Vorig onderwerp | Volgend onderwerp
Toevoegen aan eigen berichten Pagina 3 van de 3 [ 68 berichten ]
Ga naar pagina Vorige  1, 2, 3
Plaats een nieuw onderwerp

Slofteugel pro’s en contra’s

 
Profiel   

tjaakje schreef
Van mij mag het woord begrenzen uit het paardensport woordenboek gehaald worden. Begrenzen lees ik als "tegen houden", "verbieden", "een muur plaatsen". En zo zie ik het ook vaak gebruikt worden. Kunnen we het niet beter hebben over opvangen of ondersteunen?

Die naam klopt prima. Want dat is wat het doet.
Niet meer niet minder.
Het ondersteunt geen training.
Mooi hulpmiddel als je paard bijvoorbeeld een peesblessure heeft gehad en je mag buiten over de weg gaan stappen maar je weet niet zeker hoe fris hij word en dat wil je nu proberen te voorkomen.
Maar training in nageeflijk lopen krijg je niet. Goed achterbeen gebruik krijg je niet. Dus begrenzen, verbieden, prima.
Laatste bericht

Link naar dit berichtGeplaatst: 05-05-21 08:24 



 
Profiel   

MCE schreef
het mentale probleem bij een paard is een onderschat gegeven,

de slof verhinderd het paard in zijn/haar natuurlijke zelfhouding te ontwikkelen, ook al hangt het er los aan één keer vertellen dat het er hangt zegt voor het paard genoeg en gaat het braaf in een gedwongen houding lopen en zo compenseren

Een paard dat immers niet de juiste spieren en daarmee kracht ontwikkelt, zal ergens anders in het lijf moeten compenseren om het gevraagde te kunnen uitvoeren, en dit leidt eerder tot overbelasting en slijtage van structuren die eigenlijk niet zijn gemaakt voor dergelijke belasting. !

foute stress moet je er eerst uitrijden om ruimte te maken voor de goede energie en dat gaat bij een slof niet, paard gaat daardoor sneller verzuren en dat kan verstrekkende gevolgen hebben
hogere blessure graad, overbelasting verkeerde spieren ect., mentaal afgestompt>burnout

maar ja de ruiter heeft wel fijn kunnen gereden, komt wel weer een osteo, fysio, cranio voor het paard om het weer even los te maken (de symptoombestrijders)


https://horseconnect.nl/lang-en-laag-feiten-fabels/
Citaat:
Tijdens het naar voren bewegen van de achterbenen moet het bekken kantelen. Als het ligament en de spieren boven de wervelkolom stijver worden, moet de Ilias Psoas spier harder werken om het achterbeen naar voren te bewegen. De Lumbosacrale overgang (overgang lendenwervels naar staartwervels) kan tot 20% kantelen. Om de lage hoofdpositie te compenseren zal er meer rotatie in het Lumbosacraal gewricht optreden en komt er meer gewicht op de voorhand.
Als je lang en laag rijdt voel je meer mobiliteit in LSO (overgang lendenwervels – staartwervels) en TLO (overgang borstwervels – lendenwervels) gebied, waardoor het voelt alsof de rug meer beweegt.

Het omgekeerde is echter waar. Als je daarentegen de spieren traint die de borst tussen de schouderbladen positioneert en omhoog brengt en hierbij de nek verlengt, heb je de functionaliteit minus het gewicht op de voorhand.

Lang en laag is dus geen stretch van de hals, het is een overbelasting van het TLO en LSO gebied en brengt het gewicht op de voorhand. Daarnaast kost het veel kracht en energie.

Hear, hear!
Een van de grote misvattingen in het paardrijden. Goed uitgelegd.

Link naar dit berichtGeplaatst: 05-05-21 14:11 



 
Profiel   

Elisa2 schreef
martine0503 schreef
Hier vandaag gewoon met slof gereden. Hing er los bij. Fris paard zelf pijn in lijf. Met een losse slof eromheen kan ik m dan net beter bij mij houden. Hooguit 1x de slof erbij moeten pakken omdat ie door mij heen ging. Vraag ik mij af wat vriendelijker is. Even een kort moment die slof erbij of regelmatig harder met je hand in moeten werken omdat er geen reactie is op je zit en lichte opbouwing? Slof wordt sporadisch gebruikt. Ik persoonlijk die daar dan zelf geen misbruik in. Doe je het om je paard in de Krul te trekken dan zeg ik eraf met dat ding. Echter zeg ik dat ook van een ruiter die alleen maar vol in de mond hangt en vervolgens vol been (met of zonder spoor) geven. Gas geven en remmen werkt ook niet. Het is dus maar net vanuit welk punt je naar het gebruik van de slof kijkt.


