Bokt.nl

Pipo schreef:

Clitia, wat doe je met de paarden die van nature al veel wit in het oog hebben?

dierfysio schreef:

beste Clitia, allemaal leuk hoor, dat happy-athlete gebeuren. maar... het MAG dus gewoon niet! in de wet is vastgelegd, dat alleen veterinairen en paraveterinairen aan geblesseerde paarden cq. paarden-die-iets-mankeren mogen zitten.
waarom? om beunhazerij tegen te gaan! belangrijk dus
dus dat zegt dan automatisch dat sportmasseurs voor paarden (zoals de J.Meagher mensen ook zijn) pertinent NIET mogen behandelen. alleen massages 'voor het lekker' mogen zij doen. spierverklevingen dienen ze absoluut af te blijven; daar zijn ze niet toe bevoegd, noch geschoold.
in principe zouden ze, zodra ze een spierverkleving tegenkomen, het paard door moeten verwijzen naar een d.a. of dierenfysio. helaas ben ik dat dus echt nog nooooit tegengekomen; ze behandelen alles zelf. mag dus niet, ze zijn wettelijk hartstikke fout.
als ik wat heftig overkom: sorry, maar het is echt zooo frustrerend om als erkend dierenfysiotherapeute, met een rijkserkend diploma en dik 6 jaar scholing, weer geconfronteerd te worden met mensen die waarschijnlijk wel goed bedoelen, maar oh zo verkeerd doen.

en voor ik het vergeet: een paardenbekken kan niet scheef zijn, tenzij het of gebroken is (geweest) of er een conformatiefout is. in de andere gevallen zal er ws. sprake zijn van een rotatie van de lendenwervelkolom, waardoor het LIJKT alsof het bekken scheef is. behandeling van het bekken (bijv. het erop timmeren met hamers) heeft dan ook geen enkele zin. bijv. een dierenfysio kan wel de lendenwervelkolom behandelen, zodat de verdraaiing opgeheven wordt, en het bekken terugdraait. het is dan ook voor het oog weer 'recht'.
neem maar van mij (en collega's zullen het met me eens zijn) aan, dat een dierenfysiotherapeut een hoop problemen bij je paard op kan lossen, het echt zal zeggen als ze het niet kunnen, in ieder geval communiceren met je d.a., en -als het goed is tenminste- ook de oorzaak (ruiter?) aanpakken.

Dewi schreef:

Een andere groep staat hier lijnrecht tegenover. Alles moet 'natural' etc. Deze mensen zijn vaak ook erg gevoelig voor het alternatieve circuit. Lees hier op bokt van alles over aardstralen, wichelroedes, kruidendokters en magnetiseurs. Hypnotiseurs, telepathie, en ga zo maar door.

Dewi schreef:

dierfysio schreef:

(...)dus dat zegt dan automatisch dat sportmasseurs voor paarden (zoals de J.Meagher mensen ook zijn) pertinent NIET mogen behandelen. alleen massages 'voor het lekker' mogen zij doen.
(.....) het paard door moeten verwijzen naar een d.a. of dierenfysio. helaas ben ik dat dus echt nog nooooit tegengekomen; ze behandelen alles zelf. mag dus niet, ze zijn wettelijk hartstikke fout.

off-topic:
mee eens paulien. Ben bang dat ook deze 'studente sportmassage' nooit zal gaan doorverwijzen naar ons... maar ze verwacht kennelijk dat wij dat wel doen als we tegen allerlei problemen aanlopen die alleen zij kan behandelen...hahaha.

Citaat:

