Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-05-06 17:13

Re:

Geplaatst: 19-05-06 17:13

Bij de gevoel van onmacht (wat ik een tijdje heel vaak heb meegemaakt) hou ik vaak op. Vaak omdat ik mezelf ken en ik dan agressief word maar om dat niet op het paard te laten botvieren stop ik.

**Geplaatst**: 19-05-06 17:24

Re: Hoe omgaan met onmacht/emotie tijdens het rijden?

Geplaatst: 19-05-06 17:24

poppekontje schreef:
Ik had laatst een wedstrijd en met aangaloperen ging mijn paard volledig uit haar dak. We rijden in de M klasse maar ik liet op dat moment changementen zien om de 2 en om de pas.
Ook de trucjes van de spaanse rijschool hebben we gedemonstreerd.
Na 3 onderdelen in de galop ben ik gewoon naar X gereden en heb afgegroet.
In de losrijhal heb ik opnieuw aangegaloppeerd en heb ik ze met het neusje naar de grond gereden en gewoon de ontspanning opgezocht.
Daarna beloond en ben gaan uitstappen.
Het koste me wel 2 verliespunten omdat ik voortijdig de ring had verlaten maar daar zit ik niet zo mee.
.

Ik heb in exact dezelfe situatie gezeten (heb ook een prachtige blooper foto ergens van het moment waarop het mis begon te gaan, mijn gezicht spreekt boekdelen, zal 'm weer eens opzoeken). Ik heb afgegroet op het moment dat de wissels en de levades op waren en de bakrand een grote beurd kreeg. Ben direct gaan uitstappen, want dit was zo erg dat het geen verzet kon zijn naar mijn idee. Ik heb dit in mindere mate nog een paar keer gehad en het bleek dat ze bang was voor andere paarden en mn vossen. Als het te druk is met inrijden gaat het mis, vooral binnen. Tegenwoordig longeer ik of rij ik eerst thuis en als ik zie dat er teveel vossen zijn rij ik daar niet meer zoveel los. Ze had er wel een beetje een trauma aan overgehouden en ging bijna standaard in een binnenbak in de race versnelling. Ik heb de laatste 2 wedstrijden van het binnenseizoen een beetje valeriaan gegeven (ja dat is illegaal) en nu lijkt het vertrouwen hersteld, zelfs wat betreft vossen. Gelukkig mogen we nu weer buiten!

**Geplaatst**: 19-05-06 21:50

Re:

Geplaatst: 19-05-06 21:50

Hihi dit is wel een leuke

Op m'n vorige paard heb ik wat gevloekt en m'n geduld verloren maar dat paard en ik pasten gewoon absoluut niet bij elkaar, we haalden het bloed onder elkaars nagels (hoeven

) vandaan en ik geef toe op haar ben ik wel eens te ver gegaan

Met m'n nieuwe paard is het gelukkig een heel ander verhaal, zij is de rust zelve en ik heb op haar nog nooit een uitpatting gehad, tuurlijk krijgt ze ook wel eens een flinke tik van me als ze niet door loopt of zoiets dergelijks maar echt driftig of onredelijk ben ik op haar nog nooit geweest.
Tuurlijk zijn er momenten dat het wel eens niet lukt, maar dan ga ik gewoon terug naar de basis, rechtuit en aan m'n been en zo kom ik er altijd weer uit

**Geplaatst**: 19-05-06 21:54

Re:

Geplaatst: 19-05-06 21:54

runningkawa schreef:
Ligt eraan hoe het gaat.

Of ik ga stappen aan een lange teugel, ga wat zingen oid, zodat ik de spanning bij mezelf laat gaan. Ga wat mijn mijn armen rondzwaaien, alles loslaten.
Want daar ligt de fout.

Of ik ga iets makkelijks doen(meestal na stap 1), waarvan ik zeker weet dat het goed gaat.
Dat ruiter en paard helemaal bevestigd hebben.