Eerlijk? als ik dit lees dan zeg ik, paard staat niet aan de hulpen. Je zou niet harder met je hand in moeten werken als paard niet reageert maar slimmer en sneller. Eerst even longeren van te voren zou de frisheid er ook wel af halen.

Echter zijn lichamelijke klachten van de ruiter de enige reden imo waarom de slof wel een hulpmiddel zou kunnen zijn. Maar dan wel alleen als de basisvoorwaarden voor elkaar zijn.


Dat laatste is ook zeker het geval en slof wordt alleen in uiterste noodzaak gebruikt. 3x per jaar is al veel. Vooraf longeren helpt helaas niet echt heb ik afgelopen jaren al geleerd.

Link naar dit berichtGeplaatst: 06-05-21 11:53 



 
Profiel   

tjaakje schreef
Van mij mag het woord begrenzen uit het paardensport woordenboek gehaald worden. Begrenzen lees ik als "tegen houden", "verbieden", "een muur plaatsen". En zo zie ik het ook vaak gebruikt worden. Kunnen we het niet beter hebben over opvangen of ondersteunen?

Begrenzen is een prima woord :) je begrenst de
energie/activiteit die je met je been opgewekt hebt. Met begrenzen geef je aan hoeveel van deze energie naar voren mag en hoeveel je “in je paard” wil houden. Opvangen en ondersteunen zijn niet hetzelfde. Opvangen is het daadwerkelijk remmen, om naar een lagere gang te gaan of binnen de gang te schakelen. Ondersteunen met je hand lijkt me helemaal niet gewenst. Je wil dat een paard op eigen benen, van achter naar voren naar de hand toe gaat. Niet op de hand.

Link naar dit berichtGeplaatst: 06-05-21 12:01 



 
Profiel   

Ik vind het strikt genomen ook geen goed woord, al begrijp ik wel dat het veel gebruikt wordt.
Voor ruiters is het een heldere term.

Máár. Begrenzen met de hand wordt gemakkelijk opgevat in de zin dat je als ruiter letterlijk met je hand de voorwaartse energie van je paard opvangt. Nee, dat doet het paard zélf. Op aangeven van de ruiter, maar daarbij vormt de zit een véél belangrijker communicatiemiddel dan de hand. Je brengt het paard in balans onder je met je zit, niet met je hand. Of liever gezegd: het paatd brengt zichzelf in balans onder je, op aangeven van je zit. Teugelhulpen zet je daarbij alleen heel subtiel in. Loopt je paard daar in eerste instantie 'doorheen', dan gebruik je je stem als aanvullende hulp. Probleem: wij als ruiters hebben echter vaak niet het geduld en de zelfbeheersing om af te wachten, we willen direct resultaat. Been there, doen that, eindeloos getraind om het af te leren en nog steeds zit die reflex er een beetje in.

Hierbij speelt het volgende mee: als ruiters te veel gaan denken, en dus handelen, met de focus op hun handen in plaats van op hun zit, doen ze al snel te veel aan de voorkant. Zo werkt het gewoon, het is mensen eigen om controle te willen houden en dingen te willen regelen door iets vast te pakken/houden.
De term begrenzen leidt dan ook snel tot rijden primair vanuit het idee van controle en gehoorzaamheid, zoals tjaakje terecht aangeeft.
Is dat de focus; controle houden aan de voorkant, dan krijg je al heel snel een paard dat defensief en reactief ingesteld is. Vaak heeft de ruiter daar geen erg in. Je doet immers wat je gewend bent te doen, zoals je het geleerd hebt en al jaren doet, en als dat tot een enigszins bevredigend resultaat leidt, is er niet veel aanleiding om dat te veranderen - zeker niet als er een instructeur aan de kant staat die zegt dat het zo goed is.
Geef je een paard echter daadwerkelijk de ruimte en gelegenheid om zich vanuit ontspanning te concentreren op zijn lichaamsgebruik (door primair te rijden op je zit en daar eideloos aan te schaven), dan stelt het paard zich open voor de subtielste signalen en krijg je een totaal andere wisselwerking.

