Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-12-20 15:44

Geplaatst: 08-12-20 15:44

Clasical schreef:
Ik vind dat de term “ruiter” veel wordt gebruikt.
De basis van het rijden ontstaat naast je paard.
Er word vaak veel geïnvesteerd in rijles terwijl grondwerk of hoe je het noemen wil achtergesteld is.
Ik ben van mening als een ieder die met paarden omgaat, in welke discipline dan ook, hobby of prof, meer investeert in vaardigheid vanaf de grond er veel meer echte kwaliteit komt in de paardenwereld.
Het is de basis, vanuit daar ontstaat al het andere

Ik wil zeker het grondwerk niet onderschatten en ben daar zelf ook veel mee bezig.
Maar paardrijden, de finesses voelen, je ruitergevoel, balans en reflexen ontwikkelen leer je niet op de grond. Daarvoor zal je toch in het zadel moeten gaan zitten.
En door instructie en het trainen van je oog voor een goedgaand paard kan nagenoeg iedereen leren vanaf de grond het paard fijn te laten bewegen. Ook de mensen met minder ruitergevoel en/of een minder fijn ontwikkelde motoriek. Maar de slag maken van "hoe het eruit ziet" naar "hoe het voelt" is echt heel ingewikkeld. En daarvoor zul je echt vlieguren (soms letterlijk

) moeten maken.

**Geplaatst**: 08-12-20 16:13

Geplaatst: 08-12-20 16:13

Ik begeleid dagelijks mensen in het werken op de grond, dit is ook werken dressuur aan de hand.
Deze mensen maken hierdoor enorme progressie in het rijden.
Ze voelen nog steeds wat ze doen en ze zien ook meer wat er bv. gebeurd met beenzetting etc.
Ook werk je dichter bij de paardenmond waardoor communicatie soms even net wat makkelijker is mbt de mobilisatie van de kaken en het loswerken.
Het vervangt niet het rijden maar het is echt een aanvulling.
En voor de fysieke ontwikkeling van het paard maakt het niet uit of je er op zit, sterker nog, het is vaak beter eerst iets zonder ruitergewicht te leren.
Daarna smeed je alle onderdelen samen

**Geplaatst**: 08-12-20 19:06

Geplaatst: 08-12-20 19:06

Jenara schreef:
fransje23 schreef:
Het ligt altijd aan de eigenaar/ruiter. Paard heeft zelf geen invloed waar het terecht komt.

Ja klopt, maar dus is het aan de eigenaar/ruiter om toe te geven als het geen match is en dus ofwel inderdaad jezelf en je eigen doelen aanpassen ofwel verkopen. Het is niet omdat het paard geen invloed heeft, dat je als eigenaar niet mag toegeven dat het dier niet bij je past, toch?

Nee,maar dat zeg ik ook niet

Vanuit welke hoek je het ook bekijkt het blijft een mensenprobleem.
Als mens maak je de keuze eigenaar te worden.

Maar mij idee moet je beiden plezier hebben en gelukkig zijn, paard en ruiter. Lukt dat niet is het geen schande een andere eigenaar te vinden. Maar bedenk wel dat het niet aan het paard ligt , die heeft nooit bewust voor die eigenaar gekozen.

Ik hoop ook altijd dat mensen er wat van leren en een paard kopen dat wel bij hun past.

**Geplaatst**: 08-12-20 19:25

Geplaatst: 08-12-20 19:25

fransje23 schreef:
Nee,maar dat zeg ik ook niet
Vanuit welke hoek je het ook bekijkt het blijft een mensenprobleem.
Als mens maak je de keuze eigenaar te worden.

Maar mij idee moet je beiden plezier hebben en gelukkig zijn, paard en ruiter. Lukt dat niet is het geen schande een andere eigenaar te vinden. Maar bedenk wel dat het niet aan het paard ligt , die heeft nooit bewust voor die eigenaar gekozen.

Ik hoop ook altijd dat mensen er wat van leren en een paard kopen dat wel bij hun past.

Dan zeggen en denken we in se wel hetzelfde hoor. Het is inderdaad een mensenprobleem.
Het is alleen niet altijd eenvoudig om een paard te kopen dat bij je past, aangezien je het dier niet kent.
En hoe hij initieel misschien bij je doelen lijkt te passen of door verkoopspraatjes ideaal zou zijn, hoeft dat op lange termijn niet altijd ook zo te zijn.
Dus ik ben het met je eens dat het een mensenprobleem is en zeker nooit een paardenprobleem,
maar het paard kan wel niet aan je verwachtingen blijken te voldoen, dat maakt het niet zijn schuld of verantwoordelijkheid van het paard, nooit zelfs, maar ook niet persé van de ruiter. Misschien wel van de verkoper? Of misschien gewoon een ongelukkige samenloop van omstandigheden.

Dus nee, het ligt nooit aan het paard, maar volgens mij ook niet altijd aan de eigenaar/ruiter, soms blijkt het gewoon niet te machten, wanneer dat eerst wel zo leek.