Dit ook omdat ik af wil stappen met iets goed, dus niet na een hoop foute dingen.
Daar prijs ik dan het paard ook de hemel in zodat hij weet dat bij dat stukje ontspanning het klaar is.

Want wat het is op zo'n dag, vergeet het maar om het perfect te krijgen, 10 stapjes terug en daar ontspanning krijgen, vind ik dan het belangrijkste.
Want imo mag de ontspanning nooit weg zijn.

En soms stap ik niet eens op mijn paard.
Als ik een rot dag heb gehad, eigenlijk al chaggie ben voordat ik ga rijden.
rij ik niet, want dan weet ik dat ik niet eerlijk ben tegenover het paard.

zo doe ik het ook ongeveer!
Je moet je voor de grap eens bedenken hoe knap het eigenlijk is van een paard/pony dat ze je "snappen" en hoe gewoon wij dat eigenlijk vinden.
Heb respect voor je PAARD en dus niet voor een instelbare robot.
Je hebt zelf ook wel is een dag dat je even nergens zin in hebt of geen zin heb oom na te denken, waarom zou je paard dat niet mogen hebben?

maar ik ken het gevoel van owwwhhh ik doe je wat, leg je er op dat moment gewoon even bij neer en kom tot bezinning!

**Geplaatst**: 19-05-06 22:10

Re:

Geplaatst: 19-05-06 22:10

Je moet ergens een balans vinden. Ik vind dat er niets mis mee is een paard eens een tik te verkopen als hij er met de pet naar gooit, ze moeten wel weten dat ze hun best moeten doen en dat jij wel de baas bent.
Ik heb ook zo´n volbloedje, die ik toen ik puber was ook wel eens flink heb geslagen, dat durf ik wel eerlijk te zeggen. Maar bij dat dier had ik alleen mezelf ermee, want zij gaat er alleen maar verder tegenin als je zo begint....met dat dier moet je een compromis zoeken en rustig blijven, anders gaat ze gewoon niet.

Meestal probeer ik wel door te zetten wat ik wilde doen, maar dan probeer ik nu, ipv erop los te slaan, een omweg te bedenken en het rijtechnisch op te lossen.
En ik ben er nu wel achter dat je met belonen meer bereikt dan met straffen, dus soms negeer ik het slechte en beloon ik als ze enigzins mijn richting in gaat denken.
En het helpt ook soms om er maar gewoon om te lachen en je er niets van aan te trekken, beetje relativeren zoals Uums ook al zei.

Wat bij mij ook erg geholpen heeft is mijn instructrice die erin heeft gestampt dat het 9 van de 10 keer dat iets niet lukt aan jezelf ligt en niet aan het paard, als je je dat realiseert word je minder snel boos op je paard.

**Geplaatst**: 19-05-06 22:49

Re:

Geplaatst: 19-05-06 22:49

Die omweg leren vinden
Heel herkenbaar

Dat is wat ik ook geleerd heb met die paarden, niet recht op je doel af, met met kleine om weggetjes en zonder dat het paard het in de gaten heeft, doet hij wat je voor ogen had.

Wie niet sterk is moet slim zijn.
Want met een hoop getouw trek redden we het toch niet.
En met een paard over de zeik nog minder.

Wat natuurlijk niet zegt dat je ze nooit een tik mag verkopen.
Maar het leuke is, dat die slimme paardjes, over de rooie gaan bij een onterecht tikje, maar geef je ze er een als ze echt lopen te klieren, accepteren ze hem wel.
En als je daarna niet vergeet te belonen als ze het dan weer redelijk doen, zal het paard je ook blijven accepteren.

En we mogen nooit vergeten, ook al gaat het niet goed.
Dat die paarden toch echt super zijn, want zouden ze echt niet willen, wat denk jij dan wat wij zouden doen tegen zulke grote beesten?
Dus zelfs op een slechte dag, zijn ze nog heel goed.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-05-06 00:19

Re: Hoe omgaan met onmacht/emotie tijdens het rijden?

