden krijg je inderdaad een heel ander beeld, lijkt me veel representatiever

@Faetje, ik stuur wel even een pb

Heb hem heel lang geleden gehaald had toen bijrijpaard waarop ik het gedaan heb, andere bijrijder van hetzelfde paard was gezakt, hij wou bij haar niet springen bij mij wel.
Was trouwens op een hengst wel van te voren gevraagd of ik wegens veiligheid lange dressuurzweep mee mocht nemen voor geval dat, hoe braaf hij ook doorgaans was, dat vond examinator geen probleem, veiligheid ging voor alles. Hij gedroeg zich vervolgens voorbeeldig dus niet nodig gehad.
Je moest inderdaad omde beurt voorop op buitenrit, dus wisselen en dan voorste weer laten afzakken tot achterste.
Is het goede afspiegeling, nee, kan je echt rijden, nee, maar je hebt in ieder geval enige basis en allicht hopelijk iets van de theorie opgestoken, hoop toch dat je minstens boek keer hebt doorgenomen.

Laatst kwam ik paardeneigenaar tegen die zich niet eens realiseerde dat ze bestuurder was op en naast het paard en dat je eigenlijk helemaal niet op de fietspaden mag rijden (al wordt je er doorgaans gedoogd).

Ik zou hem nu geeneens halen met mijn paarden.
De ene springt niet... de ander kan niet/zeer moeilijk andere paarden naast/achter zich hebben.

Met beide rijd ik met gemak buiten, neem ook wel eens andere mee op sleeptouw die wat minder verkeersmak zijn om dit te oefenen.

Kennisje van mij heeft haar bewijs gehaald op brave tinkers die geen stap verkeerd zetten.
Zij durft niet op de mijne of andere paarden te rijden (helemaal niet buiten) omdat de deze gevoeliger reageren op oa beenligging.

Interessante discussie.


Wat Sjolvir zegt kan ik me wel in vinden.

Denk dat het antwoord op de vraag of ruiterbewijs wel of niet een goede afspiegeling is, helemaal afhankelijk is van wat je denkt af te spiegelen.
In TS haar geval, waar je het ruitetbewijs dient te halen alvorens je een kamp mag begeleiden, denk ik dat het ruiterbewijs eigenlijk de enige optie is. Er wordt immers getoets of je om weet te gaan met het verkeer (kunt anticiperen) en of je een onafhankelijk zit hebt en het paard niet stoort. Denk dat dat hele voorname zaken zijn voor het begeleiden van een kamp.

Spiegelt het af of je een dressuur proef kunt rijden? Nee, maar dat is ook helemaal niet de bedoeling.

Ik vind het goed dat maneges dergelijk beleid hanteren voor de kamp begeleiders. Waar moeten ze anders op af gaan?

In mijn geval was het eigenlijk vooral vanwege de verzekering. Als iemand die is opgegroeid tussen de paarden, M2 dressuur rijdt en daar al verscheidene jaren komt, was het wel redelijk duidelijk dat ik wel genoeg vaardigheden had. En vanwege een rijbewijs zitten de verkeersregels ook wel goed. Kennis is dan wat dat betreft iets moeilijker af te leiden uit deze punten, maar goed.
Aan de andere begrijp ik ook dat ze een richtlijn willen stellen, maar het ruiterbewijs is wel een dure richtlijn....

Echter zie je als omschrijving van het ruiterbewijs overal dat je dan zonder problemen buiten zou kunnen rijden etc. maar op de manier waarop het ruiterbewijs (bij mij) is gedaan, vraag ik me dat ten zeerste af als die mensen dus op een wat moeilijker paard komen dan de braafste van de manege.

Ik vond de theorie niet echt moeilijk, dat valt ook allemaal te leren. Ben met paard door dorp gegaan met zware vrachtwagens langs me heen, er kwam net een onbemande grasmaaier langs en paard was schrikkerig voor onbekende dingen zoals een paar autobanden op de stoep. Ben inmiddels 10 jaar ouder ( en wijzer ) en zou het geloof ik niet meer durven nu.

Wat rijden betreft was het idd nu terugkijkend niet echt een afspiegeling.
Ik heb in mei 2000 mijn ruiterbewijs gehaald (heb het net weer laten vernieuwen, vandaar dat ik het nog weet). Ik was 20 en volgde een cursus ervoor op de manege. Ik was met stip de oudste die ervoor ging, de rest was 10-14 jaar. Best grappig om tussen de ukkies je ruiterbewijslessen te volgen. Wel netjes meerdere theorielessen en praktijk lessen gehad. Maar omdat ik de oudste was, kreeg ik de lastigste van de grote paarden, wan de jongere meiden, die ook op een paard moesten konden ze moeilijk op een lastige zetten. Ik reed toen nog maar een paar maand manege les Engels en vond het toen best moeilijk met een lastig paard.

Met mijn eigen paard heb ik later veel meer kunnen doen op buitenrit dan ik ooit geleerd en geoefend had met de ruiterbewijslessen.

Ik heb hem zo'n 20 jaar geleden gehaald, werd bij ons op de manege gedaan. Theorie moest je zelf thuis leren en dan in een keer examen. Verder in de bak paar rondjes rijden en een minikruisje waar je overheen moest. Dat stelde niets voor. Nu woon ik op een boerderij en heb zelf een pony waar ik geregeld buitenritten mee maak. Heb het bewijs al die jaren verlengd, maar heb hem natuurlijk nooit bij me.

Vandaag kreeg ik trouwens een brief van Stichting Rijvaardigheidsbewijzen Recreatieruiter. Als je 30 euro overmaakt, krijg je dan een ruiterbewijs die voor altijd geldig blijft. Het abonnement bij KNHS kost 21,75 per jaar. Hebben jullie deze brief ook gehad? Is dat gewoon eerlijk en adviseer je mij om dat te doen? Of is het niet verplicht als je gewoon met je eigen pony in je eigen buurt buitenritten maakt?

