Ik kijk uit naar die onderzoeken Avalanch81
Misschien zou het eens tijd worden om Wageningen, Utrecht of Gent eens te contacteren. Zouden de aangewezen instanties zijn om hier onderzoek naar te doen

Mee eens Vooral omdat die puur medische belangen hebben, maar geen sport belangen.

Zoveel geld hebben die niet hoor.
Grote groep paarden met identieke soort belasting en identieke opgroei omstandigheden en dan minstens 15 jaar volgen. Groep moet groot genoeg zijn om veulenuitval, koliek en ongelukken op te vangen en dat zal niet meevallen.

Wat mij wel is opgevallen dat in de gebieden waar opfok meer handwerk is, de paarden consequent eerder "klaar" zijn om gereden te worden dan de gebieden waar de paarden een natuurgebied in worden geschoven en dan na een aantal jaar er weer uitgetrokken worden.

Quarters, engels volbloeden, nederlands warmbloeden. Allemaal "vroegrijp". Haflingers, IJslanders, Shetlanders worden juist weer typisch als "laatrijp" beschouwd. De turkoman/akhal teke, waarbij uitval tijdens gebruik juist weer heel gevaarlijk is ook weer laatrijp, daar werd overigens nog wel tot 40% uitgeselecteerd die de doorrijperiode niet overleefden, zodat dat later niet gebeurden, maar dat is nog weer een ander verhaal. Zij werden wel eerder ingereden (op zeer jonge leeftijd), maar dan alleen voor races gebruikt en door kinderen gereden (dus laag gewicht), dus dan zit je weer met lage rugbelasting.

Ik denk zeker dat geld het grootste probleem is met dit soort onderzoeken, en dan niet alleen het geldgebrek van deze instanties, maar ook zeker de "geldafhankelijkheid" van mensen die in de trainings/africhtings sector werken.

Overigens schijnt er wat betreft het verrichtingsonderzoek wel een onderzoek te zijn geweest wat betreft in ieder geval de mentale gesteldheid van de hengsten. Ik weet zo even niet of ook de lichamelijke gesteldheid daarin is meegenomen. Overigens, ondanks dat het KWPN hierbij heeft genoemd dat dit een geheel losstaand onderzoek was, heb ik daar ook mijn bedenkingen over. Ze zijn er immers van afhankelijk

Hengstenkeuring zou geen slechte setting zijn, maar vind maar eens hengstenhouders die ze eerst met 7 komt aanbieden als vergelijk.
Ook is die intensiviteit totaal niet te vergelijken met het vrijblijvende huppelen van een 3 jarig recreatie beestje dat niet in het zweet gewerkt wordt.

Mooiste zou zijn als ze met drie jaar alleen in de kooi gaan (met echt drie niet 2,5) en op de straat. En dan bijvoorbeeld een jaar erop als ze 4 zijn het verrichtingsonderzoek gaan lopen. Of pas veel later. Hoe dan ook zie ik dit niet gebeuren. Een paard aanhouden kost veel geld en als zo'n paard vervolgens niet door het verrichtingsonderzoek komt, heb je daar als hengstenhouder niets aan. Alleen maar kosten. Hier wordt altijd gezegd: alles draait om geld.

Maar dat komt meer omdat jij zelf een 1.10 parcours hoog vind, voor een kwalitatief goed springpaard is dat een hoogte waar ze mee spelen. Ook hoef je niet een jaar te trainen om een paard in zo'n parcours te laten springen, vaak is een maand of 3 zat om ze klaar te maken voor zo'n parcours.

Ik merk dat veel mensen zelf dingen heel moeilijk vinden ( en paardrijden is moeilijk), maar voor een ervaren handige ruiter, is het helemaal niet moeilijk om een paard zoiets aan te leren.

Maar dat blijkt dus niet waar te zijn, je zorgt juist dat de pezen, banden en botten sterker worden door belasting.
Er is een reden waarom paarden op 3 jarige leeftijd beleerd worden, die oude paardenboeren die zijn zowat uitgestorven, maar die wisten echt wel waar ze mee bezig waren. En als die paarden uitval kregen door blessures, dan konden ze de kost niet verdienen, dus dan waren ze veel te duur.