Geplaatst door de TopicStarter : 20-05-06 00:19

Zooo, ik kan weer even ademhalen na mijn eerste examen vanmiddag, het loopt best hard hier....... leuk

Ik lees 2 dingen waar ik mijn vraagtekens bijzet.......

1: Sommigen zeggen: ik stap van te voren al niet op als ik merk dat ik zo een dag heb......(doe ik ook), máár: hoe doen jullie dat dan als je les hebt? Ik zeg namelijk mijn les echt niet af, als ik een rotdag heb!!

2. Ook zeggen sommigen dat ze stoppen als het niet gaat.....'waarom'?
Ik streef nl altijd naar een goed einde......maakt niet uit hoe klierig ze zijn geweest oid, ik wil ze gewoon op het eind fijn hebben, al is het maar voor 5 minuten....
Ik weet dat ik hierboven schreef dat ook ik mijn teugels op een gegeven moment losgooide, maar dat was echt pas na anderhalf uur (mijn paard was toen pas 4 en ik reed haar nooit langer als 3 kwartier, dus op een gegeven moment móet je je paard wel in bescherming nemen en zeggen dat het genoeg is)

En gelukkig is dat ook maar bij 1 keer gebleven, maar áls het nu weer zou gebeuren zou ik rustig doorwerken, net zolang tot ik haar wel fijn krijg......
Ik werk persoonlijk liever op een rustige, eerlijke manier 2 uur lang door, tot ik haar wel fijn heb, dan dat ik boos word en haar vervolgens wegzet

**Geplaatst**: 20-05-06 00:33

Re:

Geplaatst: 20-05-06 00:33

runningkawa schreef:
Dus zelfs op een slechte dag, zijn ze nog heel goed.

Als ik met mijn jonge, dekkende hengst langs een setje knipogende merries kom gaat de HSM als een gek piepend over de 200; hij is dan in feite niet toerekeningsvatbaar. 480 kilo ontoerekeningsvatbaar tópfit atletisch manbeest

Je krijgt wat je beloont in optima forma

HC

p.s. Jarra, als mijn paard na 10 minuten iets écht goed doet en eigenlijk geen goede bui heeft, dan hou ik al gelijk op.
Ook als alles helemaal top is en gaat en ik het doel van de sessie al bereikt heb na 10 minuten hou ik op.
In beiden gevallen een éxtra-krachtige '¡Sí!' en een beloning.
Maar goed, ik herhaal dan ook niet routinematig en bied maar één nieuw ding tegelijk aan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-05-06 00:50

Re: Hoe omgaan met onmacht/emotie tijdens het rijden?

Geplaatst door de TopicStarter : 20-05-06 00:50

Ik doelde eigenlijk niet gericht op de tijd......

Als ik ga rijden stel ik een doel in waarmee ik die dag aan de gang ga........maar voel ik nou in het begin al dat dat doel niet gaat lukken ( bijvoorbeeld omdat zij een rotbui heeft), dan stel ik mijn doel bij.......

Máár dat bijgestelde doel móet en zal ik dan ook bereiken en dan maakt mij het niet uit of wij daar nou 10 minuten of 2 uur voor nodig hebben.....ik blijf rustig mijn ding doen en als het op een gegeven moment naar mijn zin gaat kap ik het af en krijgt ze een dikke beloning

Ik werk dus in mijn hoofd een soort schema af.....

Dat zorgt er ook voor dat ik me niet gek laat maken door mijn paard......

**Geplaatst**: 20-05-06 01:10

Re:

Geplaatst: 20-05-06 01:10

Het hangt er bij mij een beetje af om welke reden het paard niet doet wat ik in gedachten heb. Als het eraan ligt dat het paard mij niet begrijpt of het te moeilijk vind probeer ik het op een andere manier duidelijk te maken of zet ik een stapje terug en doe iets makkelijkers. Maar als ik zeker weet dat het paard het kan en gewoon aan het drammen is zet ik wel door en geef ik heus wel eens een flinke tik of parkeer hem tegen een boom aan, hij moet wel zijn best doen.