Rijtechnisch jargon wordt zo vaak automatisch gebruikt, zonder nadenken over de exacte strekking ervan, dat is jammer.

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-05-21 08:50 



 
Profiel   

Askja schreef
Ik vind het strikt genomen ook geen goed woord, al begrijp ik wel dat het veel gebruikt wordt.
Voor ruiters is het een heldere term.

Máár. Begrenzen met de hand wordt gemakkelijk opgevat in de zin dat je als ruiter letterlijk met je hand de voorwaartse energie van je paard opvangt. Nee, dat doet het paard zélf. Op aangeven van de ruiter, maar daarbij vormt de zit een véél belangrijker communicatiemiddel dan de hand. Je brengt het paard in balans onder je met je zit, niet met je hand. Of liever gezegd: het paatd brengt zichzelf in balans onder je, op aangeven van je zit. Teugelhulpen zet je daarbij alleen heel subtiel in. Loopt je paard daar in eerste instantie 'doorheen', dan gebruik je je stem als aanvullende hulp. Probleem: wij als ruiters hebben echter vaak niet het geduld en de zelfbeheersing om af te wachten, we willen direct resultaat. Been there, doen that, eindeloos getraind om het af te leren en nog steeds zit die reflex er een beetje in.

Hierbij speelt het volgende mee: als ruiters te veel gaan denken, en dus handelen, met de focus op hun handen in plaats van op hun zit, doen ze al snel te veel aan de voorkant. Zo werkt het gewoon, het is mensen eigen om controle te willen houden en dingen te willen regelen door iets vast te pakken/houden.
De term begrenzen leidt dan ook snel tot rijden primair vanuit het idee van controle en gehoorzaamheid, zoals tjaakje terecht aangeeft.
Is dat de focus; controle houden aan de voorkant, dan krijg je al heel snel een paard dat defensief en reactief ingesteld is. Vaak heeft de ruiter daar geen erg in. Je doet immers wat je gewend bent te doen, zoals je het geleerd hebt en al jaren doet, en als dat tot een enigszins bevredigend resultaat leidt, is er niet veel aanleiding om dat te veranderen - zeker niet als er een instructeur aan de kant staat die zegt dat het zo goed is.
Geef je een paard echter daadwerkelijk de ruimte en gelegenheid om zich vanuit ontspanning te concentreren op zijn lichaamsgebruik (door primair te rijden op je zit en daar eideloos aan te schaven), dan stelt het paard zich open voor de subtielste signalen en krijg je een totaal andere wisselwerking.

Rijtechnisch jargon wordt zo vaak automatisch gebruikt, zonder nadenken over de exacte strekking ervan, dat is jammer.

Veel ruiters en instructeurs maken paardrijden in mijn ogen een stuk ingewikkelder dan het in de basis is. Dat gaat vaak ten koste van de duidelijkheid naar het paard.

Als je begrenst vang je in mijn ogen wel degelijk als ruiter de energie op. Immers geef jij de hulp, waardoor het paard weet hoeveel energie naar voren mag. Dat komt niet vanuit het paard. Het “startsignaal” ligt bij de ruiter. Het gaat daarbij ook niet enkel om balans, maar vooral om activiteit. Hoeveel actie wil je van de grond? (tweede draf, passage, piaffe) en hoeveel actie wil je naar voren? (arbeidsdraf, middendraf, uitgestrekte draf). Daar kun je eindeloos in schakelen, met inderdaad je zit als hoofdhulp en ophoudingen als ondersteuning van je zit.

Het idee van een (halve) ophouding is dat je direct erna weer ontspant met je hand. Daarom vind ik ondersteunen ook geen goede term als vervanging voor begrenzen. Je wil de energie niet hoeven blijven controleren. Pas als je weer nieuwe energie opwekt met je been, komt de begrenzing weer in beeld. Je vraagt pas iets van je paard als je verandering wil. In de basis wil je dat het paard blijft “gaan” zoals je in je laatste hulp vroeg. Als het paard goed gaat, doe je dus even niks. Niet met je hand, niet met je been, niet met je zit.

