Eurodressage
Algemeen



Naar aanleiding van de documentaire op de Duitse zender RTL over Ludger Beerbaum deelde de Duitse paardenosteopaat Alena Jenn deelde haar mening over dierenmishandeling. In deze uitzending werden beelden getoond van een paard wat werd gebarreerd en tevens werd er een hindernisbalk met stekels gevonden.

Jenn is gevestigd in Rastede, Duitsland, en heeft een Bachelor diploma in Biologie van de Universiteit van Oldenburg. Sinds 2015 is ze opgeleid tot osteopathisch paardentherapeut (Welter-Böller) en dry-needling therapeut (Schachinger). Ze is lid van DGOP (Deutsche Gesellschaft für osteopathische Pferdetherapie).

"Wat is erger?"
Ze schrijft op haar Facebook dat ze zich wil uitspreken. Wat ze in de documentaire zag heeft ze helaas te vaak gezien.

Het schandaal rondom Ludger Beerbaum was het gesprek van de dag op stal. Drie mensen spraken hardop over dit onderwerp en vertelden hoe verschrikkelijk ze het vonden en dat het dierenmishandeling was. Zoiets is toch onaanvaardbaar.

In de buurt is iemand bezig een paard op te zadelen. Terwijl de singel werd aangetrokken, werd het paard herhaaldelijk gezegd dat het zich moest gedragen. Het paard gooide zijn hoofd in de lucht met gespitste oren en rolde met zijn ogen om te laten merken dat het aansingelen hem pijn deed.

In de rijbak ging het er pas echt heftig aan toe. Hetzelfde paard stak vrij snel zijn tong uit in draf en blokkeerde uiteindelijk volledig toen de ruiter probeerde te galopperen. In de rijbak stond ook een pony met zo'n duidelijk slecht passend zadel dat je rug pijn deed als je er alleen al naar keek, en een vermoeid uitziend paard dat alleen met veel gebruik van sporen en zweep in een schokkerige, stijve draf kon worden gebracht...

En nu vraag ik me serieus af: is dat niet net zo erg als een paard mishandelen? Alleen maar omdat deze ruiters denken dat ze hun paard geen pijn doen, ook al staat het op het gezicht van hun paard geschreven. Rugpijn, buikpijn, gewrichtspijn, tandpijn.

Natuurlijk is het verschrikkelijk wat de paarden van deze "topsporters" wordt aangedaan. Maar door de onwetendheid van veel recreatieve (wedstrijd)ruiters lijden hun paarden net zo hard.

De toegewijde ruiter en paardeneigenaar doet het in ieder geval niet opzettelijk. Maar dat maakt het er voor het paard niet beter op. Misschien kan een bijdrage als deze in ieder geval helpen om sommigen aan het denken te zetten. Dat zou mooi zijn.

Disclaimer: Wij hebben geen foto die aansluit bij dit artikel, daarom hebben wij er een foto ter illustratie bij gezet. Heb jij een passende foto? Stuur dan even een PB naar één van de Nieuwsredactieleden of het Nieuwsredactie-account.

[ img ]

Heel goed stukje! Verschil zit zeker in dat amateurs het niet bewust doen, maar bewustzijn creëren kan geen kwaad denk ik zo.

Gelukkig zijn er heel veel mensen die wel nadenken en op een verantwoorde manier met hun paard omgaan. Helaas zijn er onder de druk van de sport veel te veel mensen die naar technieken en methodes grijpen die het paard beschadigen, alleen maar vanwege de prestaties.
Mijn ervaring is dat paarden het gewoonlijk heel leuk vinden om 'dingen' te doen, spelletjes, buitenritten, springen, en noem maar op. Maar wanneer het om winstpunten etc gaat, gaat het vaak mis.

Ik kende iemand die vier paarden heeft gehad. Allemaal in alle opzichten goedgekeurd. Aanvankelijk deed zde van alles met de eerste twee. Mennen, buitenriitten onder het zadel en een heleboel andere leuke dingen. Toen leerde ze een dressuurschool kennen en ging er driemaal per week heen met haar paarden.o.m. dressuursport. Na ruim een jaar moesten haar paarden worden ingeslapen wegens kissing spines, kapotte gewrichten en hoefkatrolontsteking. Ze kocht een nieuw paard, eveneens klinisch en röntgenologisch goedgekeurd, binnen het jaar kissing spines en chips in gewrichten. Paard alten afmaken, en weer nieuw paard, een driejarige enorme KWPN-er (178 cm). Binnen een jaar was ook die on bruikbaar, maar die is de handel ingegaan, de verzekring wilde het niet meer vergoeden.

Ik word hiervan heel bitter. Ik vind het heel erg dat ambities kennelijk kunnen leiden tot het afmaken/verhandelen van dergelijke jone dieren. Geen van haar paarden was ouder dan 6. Ik heb gezien hoe ze onder leiding van een 'bekende' dressuurruiter reed. Continue drijven en ook continue aan de teugels trekken, zodat hij in een 'fraaie krul' liep, die er niet fraai uitzag (imo); achter de teugel, hoogste punt ergens halverwege de nek, en een rug als een 'hangbrug' omdat de achterhand er totaal niet onder kwam. Ze kreeg steeds veel winstpunten...

Dat IS mishandeling.

Het lijkt me goed voor ogen te houden dat het een niet minder erg is omdat het er ergens anders harder aan toe gaat.

Mishandeling kan komen door onwetendheid, of gebeuren door opzet. Voor het paard maakt de oorzaak niet uit, het resultaat blijft hetzelfde.

Precies dat

Oke, voor het paard is het hetzelfde: pijn is pijn. En, velen mogen zich idd meer open stellen voor wat het paard hen aangeeft.
Toch: onwetend kan men niet zondigen. Ik vind het kwalijker dat men bewust een paard mentaal of fysiek mishandelt.

Nee, onwetend kan je niet zondigen, maar: je kan natuurlijk wel bedenken dat als het paard het niet doet zonder zweep, en met wel....... en als je dan die zweep nogal vaak moet gebruiken, dat dat paard het niet doet omdat hij het zo leuk vindt.

Helemaal waar ! Daarom dat ik ook zeg dat velen zich idd meer open mogen stellen voor wat het paard hen aangeeft.

Volkomen mee eens. Je kan ook niet alles goedpraten met onkunde. Sommige dingen wel hoor. Ik snap dat je denkt dat veel brok een goed idee is bijvoorbeeld als je niets anders weet. Het lijkt heel vriendelijk en paarden vinden het heus lekker.

Dus dit. Deze vraag is gewoon irrelevant... beide situaties moeten aangepakt worden.

Met paardrijden is het geven en vragen en afdwingen bestaat niet in mijn boekje. Corrigeren mag maar nooit vanuit frustratie of emoties, wees eerlijk en halverwege de berg is ook een mooi uitzicht! Mens wees toch eens tevreden met een minder resultaat!

Rare argumentatie. Er wordt gewezen op misstanden in de sport, en dat relateer je aan andere misstanden in het houden van paarden?
"Wat is erger" is een betekenislose vraag.

Precies dat! Niets is erger.


En 30 jaar geleden kon zich men nog verschuilen achter wist ik niet.
Tegenwoordig met internet en alles te vragen op forums, te bekijken in filmpjes enz ook niet meer.

Het is dat.

There is no shame in not knowing. The shame is in not finding out.

Onwetendheid is een zonde. Dat staat gewoon in de Bijbel. En in Black Beauty. Wat ik te weten ben gekomen dankzij een quote van Sizzle, in een ander topic.