En wat jij zegt Jarrah, dat je dat bijgestelde doel dan wél wil bereiken, dat heb ik ook heel erg, en dat kan soms inderdaad nog vrij lang duren.

Als ik erg gefrustreerd ben tel ik meestal eerst tot 10, of tot 20, of zo lang als nodig is

, en dan bedenk ik of het zoals ik net al zei aan mij ligt of aan het paard en dan beslis ik op welke manier ik het ga aanpakken, met geduld of gewoon even streng. Ik hou er absoluut niet van om een paard te slaan, maar heel soms is het gewoon nodig. In de mond straffen doe ik trouwens nooit, daarvoor gebruik ik dan een natuurlijk object uit de omgeving (boom, hek, bosjes) om een paard op de noodrem te zetten.

**Geplaatst**: 20-05-06 08:08

Re:

Geplaatst: 20-05-06 08:08

Dat had ik vroeger ook, ik wilde dat doel.
Maar zet dat maar uit je hoofd, dat doel krijg je niet.
En ik vertik het 2 uur op mijn paard te gaan zitten, schieten we beide niets mee op.
Ik ga dan eerst simpel VWNW rijden.
Ontspanning bij mij, ontspanning bij mijn paard.
Dan pak ik voorzichtig op en rij hem nog wat aan de teugel. Als hij maar ontspannen blijft.

Voor sommige paarden vind ik dat al meer dan genoeg, ligt aan de africhtingsgraad.

En eigenlijk vind ik dat al een heel belanghrijk doel, ontspanning.
Soms moet je imo je doel tot zover terug brengen.

Maar bijv bij mijn Z paard, die vond galopwissels erg makkelijk, ook al is het een oefening waar hij toch hard moest werken en opletten.
Dan ging ik die een paar doen (na bovenstaande), ik wist zeker dat die zouden slagen, maar toch moest hij dan nog aan het werk.
Dus positief naar stal, maar toch ff werk.

**Geplaatst**: 20-05-06 08:12

Re:

Geplaatst: 20-05-06 08:12

Citaat:
Ook als alles helemaal top is en gaat en ik het doel van de sessie al bereikt heb na 10 minuten hou ik op.
In beiden gevallen een éxtra-krachtige '¡Sí!' en een beloning.

Dat doe ik ook.
Ik rij zelden langer dan een half uur (les 3 kwartier)

Owja, wat je doet als je les hebt maar je hebt al een rot dag.
Dan rij ik wel.
Maar als ik ook maar zou proberen onterecht te zijn, geloof ik dat mijn instructrice me er bij mijn haren af zou sleuren

Verder ziet zij dingen al zover in voren, dat het vaak ook nog allemaal best goed gaat, dus loop ik al tegen minder problemen aan dan dat ik alleen bezig ben.

Dus nog eens duidelijker, waar de fout ligt als het niet gaat

**Geplaatst**: 20-05-06 08:24

Re:

Geplaatst: 20-05-06 08:24

Ik denk dat ieder voor zich moet uitvinden waar de grens ligt tussen je paard aanpakken en je frustratie op je paard botvieren. Volgens mij lukt het mij wel beter naarmate ik ouder word, en van elk paard leer je weer andere dingen. Ook leer je steeds beter je eigen kunnen kennen, waardoor je minder snel gaat zitten klooien op je paard denk ik.

Ik reed een tijdje geleden op een manege in de buitenbak, daar was een meisje van een jaar of 16 bezig op een paard. Dat beest was echt doodsbang, wilde de hele tijd stilstaan, en zij zat maar te schoppen en te trekken en te slaan, hij wist gewoon echt niet wat hij moest doen, zijn kop hoog in de lucht en zijn ogen puilde bijna uit. En zij zat te schreeuwen tegen dat paard!!! Het erge vond ik nog dat ze af en toe heel triomfantelijk naar mij keek van :"kijk eens hoe goed ik mijn paard aanpak". Ik bemoei me nooit met iemand die aan het rijden is, maar ik heb haar gevraagd of ze dat beest alsjeblieft op stal kon zetten aangezien hij echt helemaal over de rooie was. Toen is ze heel boos in de binnenbak gaan rijden omdat ze dacht dat ik er last van had!

