Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-08-20 20:20

Geplaatst: 13-08-20 20:20

Mindim schreef:
Caaatje schreef:
interessante discussie en een onderwerp waar ik zelf ook al meer dan eens mee heb geworsteld. ik heb hier 7 ponies staan waar ik vooral mee werk in vrijheid. ze hebben ook allemaal aangeleerd gekregen hoe ze werk kunnen weigeren en dat dat ook mag. een techniek die ik ook graag toepas bij bv trauma honden. als ze graag willen meedoen die dag krijgen ze ook de vrijheid om zelf aan te geven in welke richting ze graag iets zouden doen en ik pas me daar aan aan. ik merk sinds ik dit doe en de paarden vrijheid heb gegeven om zulke beslissingen te maken dat er veel meer samenwerking en zin is om te werken, zeker bij de flegmatieke of onzekere dieren. natuurlijk gaat dat met ups en downs en heb ik mijn ego in het trainen zoveel mogelijk moeten leren loslaten, maar het plezier dat we nu samen hebben is dat meer dan waard. ik doe voornamelijk vrijheidsdressuur, loswerken, dressuur aan de hand en buitenrijden
dit vaak ook op de weide in kuddeverband dus ze kunnen altijd weg als ze dat zouden willen

Maar nu ben ik wel even nieuwsgierig, als je met je paarden aan de weg bent, dan hebben ze een keuze om dingen te weigeren?

Ik vind trauma honden of een paard toch wel 2 verschillende dingen, ten eerste is de een een vluchtdier en de andere roofdier.
Trauma honden laat ik ook hun eigen tempo bepalen. Alleen als die willen "vluchten" hang ik aan de andere kant van de lijn en dat is meestal voldoende tegengewicht. Zodoende loopt er niemand gevaar. Mijn paard krijgt aan de weg minder vrijheid, die laat ik niet zijn gang gaan en enkel tot op een bepaalde hoogte zijn eigen tempo bepalen, buiten bepaal ik toch wel wat kan en niet kan, voor ieders veiligheid. Dus tot in welke mate kan je dan een paard laten doen wat het wil en wat als jij eens iets wil en hij niet. Is het niet tweerichtingverkeer?

Wel de techniek is vrijwel hetzelfde, je denkt alleen al te gevorderd, bij trauma honden bv die angst hebben om aangeraakt te worden bied ik mijn hand aan, als deze geweigerd wordt door hun lichaamstaal haal ik deze weg tot het punt dat ze aangeven dat ze zich weer prettig voelen en zo bouw ik dat uit. Omdat ze merken dat je hun grenzen respecteert wordt je ineens veel minder eng. Bij paarden werkt dit ongeveer hetzelfde. Ik bied iets aan en hier kunnen ze op in gaan of via hun lichaamstaal laten merken hier geen behoefte aan te hebben. Hoe tegenstrijdig het ook klinkt maar hoe vaker ik nee accepteer hoe meer "ja's" ik krijg en ze ook zelf dingen beginnen aanbieden.
Natuurlijk in gevaarlijke omstandigheden zal ik zelf aangeven wat kan en wat niet kan maar dat is dan ook weer de kunst van jezelf niet in situaties te brengen waar je als combinatie nog niet klaar voor bent. Ze kunnen maar waar je hun op voorbereidt dus dan is het aan mij te zorgen dat ze zijn voorbereid op hetgeen wat ik aanbied

**Geplaatst**: 13-08-20 20:51

Geplaatst: 13-08-20 20:51

Dat klinkt prachtig maar je hebt niet altijd alles in de hand. Sommige dingen gebeuren nu eenmaal, onverwachte dingen, dingen door toevallige voorbijgangers etc.

Soms is verzorging of een behandeling nodig zonder dat je een dier er op voor hebt kunnen bereiden

**Geplaatst**: 13-08-20 21:50

Re: Ethiek en de paardensport, waarom ik gestopt ben met rijden

Geplaatst: 13-08-20 21:50

Dat zegt ze toch ook? Dat ze in zulke situaties zelf aangeeft wat kan en niet kan.