Ik heb die brief ook gehad, en inderdaad de 30 euro overgemaakt naar SRR. Tegelijk mijn lidmaatschap bij de KNHS opgezegd. Beiden gingen zonder problemen.
Of het ruiterbewijs nodig is, volgens mij nu niet echt. Maar voor die 30 euro heb ik er nooit geen omkijken meer naar.
Stel dat ze het ooit zouden verplichten, heb ik het papiertje in ieder geval, je weet maar nooit.

Ik heb zelfs vrijstelling gekregen voor het rijgedeelte. Als je een bepaalde wedstrijdklasering kon dat.

Klopt, ik was toen al L dressuur en had ook mijn basisinstructie ORUN gehad, dus hoefde dat ook niet, maar ik vond het gewoon erbij horen dus heb ik toch meegedaan.

Zelf heb ik een jaar of negen geleden het ruiterbewijs gehaald. Ik sluit me erg aan bij voorgaande reacties. Gelukkig moesten wij niet simpelweg in een treintje rijden, maar met paarden die nergens van opkijken blijft het inderdaad "te makkelijk" wat mij betreft, geen goede weerspiegeling van je vaardigheden.

Ik weet verder niet hoe het ruiterbewijs er nu precies uitziet (en ben al jaren niet meer op maneges geweest), maar denk wel dat het goed zou zijn als er meer toegankelijke mogelijkheden zijn voor beginnende en/of manege ruiters om zich meer in de theorie te verdiepen en te leren omgaan met spannende en uitdagende situaties te paard. Iets wat de vaardigheden wel goed reflecteert. Zijn er wat dat betreft ook goede alternatieven voor het ruiterbewijs?
Want naast dat verdieping in en toezicht op de vaardigheden van ruiters me een mooi doel lijken, lijkt het me echter lastig een vorm te vinden die uitdagender, maar wel (ethisch) haalbaar is. Toetsen met welke risico's iemand wel en niet kan omgaan wordt lastig. Een ruiter met een paard naar buiten sturen die bij een kliko zomaar de weg op springt (in plaats van eentje die alles prima vindt), zou ook niet echt verantwoord zijn...

Ik heb mijn ruiterbewijs jaaaaren geleden gehaald, geen idee of er in de tussentijd nog dingen veranderd zijn. Maar destijds was het geen goede afspiegeling van je vaardigheden. Iedere halve zool met een beetje rijervaring werd gewoon op een braaf en rustig paardje gezet en fietste zo door het praktijkgedeelte heen. Voor de theorie hadden we van tevoren een paar lessen waarin letterlijke examenvragen werden doorgenomen, niet erg moeilijk dus.

Ik heb zelf mijn ruiterbewijs niet, wel weet ik dat ik menig paard goed onder controle heb en ik met mijn eigen paard veilig de weg op kan. Ik ken veel ruiters met een ruiterbewijs voor wie dit niet geld.

Even een voorbeeldje, mijn vader heeft bijna 40 jaar geleden zijn ruiterbewijs gehaald, hij rijdt nu al ruim 35 jaar geen paard meer, zijn rijvaardigheid is écht niet voldoende om met een paard de weg op te gaan. Echter, vorig jaar in de zomer kon hij gewoon een nieuwe pas aanvragen voor zijn ruiterbewijs

Dus nee, het ruiterbewijs zegt wat mij betreft héél weinig of de rijvaardigheid van een ruiter

Zelf heb ik het vroeger ook gehaald, omdat ze ze zeiden dat het verplicht zou worden in een natuurgebied waar ik altijd reed.
Op mijn eigen paard gedaan, voor mij was het een makkie.
En voor alle anderen ook, al konden er veel echt niet goed genoeg rijden en hadden ze echt hun paard niet onder controle.
In ieder geval zou ik die niet op míjn paard op buitenrit durven sturen.
Op maneges heb ik het vaker gezien, ik vond het een aanfluiting, gewoon weer iets waar ze geld aan konden verdienen.

Ik ken meerdere mensen die nog nooit op een paard hadden gezeten, 10 lessen volgden op een fijn paard en vervolgens met dat fijne paard slaagden voor hun ruiterbewijs

Hahaha hier kan ik me alleen maar bij aansluiten. Ik heb mijn ruiterbewijs 20 jaar geleden gehaald toen ging het er ook zo aan toe. Behalve dan dat we wel echt met een groep naar buiten gingen. Langs auto's/treinverkeer en stoppen+oversteken bij de overgang enzo.

Mijn pony wou niet achterop lopen dus was soms nog wel geruzie met haar om r in t gareel te houden

Moet bekennen dat k mn ruiterbewijs daarna maar een enkele keer heb gebruikt. Had m ergens een keer nodig rondom Soest geloof ik. Destijds mocht je dan met zn 2 buitenrijden mits 1 ervan een bewijs had. Geen idee of dat nog steeds zo is.

Of iemand een ruiterbewijs behaald heeft zegt mij vrij weinig. Het is enkel de basis en meestal wordt het met brave paarden behaald, wat dan dus nog steeds niet veel zegt over je rijvaardigheid.
Zelf vind ik het de moeite nu niet waard om hem te halen.

Ik heb nooit een ruiterbewijs gehaald, maar ben rijvaardig genoeg. Ik denk dat dat voor veel mensen geld en zie het ruiterbewijs zelf een beetje als een Penny-meisje certificaat (niet banketstaaf bedoeld natuurlijk). Het heeft niet echt meerwaarde voor mij.