**Geplaatst**: 09-12-20 10:27

Geplaatst: 09-12-20 10:27

Clasical schreef:
Ik begeleid dagelijks mensen in het werken op de grond, dit is ook werken dressuur aan de hand.
Deze mensen maken hierdoor enorme progressie in het rijden.
Ze voelen nog steeds wat ze doen en ze zien ook meer wat er bv. gebeurd met beenzetting etc.
Ook werk je dichter bij de paardenmond waardoor communicatie soms even net wat makkelijker is mbt de mobilisatie van de kaken en het loswerken.
Het vervangt niet het rijden maar het is echt een aanvulling.
En voor de fysieke ontwikkeling van het paard maakt het niet uit of je er op zit, sterker nog, het is vaak beter eerst iets zonder ruitergewicht te leren.
Daarna smeed je alle onderdelen samen

Hier ben ik het wel mee eens, het mooie is dat mensen op de grond ook minder beperkingen ervaren van hun eigen lijf. Dus het is een hele fijne manier om te trainen voor paard en mens en ook heel leerzaam om te zien hoe "het" er uit hoort te zien zodat het makkelijker is om daar naar toe te werken ohz.

En een paard wat aan de hand goed voorbereid wordt voor het zadelmak maken en het lichaam goed leert te gebruiken e.d. maakt dat proces ook veel makkelijker.

**Geplaatst**: 09-12-20 10:30

Geplaatst: 09-12-20 10:30

Gini schreef:
'Het ligt aan de ruiter' interpreteer ik als een paard is alleen maar paard en wil ook alleen maar paard zijn. Vanaf de geboorte is het enige wat een paard wilt veiligheid, een kudde rondom zich, lekker lopen, genoeg eten, genoeg drinken en liefst zo gezond mogelijk blijven.
Al de rest zijn wensen, eisen en verlangens van de mens. Een paard dat in een springstal wordt geboren, wordt geacht een springpaard te worden. Een pony die gekocht wordt door de moeder van een zesjarig meisje wordt geacht een doodbraaf en mak beestje te zijn. Het paard moet voldoen aan wat de mens wil en verwacht. En wat betreft de eigen wensen van het paard (die hierboven opgesomd) hangt het maar af van de eigenaar of en hoe die vervuld worden.

In die zin ligt het dus aan de ruiter. Jij bepaalt hoe het paard leeft, wat het paard mag doen, wat het paard niet mag doen, wat die te eten krijgt, wanneer die te eten krijgt, wanneer die mag bewegen en waar die mag slapen, hoe zijn dag eruitziet en hoe zijn nacht eruitziet, of die vriendjes krijgt en hoeveel vriendjes en wie die vriendjes dan precies zijn. Jij bepaalt nu eens nagenoeg alles in het leven van een paard, dan is het best wel wat om wanneer er iets misgaat of niet gaat zoals je wilt te zeggen 'ja, dat ligt aan dat paard hè'.

Mooi omschreven! soms is een paard in eens wel geschikt voor het doel mits de benadering vanuit een andere insteek komt. Of het management verandert.

Zo paarden die het bos leuk vinden maar de bak niet en je wilt toch graag dressuur rijden, in het bos kun je super goed dressuur rijden Gebruik makend van brede paden voor zijgangen en heuveltjes e.d. Dan zijn nuttig en leuk te combineren waardoor het voor het paard ook leuk is en blijft.

Dat is iets wat trouwens veel vergeten wordt vind ik, trainen zou voor een paard ook leuk (genoeg) moeten zijn. Zodra een paard weerstand gaat ervaren bij de training zit het mentale stukje niet goed en zal het ook niet leren. Spelenderwijs trainen werkt in vele gevallen heel goed maar dan moet het stukje wedstrijd druk en "ego" los gelaten kunnen worden.

**Geplaatst**: 09-12-20 11:13

Geplaatst: 09-12-20 11:13

Elisa2 schreef:
Clasical schreef:
Ik begeleid dagelijks mensen in het werken op de grond, dit is ook werken dressuur aan de hand.
Deze mensen maken hierdoor enorme progressie in het rijden.
Ze voelen nog steeds wat ze doen en ze zien ook meer wat er bv. gebeurd met beenzetting etc.
Ook werk je dichter bij de paardenmond waardoor communicatie soms even net wat makkelijker is mbt de mobilisatie van de kaken en het loswerken.
Het vervangt niet het rijden maar het is echt een aanvulling.
En voor de fysieke ontwikkeling van het paard maakt het niet uit of je er op zit, sterker nog, het is vaak beter eerst iets zonder ruitergewicht te leren.
Daarna smeed je alle onderdelen samen

Hier ben ik het wel mee eens, het mooie is dat mensen op de grond ook minder beperkingen ervaren van hun eigen lijf. Dus het is een hele fijne manier om te trainen voor paard en mens en ook heel leerzaam om te zien hoe "het" er uit hoort te zien zodat het makkelijker is om daar naar toe te werken ohz.