**Geplaatst**: 13-08-20 22:15

Geplaatst: 13-08-20 22:15

Mindim schreef:
Maar nu ben ik wel even nieuwsgierig, als je met je paarden aan de weg bent, dan hebben ze een keuze om dingen te weigeren?

Ik denk niet dat je het weigeren zo letterlijk moet nemen.
Ik merk zelf dat als je op een manier traint die elke emotie van stress en spanning heel serieus neemt (en dus niet doorgaat met vragen), dat je dan een veel relaxter en zelfverzekerd paard krijgt. Ik ervaar zelf dat een paard die geen stress heeft, niet zoveel reden heeft om iets te weigeren.
Als we per ongeluk in een heftige situatie terecht komen, luisteren ze nog steeds prima, dat geeft bij mij in ieder geval geen problemen.

**Geplaatst**: 13-08-20 22:17

Geplaatst: 13-08-20 22:17

Gini schreef:
Dat zegt ze toch ook? Dat ze in zulke situaties zelf aangeeft wat kan en niet kan.

Om vervolgens te zeggen dat het de kunst is jezelf niet in dat soort situaties te brengen.
Dat is mooi in theorie maar de praktijk is weerbarstig.

**Geplaatst**: 14-08-20 06:18

Geplaatst: 14-08-20 06:18

fransje23 schreef:
Gini schreef:
Dat zegt ze toch ook? Dat ze in zulke situaties zelf aangeeft wat kan en niet kan.

Om vervolgens te zeggen dat het de kunst is jezelf niet in dat soort situaties te brengen.
Dat is mooi in theorie maar de praktijk is weerbarstig.

Waarom?

Ik bereid mijn paarden correct voor thuis op enge/onverwachte situaties in een gecontroleerde omgeving, hier leer ik ze dat als ze stilstaan en rustig bij mij blijven enge dingen helemaal niet zo eng zijn. Als dat bevestigd is maak ik een paar kleine wandelingen, in deze wandelingen zoek ik specifiek spannende dingen op om dat opnieuw ook op wandeling te bevestigen. Zo creëer je een voorbereid paard

als er dan wat spannend gebeurt, val je terug op die voorbereiding. Mijn ervaring is dat er zelfs in de engste situaties nog communicatie mogelijk is. Natuurlijk staat mijn veiligheid en die van het paard uiteindelijk voorop maar er zijn heel weinig situaties dat ik het gevoel heb dat deze in gedrang komt en alsnog heb ik dan voorbereiding bv vanaf de grond om op terug te vallen.
Je creëert uiteindelijk zelf wat je aan kunt met je paard en wat niet dus de situaties die je kunt aangaan evolueren ook samen met je voorbereiding en je ervaring. Wat evengoed bij andere methodes zo is naar mijn inzien.

Ook je vraag over medische situaties, over het algemeen gaat dat hier ontzettend makkelijk, ook pijnlijke verzorging. Ze gaan er veelal vanuit dat mensen hun willen helpen als deze die intentie uitstralen en gaan daar dan in mee. Moesten er specifieke angsten zijn omtrent bv hoeven/injecties/ontworming... Probeer ik daar zoveel mogelijk in mijn kunnen al aan te werken voordat we in zo'n situatie komen.
Natuurlijk kan dat voorkomen dat het heel ernstig is maar dan opnieuw staat de veiligheid van mijn paard voor op

**Geplaatst**: 14-08-20 07:48

Geplaatst: 14-08-20 07:48

Caaatje, ik denk dat onze werkwijze niet zoveel van elkaar verschild

Maar hoe kun je een paard bijvoorbeeld voorbereiden op de verzorging van grote wonden? Waarbij het schoonmaken noodzakelijk is maar pijn doet?