Ik zeg niet dat ik nooit te ver ben gegaan maar ik probeer wel rekening te houden met mijn eigen buien. Als ik dingen aan mijn hoofd heb dan ga ik gewoon lekker een dagje alleen maar poetsen ofzo, daar word ik zelf ook veel gelukkiger van op zo'n moment.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-05-06 08:28

Re: Hoe omgaan met onmacht/emotie tijdens het rijden?

Geplaatst door de TopicStarter : 20-05-06 08:28

@ Runningkawa: Ik ben het helemaal met je eens wat die slimme paarden betreft, punt is alleen wel dat niet iedereen dat ziet en daar mee om kan gaan, gevolg is dan dat zo een paard al snel onterecht word veroordeeld tot 'rotpaard'.....

Neem nu bijvoorbeeld de 'Jazzen', deze worden door de 'gemiddelde' ruiter betiteld als rotpaarden.....
Maar kijk eens bij het hogere werk hoe ontzettend veel van die 'rotpaarden' daar rondlopen

Dat zijn ook veeelal allemaal superslimme paarden, maar doe ze geen onrecht aan, want dat pikken ze simpelweg niet (en dan ben ik toch heel bang dat vele beweren dat het aan het paard ligt, er zijn maar weinig mensen die daadwerkelijk hun eigen fouten kunnen inzien/toegeven, dus of je er dan nog daadwerkelijk wat mee opschiet om zulke mensen op zo'n dier te zetten betwijfel ik

)

**Geplaatst**: 20-05-06 08:29

Re:

Geplaatst: 20-05-06 08:29

runningkawa schreef:

Wat natuurlijk niet zegt dat je ze nooit een tik mag verkopen.
Maar het leuke is, dat die slimme paardjes, over de rooie gaan bij een onterecht tik
je
, maar geef je ze er een als ze echt lopen te klieren, accepteren ze hem wel.
En als je daarna niet vergeet te belonen als ze het dan weer redelijk doen, zal het paard je ook blijven accepteren.

hoe herkenbaar

mijn pony kan je echt eigenlijk vrijwel nooit slaan, maar hij wilde met springen echt NIET de ring in standaard. Om als je dan uiteindelijk de strijd tot aan de jury gewonnen had met zn oortjes naar voren foutloos rond te gaan.
Op een goede dag was ik het zat om alsmaar recht overeind te staan bij de ingang van de ring en heb (netjes volgens de regels

) 3 keer bovenhands een mep verkocht. In plaats van dreigen zich te laten vallen (normale reactie bij zweep gebruik dat volgens hem onterecht is) ging hij zomaar voorwaarts... en heb dat hele seizoen daarna gewoon de ring in kunnen rijden

Overigens, Kawa, als ik zo'n slechte dag heb en les probeer ik idd ook te rijden. Ook mijn instructeur accepteert onterecht afreageren op een paard niet, dus al zou ik dat doen krijg ik het toch wel te horen. maar vaak als ik juist van tevoren zeg van joh, ik voel me niet zo best, dan gaat hij gewoon zo aan de slag datikzelf weer ontspan en kunnen we aan het eind toch nog gewoon even echt werken.

**Geplaatst**: 20-05-06 08:32

Re:

Geplaatst: 20-05-06 08:32

Donderdag ree ik in de groepsles met mijn verzorgpaard. het was erg druk in de les. en mijn verzorgpaard vond alles eng. hij wou steeds gaan rennen of een meter de lucht in springen. op een gegeven moment was ik het zo zat dat hij zo onder me vandaan rende dat ik ben afgestapt en ben gaan longeren. hij ging helemaal uit zijn plaat terwijl hij de dag ervoor nog had gesprongen. ik werd echt zo kwaad op hem dat ik hem wel wat kon aan doen daarom ben ik afgestapt.