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-05-21 10:05 



 
Profiel   

... over woorden kunnen we eindeloos debatteren, maar aangezien we met woorden praten is helderheid wel goed.
Citaat
Veel ruiters en instructeurs maken paardrijden in mijn ogen een stuk ingewikkelder dan het in de basis is. Dat gaat vaak ten koste van de duidelijkheid naar het paard.

Idd: langs elkaar heen praten...
Citaat
Als je begrenst vang je in mijn ogen wel degelijk als ruiter de energie op. Immers geef jij de hulp, waardoor het paard weet hoeveel energie naar voren mag. Dat komt niet vanuit het paard. Het “startsignaal” ligt bij de ruiter. Het gaat daarbij ook niet enkel om balans, maar vooral om activiteit. Hoeveel actie wil je van de grond? (tweede draf, passage, piaffe) en hoeveel actie wil je naar voren? (arbeidsdraf, middendraf, uitgestrekte draf). Daar kun je eindeloos in schakelen, met inderdaad je zit als hoofdhulp en ophoudingen als ondersteuning van je zit.

'Opvangen' doet mij eerlijk gezegd denken aan balspelen... :o
Of aan balansverlies : iemand dreigt te vallen en jij helpt bij het op de been blijven.
... dit zijn geen handige associaties in het zadel!

Haal ik dat allemaal er af, ben ik het eens met de strekking van bovenstaande :
'de ruiter geeft het signaal /"bevel" - hoofdzakelijk met de zit'.

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-05-21 10:17 



 
Profiel   

Janneke2 schreef
... over woorden kunnen we eindeloos debatteren, maar aangezien we met woorden praten is helderheid wel goed.
Citaat
Veel ruiters en instructeurs maken paardrijden in mijn ogen een stuk ingewikkelder dan het in de basis is. Dat gaat vaak ten koste van de duidelijkheid naar het paard.

Idd: langs elkaar heen praten...
Citaat
Als je begrenst vang je in mijn ogen wel degelijk als ruiter de energie op. Immers geef jij de hulp, waardoor het paard weet hoeveel energie naar voren mag. Dat komt niet vanuit het paard. Het “startsignaal” ligt bij de ruiter. Het gaat daarbij ook niet enkel om balans, maar vooral om activiteit. Hoeveel actie wil je van de grond? (tweede draf, passage, piaffe) en hoeveel actie wil je naar voren? (arbeidsdraf, middendraf, uitgestrekte draf). Daar kun je eindeloos in schakelen, met inderdaad je zit als hoofdhulp en ophoudingen als ondersteuning van je zit.

'Opvangen' doet mij eerlijk gezegd denken aan balspelen... :o
Of aan balansverlies : iemand dreigt te vallen en jij helpt bij het op de been blijven.
... dit zijn geen handige associaties in het zadel!

Haal ik dat allemaal er af, ben ik het eens met de strekking van bovenstaande :
'de ruiter geeft het signaal /"bevel" - hoofdzakelijk met de zit'.

Opvangen

Opvangen:
1) Afvangen 2) Helpen 3) Horen 4) Horen zeggen 5) Incasseren 6) Intercepteren 7) Kalmeren (jeugdt.) 8) Met het gehoor waarnemen 9) Onderscheppen 10) Ondervangen 11) Ontvangen 12) Opnemen 13) Registreren 14) Toevallig horen 15) Vatten 16) Waarnemen

Opvangen is dus ook ontvangen/opnemen. En dat is wat je als ruiter doet. Je ontvangt de energie die je er met je been in hebt gestopt. Door te begrenzen;

Begrenzen

Begrenzen logo
1) Afbakenen 2) Afgrenzen 3) Aflijnen 4) Afmerken 5) Afpalen 6) Aftekenen 7) Afzetten 8) Bepalen 9) Beperken 10) Binnen bepaalde grenzen beperken 11) Borneren 12) Delimiteren 13) Inkrimpen 14) Insluiten 15) Limiteren 16) Omlijnen 17) Termineren

Beperk je eventueel de hoeveelheid voorwaartse energie omdat je deze energie in je paard wil houden (=insluiten) :)

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-05-21 10:27 



 
Profiel   

? Wat is dit nu dan toch weer...?