**Geplaatst**: 14-08-20 09:21

Geplaatst: 14-08-20 09:21

helaas ik heb nog geen paard gezien met een APP waarmee ik het kan programmeren

ik moet het steeds per keer per paard per situatie heel snel en adequaat kunnen regeren met parate kennis

mijn generatie -en misschien die na mij komt ook nog - hebben het allemaal moeten leren in de praktijk en leren van mensen die de praktijk kende en dan bouw je veel meer parate kennis op om adequaat te kunnen reageren

alles wordt nu steeds te gemakkelijk gemaakt - denken we - door allerlei APP's te kunnen downloaden , sites die volstaan met tips en adviezen, lezen en theorie de praktijk is ffff iets anders dan blijkt alleen de achterflap van je boek lezen niet wil zeggen dat je het hele boek kent (dacht ik op school weleens)

helaas ben ik geen curling kind van curling ouders, ik heb het allemaal zelf moeten leren,

proefondervindelijk ontdekken dat een paard ...tig keer voorbij een distel in de wei gaat en één keer er van moet schrikken, met vallen en opstaan leren dat elk paard anders is het een levend wezen is en blijft, die soms heel braaf kan zijn en soms even iets anders van plan is, na ja denk ik dan........heb ik ook wel eens

!!

voor mij een heel belangrijke les uit het verleden: elke dag/keer opnieuw opstappen er is geen dag het zelfde, je paard niet maar ik ook niet

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 14-08-20 09:58, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-08-20 09:26

Geplaatst: 14-08-20 09:26

Caaatje schreef:
Waarom? Ik bereid mijn paarden correct voor thuis op enge/onverwachte situaties in een gecontroleerde omgeving, hier leer ik ze dat als ze stilstaan en rustig bij mij blijven enge dingen helemaal niet zo eng zijn. Als dat bevestigd is maak ik een paar kleine wandelingen, in deze wandelingen zoek ik specifiek spannende dingen op om dat opnieuw ook op wandeling te bevestigen. Zo creëer je een voorbereid paard als er dan wat spannend gebeurt, val je terug op die voorbereiding. Mijn ervaring is dat er zelfs in de engste situaties nog communicatie mogelijk is. Natuurlijk staat mijn veiligheid en die van het paard uiteindelijk voorop maar er zijn heel weinig situaties dat ik het gevoel heb dat deze in gedrang komt en alsnog heb ik dan voorbereiding bv vanaf de grond om op terug te vallen.
Je creëert uiteindelijk zelf wat je aan kunt met je paard en wat niet dus de situaties die je kunt aangaan evolueren ook samen met je voorbereiding en je ervaring. Wat evengoed bij andere methodes zo is naar mijn inzien.

Ook je vraag over medische situaties, over het algemeen gaat dat hier ontzettend makkelijk, ook pijnlijke verzorging. Ze gaan er veelal vanuit dat mensen hun willen helpen als deze die intentie uitstralen en gaan daar dan in mee. Moesten er specifieke angsten zijn omtrent bv hoeven/injecties/ontworming... Probeer ik daar zoveel mogelijk in mijn kunnen al aan te werken voordat we in zo'n situatie komen.
Natuurlijk kan dat voorkomen dat het heel ernstig is maar dan opnieuw staat de veiligheid van mijn paard voor op

Wat ik hier boven lees, hoort imo gewoon bij de training van een paard. Waar zit hem de vrijheid van het paard dan in of zijn vrije keuze?