En het stomtoevallige is dat je IJslanders vrij goedkoop weg kunt zetten in een begrazing en dat ze doorgaans inderdaad niet voor hun 4de bereden worden (want tot die tijd in de goedkope opfok), terwijl het juist een ras met een korte (eerder sterke) rug is.

Dit doet mij vermoeden dat als dezelfde opfokmogelijkheden bestonden voor de 'vroegrijpe' rassen, ze waarschijnlijk minder snel rijp bevonden zouden worden...

Een aftands paard was een oud paard, toch?

Een aftands paard is 8-10 jaar.

Maar belasting hoeft dus geen rijden te zijn... en de boerenpaarden waren niet zo hypermobiel gefokt als die van ons

maar het hele inrijden/rijden gebeurten is sowieso niet logisch vind ik.
Het zou in mijn ogen veel logischer zijn om jonge paarden eerst alleen maar aan de hand te trainen. Spieren sterk maken, lijf soepel en recht maken, stemcommando's erbij en daarna er pas op gaan zitten. Maar dat is weer een hele andere tak van sport, aan de hand werken is best moeilijk. We gaan er liever met onze reet opzitten, hoeven we niet de hele tijd mee te lopen

Ik heb zelf ook een 3 jarige. We hebben in de zomer haar leren longeren, spelende wijs. Gespeeld in de wei, gepoetst en een klein sprongetje tijdens het vrijspringen en spelen. Ze heeft al een longeersingel, dekje, peeskappen en een deken op gehad. Ik merk aan haar dat ze er nog niet klaar voor is, dus doen we alles op haar tijd. Ze is trouwens ook nog veelste "poppig" om op dr te gaan zitten. Nu is ze super hard aan het groeien dus laten we haar lekker in de wei staan. Poetsen en kleine stukjes wandelen doen we nog wel. Sia leert meer als we alles op haar tijd doen en dat ze soms tussendoor echt rust heeft. (Ze leert heel snel). Ik denk dat het ook echt voor ieder op zich is. De een vind dat en de andere vind dat. Iedereen spreekt voor zichzelf en iedereen meent dat hij het goed doet voor zn paard.

Ik zag wat dingen over paarden die nog te slap zijn als 3 jarige om te rijden. Maar zou zo’n paard niet sterker worden door te starten met longeren (zonder bijzet bedoel ik dan, meer gericht op overgangen en conditie), en vervolgens zadelmak te maken en langzaam op te bouwen naar een paar keer per week 20 minuten voltes en overgangen rijden? Daar zou het paard denk ik meer baat bij hebben dan hem 1 jaar weg, in de wei zetten. (Dat paard dat zadelmak gemaakt wordt kan overigens ook daarnaast gewoon nog in de wei)

Overigens denk ik dat mening hobby ruiter met sport ambities niet zo’n haast heeft als hier beweert wordt, en ook wel hulp krijgt van een instructeur.
En denk dat het met 4 jaar L, 5 jaar M en 6 jaar Z best haalbaar moet kunnen zijn zonder dat je paard allemaal blessures ontwikkeld. Je hoeft er immers niet elke dag 1 uur op te zitten om hem wat te leren.

Daar loop ik dus ook steeds op stuk in dit soort discussies.

De natuur heeft bijvoorbeeld juist bedacht dat extreem belasten van botten, spieren en pezen tijdens de groeifase handig is. Dat heet spelen. De capriolen die dieren dan uithalen zijn aardig bizar. De krachten die daar bij vrijkomen hebben weinig met 'onbelast' te maken. Die drang om te spelen word minder naarmate dieren verder uitgegroeid zijn.
Zou dat dan kunnen zijn omdat juist het laten groeien onder flinke belasting goed is? Voor de rug van een rijpaard heeft de natuur dan nog geen oplossing bedacht. Mogelijk is het juist verstandig om die taak op ons te nemen.

Dus nee, ik geloof oprecht niet dat het beter is om te wachten.
Hoe veel je dan moet doen weet ik ook niet precies.

Maar mijn 22 jarige loopt nog als een malle (én op niveau) onder het zadel. En die was met 'hindsight' eigenlijk wél te slap om al te gaan rijden met 3. Daar had een half jaar wachten/ andere training beter geweest.