Ikzelf heb vorig jaar mijn eerste eigen paard gekocht. Ik reed al vanaf mijn 6e op de manege, een paar jaar een bijrijdpaard incl. privé-instructie en toen ik 18 was, kon ik eindelijk een eigen paard kopen.
Ik heb nu al de nodige problemen gehad, paard ging na een maand of 2 staken. Ik had minimaal 2x per week privé-les van een 3e fase ORUN-instructeur. Het zou aan mij liggen, geloofde ik direct, hoeveel ervaring heb ik nou eigenlijk? Na maanden van blijven aanrommelen, bleef het gestaak. Het wilde maar niet, ik merkte wel dat toen het gestaak begon mijn paard op stal ook een stuk narriger was geworden. Aan een aantal verwondingen te zien, had hij ook vastgelegen. De ervaren personen toen in mijn omgeving vonden het onzin dat het daar aan zou kunnen liggen. Na een maand of 3 à 4 heb ik er een osteopaat/fysio bij gehaald: "Zit een beetje vast, weekje weidegang/longeren/boxrust en daarna gaat het weer goed."
Uhm, niet dus. Na nog een week of 2 aangekeken te hebben, een bekende dressuurstal hier in de omgeving gebeld of ik sámen met mijn paard in training kon komen aangezien het probleem aan mij ligt en ik er met huidige instructie niet uitkwam. Eigenaresse van dressuurstal (tevens fysio) vond het maar een vaag verhaal, die had het idee dat het niet aan mij zou liggen en wilde eerst langskomen. Zo gezegd, zo gedaan. Na het paard bekeken te hebben, ben ik erop gestapt en na een aantal rondjes stap, draf en galop op beide handen was haar conclusie: "Bel ajb je DA, duidelijk een rugprobleem, ik kan je hierbij rijtechnisch nu niet helpen." Heel eerlijk en recht door zee, haar bedankt en direct de DA-praktijk gebeld. Eén van de DA's had direct tijd.
Weer paard uit stal gehaald, bekeken, ikzelf gereden en daarna mijn toenmalige instructrice "die niet wilde dat ik onnodig geld aan DA en onderzoeken zou uitgeven (paard is verzekerd, ook voor alle ziektekosten)". Bij mij was het gestaak erger, bij haar was het absoluut duidelijk aanwezig! Conclusie DA: "Tja, ik weet het niet, het is inderdaad abnormaal gedrag, misschien karakter, ga het gewoon nog enige tijd proberen." Erg fijn antwoord.
Daarna dressuurstal weer gebeld, met bovenstaand verhaal. Stilte en toen zei ze: "Tja, meer kan jij niet doen." Weer stilte. "Je mag komen trainen..." Ik heb toen voorgesteld om een second opnion aan te vragen bij een bekende kliniek, kreeg daar direct een volmondig JA op. Week erna naar de kliniek, foto's laten maken, idd problemen met de rug (en later bleek ook hals).
Ik ben nu weer een half jaar verder, paard is sinds een week of 3 weer onder het zadel in training ism een DA en fysio. Maar door de bekende kliniek, was ik in eerste instantie doodleuk naar huis gestuurd met ga maar weer lekker rijden. Heel fijn, maar hoe? Hoe vaak? Hoe lang? En ga zo maar door, hoe moet ik dat als net nieuwe paardeneigenaar nou weten? Ik heb daar toch geen opleiding voor gevolgd? Toen zelf aan de DA van kliniek gevraagd of het niet verstandig is om met een fysio en begeleiding aan de slag te gaan... "Kan, hoeft niet, misschien wel verstandig."

Citaat:

Zou het ooit in jou opkomen, dat een paard nooit het wit van de ogen laat zien, behalve bij angst en pijn? Het is tenslotte een teken van zwakte. En ondanks al die domesticatie is het instinct nog altijd nummer 1 hoor.

Citaat:

Die uitdaging wil ik best aangaan:
Maak eens een afspraak met Ellen Immink (zie www.happy-athlete.nl). Als zij zegt, dat jou paard helemaal los is, is jou paard gewoon stout. Zo niet, zou er misschien best wel eens een kern van waarheid in mijn verhaal kunnen zitten...

Citaat:

Veel spierproblemen beginnen al als veulen, tijdens een val bijvoorbeeld. En die stoutheidsgraad is een deel van het karakter, dat inderdaad deels erfelijk is. Natuurlijk verzint 't ene paard meer trucjes dan het andere. Maar elk paard kan pijn hebben, niet alleen het paard van de buurvrouw.

Citaat:

Nee, de hele familielijn heeft een bepaalde pijnperceptie, en een bepaalde manier van omgaan met pijn.

Citaat:

Daarom studeer ik dierwetenschappen...

Citaat:

Dat werd al eerder gezegd: jawel. Een peesblessure niet, dat is vaak een uiting van overbelasting. Maar spierproblemen, en dus rug/schouder/achterhandproblemen kunnen wel degelijk voorkomen bij een paard dat alleen maar in de wei loopt. Dus ja, wilde paarden hebben ook spierproblemen.