**Geplaatst**: 14-08-20 09:37

Geplaatst: 14-08-20 09:37

Mindim schreef:
Caaatje schreef:
Waarom? Ik bereid mijn paarden correct voor thuis op enge/onverwachte situaties in een gecontroleerde omgeving, hier leer ik ze dat als ze stilstaan en rustig bij mij blijven enge dingen helemaal niet zo eng zijn. Als dat bevestigd is maak ik een paar kleine wandelingen, in deze wandelingen zoek ik specifiek spannende dingen op om dat opnieuw ook op wandeling te bevestigen. Zo creëer je een voorbereid paard als er dan wat spannend gebeurt, val je terug op die voorbereiding. Mijn ervaring is dat er zelfs in de engste situaties nog communicatie mogelijk is. Natuurlijk staat mijn veiligheid en die van het paard uiteindelijk voorop maar er zijn heel weinig situaties dat ik het gevoel heb dat deze in gedrang komt en alsnog heb ik dan voorbereiding bv vanaf de grond om op terug te vallen.
Je creëert uiteindelijk zelf wat je aan kunt met je paard en wat niet dus de situaties die je kunt aangaan evolueren ook samen met je voorbereiding en je ervaring. Wat evengoed bij andere methodes zo is naar mijn inzien.

Ook je vraag over medische situaties, over het algemeen gaat dat hier ontzettend makkelijk, ook pijnlijke verzorging. Ze gaan er veelal vanuit dat mensen hun willen helpen als deze die intentie uitstralen en gaan daar dan in mee. Moesten er specifieke angsten zijn omtrent bv hoeven/injecties/ontworming... Probeer ik daar zoveel mogelijk in mijn kunnen al aan te werken voordat we in zo'n situatie komen.
Natuurlijk kan dat voorkomen dat het heel ernstig is maar dan opnieuw staat de veiligheid van mijn paard voor op

Wat ik hier boven lees, hoort imo gewoon bij de training van een paard. Waar zit hem de vrijheid van het paard dan in of zijn vrije keuze?

Lees eerdere posts

ik werk veelal in vrijheid dus ze staan los. Ze kiezen zelf om bij mij te blijven. Als ze ervoor kiezen om weg te wandelen van de training kan dit. Evenals ik zoveel mogelijk probeer te letten op de signalen die ze geven en deze respecteer. Als ik wil rijden maar ze geven aan hier geen "zin" in te hebben respecteer ik dit en probeer te kijken wat ze zelf inbrengen die dag of ik train een dag niet.
Ik vind dit ook normale training om eerlijk te zijn, je mag enkel hetgeen "verwachten" wat je ze zelf hebt geleerd.

**Geplaatst**: 14-08-20 10:16

Geplaatst: 14-08-20 10:16

MCE schreef:
alles wordt nu steeds te gemakkelijk gemaakt - denken we - door allerlei APP's te kunnen downloaden , sites die volstaan met tips en adviezen, lezen en theorie de praktijk is ffff iets anders dan blijkt alleen de achterflap van je boek lezen niet wil zeggen dat je het hele boek kent (dacht ik op school weleens)

Om het hele boek te kennen moet je het ook onder je kussen leggen en er een nacht op slapen!

Heel handig met een e-reader, ken je ineens heel veel boeken!

**Geplaatst**: 14-08-20 10:22

Geplaatst: 14-08-20 10:22

fransje23 schreef:
MCE schreef:
alles wordt nu steeds te gemakkelijk gemaakt - denken we - door allerlei APP's te kunnen downloaden , sites die volstaan met tips en adviezen, lezen en theorie de praktijk is ffff iets anders dan blijkt alleen de achterflap van je boek lezen niet wil zeggen dat je het hele boek kent (dacht ik op school weleens)

Om het hele boek te kennen moet je het ook onder je kussen leggen en er een nacht op slapen!

Heel handig met een e-reader, ken je ineens heel veel boeken!

ik heb er niet zoveel aan als ik op het paard zit en moet iets oplossen,
ik ken nu ook al heel veel boeken maar of ik de inhoud ken!!

onder het kussen leggen heeft bij niet gewerkt, helaas

**Geplaatst**: 14-08-20 10:33

Geplaatst: 14-08-20 10:33

fransje23 schreef:
Caaatje, ik denk dat onze werkwijze niet zoveel van elkaar verschild
Maar hoe kun je een paard bijvoorbeeld voorbereiden op de verzorging van grote wonden? Waarbij het schoonmaken noodzakelijk is maar pijn doet?

