Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
sanne83 schreef:Ik gebruik het begrip aan de teugel eigenlijk niet, veel te veel verwarring. Je kan er van alles en nog wat bij halen.
Hou het simpel: aan de teugel is net als aan het het been. Dat je paard zonder weerstand en met vertrouwen de teugelhulpen volgt en er licht op reageert.
Geryon schreef:sanne83 schreef:Ik gebruik het begrip aan de teugel eigenlijk niet, veel te veel verwarring. Je kan er van alles en nog wat bij halen.
Hou het simpel: aan de teugel is net als aan het het been. Dat je paard zonder weerstand en met vertrouwen de teugelhulpen volgt en er licht op reageert.
Voor mij hetzelfde.
Koetje_boe schreef:Ik en een paar vriendinnen handen het er laatst over wanneer een paard nou nagefelijk/aan de teugel loopt.
Koetje_boe schreef:Ik kwam heel veel topics tegen met een vraag hoe ik een paard aan de teugel moet rijden.
Dat vraag ik niet, mijn vraag is wat jou definitie is van aan de teugel rijden. Daar zit vlgm een groot verschil in!
Ik ben dus niet opzoek naar tips etc, maar naar iedereen zijn eigen betekenis van aan de teugel/nagefeijk rijden.
Ik merkte dat dat op stal een leuke discussie werd, dus ik dacht dat is iets voor bokt
DuoPenotti schreef:Ook niet altijd waar
paarden kunnen ook achter de teugel duiken om een tegenwerkende hand te ontwijken.
Dat mag niet verward worden et lekker licht.
Mensen die een goed nageeflijk paard nooit gevoeld hebben zullen dat verschil niet merken ben ik bang.
AMCM schreef:Voor mij is het begrip 'aan de teugel' verouderd en niet meer van deze tijd. Omdat er dan te veel gefocust zou kunnen worden op waar het hoofd zich bevindt. Wat je dan vroeger vaak zag is dat mensen al knijpend, trekkend en zagend hun paard in de krul trokken.
Nageeflijkheid vind ik nog wel een oké begrip, en dat komt voor mij persoonlijk voort uit een correct gebruik van de achterhand / rug in combinatie met een soort van begrenzing door de ruiterhand.