**Geplaatst**: 20-05-06 09:49

Re:

Geplaatst: 20-05-06 09:49

Noukie schreef:
Op een goede dag was ik het zat om alsmaar recht overeind te staan bij de ingang van de ring en heb (netjes volgens de regels ) 3 keer bovenhands een mep verkocht.

Een illustratie van het fundamenteel foute van klassieke (FEI) dressuur in een notendop?!

1. Fysieke P+ door onmacht/onkunde/onwetendheid van de ruiter
2. Fysieke P+ is reglementair toegestaan

Ja, ik weet hoe grúwelijk Steinbrecht dit aspect behandelt:
- destijds was er nog geen wetenschappelijk gedragsonderzoek gedaan
- de ethische prioriteiten lagen volledig anders; de rook van de Napoleontische oorlogen was maar net opgettrokken.
We rijden nu ook niet meer uit noodzaak met sabel of degen rond.

Wellicht dat de reglementen wat meer perspectief krijgen en dus de normering doelgerichter zou worden als de juryleden bijvoorbeeld mijn site en de bronnen eens aandachtig zouden lezen.

HC

**Geplaatst**: 20-05-06 11:03

Re:

Geplaatst: 20-05-06 11:03

Toen ik Taco net kreeg was het voor mij echt een omschakeling.
Ik kwam van een 18jarige super slome merrie af die nergens van ondersteboven te krijg was.

Taco was jong verschrikkelijk druk en overal van onder de indruk.
Dat heeft toch wel tot menig botsing geleid.
Soms wist ik gewoon niet wat ik met hem aan moest: als ik hem niet kon houden en ik wilde hem stoppen op het hek vloog hij daar gewoon dwars doorheen. Over een overgang terug deed ik gemiddeld 2 rondes op zijn goede dagen.
Ik ben er dan ook heel wat keer gefrustreerd van afgestapt met een huilende kop

En ik ben ook weleens mijn geduld verloren als ik hem weereens niet kon stoppen

Terwijl je er vervolgens achterkomt dat het alleen maar averechts werkt.

Van Taco heb ik veel geleerd onder andere: opstappen zonder verwachtingen.
Hij verschilt zo per dag.
Ik moet hem niet rijden met een doel maar met gevoel en met mijn hoofd.
Ik merk het al met instappen hoe hij is en daar ga ik dan mijn training op aanpassen.

Afgelopen woensdag reed ik nog door de bak met een paard wat niet aan 2teugels wilde komen en constant van het achterbeen afliep, gister had ik er zo weer een super Z proef mee kunnen starten. Hij is onvoorspelbaar

In het begin kon ik daar moeilijk mee omgaan maar ik heb nu gewoon geleerd om te ontspannen en dan maar te denken: Morgen weer een dag

**Geplaatst**: 20-05-06 16:24

Re: Hoe omgaan met onmacht/emotie tijdens het rijden?

Geplaatst: 20-05-06 16:24

jarrah schreef:
1: Sommigen zeggen: ik stap van te voren al niet op als ik merk dat ik zo een dag heb......(doe ik ook), máár: hoe doen jullie dat dan als je les hebt?

Ik les wel, maar goed, dan staat er een instructeur aan de kant die echt niet accepteert dat ik me daar op zit te fokken op dat paard. Die stelt de eisen voor die tijd al bij zodat we enigszins in harmonie kunnen eindigen.

jarrah schreef:
2. Ook zeggen sommigen dat ze stoppen als het niet gaat.....'waarom'?

Omdat ik helaas een zeer licht ontvlambaar temperament heb, dus als het goed mis gaat en ik word boos moet ik echt stoppen. Ik kan nl. wel op ontspanning gaan rijden maar bij het minste of geringste wat dan fout gaat (en natuuurlijk gebeurt dat als je er zelf boos en gespannen opzit) word ik opnieuw boos. Het is voor mij beter om dan uit te stappen, het paard weg te zetten en de volgende dag opnieuw te proberen dan erop te blijven tot we allebei helemaal over de zeik op elkaar zijn en echt ruzie hebben.