Echt pijn is zeker een van de lastigste, moeilijk op voor te bereiden. Wat ik doe:
Als eerste zorgen dat paard echt ontspannen is, geleerd heeft om makkelijk te ontspannen, zowel met alle aanrakingen als op de omgeving. Meestal zie je dat paarden veel tolereren, maar niet echt ok ermee zijn.
Veel paarden hebben een hoge basisspanning en als daar dan iets bovenop komt (pijn, bloempje dat scheef ligt

) dan reageren ze "opeens".
Daarnaast kan je ze een gedrag leren dat je tijdens het verzorgen van wonden kan doen, bijv. een target aanleren. Dus eigenlijk een afleidings-gedrag dat ze echt goed kennen. Sowieso doet voer vaak wonderen.

**Geplaatst**: 14-08-20 11:06

Geplaatst: 14-08-20 11:06

Bij echt pijn bij het behandelen doet voer niet veel. Misschien de eerste keer maar daarna weten ze wat gaat komen.

**Geplaatst**: 14-08-20 11:10

Re: Ethiek en de paardensport, waarom ik gestopt ben met rijden

Geplaatst: 14-08-20 11:10

Nu, op zich begrijp je wel het idee achter de werkwijze ook al is dat dan niet altijd 100% toepasbaar in iedere situatie, toch?

**Geplaatst**: 20-08-20 22:48

Geplaatst: 20-08-20 22:48

Sinds ik een documentaire gezien heb over pinguïns die zich warm probeerde te houden in kringen omdat het min 40 was en die tientallen (ik geloof zelfs 100 totaal?) kilometers moesten reizen om een visje te kunnen vangen voor hun kroost en kleintjes vertrapt werden door de chaos bij terugkomst met voedsel .... vraag ik mij al af .... stel er staat een bordje linksaf 500 meter: Burgers Zoo! Gratis eten en drinken, veilige slaapplaats en goede zorg voor jou en jouw kroost. Zouden ze dan niet vrijwillig kiezen voor de dierentuin?

**Geplaatst**: 21-08-20 07:15

Geplaatst: 21-08-20 07:15

Ja dat zouden ze doen. Althans een aantal.
Net zoals de wolf komt snacken in de weilanden met schapen.
Kost weinig energie en zo een lopend buffet.
En is het een dier dat redelijk snel tam te maken is zal het de mens daarbij ook niet schuwen,zoals een wolf, honden zijn ook niet voor niets al lang huisdieren.
Of een pinuins ook bij dat soort dieren hoort dat zich gemakelijk bij mensen voegt geen idee.
Maar dat is dus wel waarom het ene dier gemakkelijk huisdier werd en het andere niet.
Dat paard ook, oke hij moet daarvoor eens wat klusjes met de mens doen, daar tegenover staat het veilige eten.
En er zullen ook vast schuwere zijn geweest die niet naar de mens trokken van karakter, maar dat zijn dan ook niet de dieren waar door de eeuwen heem mee gefokt is.

**Geplaatst**: 23-08-20 00:03

Re: Ethiek en de paardensport, waarom ik gestopt ben met rijden

Geplaatst: 23-08-20 00:03

Ben om exact dezelfde reden gestopt met rijden. Competitief dan, enkel nog vrij in de natuur.

**Geplaatst**: 28-08-20 11:47

Geplaatst: 28-08-20 11:47

Interessant topic! Ik worstel er ook weleens mee. Ik heb op internationaal niveau eventing gereden, wat ook niet bekend staat als de meest vriendelijke tak van de paardensport. Nu rij ik met jonge paarden op nationaal niveau.