Oma heeft niet alleen een goede oude Dikke Van Dale in de kast staan, ik kijk er ook nog geregeld in. (Dat is leuk...!)

Maar associaties (zeker bij mensen in het zadel) gaan aan mentale kennis vooraf.

En ik rijd niet met "het in mijn hand ontvangen van energie die ik er met de benen in heb gestopt".
Dat lijkt me 'remmen en gasgeven' in het gunstigste geval, of het tegenhouden van een stuwend achterbeen. (Dat doe ik wel eens, hoor, twee seconden, en dan herstel ik de fout.)

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-05-21 11:11 



 
Profiel   

Janneke2 schreef
? Wat is dit nu dan toch weer...?

Oma heeft niet alleen een goede oude Dikke Van Dale in de kast staan, ik kijk er ook nog geregeld in. (Dat is leuk...!)

Maar associaties (zeker bij mensen in het zadel) gaan aan mentale kennis vooraf.

En ik rijd niet met "het in mijn hand ontvangen van energie die ik er met de benen in heb gestopt".
Dat lijkt me 'remmen en gasgeven' in het gunstigste geval, of het tegenhouden van een stuwend achterbeen. (Dat doe ik wel eens, hoor, twee seconden, en dan herstel ik de fout.)

Heel veel moeilijker dan gasgeven en remmen (wel in doe volgorde, niet andersom ;) ) is paardrijden in de basis ook niet. Je wekt energie op, om dit vervolgens te gaan controleren, waardoor je een paard krijgt dat nagefelijk, in balans op eigen benen gaat.

Hoe doet “oma” dit dan? Hoe rijd jij? :)

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-05-21 11:31 



 
Profiel   

Askja schreef
Ik vind het strikt genomen ook geen goed woord, al begrijp ik wel dat het veel gebruikt wordt.
Voor ruiters is het een heldere term.

Máár. Begrenzen met de hand wordt gemakkelijk opgevat in de zin dat je als ruiter letterlijk met je hand de voorwaartse energie van je paard opvangt. Nee, dat doet het paard zélf. Op aangeven van de ruiter, maar daarbij vormt de zit een véél belangrijker communicatiemiddel dan de hand. Je brengt het paard in balans onder je met je zit, niet met je hand. Of liever gezegd: het paatd brengt zichzelf in balans onder je, op aangeven van je zit. Teugelhulpen zet je daarbij alleen heel subtiel in. Loopt je paard daar in eerste instantie 'doorheen', dan gebruik je je stem als aanvullende hulp. Probleem: wij als ruiters hebben echter vaak niet het geduld en de zelfbeheersing om af te wachten, we willen direct resultaat. Been there, doen that, eindeloos getraind om het af te leren en nog steeds zit die reflex er een beetje in.

Hierbij speelt het volgende mee: als ruiters te veel gaan denken, en dus handelen, met de focus op hun handen in plaats van op hun zit, doen ze al snel te veel aan de voorkant. Zo werkt het gewoon, het is mensen eigen om controle te willen houden en dingen te willen regelen door iets vast te pakken/houden.
De term begrenzen leidt dan ook snel tot rijden primair vanuit het idee van controle en gehoorzaamheid, zoals tjaakje terecht aangeeft.
Is dat de focus; controle houden aan de voorkant, dan krijg je al heel snel een paard dat defensief en reactief ingesteld is. Vaak heeft de ruiter daar geen erg in. Je doet immers wat je gewend bent te doen, zoals je het geleerd hebt en al jaren doet, en als dat tot een enigszins bevredigend resultaat leidt, is er niet veel aanleiding om dat te veranderen - zeker niet als er een instructeur aan de kant staat die zegt dat het zo goed is.
Geef je een paard echter daadwerkelijk de ruimte en gelegenheid om zich vanuit ontspanning te concentreren op zijn lichaamsgebruik (door primair te rijden op je zit en daar eideloos aan te schaven), dan stelt het paard zich open voor de subtielste signalen en krijg je een totaal andere wisselwerking.

