Maar vandaag dacht ik opeens 'waarom specifiek een schouderklopje?
Snapt een paard überhaupt dat dat een beloning is?'
In interacties tussen paarden onderling heb ik nooit een gedraging gezien die op een schouder/halsklopje lijkt. Aaien lijkt op het eerste gezicht logischer.
Dus:
- Hebben paarden (in het algemeen) positieve associaties met het schouderklopje?
Ontstaan deze associaties tijdens de training door operant conditioneren? (schouderklopje in combinatie met voedselbeloning)
Herkent het paard het schouderklopje als positief omdat het bij een overwegend positief gedragspatroon van de ruiter hoort? (kalme stem, afwezigheid van druk rustige ademhaling)
Zijn deze associaties toch ontstaan vanuit een natuurlijk gedrag? (Welk gedrag zou dit zijn?)
Is het schouderklopje ook de beste optie tijdens het rijden? (alternatieven: aaien, kriebelen onder het sjabrak, stembeloning)
Is het schouderklopje überhaupt een beloning of een verwarrende miscommunicatie?
Is een schouderklopje misschien al gauw te ruw voor een paard? (Ze voelen immers ook een vlieg op de vacht.)
(Deze vragen hoeven niet stuk voor stuk beantwoord te worden. Ze dienen vooral om je aan het denken te zetten.)
Dus deel hier vooral je gedachten en ervaringen.
En gewoon voor de zekerheid: Blijf respectvol. We willen onze paarden immers allemaal graag belonen. Dat op zich is al een goed streven en er leiden vele wegen naar Rome.