Ik ben al 25 jaar vegetariër en sinds 3 jaar veganist als het op eten en kleding (leer, wol etc) aankomt. Maar een echte veganist rijdt natuurlijk geen paard. Nu vind ik het afschuwelijke leed in de vlees- en zuivelindustrie niet te vergelijken met die 4 a 5 keer in de week dat ik met mijn paard aan het werk ga, maar een vrije keuze is het natuurlijk niet. Ik ben wel overgeschakeld op de 'natural-horsemanship' manier, dus op basis van vertrouwen en wederzijds respect, waardoor bijvoorbeeld mijn voorheen 'levensgevaarlijke' paard echt mn vriendinnetje is geworden. Ze lopen 24/7 buiten op 6 hectare met schuilstallen en vriendjes en ze hebben geen hoefijzers meer onder. Maar als ik naar een wedstrijd ga, kunnen ze wel stress hebben, dat zie je op de vrachtwagen. Gelukkig is dat al heel veel minder dan voorheen, door grondwerk hebben ze geleerd hoe ze zichzelf kunnen ontspannen. Ik probeer dus zoveel mogelijk naar mn paarden te kijken en rekening met ze te houden. Inmiddels zijn ze zo gewend aan alles wat ik met ze doe dat ze het oké vinden en vaak ook zelfs leuk. Maar het blijft wel een beetje knagen hoor!

**Geplaatst**: 28-08-20 12:23

Re: Ethiek en de paardensport, waarom ik gestopt ben met rijden

Geplaatst: 28-08-20 12:23

Wat een interessant topic. Voor mij een reden, om na 10 jaar alleen maar te hebben meegelezen op bokt, weer eens een bericht te posten.

Ik heb altijd fanatiek gereden. Dressuur. Maar wel als recreatie ruiter. 10 jaar geleden verkocht ik mijn paard. Jaren later durfde ik kritisch naar mezelf te kijken.

‘s nachts zette ik mijn paard op stal, want ík vond het niks als hij dan nog buiten stond. Als ik ging rijden, moest hij luisteren. Soms reed ik met sporen of een slof. Sowieso altijd met een bit. Een vriendelijk bit, maar wél een stuk ijzer. In de winter schoor ik zijn vacht en ruilde het om voor een deken. Sowieso schoor ik zijn benen, baard en sokken want: niet mooi.

Drie jaar geleden kwam ik in contact met een bijzonder paard waar ik voor mocht zorgen. Ik vond het heerlijk om met haar bezig te zijn maar merkte ook een soort van respect. Ze was al wat ouder, ze heeft wat wijsheid. Ik wilde haar niet dwingen, ik wilde het gewoon fijn hebben samen. Rijden was ineens totaal niet belangrijk meer. Veel liever was ik gewoon rustig in haar gezelschap.

Dat zette me aan het denken. Alles wat de topic starter schrijft kan ik me in vinden. Anderzijds vind ik het voor mezelf niet nodig volledig te stoppen met rijden. Wederzijds respect en plezier is belangrijker. Een paard in wat áltijd binnen staat, niet met soort genoten op de wei mag en sowieso niet op de wei mag zonder in bubbeltjesplastic te zijn verpakt, staat nu mijlen ver van mij af.

Het dier dicht bij de natuur laten zijn en tegelijk in harmonie laten leven met de mens, moet heel goed mogelijk kunnen zijn.

Maar ik zal nooit meer doen wat ik vroeger deed. Omdat ik het persoonlijk niet passend vind. Echter is een paard een intelligent dier en wordt hij al sinds mensenheugenis gebruikt voor het werk.

**Geplaatst**: 28-08-20 13:42

Re: Ethiek en de paardensport, waarom ik gestopt ben met rijden

Geplaatst: 28-08-20 13:42

maar hoe ethisch is fokken

merries hengstig spuiten b.v. -zou bijna verkrachting kunnen heten-

merries spoelen omdat ze dan weer de sport in kunnen, embryo inplanten in een draag moeder

**Geplaatst**: 28-08-20 14:01

Re: Ethiek en de paardensport, waarom ik gestopt ben met rijden

Geplaatst: 28-08-20 14:01

Sgwuppie en roosje, heel mooi hoe jullie het omschrijven. Eerlijk zijn naar jezelf en je paard is niet altijd makkelijk. Dus super goed bezig!