Rijtechnisch jargon wordt zo vaak automatisch gebruikt, zonder nadenken over de exacte strekking ervan, dat is jammer.


Dit hele verhaal is precies wat ik bedoel.

Het zinnetje wat ik zo vaak hoor en lees is "begrenzen aan de voorkant". Wat naar mijn idee door veel te veel mensen wordt gelezen als: Begrenzen = voorkant = hoofd. Daar zitten teugels aan, dus daar moet ik hem tegenhouden. Misschien is begrenzen wel een prima woord, maar gaat het vooral om de "voorkant". Je moet het voorwaartse begrenzen, niet de voorkant.

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-05-21 11:34 



 

tjaakje schreef
Askja schreef
Ik vind het strikt genomen ook geen goed woord, al begrijp ik wel dat het veel gebruikt wordt.
Voor ruiters is het een heldere term.

Máár. Begrenzen met de hand wordt gemakkelijk opgevat in de zin dat je als ruiter letterlijk met je hand de voorwaartse energie van je paard opvangt. Nee, dat doet het paard zélf. Op aangeven van de ruiter, maar daarbij vormt de zit een véél belangrijker communicatiemiddel dan de hand. Je brengt het paard in balans onder je met je zit, niet met je hand. Of liever gezegd: het paatd brengt zichzelf in balans onder je, op aangeven van je zit. Teugelhulpen zet je daarbij alleen heel subtiel in. Loopt je paard daar in eerste instantie 'doorheen', dan gebruik je je stem als aanvullende hulp. Probleem: wij als ruiters hebben echter vaak niet het geduld en de zelfbeheersing om af te wachten, we willen direct resultaat. Been there, doen that, eindeloos getraind om het af te leren en nog steeds zit die reflex er een beetje in.

Hierbij speelt het volgende mee: als ruiters te veel gaan denken, en dus handelen, met de focus op hun handen in plaats van op hun zit, doen ze al snel te veel aan de voorkant. Zo werkt het gewoon, het is mensen eigen om controle te willen houden en dingen te willen regelen door iets vast te pakken/houden.
De term begrenzen leidt dan ook snel tot rijden primair vanuit het idee van controle en gehoorzaamheid, zoals tjaakje terecht aangeeft.
Is dat de focus; controle houden aan de voorkant, dan krijg je al heel snel een paard dat defensief en reactief ingesteld is. Vaak heeft de ruiter daar geen erg in. Je doet immers wat je gewend bent te doen, zoals je het geleerd hebt en al jaren doet, en als dat tot een enigszins bevredigend resultaat leidt, is er niet veel aanleiding om dat te veranderen - zeker niet als er een instructeur aan de kant staat die zegt dat het zo goed is.
Geef je een paard echter daadwerkelijk de ruimte en gelegenheid om zich vanuit ontspanning te concentreren op zijn lichaamsgebruik (door primair te rijden op je zit en daar eideloos aan te schaven), dan stelt het paard zich open voor de subtielste signalen en krijg je een totaal andere wisselwerking.

Rijtechnisch jargon wordt zo vaak automatisch gebruikt, zonder nadenken over de exacte strekking ervan, dat is jammer.


Dit hele verhaal is precies wat ik bedoel.

Het zinnetje wat ik zo vaak hoor en lees is "begrenzen aan de voorkant". Wat naar mijn idee door veel te veel mensen wordt gelezen als: Begrenzen = voorkant = hoofd. Daar zitten teugels aan, dus daar moet ik hem tegenhouden. Misschien is begrenzen wel een prima woord, maar gaat het vooral om de "voorkant". e moet het voorwaartse begrenzen, niet de voorkant.




met je zit en adenhaling
iets minder impuls vrijgeven door de hand iets gesloten te houden

dat lukt alleen als het goed is afgestemd/opgeleid/aan de hulpen staat, het een zelfloper is, die kun je doseren

bij de meeste is opvangen vaak tempo verlies en dat is niet de bedoeling, lijkt me

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-05-21 11:52 



 
Profiel   

Ik rijd absoluut niet met slof, nooit gedaan en kan dat ook niet. Wel veel gezien: je moet echt goed kunnen rijden en stille hand hebben om de slof goed te gebruiken, meeste mensen trekken echt lomp aan t hoofd met de slof met alle akelige gevolgen vandien….

