Geplaatst Mijn grote droom was om ooit een rijpaard te hebben, we hebben namelijk al een mini shet.
Een van de problemen is dat wij geen rijbak hebben, maar een stal in eigen beheer, grenzend aan het bos.
De eerste keer dat ik op haar zat, ging het stappen goed, ik wilde draven maar ze weigerde. Toen ik meer been gaf werdt ze een rodeo stier, en lag ik er naast
. We hebben uit voorzorg eerst heel het circus laten komen, van Veearts, Osteopaat, chiropractor, nogmaals de tandarts. Er zijn foto's en echo's geweest, maar alles was goed!
Heel fijn natuurlijk!
We zijn al maanden bezig met grondwerk, wandelen, longeren.
Afgelopen maand hebben we een nieuw zadel laten komen, en zijn we 5 x in de week aan de slag gegaan met het zadel op haar rug. Dit ging allemaal goed.
Vandaag hadden we weer een lekkere boswandeling geheel opgetuigd en wilde ik 'even' erop.
De eerste keer ging ik erop, clicker koekje, en deed ze 5 stappen en weigerde verder. Ik ben er af gegaan, en positief afgesloten.
Na een half uur probeerde ik het weer. Alleen nu staakte ze gelijk al, ook met een beetje been. Ze deed 3 stappen achteruit en probeerde omhoog te komen.
Ondanks dat ze 16 is ze enorm pittig, waardoor ik niet verder het 'gevecht' aan wilde en ben ik er ook wederom afgestapt.
Ik twijfel alleen heel erg wat te doen. Er is al een gedragsdeskundige geweest.
Zelf heb ik door de jaren heen aardig wat rijervaring gehad. Maar er is iets in mij waardoor ik haar niet vertrouw. Ik heb in het verleden heel veel verschillende paarden gereden, en dit gevoel herken ik zo niet bij mezelf. Vandaag voordat ik erop ging was er geen angst, we waren allebei relaxt. Maar nu achteraf zegt heel mn gevoel dat ik het liefst nooit meer wil opstappen op haar, ondanks dat het mijn droom was.
Wat te doen nu...
Geef ik het rijden op? De planning was alleen bosritjes te gaan rijden, of desnoods stapritjes (als dat voor haar beter voelde)...Maar het idee dat ik nogmaals op haar moet zitten..
Ook heb ik veel mensen in mijn omgeving die zeggen 'dan ga je toch niet rijden, en hou het zo'.
Er zijn dagen dat ik dat inderdaad maar denk, maar ergens zit zo graag de droom nog die ik heb.
Of de andere optie, haar weg doen, en een ander paard kopen. Maar hoe ga je haar met dit verhaal verkopen, haar leeftijd, en ze is heel gevoelig. Ergens voelt het ook als verraad naar haar toe.
Hmmm lastig