Als je hem op die manier sterker wil maken dan beter buiten en veel rechtuit. Juist voor eentje die slap is zijn voltes en longeren het laatste dat je wil doen.

"Het is waar, maar geen argument".
Zeker als het om 'beenwerk' gaat: de boel wordt sterker door belasting. Lopen is uiterst natuurlijk voor een paard.
En die oude paardenboeren wisten waar ze mee bezig waren: ze fokten stevige Gelderse of Grunningse boerenwerkpaarden. Ze hoefden geen moderne dressuur - en wie het werk niet aankon ging naar de slager.

Nu zijn er zat paarden van 3 die volop in het werk worden gezet, 'want hij is drie dus dat kan'.
En als je dan ook nog weinig kaas hebt gegeten van 'de rug omhoog rijden' wordt het al snel roofbouw.
Want de rug is pas rond 8 jaar maximaal verbeend - en een rijpaard heeft alleen een sterke rug als het dier correcte rugspieren kan gebruiken.

Ik denk vooral dat er een verkeerd beeld is van de echte wedstrijdruiters en trainers. Er wordt te makkelijk gezegd dat ze het alleen maar doen voor het geld, terwijl bij mij altijd goed in mijn oren is geknoopt dat je met paarden geen goud geld gaat verdienen. Natuurlijk zijn er die mensen die idd een paard kapot kunnen rijden, maar het gros wat ik zie doet dat zeker niet. Men moet er ook bij stil staan dat professionals veel beter ruiterfouten kunnen voorkomen (althans, dat mag ik toch hopen) en überhaupt een paard beter aan zullen voelen dan iemand die een keer zijn eigen paard inrijdt en dat was het.

We moeten niet vergeten dat de profs ook ooit op een manege zijn begonnen uit liefde voor het rijden. Ik vind dat ze over het algemeen te vaak naar hen wordt gekeken alsof zij niet menselijk zijn en geen liefde kennen voor het paard.

Overigens heel iets anders, wees ervan bewust dat te veel op harde ondergrond lopen ook niet goed is voor een paard. Dat is immers een van de oorzaken van hoefkraakbeen verbening (te veel is sowieso nooit goed). Alles met mate

vergis je niet ook recreatief moeten paarden soms echt zwaar werken!
Dan denk ik aan de buurman die werkt met ze op het land, zware klei ploegen is niet niets.
Een volle huifkar met minimaal24 pers is ook niet niets en ook vroeger toen ik nog reed puur recreatief maar ook echt lange afstands ritten,met koets of ruiter ....ja echt ik wist niet beter met 4 kon dat, voorlichting is echt heel belangrijk!

Daar zeg je een waar woord:"wat is precies belasting voor een paard?"

Een ruiter die alle kanten op stuitert "weegt hetzelfde maar is zwaarder" dan iemand die correct en stil zit.

Ploegen is echt zwaar, maar niet echt belastend voor de rug.

Vwb de huifkar telt niet alleen het gewicht. Zou de rit gaan over vlakke wegen met harde bodem, dan is het in beweging houden van die kar niet zo zwaar - alleen het in beweging krijgen is zware arbeid.

Deze stelling is in principe waar. Het is ook het idee waarmee jonge paarden worden voorbereid op het (zware) werk dat zij later moeten gaan doen. In de praktijk: je kunt beter een 3-jarige rustig beginnen te trainen dan op 8 jaar beginnen en binnen een half jaar naar het Z willen rijden. Zo klaar als een klontje lijkt mij.

Maar de stelling is niet zo zwart-wit zoals het hier nu staat. Wánt de valkuil is dat een onvolwassen skelet met zijn spieren gevoeliger is voor blessures. Naast de talloze fysiotherapeuten die erop hameren dat (te?) vroeg inrijden blessures/aandoeningen in de hand werkt ben ik op zoek gegaan naar wetenschappelijke onderbouwing en de onderstaande literatuurstudie van een masterstudent in Gent is eigenlijk het enige dat ik kon vinden. Het is een interessant stukje leesvoer, dat de zaak zeker niet eenzijdig belicht. De student geeft zelfs meerdere malen aan dat er tegenstrijdigheden bestaan in de "paardenwetenschap" én dat het moeilijk te onderzoeken is.