Wat Kawa zegt: een andere oefening pakken die altijd wel goed gaat, werkt bij mij helaas niet. Doordat ik geergerd ben, zit er spanning in mijn lichaam en voel ik niet meer goed wat er onder me gebeurt, dus gegarandeerd dat die oefening dan ook mislukt en dan zijn de poppen echt aan het dansen. 'Zelfs iets wat je **** harstikke goed kan, wil je nu niet doen, ****!'

Dus dat laat ik wijselijk maar zitten en denk: Morgen weer een dag

Ik leer gelukkig steeds beter om voor die tijd al ontspanning in te lassen zodat ik toch gewoon nog door kan trainen na een 'afkoelingsstapreprise'

**Geplaatst**: 20-05-06 17:07

Re:

Geplaatst: 20-05-06 17:07

Als ik rijd wil ik altijd graag dat een paard zijn best voor me doet, en gewoon alles uit de kast haalt voor me. Als ie niet beter kan, houdt ik het paard in zijn waarde, maar als ik het idee heb dat het paard mij bedondert, komt ie er niet makkelijk van af. Ik ga er niet op los zitten beuken, maar als ik veol dat ie weer wat doet om er onderuit te komen, krijgt ie wel een tikje, of een schopje van mijn been.
Bij mijn merrie kan ik dit helaas niet doen, en moet ik het allemaal via 'ontspanning' doen, omdat ze heel sensibel is en als je d'r een schop geeft wordt ze daar heel beledigt van (behalve natuurlijk als ze echt fout zit).
Ik ben er niet tegen om af en toe duidelijk te maken wie de baas is, maar ben er wel tegen als mensen uit onmacht een paard gaan slaan, terwijl ze hetzelf fout doen. Als ik het idee heb dat ikzelf iets fout doe, ga ik er niet uren aan werken om mijn paard maar zo te krijgen als ik wil, dan wacht ik er rustig op tot ik weer les krijg en dat ik dan die oefening uitvoer onder begeleiding.

Ben het verder echt hellemaal eens met jarra.

**Geplaatst**: 20-05-06 18:20

Re:

Geplaatst: 20-05-06 18:20

Huertecilla schreef:

Een illustratie van het fundamenteel foute van klassieke (FEI) dressuur in een notendop?!

1. Fysieke P+ door onmacht/onkunde/onwetendheid van de ruiter
2. Fysieke P+ is reglementair toegestaan

Ja, ik weet hoe grúwelijk Steinbrecht dit aspect behandelt:
- destijds was er nog geen wetenschappelijk gedragsonderzoek gedaan
- de ethische prioriteiten lagen volledig anders; de rook van de Napoleontische oorlogen was maar net opgettrokken.
We rijden nu ook niet meer uit noodzaak met sabel of degen rond.

Wellicht dat de reglementen wat meer perspectief krijgen en dus de normering doelgerichter zou worden als de juryleden bijvoorbeeld mijn site en de bronnen eens aandachtig zouden lezen.

HC

wanneer kwam je langs om te rijden zei je?

Als ik om wat voor reden ook denk dat een paard fysiek of geestelijk een reden heeft om stakerig gedrag te vertonen geef ik ze altijd aan alle kanten de 'mogelijkheid' dit gedrag te vertonen zonder te straffen. Echter, als ik merk dat een paard duidelijk een spelletje speelt (dat hij bij de vorige eigenaar ongestoord heeft kunnen spelen) straf ik dit af.
Maar oordelen is inderdaad makkelijk vanaf internet, dat is zeker waar.

Overigens ben ik het met je eens dat dit soort regelementen niet gebruikt moeten worden door mensen die weigeren te leren passend bij een hindernis te rijden, vervolgs een stop krijgen en dan beginnen te meppen. Maar dat is duidelijk een andere situatie.