En een paard wat aan de hand goed voorbereid wordt voor het zadelmak maken en het lichaam goed leert te gebruiken e.d. maakt dat proces ook veel makkelijker.

Helemaal mee eens! En het mooiste is dat ik er ook net zo veel plezier aan beleef als vroeger met rijden. Er blijft ook vanaf de grond nog genoeg uitdaging om daar samen met je paard steeds beter in te worden.

**Geplaatst**: 09-12-20 11:40

Geplaatst: 09-12-20 11:40

Eigenlijk komt het er wat op neer hoe je de vraag van TS interpreteert natuurlijk.

In se is het altijd, zoals gezegd, een mensenprobleem en heb je als eigenaar/ruiter de plicht om je paard zo goed mogelijk te managen en voor te bereiden op het werk dat je met hem zou willen doen. Is het aan jou om een paard te zoeken dat bij jou en je capaciteiten en ambities past en ligt het op die manier nooit aan het paard, daar ben ik het absoluut mee eens!

Ik interpreteer de vraag misschien wel vanuit een ander standpunt, vandaar mijn antwoorden.
Als ik de ambitie heb om wedstrijden 1m50 - 1m60 te gaan springen, moet ik wel op zoek naar een paard dat daarbij past. Je moet niet verwachten dat je geweldig fjord of tinker dat even gaat doen, ook al ben je een toptrainer. Dat ligt dan voor mij aan het paard. Dat het de fout van de ruiter/eigenaar was om het verkeerde type paard te kopen voor zijn doel, dat het niet de schuld is van het paard dat hij dit niet kan, ... staat voor mij los van het feit dat dit paard gewoon niet de juiste capaciteiten heeft om een bepaald doel te halen. Dus in die zin kan iets voor mij wel "aan het paard liggen", zonder dat dat meteen de schuld of verantwoordelijkheid hierover bij hem ligt, die ligt nl. altijd bij eigenaar/ruiter.

Om even terug te gaan naar TS haar voorbeeld, ik ben akkoord dat het feit dat haar eigen paard moeizamer ging dan de andere paarden "ligt aan het paard", maar hoe je daarmee omgaat, wat je daarmee doet en wat je dan verder met het paard gaat doen, dat ligt volledig bij TS zelf. Maar puur de vaststelling van "dit paard kan binnen deze discipline niet wat dat andere paard kan" ligt wel degelijk aan het paard en zijn capaciteiten, daar kunnen TS noch het paard aan doen. Wat TS wel kan en het paard niet, is beslissen hoe je met die vaststelling omgaat. Maar de vaststelling en het omgaan daarmee zijn twee verschillende dingen.

**Geplaatst**: 09-12-20 11:55

Geplaatst: 09-12-20 11:55

Ik zie eigenlijk geen reactie tegenkomen waar ik het écht niet mee eens ben. Uiteindelijk valt en staat de stelling met de doelen die gesteld worden. Die worden natuurlijk meestal door de mens aangegeven. Al zijn er genoeg paarden die aangeven bijvoorbeeld meer uitdaging te willen, als ik dat zo mag stellen.

Ik denk persoonlijk dat we soms te veel denken in problemen en doelen en vergeten hoe veerkrachtig we zijn. Dat komt ook terug in de stelling “het ligt aan de ruiter/ het ligt aan het paard”. Voor mij is dat de vraag eigenlijk helemaal niet. Maar “Waar halen mijn paard en ik plezier uit en hoe kunnen we dat samenbrengen?” Mijn vorige pony had wat verkeerde gewoontes aangeleerd met name tijdens het bakwerk door een angstige ruiter en dan ga je terug naar de basis en bouw je dat vervolgens weer uit. Dat ligt niet aan het paard of aan de ruiter maar aan de situatie die is ontstaan en die valt op te lossen als we daarvoor open staan.

Uiteraard denk je na over je doelen voordat je een paard aanschaft en zal er een verschil zijn tussen de recreatieve ruiter en de ruiter die er zijn brood mee verdient. Maar ik denk dat de essentie altijd bij het plezier moet liggen, zowel voor de mens als voor het paard. En misschien betekend dat in sommige gevallen dat iemand beter een ander paard kan aanschaffen maar ik vind niet dat we dan een schuld bij een van de partijen moeten willen neerleggen.

**Geplaatst**: 09-12-20 14:24

Re: 'Het ligt aan de ruiter' VS bewerkbaarheid

Geplaatst: 09-12-20 14:24

Je bent zelf de motivator van jouw paard en de kennis/vaardigheid die jij toepast om je paard te motiveren is heel belangrijk.
Wanneer je les neemt in goed grondwerk en leert
hoe je jouw en/of andere paard leert motiveren bv. door middel van positieve bekrachtiging dan zul je merken dat je veel grenzen kunt gaan verleggen, er zit nl. veel meer “rek” in een goed gemotiveerd paard.
Daarnaast zal een gemotiveerd paard zowel fysiek als mentaal gezonder zijn en ook betere prestaties kunnen leveren en zo is het cirkeltje rond