Maar in dit onderzoek wordt oa het volgende aangekaart:
- Er is nog geen significante relatie gevonden tussen het ontstaan van blessures en het starten met de training voordat er skelatale maturiteit is vastgesteld. Maar er wordt wel vastgesteld dat dieren met een immatuur skelet bij de start van de trainingen minder goede prestaties behalen én een licht gestegen kans hebben op blessures.
- De meeste blessures bij jonge paarden in competitie zijn blessures gelinkt aan de immaturiteit van het skelet.

https://lib.ugent.be/fulltxt/RUG01/002/ ... 001_AC.pdf

Maar wat is dan een kwalitatief goed springpaard? Er starten ongeveer 200 paarden in de vierjarigencyclus. En toch krijgen we er niet jaarlijks 200 topsportpaarden bij. In die groep van 200 zitten dus kwalitatief goede springpaarden die geboren zijn voor het hogere werk, in die groep zitten ook een hele hoop paarden die blij zijn als ze de rest van hun leven vlot parcourtjes van 1.20m doorkomen en dan zullen er ook nog wel ongetalenteerde paardjes bijzitten die verkocht worden aan minder ambitieuze personen.
Maar 1 ding hebben die paardjes gemeen en dat is dat ze hetzelfde traject hebben moeten doorlopen om überhaupt aan de start te staan. En niet ieder kwalitatief springgefokt paard "speelt" met hindernisjes van 1.10m hoor, was het maar, er zou veel minder gefokt moeten worden. Maar dus ook dat minder getalenteerde paard werd klaargestoomd voor de cyclus. Dan is het argument 'je moet rekening houden met het paard' niet langer van toepassing.
"Een maand of 3 is zat om ze klaar te maken" ook daar zie je dat het niet echt echt maatwerk is, maar "zo lang het in de planning van de ruiter past"-maatwerk. Een paard dat als veulen uit zijn moeder gekomen is met het stickertje 'toekomstig topsportpaard' zal altijd min of meer hetzelfde traject MOETEN volgen.

Je kan iets positiever maken door het spelen te noemen en je kan het negatiever maken door het afbeulen te noemen. Waar ligt de waarheid? Dat moet ieder voor zich bepalen, maar het is niet slecht om er af en toe bij stil te staan.

Precies dit. Ik durf er mijn hand voor in het vuur steken dat wanneer ik over 2 jaar op mijn tegen dan 6 jarige kruip, dat dat gaat lijken alsof hij het allemaal al kent... ah ja want hij zal het al kennen van het 'werken' aan de hand op de grond. Ik steek alle cues die onder het zadel gebruikt zullen worden er eerst op van af de grond. Ik zal hem nooit iets aanleren onder het zadel wat hij nog niet kent op de grond. En ja inderdaad, momenteel loop ik mee naast hem voor sommige oefeningen, andere oefeningen daarbij hoef ik dan weer zelf niet veel af te stappen. Ik rijd ook enkel graag voor buitenritten. Rijden in piste interesseert mij niet, ik werk daar liever aan de hand. Zelfs aan de hand werk ik nog liever op de track en in de paddock dan in de piste

Ik heb een heleboel paarden zadelmak gemaakt op werkgebied en dat begon allemaal juist wel met werken aan de hand. Leren longeren, commando's leren, rustig laten wennen aan tuig/ dekens etc. En ja, als je er geld mee wilt verdienen gaat het wat sneller achter elkaar allemaal maar alleen op wat een paard aangeeft/ aan kan want anders werk je jezelf alleen maar tegen.

En vergeet niet dat er verschillende manier van zadelmak maken zijn.

Ik vind zadelmak maken met 3.5 geen probleem, maar wel als paarden daarna zwaar belast worden/ verkeerd gereden worden en er een totaal mismanagement plaats vind. Want imo gaat het daar juist vaak mis.
Ik zie ze het liefst nog een half jaar/ jaartje op de wei daarna en dan rustig opgepakt worden. Ik ben geen voorstander van 3 jarige mee op wedstrijd nemen.
En ik weet dat er ook een heel aantal paarden zijn die met 2.5 al zadelmak gemaakt worden, dat vind ik echt te vroeg.