MCE, niet ethisch, als je het mij vraagt.

**Geplaatst**: 28-08-20 14:13

Re: Ethiek en de paardensport, waarom ik gestopt ben met rijden

Geplaatst: 28-08-20 14:13

als we dat met z'n alle vinden waarom fokken we dan nog!!

toch ons handelsgeestje!

helaas het paard is verworden tot een financieel - zeer lucratief - ding

behalve voor de hobby fokker die alles zo dicht mogelijk bij de natuur laat plaatsvinden

**Geplaatst**: 28-08-20 23:59

Re: Ethiek en de paardensport, waarom ik gestopt ben met rijden

Geplaatst: 28-08-20 23:59

Wat een ontzettend interessant topic al zie ik dat het al een tijdje bestaat, ik wil toch graag ook mijn mening geven. Ik denk eigenlijk dat veel mensen hun mening hier wel op elkaar lijken maar wil dan toch nog even een woortje houden.

Ik ben het eigenlijk met bijde kanten eens, al vind ik dat we paarden niet te veel met mensen moeten vergelijken. Daarmee bedoel ik niet “de mens is slimmer” of “de mens heeft daar meer erg in” nee ik denk dat omdat we andere dieren zijn we het anders ervaren. Dus we kunnen nooit echt weten wat het paard nou wil maar dat weten we natuurlijk allemaal. Ik bedoel daar mee te zeggen dat wat voor ons onnatuurlijk voelt voor een paard normaal is. Nou is op een weilandje staan voor een paard misschien niet natuurlijk maar ervaart hij het wel als normaal en prima.

Een paard is heel slim maar denkt niet aan wat hij mist (wild zijn) of waar hij heel blij mee is. Wij bedenken voor hun wat ze missen. Paarden kijken in het nu, vinden ze iets niet leuk dan vinden ze het nu niet leuk. Als dat weer weg is dan is het weer goed.

Daarnaast denk ik persoonlijk dat wij mensen de dieren die wij houden best redelijk kunnen inschatten. Ik denk dat ik aan mijn hond bijvoorbeeld best goed kan zien of hij iets wel of niet leuk vind. Het is bij paarden echt wel duidelijk als ze echt ongelukkig zijn. Of ze echt wel optimaal gelukkig zijn daar moeten we eigenlijk niet te lang bij stil staan. Want een paard staat daar ook niet bij stil. Is hij blij dan is hij blij.

Dus of paarden houden onmenselijk is? Ja mischien is het wel onmenselijk, maar is het ook “onpaardelijk”? Dan moeten we dus goed kijken naar de behoeftes van een paard. Nou zijn daar natuurlijk ook weer de meningen over verdeeld.

Ik vind dat iedereen gewoon moet weten waar hij/zij mee bezich is en beseft dat het om een levend wezen gaat. Uiteindelijk hebben we allemaal toch ergens wel een hart voor paarden

**Geplaatst**: 29-08-20 00:11

Geplaatst: 29-08-20 00:11

Als ik anno nu weer 'n paard zou hebben (is inmiddels 20 jaar geleden voor mij) dan zou ik 'm weer op dezelfde manege/pensionstalling zetten waar ik vroeger stond; ideaal gelegen direct aan een groot natuurgebied. Hij zou alleen wat vaker op de wei staan dan toen. Ik heb niet meer dezelfde lichamelijke gezondheid/fitheid als toen, dus zou voornamelijk met 'n western zadel erop gaan buiten rijden. Maar hypothetisch gezien zou ik als fitgirl gewoon weer willen gaan springen.