Algemeen
Een zadel met zadeltas is uitermate geschikt voor trektochten.
Foto door Bellatrix.
"Rust roest", moet Jane Dotchin denken. Ze mag dan wel 80 jaar zijn, maar ze maakt nog elk jaar een trektocht van ruim 600 kilometer, van haar huis in Hexham, Northumberland naar "waarschijnlijk de Highlands. We zien wel wat het weer gaat doen". Ze maakt de trektocht niet alleen, dit doet ze samen met haar trouwe partners, haar 10-jarige hondje Dinky en haar paard Diamond ("ze is 13 dacht ik... 13 of 14").
Jane maakt elk jaar een trektocht en dit is de vierde keer voor Diamond. "Ze is mijn vierde pony. Mijn eerste pony was een kleine haflinger hengst. Met hem maakte ik mijn eerste tocht in 1971. Vroeger reed ik altijd door het zuiden van Engeland, omdat de ruiterpaden daar veel beter waren. Maar tegenwoordig is er zoveel verkeer, dat je vaak een weg moet oversteken om op het ruiterpad te blijven. En dat is niet makkelijk, juist omdat er zoveel verkeer is", legt ze uit. "Dat is de reden dat ik 30 jaar geleden naar het noorden ben gegaan. Naast de A9 loopt een fietspad, dat is prima rijden. Ik reed daar vorig jaar. Maar er raast zoveel verkeer lang me. Als het wat nat is, en er komt veel neerslag op de weg, vindt Diamond dat een beetje eng."
Het rijden van een trektocht is niet alleen maar leuk, er zijn ook wat minder prettige dingen. "Het ergst vind ik het gebrek aan begrip voor paarden in het verkeer. Het is vreselijk. Heel af en toe remt er eens iemand af, maar over het algemeen razen ze gewoon door. De huidige generatie heeft niet veel met dieren, en zeker niet met paarden." Het is ook niet altijd even leuk om landbouwverkeer tegen te komen. "Die machines zijn zo groot, ze nemen de hele weg in beslag. En als je aan de kant gaat, dan moet je ook nog uitkijken voor allerlei zwerfafval in de berm. Als Diamond ergens op gaat staan en ze schrikt ervan, dan kan ze terug op de weg springen. Dat is erg gevaarlijk."
Dinky heeft misvormde voorpootjes, dus ze kan niet ver lopen. Jane neemt haar daarom mee in een speciale zadeltas, voorop het zadel. "Ze vindt het heerlijk om in haar zadeltas te zitten en het landschap aan haar voorbij te zien gaan."
Jane vindt het heerlijk om onderweg te kamperen en mensen te ontmoeten. "Hoe vaker ik dit doe, hoe meer leuke mensen ik ontmoet. Ik wil dan teruggaan om ze nog eens te ontmoeten. Er zijn zoveel aardige mensen, veel meer dan onaardige mensen."
Jane rijdt altijd ongeveer dezelfde route. Dit doet ze niet alleen om ieder jaar dezelfde aardige mensen te ontmoeten, maar ook omdat ze een slecht oog heeft. Ze heeft er een tak ingehad. Haar oog is gehecht. "Ik kan er wel mee zien, maar ik kan bijvoorbeeld heel moeilijk kaarten lezen. Deze route ken ik zo goed, dat ik geen kaarten hoef te lezen. Ik red me prima als ik op de bekende route blijf. En als er dan een keer wat gebeurt, dan weet ik dat er altijd wel iemand in de buurt is die me kan helpen."
Disclaimer: Helaas hebben wij geen foto die aansluit bij dit artikel, daarom hebben wij er een foto ter illustratie bij gezet. Heb jij een passende foto? Stuur dan even een PB naar één van de Nieuwsredactieleden of het Nieuwsredactie-account.