**Geplaatst**: 20-05-06 18:26

Re:

Geplaatst: 20-05-06 18:26

Voorheen, toen ik nog wedstrijden reed en het een dag niet lukte, had ik er nog weleens last van om mijn pony een mep te verkopen. (tik met de zweep)
Was dan gefrustreerd dat het niet lukte en reed eigenlijk teveel in de bak.

Nu ik geen wedstrijden meer start en gewoon lekker buitenritjes maak, met de kar op pad, keertje springen, longeren en af en toe eens dressuren merk ik dat we er veeeeeel meer lol in hebben. Ben zelden meer boos op mijn pony en ze is zelden vervelend!
Dit had ik alleen eerder moeten inzien, dressuur is niet ons ding

Ik stap tegenwoordig met een goed en vrolijk gevoel af, en dat is weleens anders geweest. Pony zit ook veel beter in haar vel en is ipv lui en niet vooruit te branden omgetoverd naar een pony die eigenlijk alleen maar snel wil

En als ik een dagje geen zin heb, moe ben of wat dan ook dan maar longeren of lekker wandelen of niks doen en gewoon lekker knuffen

**Geplaatst**: 20-05-06 20:40

Re:

Geplaatst: 20-05-06 20:40

runningkawa schreef:
Dat had ik vroeger ook, ik wilde dat doel.
Maar zet dat maar uit je hoofd, dat doel krijg je niet.
En ik vertik het 2 uur op mijn paard te gaan zitten, schieten we beide niets mee op.

Haha ik zou ook nooit 2 uur zoiets gaan proberen, met lang moet je meer denken in richting maximaal een kwartier, eerder korter, dat vind ik vrij lang voor een doel wat ik al heb bijgesteld en waarvan ik zeker weet dat hij het kan. Ik rij zelf ook meestal maar een half uur, 40 minuten, waarvan ik meer dan de helft aan het losrijden en uitstappen ben.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-05-06 20:43

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 20-05-06 20:43

Helen88 schreef:
Haha ik zou ook nooit 2 uur zoiets gaan proberen, met lang moet je meer denken in richting maximaal een kwartier, eerder korter, dat vind ik vrij lang voor een doel wat ik al heb bijgesteld en waarvan ik zeker weet dat hij het kan. Ik rij zelf ook meestal maar een half uur, 40 minuten, waarvan ik meer dan de helft aan het losrijden en uitstappen ben.

Maar wat nou als je het in dat kwartier niet voor elkaar krijgt.......?

**Geplaatst**: 20-05-06 23:13

Re:

Geplaatst: 20-05-06 23:13

jarrah schreef:
Helen88 schreef:
Haha ik zou ook nooit 2 uur zoiets gaan proberen, met lang moet je meer denken in richting maximaal een kwartier, eerder korter, dat vind ik vrij lang voor een doel wat ik al heb bijgesteld en waarvan ik zeker weet dat hij het kan. Ik rij zelf ook meestal maar een half uur, 40 minuten, waarvan ik meer dan de helft aan het losrijden en uitstappen ben.

Maar wat nou als je het in dat kwartier niet voor elkaar krijgt.......?

Hmm, nou tot nu toe is het altijd gelukt omdat ik dat "doel" wel laag genoeg stel zodat ik zeker weet dat het ook gaat lukken. Uhm, wat ik zou doen als het tóch ooit een keer niet lukt in die tijd, tja, dat is eigenlijk wel een hele goede vraag. Ik hoop dat ik me op zo'n moment niet verlies in m'n frustraties en dat ik gewoon ga uitstappen, ondanks mijn principes dat ik op een goed moment wil eindigen, want als dat wat ik wil bereiken in dat kwartier, wat écht niet moeilijk is, dan nog niet lukt, dan moet 1 van ons beide die dag wel een extreem slechte dag hebben en dan zal het binnen een uur ook niet lukken. Maar balen zal ik wel.