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-01-22 23:06 



 
Profiel   

Ik heb één paard ooit met slof gereden en daar had ik goede reden voor.
Ik gebruikte de slof niet om het paard nageeflijk te rijden. Daar vind ik een slof eigenlijk ook niet zo geschikt voor. Maar dat paard kon mij als ruiter uitschakelen door haar hoofd omhoog te doen en daarmee zat er geen rem meer op en ook geen stuur. En dan ging ze met mij aan de haal. Het leek dan net alsof de teugels vast zaten aan een muur, zo star en stug was dat. Geen enkele beweging van mij kwam binnen. Met de slof kreeg ik haar hoofd dan weer omlaag en dan kon ik weer remmen en sturen.

Maar met nageeflijk rijden loop je altijd gevaar dat de slof tussen jou en je paard komt te staan: het gaat vaak ten koste van het gevoel, voelen wat er gebeurt in de mond en in het lijf van het paard omdat de slof het paard doet blokkeren. De communicatie tussen ruiter en paard ketst tegen de slof af als een muur. Ik vind een slof daarom niks waard.

Link naar dit berichtGeplaatst: 19-01-22 22:37 



 
Profiel   

martine0503 schreef
Stylooootje, prima bezig toch. Een slof hoort ook gewoon los te hangen en hooguit even een kort moment door te komen wanneer dat nodig is. Liever een zachtere ophouding met de slof erbij dan vol rukken in de mond met het zachtste bit. Wedden dat het paard kiest voor optie 1. Met alles wat je op de paard legt/hangt kun je je paard verknallen. Het bewust zijn met wat je doet is het allerbelangrijkste. Zo heb ik zelf lang met een dubbelgebroken watertrens gecrosst totdat mijn instructie zei gooi er een pesseobit in. Fijner voor jou en fijner voor je paard. Wat een verademing was dat. Je hand bepaalt wat er gebeurd, niet het bit/hulpteugel of wat dan ook.



Ben het helemaal met je eens! Daarnaast is het soms ook handig hulpmiddel voor je eigen veiligheid. Dus als je bijvoorbeeld met een jong paard voor het eerst naar het bos toe gaat. Zelf laat ik hem meestal dan lang hangen en heb ik hem er alleen aan als 'extra rem'. Maar dat ligt natuurlijk ook aan het paard zelf.

Link naar dit berichtGeplaatst: 23-03-22 14:12 



 
Profiel   

Heel goed dat je dit onder begeleiding doet van je trainer! Een slofteugel wordt vaak meteen gezien als negatief, maar dat hoeft niet meteen zo te zijn. Uiteraard is het belangrijk dat je paard "op zijn eigen benen loopt" en dat je niet gaat sleuren en trekken.

Ik heb altijd een paard gehad van 170 die ook nog eens breed gebouwd was. Iedere keer na een wedstrijd werd hij erg sterk en had hij de gewoonte om iets te enthousiast te worden. Om hem los te krijgen in zijn rug deed ik hem de dag na de wedstrijd een slofteugel aan om geen gevecht te hebben. Hij kende dit van de vorige eigenaar en protesteerde hier helemaal niet tegen. Dit was de enige manier om ontspanning te krijgen van hem.

Een slofteugel is zeker niet altijd slecht! Probeer het gebruik wel te minimaliseren en de teugel zelf correct te gebruiken. :)

Link naar dit berichtGeplaatst: 22-04-23 19:37 



 
Profiel   

Gaan trekken gaat je nooit ontspanning opleveren.

Link naar dit berichtGeplaatst: 22-04-23 19:46 



 
Profiel   

Topic is in 2020 gestart. Ik denk dat TS ondertussen wel uitgedokterd is met de pony, de instructrice en de slof.
Omhoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 22-04-23 20:18 

Plaats een nieuw onderwerp  Plaats een reactie
Pagina 3 van de 3 [ 68 berichten ]
Ga naar pagina Vorige  1, 2, 3
Vorig onderwerp | Volgend onderwerp




Zoek naar
Inloggen